Tíminn - 04.10.1961, Blaðsíða 6

6
T í MIN N, miðvikudaginn 4. október 1961.
KVEÐIUORÐ
Stefán Stefánsson
bóndi á Hofsstöðum í Skagafirði
Stefán á Hofsstöðum er hniginn
í valinn. Raunar er mér til efs, að
þessum látna vini mínum hefði
þótt það sérstaklega eftirsóknar-
vert, að um hann birtust minning-
argreinar, svo hlédrægur sem
hann var.
Við Stefán áttum nálega tuttugu
ára samleið á Hofsstöðum, þótt aid
ursmunur væri um 30 ár. Frá því
ég man fyrst eftir mér og þar til
faðir minn brá búi á Hofsstöðum,
haustið 1932, var Stefán þar lengst
um vinnumaður eða í húsmennsku.
Hann hóf svo búskap á jörðinni
árið 1933, keypti hálflenduna
skömmu síðar pg bjó þar til ævi-
loka. '
Eg varð ungur hændur að Stef-
áni, og hann varð í huga mér eins
konar átrúnaðargoð. Mun sumpart
hafa valdið þar kumpánleg og nær
gætin framkoma hans, en sumpart
sameiginlegur áhugi fyrir búfé,
einkum sauðfénu. Stefán var fram-
úrskarandi fjármaður, fjárglöggur
og mikill dýravinur. Og fjárhúsin
tóku um árabil hug minn allan,
urðu ævintýraheimur, þar sem
Stefán kunni ráðningar á öllum
gátum, svör við öllum spurningum.
Hver fjárskúfur, brúskur og horna
lag, svipur og fas hverrar sauð-
kindar á Hofsstöðum, ásamt ætt og
uppruna, allt þetta hafði sína á-
kveðnu og dularfullu merkingu.
Og það var jafn heillandi að hrær-
ast í þessrum „kindaheimi“ eins^ og
hitt var einskis nýtt og vonlítið
til árangurs að eyða tima í staf-
rófskverið.
Á meðan Stefán hafði fulit þrek
var hann frábær afreksmaður við
öli búverk, mikilvirkur og vand-
virkur, og átti sérstaklega í ríkum
mæli þá starfshæfni, sem reynzt
hefur öðrum mannlegum eigind-
um mikilvægari í 1000 ára lífsbar-
áttu íslenzka bóndans: hann var
sláttu- og heyskaparmaður _svo að
af bar. Á öllum öldum fslands-
byggðar, að undanskildum síðustu
áratugum, hefur fóðurskortur bú-
fénaðarins jafnframt orðið vofa
harðræðis og hungurs. Sá bóndi,
sem gat aflað nægs vetrarfóðurs,
átti jafnframt nokkurt afkomuör-
yggi. Áður en afl véla kom við
sögu heyskapar á íslandi, var
vinnuhæfni og afkastageta einstakl
inganna þeim mun meira virði, og
tók þetta ekki hvað sízt til sláttu-
mennsku. Miklir sláttumenn nutu
sérstakrar virðingar og voru eftir-
sóttir, enda jafnan greitt talsvert
hærra kaup en meðalmönnum.
Sem sláttumaður mun Stefán á
Hofsstöðum hafa átt fáa sína líka
í Skagafirði og þótt víðar væri leit-
að. Oft voru framúrskarandi dug-
legir kaupamenn á Hofsstöðum, og
var þá jafnan farið hamförum, þar
sem þeir stóðu á teignum með Stef
áni! Þótt slík ofurbeiting orku sé
nú úr sögunni með tilkomu vél-
tækninnar, er hún eigi að síður
minnisstæð þeim, sem slíkum
vinnubrögðum kynntust. Og það
var að sínu leyti jafn ánægjulegt
að vinna með Stefáni að heyskap
eins og að fylgja honum í fjárhús-
in, ganga með honum til lambfjár
og fara með honum í göngur. Og
þegar ég minnist bernsku- og æsku
áranna á Hofsstöðum, þá er Stefán
þar að starfi eða á ferð, óaðskiljan
legur þessu skagfirzka umhverfi.
Árið 1922 kvæntist Stefán eftir-
lifandi konu sinni, Ingigerði Guð-
mundsdóttur, frábærri dugnaðar
og rausnarkonu. Eru handtök
hennar orðin mörg á Hofsstöðum
og starfið mikið, bæði innan húss
og utan. Hún hjúkraði og manni
sínum af stakri umhyggju eftir að
hann varð rúmfastur. Þau hjón
eignuðust fjóra syni, og eru tveir
þeirra á lífi, Geirfinnur og Stefán,
hinir mannvænlegustu menn.
Á meðan Stefán og Ingigerður
voru í vinnumennsku eða hús-
mennsku á Hofsstöðum, höfðu þau
talsverðan bústofn og heyjuðu þá
fyiir sig í um þrjár vikur á sumri
hverju. Stórefldu þau bú sitt eftir
að þau gerðust ábúendur, af mikl-
um dugnaði og myndarbrag. Var
gestrisni þeirra hjóna og hjálp-
semi við brugðið. Vert er og að
geta þess og þakka, að ávallt
gengu Stefán og Ingigerður með
sömu atorku og dyggð að störfum,
hvort heldur þau voru annarra
þjónar eða eigin húsbændur. Bún
aðist þeim ágætlega, meðan Stefán
hélt heilsu og starfsþreki. En fyr-
ir röskum 15 árum fór hann að
kenna þess, að starfsorkan var
ekki jafn ótakmörkuð og fyrr, og
hann varð að fara að hlífa sér
nokkuð. Mun það ekki hafa verið
að skapi Stefáns að þurfa þannig
að draga af sér. Skarð hans verð-
ur ekki auðfyllt, synir hans enda
enn í bernsku. En enginn má sköp-
um renna, ekki heldur hin mestu
hraustmenni. Heilsa og þrek Stef-
áns lét smám saman undan síga,
og síðustu ár ævinnar lá han nrúm
fastur.
