Tíminn - 06.03.1962, Blaðsíða 2

Nýir
bílar
Tímarnir breytasl og bílarnir
með. Orðnir og verðandi bíla-
eigendur um allan heim bíða
þess árlega með eftirvæntingu,
að nýjustu gerðir bílanna komi
á miarkaðinn. Og þeir verða
sjaldnast fyrir vonbrigðum, bíl-
arnir verða faUegri, þægilegri,
hraðskredðari — og dýrari —
með hverju árinu, sem líður.
Nú eru bilasýningarnar í
fullum gangi í stórborgum
heimsins. Og að þessu sinni
bregður svo við, að mönnum
þykir þar fátt um góða drætti.
2. marz s.l. var alþjóðiega bíla-
sýningin í Forum í Kaupmanna
höfn opnuð. Þar úir og grúir af
allra þjóða bílum, og tegundirn-
ar skipta hundruðum. En fáir
bílanna vekja mikla athygli, og
menn hafa orðið fyrir von-
brigðum, þeim þykir framfar-
irnar í bilaiðnaðinum ekki í
samræmi við þróunina á öðrum
sviðum tækninnar.
Samt sem áður er þar ein
tegund til sýnis, sem vakið hef-
ur óski'pta athygli um allan
heim, vestur-þýzkur BMW 1500
og önnur gerð frá sömu verk-
smiðju, BMW LS. Þessi bíll er
útbúinn með loftkældum fjór-
gengis mótor, sem komið er
fyrir aftan í bílnum. Verðið
mun vera um 15.000 danskar
krónur.
í New York verður opnuð
mikil bílasýning í apríl. Þar bú-
ast menn við, að mesta athygli
vekji gastúrbínubíll, byggður af
Roververksmiðjunum á Eng-
landi. Er það margra álit, að sá
bíll reynist skeinuhættur þeim
gastúrbínubílum, sem byggðir
hafa verið í Bandaríkjunum.
Gerðin er T 4, og Roververk-
smiðjurnar binda miklar vonir
við framleiðslu þessara bíla.
Bíllinn er knúinn 140 bremsu-
hestafla gastúrbínuvél. Þessi
gerð er árangur 15 ára rann-
sókna Roververksmiðjanna og
tilrauna með gastúrbínuvél í
flugvélar. Þetta er fjórði gas-
túrbínubíllinn sem Roververk-
smiðjurnar framleiða nú eftir
stríð. Þó að ekki hafi enn verið
gerðir neinir samningar um
framleiðslu þessara bíla, eru
framleiðendurnir vongóðir og
hæstánægðir með þann árang-
ur, sem þeir hafa náð.
Myndirnar sýna þessar þrjár
gerðir bíla, sem virðast munu
vekja mesta athygli á bíla-
markaðinum í ár. Talið ofan
frá: BMW 1500, BMW LS og
T 4, gastúrbínubíllinn frá Rover.
mæm

• ■:■
:■: >:
Hér er bréf frá V. G. um frásagn
ir úr fjarlægð:
„í VETUR HEFUR verið skemmtileg-
ur þáttur I útvarpinu, þar sem ýms
Ir skólar hafa þreytt þekklngar-
keppni. Margir hafa dáðst að, hve
unga fólkiS hefur verlð frótt um
margt. Þó hafa þar á verið leiðln-
legar glompur. T.d. selnast, er sá
skóllnn, sem betta hefur fengið
þekkingareinkunnina, vissi ekki að
Ingólfur Arnarson kom frá Rivedal
við Dalsfjörð I Noregi, þótt þar
væri s.l. haust mikil hátíð, sem
stofnað var tll af íslendingum. Og
sami hópur gat ekki svarað, hvert
væri mesta gullnámuland heimsins,
þó að nágranni skólahópsins hefði
fyrir nokkru skrifað í fjöllesna
ferðabók sína um ferðalag sltt nið-
ur í gullnámu i þessu landi og að
f því landl væri yfir 40% af gull-
framleiðslu heimsins, en aðeins
7% í því næstmesta.
EN VORKUNN ER æskufólkinu, þótt
það ruglist i ýmsum fjarlægum
fróðlelk. M.a. reynist fræðsla þeirra
fullorðnu oft völt. Margir muna t.
d eftir „fræðslu" eins alþingis-
mannsins á sl. ári um fjarlægt
merkisland, þar sem úði og grúði
af ónákvæmni og villum, sem hann
er nú einstaka búinn að leiðrétta í
sínu eigin biaði, þó að hann þrætti
fyrir f fyrstu, þegar bent var á
ónákvæmni hans.
EN AÐALÁSTÆÐAN fyrir því, að
ég sting niður penna nú er leiður
misskilningur, sem sprottið hefur
út af frásögnum í útvarpinu og
Mbl., vegna vrásagna þar um mjalt
ir og skepuhirðingu á Nýja Sjá-
landi. Þar sem ég hef verið þar
syðra dynja sí og æ spurningar
manna á mér út af þessu. En mis-
skilningurinn virðist stafa af því,
hve ólíkt bltðara er þar syðra held
ur en hér norður frá. Eg sagði
dálítið í ferðabók minni frá hinum
geðþekka, unga manni Kristni
Steingrímssyni (Fiskhöllin), og
hans fögru nýsjálenzku konu, sem
fyrsti gestur þeirra eftir brúðkaup
ið. En seinna urðu þau sveitahjón.
