Tíminn - 17.10.1961, Síða 6

T í M I N N, þriðjudaginn 17. október 1961
Kjördæmisþing Framsóknarfé-
laganna í Reykjaneskjördæmi
Kjördæmisþing Framsékn-
arfélaganna í Reykjaneskjör-
dæmi var haldið í Keflavík,
sunnudaginn 8. okt. s. I.
Þingið var haldið í samkomu-
sal Aðalbílastöðvarinnar. Var það
sett kl. 10 árd. og lauk um kl. 8
síðdegis.
Forsetar þingsins voru kjörnir
Tómas Árnason framkv.stj. Kópa-
vogi og Guðmundur Þorláksson.
bóndi, Seljabrekku, Mosfellssveit.
Þingið sátu fulltrúar frá öllum fé-
lögum Framsóknarroanna í Reykja
neskjördsemi auk þess Jón Skafta
son, alþingiscnaður og nokkrir
gestir.
Jón Skaftason flutti ýtarlegt er
indi um stjórnmálaviðhorfið og
störf síðasta Alþingis. Á þinginu
urðu miklar umræður um fiokks
starfsemi Framsóknarmanna í
Reykjaneskjördæmi, stjórnmála-
viðhorfið og landsmál almennt.
Voru menn á einu máli um að
vinna skipulega að eflingu Fram-
sóknarflokksins í Reykjaneskjör-
dæmi. Kom greinilega í ijós, að
flokkurinn á vaxandi fylgi að
fagna í kjördæminu, og er það
ekki hvað sízt að þakka hinum
unga og ötula þingmanni flokks-
ins í kjördæminu, Jóni Skaftasyni.
Þökkuðu þingfulltrúar honum vel
unnin störf.
JÓN SKAFTASON
Þingið gerði ýmsar ályktanir um
starfsemi Framsóknarfélaganna í
Reykjaneskjördæmi. Um lands-
málin gerði þingið eftirfarandi
samþykktir:
1. Þingið lítur svo á, að hinar ein-
strengingslegu efnahagsráðstaf-
anir núverandi rikisstjórnar hafi
beint orð'ið þess valdandi, að
sjávarútvegurinn á nú í miklum
reksturserfiðieikum. Skorar þing
ið því á rikisstjórn og Alþingi
það, sem saman kom 10. okt.
1961, ag gera strax eftirfarandi
byrjunarráðstafanir:
a) Lækka vexti af reksturs-
og stofnlánum útvegsins niður i
það, sem þeir voru fyrir gildis-
töku efnahagslaganna nýju.
b) Auka reksturslán til útgerð
ar og fiskvinnslu, a. m. k. sem
nemur áhrifum gengisbreytingar
innar á aukinn reksturskostnað
sjávarútvegsins í heild.
c) Koma á meira samræmi
milíi nýfiskverðs og útflutnings
verðs á fiski, m.a. meg því að
draga úr óhóflegum sölukostn-
aði á framleiðslunni, og lækka
eins og framast er kostur
vinnslukostnað með aukinni
tækni og hagfelldum lánum til
vinnslunnar.
d) Lækka eða gefa eftir tolla
á aðalrekstursvörum útvegsins.
e) Veita útvegsmönnum aðstoð
til þess að byggja upp aðstöðu
til að vinna úr aflanum sem mest
sjálfir.
f) Endurskoða grundvöll sjáv-
arafurða og stuðla ag öðru leyti
að hyggilegri skipulagningu á
málurn sjávarútvegsins, þannig,
að útgerð geti borið sig í meðal
ári.
Sé útvegurinn lamaður til
lengdar, eins og nú blasir við,
hljóta afkomumöguleikum al-
mennings í landinu og rekstri
þjóðarbúsins í heild að vera
stefnt í beinan voða.
2. Þingið lýsir stuðningi sinum
vig landbúnaðinn og þeirri trú,
að hann verði áfram einn af höf
uðatvinnuvegum bjóðarinnar.
Telur þingið, að rétt hafi verið
stefnt á undanförnum áratug-
um meg þeirri margvislegu að-
stoð, er ríkið hefur veitt til upp
byggingar þessum atvinnuvegi.