Stefán á Hofsstöðum var hár
maður vexti og samsvaraði sér vel.
Hann var skarpleitur, snareygður
og glaðlegur í fasi. Ríka og græsku
lausa kímnigáfu átti hann til að
bera og brá einstaka sinnum fyrir
sig stöku. Og þegar ég sá hann
síðast, á því sumri, sem hann er
að kveðja, hló hann og gerði að
gamni sínu, þótt sársjúkur væri,
með sama látbragði og ég minnist
frá gamalli tíð. Hann var einn
þeirra manna, sem eldast ekki í
anda, þótt líkamsþróttur þverri.
Stefán Stefánsson var fæddur
18. desember 1885 að Svaðastöð-
um í Skagafirði. Foreldrar hans
voru dugnaðar- og myndarmann-
Útför
Steindórs Jóns Björnssonar,
Stórholtl 24,
fer fram frá Fossvogskirkju, fimmtudaginn 5 okt. kl. 3 e.h. Blóm
afþökkuð.
Sigríður Steindórsdóttir
Guðjón Brynjólfsson og börn
Jarðarför mannsins míns
Ásgeirs Sigurðssonar,
skipstjóra,
sem andaðist 22. sept. 1961 fer fram frá Fríkirkjunni fimmtudag-
inn 5. okt. kl. 13.30.
Jarðarförinni verður útvarpað.
Ása Ásgrímsdóttir og börnin.
eskjur, þau Stefán Sigurðsson, síð-
ar bóndi að Þverá í Akrahreppi,
og Theódóra Guðmundsdóttir.
Nokkurra vikna gamall fluttist
Stefán í fóstur að Hornbrekku á
Höfðaströnd til hjónanna Sölva
Kristjánssonar og Sigurbjargar
Guðmundsdóttur og dvaldist þar í
10 ár. Þá fluttist hann að Brim-
nesi í Viðvíkursveit og var þar hjá
hjónunum Einari Jónssyni, hrepp-
stjóra, og Margréti Símonardótt-
ur fram til tvítugs aldurs. Fáum
árum síðar fluttist hann að Hofs-
stöðum og dvaldist þar upp frá því
nær óslitið til dauðadags.
Svo sem títt er um góða bændur,
gegndi Stefán ýmsum trúnaðar-
störfum fyrir sína sveit, var m. a.
í hreppsnefnd, sóknarnefnd og
forðagæzlumaður. Hann lézt að
Hofsstöðum þann 25. ágúst s. 1.,
og var útför hans gerð frá Hofs-
staðakirkju þann 4. september.
Fjölmargir sveitungar Stefáns og
aðrir vinir kvöddu hann þar hinztu
kveðju.
Björn Jóhannesson.
Jeppi til sölu
Til sölu
Húseign mín, Suðurgata 88,
Akranesi, er til sölu nú þeg-
ar, ef viðunandi tilboð
fæst. Nánari upplýsingar
gefur Hannes Jónasson.
Sími 292.
Bifreiðakennsla
Guðjón B. Jónsson
Háagerði 47. Sími 35046
Tilboð óskast í jeppabifreið S.N.B. M-329. Jeppinn
er til sýnis við Mjólkursamlag Borgfirðinga.
Tilboð sendist Sigurði Guðbrandssyni mjólkurbús-
stjóra fyrir 10. þ. m.
STARFANDI FÓLK
velur hinn
endingargóða
Patket T-Ball
Skynsöm stúika Hún notar
hinfrábæra Parker' T-Ball-
þessa' nýjú' tegund kulupenna
sem hefir allTaðJfimnrsímuini
meira rit-þol'-! þökk ' sé ' hinni
stóru blekfyllingú! Löngu eft-
ir að; venjúlégir|[kúlupennar
hafa^ þórnað," þáj mún’ hinn'á-
reiðanlegi Parkér T-Ball rita
mjúkiega, *: jafnt ’og hiklaust.
Pourous kúla einkalcyfi PARKERS
Blekið streymir um klúúna’óg matar
hinar fjölmörgú\ blekliolur*B5^í>éUa
tryggir aðíblekið er’alltafaskrifhséft
i oddinum.
Parker kúiupenm
A PRODUCT OF
Ý
THE PARKER PEN COMPANY
»«214
Allt í undirvagninn
Fóðringar í Chevrolet 1958—1960
Fóðringar í Ford ’54—’60
Gormar í Ford og Chevrolet
Höggdeyfarar í Ford, Chevrolet,
Taunus og Fiat
Hjóladælur í flesta ameríska bíla
Slitboltar í flesta ameríska bíla
Spindilboltar í flesta ameríska bíla
Spindilkúlur í Ford og Chevrolet
Stýrisendar í flesta ameríska bíla
Stýrisupphengjur í flesta ameríska
bíla
Vatnsdælur í Chevrolet ’58—’6(i
Vatnsdælusett í Chevrolet ’58—’60
LABÚÐIN
Höfðatúni 2. — Sími 24485.