Tíminn - 28.04.1962, Síða 8

Efst tll vinstri s|áiS þiS Noru og Edvin Laine, leikstjóra, athuga eina
af styttum Ásmundar Sveinssonar, fyrir utan hús listamannsins í
Sigtúnt. Nora hefur mikinn áhuga á myndatökum, og á næstu mynd
fyrir neSan er hún aS taka mynd af leikstjóranum sínum. ViS hliS
hennar er SigurSur Magnússon, fulltrúi hjá LoftleiSum.
Á ferS sfnni um bæinn fékk Nora aS koma inn í Melaskólann og
heimsóttl hún þar elnn 12-ára bekkinn. Hér til vinstri stendur hún
viS hliS Þórunnar Kristjánsdóttur.
Á myndinni hérna beint fyrir ofan sjáiS þiS Noru fyrir utan ÞjóSleik-
húslS, en þangaS fór hún á fimmtudagskvöldiS til þess aS sjá My
Fair Lady, og f hléinu ræddi hún m.a. viS EIizu, öðru nafni Völu
Kristjánsson.
T í M I N N, laugardaginn 28. apríl 1962.
FINNSKA STJARNAN
ég var pínulítil hef ég verið
að leika í leikritum heima hjá
mér með systrum mínum, við
bara búum þau til sjálfar jafn
óðum. Nora á tvær systur,
önnur þeirra er 18 ára og hin
15. Þær hefðu nú gjarnan vilj-
að koma með mér í þessa
ferð, en þær eru í skólanum,
bætti hún við.
Lærði fingramál
Æfingar á leiknum, sem á
íslenzku mun nefnast Undrið,
hufust — og það var ekkert
erfitt — ekki eftir að ég
hafði lært, hvernig átti að
gera þetta, sagði Nora. Og
Sirkku tjáði okkur, að Nora
hefði verið mjög fljót að læra
fingramálið og sömuleiðis
hlutverkið, enda hefði hún
stórkostlegt minni. Hún
myndi alla skapaða hluti,
hvað lítilfjörlegir, sem þeir
væru.
— Hún er líka mjög dugleg
í skólanum, þrátt fyrir hvað
hún hefur mikið að gera. T.d.
fékk hún 8,6 í aðaleinkunn á
síðasta prófi.
Ekki Iík þeirri ensku
Við spurðum Noru, hvort
hún hefði séð Undrið nokkurs
staðar, áður en hún fór sjálf
að leika í því í Telsingfors, og
hún kvaðst hafa séð það í Eng
landi í fyrrasumar. — Sú, sem
lék Hellen þar, er með sítt hár,
alveg niður í mitti- Hún lék
mjög vel.
— Er hún nokkuð lík þér?
— Ne-ei. Nora er sjálf njeð
sítt, dökkt hár, þótt það nái
ekki niður í mitti. Augun eru
mógrá, og horfa full athygli
allt í kringum sig. Augnabrún-
irnar eru langar og dökkar, og
það má greinilega sjá, að hún
er af indversku bergi brotin,
þrátt fyrir það, að hörundið
er ekki dökkt.
Sorg og sigur,
Móðir Noru hafði tekið sér
stutt frí til þess að geta verið
viðstödd frumsýninguna ’á
Undrinu í október í fyrra. Allt
var tilbúið, lokaæfingin hafði
gengið vel, og menn voru farn
ir að hlakka til að sjá þessa
nýju barnastjörnu. En þá kom
áfallið. Rétt áður en sýningin
hófst, fékk móðirin hjarta-
slag. Erfiði undangenginna
ára hafði orðið henni ofviða,
og nú varð litla stúlkan að
fara ein til leikhússins, þar
sem hún vann hinn stórkost-
lega leiksigur. Frá því fyrsta
vann hún allra hjörtu. Flest
blöð í Finnlandi hafa birt af
henni myndir og haft við
hana viðtöl, fyrst vegna leiks-
ins í Undrinu, og síðan vegna
þess, að hún hefur unnið ann-
an stórsigur með leik sínum í
kvikmyndinni Hreinskilna
stúlkan, þar sem hún fer með
aðalhluthverkið Iiris.
— Heita vatnið lyktar eins
og fúlt egg! Þetta sagði
finnska barnastjarnan Nora
Haque á fimmtudaginn, þegar
við spurðum hana hvernig
henni litist á að hafa svona
mikið af heitu vatni alls stað-
ar eins og við höfum hér á
Islandi.
Nora Haque kom hingað í
boði Loftleiða, en hún er nú á
leið til New York. þar sem hún
mun einnig dveljast í boði fé-
lagsins í eina viku. I fylgd
með henni er finnski leikstjór-
isn Edvin Laine og auk hans
blaðakonan Sirkku Aspelund
og ljósmyndarinn Kristian
Runeberg, sem bæði vinna
við vikublaðið Viikkosanomat
í Helsingfors.
Finnsk-indversk stjarna
Nora litla er 12 ára, og þótt
aldurinn sé ekki hár, hefur
hún þegar bæði orðið fyrir
mikilli sorg og átt miklum
sigri að fagna.
Leikkonan unga er dóttir
finnskrar konu og indversks
lögfræðings. Þau hittust í
London, felldu hugi saman og
gengu í hjónaband. Örlögin
réðu því, að frú Haque sneri
aftur heim til Finnlands eftir
margra ára dvöl í Englandi
með þrjár litlar dætur. Hún
átti oft í erfiðleikum eftir
heimkomuna, en tókst þó að
sjá fyrir sér og dætrum sín-
um.
— Hún var srvo hreinskilin
Svo var það í fyrra, að á-
kveðið var að taka til sýninga
leikritið The Miracle W°rker
eftir William Gibson. Leikritið
fjallar einkum um Helen Kell-
er, blindu og heyrnarlausu
stúlkuna, sem af svo miklum
dugnaði tókst að læra að tala.
Finnska þjóðleikhúsið ætlaði
að sýna leikritið, og nú voru
góð ráð dýr. Hver átti að leika
Hellen sjálfa?
Edvin Laine, sem m.a. er
frægur fyrir stjórn sína á
myndinni Óþekkti hermaður-
inn (The Unknown Soldier),
ræddi við 300 litlar stúlkur,
er allar vildu reyna við hlut
verkið. Nora var sú eina, sem
til greina kom, sagði hann.
Hún er svo hreinskilin, augu
hennar eru svo falleg. Hún er
eðlileg, glöð og óspillt.
En hvers vegna vildi Nora
leika Helen Keller? Mig bara
lang langaði til þess, sagði
hún og hló við, — allt frá því
Þessi mikla frægð hefur
ekki stigið Noru til höfuðs,
hún virðist enn vera lítil, ó-
spillt stúlka. sem getur glaðzt
yfir litlu, eins og sjá má af
því, að eftir að hún kom frá
Hveragerði á fimmtudaginn,
kom hún með tvo litla steina
og sýndi okkur. Steinana
hafði hún fundið í ferðinni,
og ætlaði nú að hafa þá heim
með sér til minningar um
heimsóknina.
(Framhald á 15. slðu)