Tíminn - 10.04.1962, Blaðsíða 4

Tíminn - 10.04.1962, Blaðsíða 4
Skipasmíðastöðin Báta- lón í Hafnarfirði. — Tólf tonna bátur stendur inni við \, dyrnar, reiðubúinn að renna sér í sió fram um leið og skipasmiðnum þóknast að opna dyrnar og veita honum útsýn til sjávar. Hann gnæfir hátt, fram- byggður, reisulegur eins og hreinhjörtur. Stefnið peru- laga, vel fallið (til að njóta kossa Ránardætra, sem bíða hans við fjöruborðið og hjala hver við aðra. í káetu hans situr Guðmund- ur Lárusson og sötrar kaffi úr hitabrúsa, sem er grænn eins og sjórinn. Hann er í senn einn af eigendum bátsins, höfundur hans, smiður og væntanlegur skipsfcjóri og bíður spenntur eft- ir því, að geta hleypt honum af stokkunum, til þess að sjá, hvemig hann lætur í örmum Ránardæfcra. —- iÞetta er nefnilega fyrsti báturinn sinnar tegundar, sem er byggður hér á landi og það varð að fá sérstakt leytfi til þess að byggja hann. Hann er byggður með svigaböndum og sféttri húð. Hún er endingar- betri en skarsúðin, því að saum amir eru grópaðir inn í og kýtt að, yfir. Botnlagið er allt öðru vísi en menn eiga að venjast á SéS framan á Skýjaborglna. ÞARF KVENMANN OG KAMPAVINSFLOSKU svona fiskibátum. Það er hrað- bátalag á honum að aftan. Kjöl- urinn er geysihár og gerir hann stöðugan í sjónum. Þetta lag á honum á að geta gefið miklu meiri gang og betri sjóhæfni en venjulegt er að bátar af þessari stærð hafi. En menn eru ekki sammála um það og sumum lízt ekkert á þetta hjá mér. Það er alltaf svona; þegar eitthvað nýtt er á ferðinni, menn vilja halda sig við það gamla og þora ekki að breyta út af því, því að þeir vita ekki hvað báturinn gerir, þegar hann kemur á sjó. — Er ekki erfitt að reikna nákvæmlega, hvernig hann á að vera til þess að hann fari vel í sjó? — Jú, sérstaklega, þegar mað ur hefur ekki aðra báta til hlið- sjónar af sömu gerð. — Teiknaðir þú hann sjálf- ur? — Já, ég bæði teiknaði hann og smíðaði, en hef haft hjálp við smíðina. Við byrjuðum að smíða hann um mánaðarmótin október nóvember og höfum ver ið að síðan og nú er hann svo að segja tilbúinn. — Þú ert ekkert hræddur um að hann snúi kjölnum upp, þeg ar þar að kemur? — 0, ætli hann haldist ekki á réttum kili, en auðvitað verð ég búinn að tryggja hann til frekara öryggis áður en hann fer á flot, bætir hann við og glottir. — Ykkur er óhætt að fara niður í káetuna. Þið ættuð að komast, því að dyrnar eru gerðar fyrir að allra feitustu menn komist í gegnum þær, að minnsta kosti ef þeir snúa rétt. í káetunni eru kojur fyrir fjóra menn (ekki mjög feita). Dagsljósið smeygir sér inn um kýraugu upp við loftið og fell- ur á borð og umhverfis það er stoppaður bekkur með harðvið- arklædd kojuþilin fyrir bak, eldavél og stálvaskur í einu horninu og litlir skápar við kojurnar. — Sennilega vínskápar, er það ekki? — Auðvitað. Þessi læsti þarna. í káetunni eru kojur fyrir fjóra menn (ekki mjög feita). Dagsljósið smeygir sér inn um kýraugu upp við loftið og' fell- ur á borð og umhverfis það er stoppaður bekkur með harðvið- arklædd kojuþilin fyrir bak, eldavél og srtálvaskur í einu jhorninu og litliir skápar við kojurnar. — Sennilega vínskápar, er það ekki? — Auðvitað. Þessi læsti þarna. Og stýrishúsið fyrir aftan og ofan horfir fram með mörgum gluggum, búið öllum tækjum, dýptarmæli, fisksjá, talstöð og miðunarstöð, — rúmgott og Guðmundur Lárusson: — Eg drep hvern þorsk, sem ég næ í. Það er alveg óhætt aS halla sér fram yfir borðstokklnn og ekki hin minnsta hætta á drukknun þótt maður falli. — MaSur fengl í mesta lagi glóðarauga, kúlu á enniS og heilahristing! — Skýiaborgln er nefnilega enn á þurru landi. bjart, og undir er vélin, átta- tíu og sex hestafla Parsonvél, þegjandi enn þá en þess verður ekki langt að bíða, að hún fái málið, því að . . . . — Við setjum hann á flot í vikunni. — Og hvað kostar að byggja svona bát? — Milljón. ! — Hver á þá milljón? — Enginn enn þá, segir Guð- mundur og hlær við, en bráðum förum við að drepa þorskinn. Eg drep hvern þann þorsk, sem ég næ í. Eg er óvinur allra þorska. —Það er ójafn leikur. — O, hann getur platað líka, bölvaður, en á þessum báti get- um við elt hann, hvert sem hann fer. — Hefurðu komizt í kast við hann áður? — Já, ég hef bæði verið skip stjóri og stýrimaður á bátum. Við förum á handfæri fyrst, því nú er tíminn fyrir handfæri framundan, en í sumar förum við sennilega á snurvoð, eða (Framhald á 15. síðu). h T f M I N N, þriðjudagur 10.-apriL-1962.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.