Þar á nyrðri hluta Nýja Sjálands
kemur aldrei snjór. Heyjað er dá-
lítið á sumrin til þess að gefa
mjólkurkúm út á jörðina um miðj-
an veturinn (í júlí og ágúst). Eng-
in hús eru til fyrir búpening. Mjög
margir bændur eiga þetta 50—80
mjólkurkýr. Kristinn er orðinn
einn þeirra. Kýrnar eru reknar
inn í grindur til mjalta. YfTr a.m
k. hluta grindanna er þak til þess
að skýla fyrir regnl — og þá eink-
um mjaltavélum og kúnum meðan
þær eru mjólkaðar. Sams konar og
þetta er mjög mikið í Argentínu o.
fl. suðlægum löndum. Vegna veðr-
áftunnar er tæpast hægt að bera
þetta saman vi@ skepnuhirðtngu
og mjaltir hér norður á íslandi. Eg
gaf t.d. oft 3000 fjár einsamali
fuila gjöf af heyi í Montana. Sum-
ir halda að það séu ýkjur, þegar
ég segi frá því i bók minni um
„Villta vestrið". en það er jafnsatt
og að margir af lesendum mínum
hafa einhvern tíma drukkið hjá
mér kaffi í gestaheimilum mínum.
— Hvað samanburður á skepnuhirð
ingu hér nyrðra og víða í Suður.
löndum er villandi gerlr mest hinn
feiknalegi mismunur á tíðarfarinu.
FRÓÐLEIKSFÚST fólk hér á landi
vill yfirleitt vita hið réfta úr fjar-
lægum löndum og ættu blöð og út-
varp að hyllast til að flytja ekkl
villandi frásagnir því fólki, sem
vlll eða þrálr að fræðast um fjar-
læga staðl. V.G."
Þriðjungi lægra kaup
í setningarræðu Þorsteins
Sigurðssonar á Vatnsleysu á
Búnaðarþingi komst hann m.
a. svo að orði:
„Með beim kjörum, sem
bændum eru búin, er ekki sér-
staklega fýsilegt fyrir ungt
fólk að byrja sveitabúskap.
Þótt bóndanum sé ætlað sama
kaup og verkamanninum, verð-
ur hann að vinna þriðjungi
og suma tíma allt að helmingi
lengri vinnudag en verkamað-
urinn, auk hinna 62 helgidaga,
sem bændur verða að vinna
að mestu leyti. Ef svo heldur
fram, sem nú horfir, mun land
búnaðarframleiðslan dragast
sarnan og er það ekki vanda-
mgl bændanna einna, heldur
allrar þjóðarinnar/1
BíSa í 7 mánuði eftir
þriSjungi launanna
Og enn fremur sagði Þor-
steinn, er hann hafði getið um
helztu erfiðleika bændastéttar-
innar og landbúnaðarins: „En
hvað myndi launþeginn segja,
en við kaup hans er kaup bónd
ans miðað, ef hann yrði að
bíða í 6—7 mánuði eftir þriðj-
ungi launa sinna og nokkrum
hluta þeirra allt árið?“
Stjórnarflokkar í sjón-
varpi
Skrif stjórnarblaðanna um
sjónvarpsm|ílið eru farin að
verða æði furðuleg. Alþýðu-
blaðið segir um afstöðu Fram-
sóknarmanna til málsins: „Nú
brosa menn að þeim í dag, er
þeir berjast gegn sínum fyrri
Igerðum."
Um afstöðu Morgunblaðsins
segir Alþýðuhlaðið: að Sjálf-
stæðismenn séu „eindregið
fylgjandi“ stækkun sjónvarps-
stöðvar varnarliðsins. „Þó virð
ist vera hik á Sjálfstæðismönn-
um varðandi íslenzka sjónvarp
ið,“ segir Alþbl. um félagana
í syndinni.
Það er furðulegt, að ritstjór
ar stjórnarblaðanna skuli
treysta sér að bera annan eins
málflutning á borð fyrir les-
endur sína, að nú sé ekkert
að gerast í sjónvarpsmálinu
nýtt. Framsóknarmenn hefðu
leyft þetta 1954 og það á eng-
!in breyting að verða. Það veit
það hver skyniborinn fslend-
ingur, að styrinn stendur nú
ekki um það leyfi, er dr. Krist
inn veitti varnarliðinu 1954,
sem var veitt til br'áðabiygða
og í tilraunaskyni og var al-
gerlega og stranglega bundið
þeim skilyrðum, að sjónvarpið
næði ekki út fyrir vallarsvæð-
ið og því lieitið þá af varnar-
liðinu að þeim skilyrðum yrði
fullnægt. — Nú hafa hafizt
umræður um þetta mál, vegna
þess, að nú á engin skilyrði að
setja fyrir sjónvarpsrekstri
varnarliðsins og það hefur í
hyggju að fimmfalda orku
stöðvarinnar, þannig, að sjón-
varpið nái til rnikils meirihluta
íslenzku þjóðarinnar. Við
þetta segjast stjómarflokkarn
ir ekkert hafa að athuga. Al-
þýðublaðið getur þess jafnvel
um samherjann svona í leið-
Iinni, að hann sé með banda-
rísku hcrmannasjónvarpi fyrir
fslendinga, en sé í rauninni á
móti íslenzku sjónvarpi, eða a.
m. k. tvístígandi um það, þótt
hitt sé ekkert áhorfsmál. —
Er hægt að „sjónvarpa“ öllu
betur, livers konar undirlægj-
ur standa að núverandi ríkis-
stjórn?
T f MIN N. briðiudaeinn 6. maríz 1962
2