Landbúnaðarframleiðslan mun
nú nema a.m.k. 1000 millj kr.
af dýrmætum matvælum og öðr
um verðmætum vörum, sem ým-
ist eru notaðar innanlands eða
fluttar á erlendan markað.
Kjördæmisþingið vekur athygli
á, að landbúnaðinum er teflt íj
hættu með þeim efnahagsaðgerg
um, sem gerðar hafa verið af
núverandi ríkisstjórn. Telur það.
að nú þegar verði ag lækka vexti
af lánum í landbúnaðinum og
auka lánsféð. Hækka framlög
skv. jarðræktarlögum, og tryggja
ræktunarsamböndum áframhald
andi stuðning af ríkisfé til end-
urnýjunar á vélakosti landbún
aðarins. Tryggja verði bændum
fullt verðlagsgrundvallarverð.
Þingið lýsir ánægju sinni með
framkvæmdir þær, sem hafnar
eru við Fiskeldisstöð ríkisins í
Kollafirði.
3. Kjördæmisþingið hvetur til
aukins stuðnings við iðnaðinn,
sem nú þegar er orðinn einn af
höfuðatvinnuvegum landsmanna.
Lýsir þingig sérstakri á-nægju
yfir vaxandi útflutningi iðnaðar-
vara og trú sinni á, að stórauka
megi þann útflutning.
4. Þingið telur augljóst, að hlutur
launþega — verkamanna og
fastlaunamanna — sé fyrir borð
borinn með efnahagsstefnu ríkis
stjórnarinnar. Skorar þingig á
ríkisstjórn og Alþingi, að taka
upp eðlilegt samstarf við full-
trúa launþega um kjaramálin'al-
mennt. — Þingið mótmælir setn
ingu bráðabirgðalaga, sem brjóta
í bága við þingræðisreglur, svo
sem ákvörðun Alþingis um gengi
íslenzku krónunnar, eða taka
samningsrétt af launþegum í
landinu.
5. Þingið telur nauðsynlegt og
sjálfsagt, að hraðag verði að-
gerðum af hálfu Alþingis í þá
átt, að algert launajafnræði karla
og- kvenna fáist.
6. Þingið mótmælir harðlega vaxta
okri núverandi ríkisstjórnar.
7. Þingið telur nauðsynlegt, aö
hið opinbera beiti sér fyrir bygg
ingu hagkvæmra íbúða, sem
efnalitiu fólki verði gert kleift
að eignast með hagkvæmu af-
borgunarkerfi. Jafnframt bendir
það á nauðsyn þess, að rannsókn
fari fram a þvi, hvort ekki sé
hægt að lækka byggingarkostn-
að frá því, sem nú er.
8. Þingið telur, að brýna nauðsyn
beri til þess að auka mjög veru
léga fjárframlög hins opinbera
til hvers kyns rannsóknarstarf-
semi og tilraunastarfsemi j þágu
atvinnuveganna.
9. Sambandsþingið sikorar á Al-
þingi og ríkisstjórn að afla fjár
til að bæta hafnarskilyrði í
Reykjaneskjördæmi, þar sem út-
gerðarskilyrði þar eru ein hin
beztu hér á landi og auðug fiski
mið í næsta ná'grenni, en skort
ur á góðum höfnum og aðstaða
í landi stendur útgerðinni mjög
fyrir þrifum.
10. Þi.ngið telur, að fé því, sem
innheimt er með benzínskatti og
þungaskatti af bifreiðum, eigi
eingöngu að verja til nýbygg-
inga á samgöngukerfi landsins,
og sitji þeir vegir, sem fjölfarn
astir eru, fyrir, um varanlega
gatnagerð. Telur þingig aðkall-
andi, að sett verði löggjöf um
fjárhagsstuðning hins opinbera
við varanlega gatnagerð í kaup-
stöðum.
EINAR ÖLAFSSON
11. Þingig skorar á Alþingi að
setja heildarlöggjöf um notkun
jarðhita. Telur það, að nú þeg-
ar verði að leggja áherzlu á
aukna þátttöku ríkisins í kostn
aði við jarðhitaleit.
12. Þingið skorar á Alþingi að
hlutast til um, að hafin verði
skipulegur undirbúningur að
næstu stórvirkjun-i landinu, sem
fullnægi sívaxandi þörf þjóðar-
innar um raforku og mjög auk-
inn iðnað.
13. Kjördæmaþingið vekur athygli
á vaxandi kornrækt í landinu,
og telur, að ríkinu beri að veita
þeirri starfsemi stuðning eins og
öðrum greinum landbúnaðar.
Þinginu lauk með því að kosin
var kjördæmastjórn Framsóknar-
manna i Reykjaneskjördæmi.
Arnaldur Þór, Blómvangi, Mos-
fellssveit, var formaður fyrir sl.
starfstór. Baðst hann eindregið
undan endurkosningu. Voru hon-
um þökkuð vel unnin störf í þágu
Framsóknarfélaganna. — í kjör-
dæmisstjórn hlutu kosningu:
Einar Ólafsson, Kópavqigi, for-
maður; Sigfús Þorgrímsson, Kefla
vík; Teitur Guðmundsson, Móum,
Kjalarnesi; Jón Bjarnason, Ytri-
Njarðvík: Björn Konráðsson, Víf-
ilsstöðum; Vilhjálmur Sveinsson
Hafnarfirði; Guðmundur Þorláks-
son, Seljabrekku, Mosfellssveit.
Varastjórn skipa: Magnús Mar-
teinsson, Sandgerði; Guðlaugur
Aðalsteinsson, Vogum: Guðmund-
ur Skarphéðinsson, Minna-Mos-
felli: Stefán Þorsteinsson, Hafnar
firði: Sigurjón Davíðsson, Kópa-
vogi; Haraldur Jósefsson, Sjávar-
hólum; Gunnar Sveinsson, Kefla-
vík.
Ákveðig var að haida næsta
kjördæmisþing í Hafnarfirði.
ÁTTRÆÐUR:
Kristbjörn Hafliðason
Birnustöðum
í dag verður áttræður Krist-
björn Hafliðason, fyrrverandi óð-
alsbóndi á Birnustöðum á Skeið-
um. Kristbjörn er fæddur 17. okt.
1881 á Birnustöðum. Foreldrar
hans voru Hafliði JónSson, er bjó
allan sinn búskap þar og kona
hans Sigríður Biynjólfsdóttir frá
Bolholti. Brynjólfur faðir Sigríðar
þótti stórmerkur bóndi á sinni tíð.
Bróðursonur Sigríðar var Brynjólf-
ur Björnsson er var tannlæknir í
Reykjavík.
Hafliði faðir Kristbjarnar var
sonur Elínar Hafliðadóttur og Jóns
Jónssonar er bjuggu á Iðu og víð-
ar. Ólafur Hafliðason móðurbróðir
Hafliða tók hann ungan í fóstur og
ól hann upp sem sinn eigin son,
og arfleiddi hann að eignum sín-
um. Ólafur Hafliðason bjó allan
sinn búskap að Birnustöðum og
þótti hinn merkasti maður. Gaf
hann Skeiðahreppi jörðina ^Bjarna-
staði í Grímsnesi. Hafliði Þorkels-
son £aðir Ólafs bjó fyrstur sinna
ættmenna á Birnustöðum, er talið
að hann hafi byrjað búskap þar
um 1790. Var hann maður stórefn-
aður og þótti merkisbóndi. Dánar-
bú hans var virt á 4 þúsund ríkis-
dali. Meðal annars átti hann átta
jarðir og jarðarparta. Kristbjörn
ólst upp í stórum systkinahóp.
TJrðu þau öll atgervisfólk. Nokkuð
varð búskapur óhægur hjá Hafliða
föður Kristbjarnar og fór svo að
hann neyddist til þess að selja
Birnustaðina, en ættin hélt ábúð-
inni.
Kristbjörn vandist snemma mik-
illi vinnu og lá heldur ekki á liði
sínu. enda sýndi það sig fljótt/ að
hann mundi vel verki farinn verða.
Á árunum upp'úr aldamótunum
stundaði hann sjómennsku bæði á
skútum og opnum skipum, og
'reyndist á þeim vettvangi hinn
vaskasti maður. Árið 1909 hóf
hann búskap á Birnustöðum og
varð búskapartími hans 50 ár.
í fyrstu bjó hann með ráðskon-
um. en 1913 kvæntist hann Val-
gerði, Jónsdóttur frá Sandlækjar-
koti í Gnúpverjahr. Var hún fædd
1892, dáin 1957. Foreldrar hennar
voru hjónin Margrét Eiríksdóttir
Ingimundarsonar bónda í Ár-
hrauni á Skeiðum, er fór til Am-
eríku 1887 og Jón Bjarnason bóndi
í Sandlækjarkoti. Valgerður var
mikil atgervis- og fríðleikskona.
Var hjónaband þeirra mjög ástúð-
legt enda þau samhent í öllu. Þau
eignuðust 15 börn og eru 12 þeirra
á lífi. Þau eru: Jón húsasmíða-
meistari i Rvík, kvæntur Ingveldi
Sigurjónsdóttur, Sighvatur, bóndi,
Birnustöðum, Sigríður í Kópavogi,
gift Zóphoníasi Márussyni, bif-
reiðarstjóra, Ólafur, bifreiðarstjóri
á Selfossi kvæntur Halldóru Hjör
leifsdóttur, Margrét, gift Guðlaugi
Magnússyni bifreiðastjóra Selfossi,
Guðlaug gift Jóni Guðmundssyni
trésmíðameistara, Rvík, Sigurjón,
trésmíðameistari í Reykjavík, Vil-
borg, gift Gísla Sigurtryggvasyni
bifreiðarstjóra, Rvík, Bjarni tré-
smiður í Rvík, kvæntur Arnfríði
Gísladóttur, Emilía, gift Jóni Ei-
ríkssyni bónda i Vorsabæ á Skeið-
um, Sigrún, trúlofuð Guðmundi
Jónssyni frá Þverspyrnu í Hruna-
mannahreppi, Hafliði, bóndi á
Birnustöðum. Tvö systkinanna ól-
ust Tipp hjá móðursystkinum sín--
um. Þau Birnustaðahjón ólu upp
sem sitt eigið barn Sigurbjörgu
Gisladóttur, systurdóttur Valgerð-
ar. Sigurbjörg er gift Friðbergi
Guðmundssyni, járnsmið í Hafnar-
firði. Auk þess ólu þau upp að
mestu leyti Hjálmar Jóhannsson,
múrarameistara í Rvík.
Kristbjörn hefur veiið búhöldur
góður. Hann var víkingur til allra
verka og smiður góður á tré og
jám. Stundaði hann mikið smíðar
utan heimilis. Ég held samt að
rækfunarstörfin hafi verið honum
hugleiknust. Strax og hann hyrjaði
búskap hóf hann túnasléttun með
ofanafristuspaða og varð mikið
ágengt.
Er farið var að nota hestaverk-
færi við jarðyrkju notaði hann þau
manna mest í sveitinni. Þegar stór-
virkar vinnuvélar komu til sög-
unnar gerði hann stórátak I rækt-
unarmálunum og kom öllum sínum
heyskap á ræktað land á fáum ár-
um.
Ég get mér til, að nokkur skuggi
hafi honum fundizt hvíla yfir bú-
skap sínum lengi vel þar sem hann
var leiguliði. Úr þessum efnum
rættist á hinn bezta veg fyrir Krist
birni. Jörðin hafði verið í eigu
Garðhúsafeðga frá því fyrir alda-
mót. Árið 1942 gáfu þeir honum
kost á að kaupa hana og gerði
hann það i félagi við Sighvat son
Framhald á 15. síðu.
Þökkum innilega auðsýnda samúð við fráfall og jarðarför
Árna Magnússonar
frá Kröggólfsstöðum.
Helga Sveindóffir, börn,
tengdabörn, og barnabörn.
Þökkum innilega auðsýnda samúð við fráfall og jarðarför föður
okkar.
Ingvars S. Jónssonar
frá Seyðisfirði.
Jón Örn Ingvarsson
Ólafur Ingvarsson