Tíminn - 14.11.1962, Blaðsíða 13

Rukkari (Karl Sigurösson) færir Áro
reikningana, sem hún veit ekki bet
greltt að fuilu fyrir hana. Henni er
Hart í bak
(Framhaid al 9. síðu.)
til að láta kúgast af boði Finn-
björns brotajárnssala, yfirgefið
'föður sinn og son og setzt í
íbúðinni, sem Finnbjörn liafði
keypt handa henni.
Þrátt fyrir það, hve leikurinn
opnast vel, rís hann mjög hægt,
eiginlega ekki fyrr en rétt undir
lokin. Úr fyrsta þætti verður
sennilega minnisstæðast er þau
ræðast við Jónatan gamli og Ár-
dís og rifja upp liðinn tíma í sam-
hliða eintali. Þetta er ákaflega
geðþekkt atriði, mjög fagur lýr-
iskur leikur, sem ber vott um
sérstæða hugkvæmni höfundar.
Gísli Halldórsson hefur leyít
sér bæði að stjþrna leiknum og
fara með hlutverk ekki alllítið,
Finnbjörn brotajárnssala. En þótt
oft hafi vcrið varað við þessu,
leysir Gísli hvort tveggja afburða
vel af hendi. Leikstjórn hans er
fastmótuð og nærfærin þó, vel
skipað í hlutverk. Og persónu
hins lítilsiglda peningamanns sýn
ir Gísli firnavel. Enda þótt Jón-
atan gamli sé ekki mikill sýnileg-
ur gerandi í leiknum, verður hami
í meðferð Brynjólfs Jóhannesson-
ar ein af hans eftirminnilegustu
persónum á leiksviði. Hið fáa, sem
hann segir, er hnitmiðað, og lát-
bragðsleikur hans og svipbrigði
eru þó miklu fágætari. Mér er
næst að halda, að sú ágæta leik-
kona Helga Valtýsdóttir hafi ekki
verið í sem beztri stemningu á
frumsýningu; mér fannst leikur
hennar nokkuð ójafn, mjög glögg
ur og skarpur á köflum framan
af, en heillegastur og trúverðug-
astur í lokin. Birgir Brynjólísson
sýnir í þessu leikriti beztan leik
sinn til þessa, svipkækir hans eru
með minnsta móti og eiga þó má-
ske helzt við í þessu hlutverki
Láka. Guðrún Ásmundsdóttir leik
ur Árdísi af miklum þokka. Guð-
mundur Pálsson leikur af alvöru.
Skósmiðurinn og safnaðarformað-
urinn, Stígur er helzt til ýktur
eins og Steindór Hjörleifsson leik
ur hann en allspaugilegur er leik-
ur hans. Hið litla hlutverk rukk-
arans var svo vel leikið af Karli
ru spákonu (Helga Valtýsdóttir) alla
ur en Finnbjörn brotajárnssali hafi
allri lokið, er hún fær sendinguna,
Sigurðssyni, að ég tninnist þess
ekki að hafa séð hann fara nálægt
því, jafnvel með hlutverk og
hann gerir nú.
Oft hefur Steinþór Sigurðsson
gert afbragðsvel í leiktjöldum, eii
trúlega eru tjöld hans í „Hart 'í
bak“ þau, sem hann hefur bezt
unnið að efni til þessa. Einnig
hefur Jón Þórarinsson gert tón-
list, sem fellur vel milli atriða.
í fáum orðum sagt er sýning þessi
öllum til mikils sóma, fyrst og
fremst ber að óska hinu unga leik
skáldi til hamingju með verkið
og einnig Leikfélagi Reykjavíkur
fyrir að færa það á svið.
Gunnar Bergm,an,n.
Mjólkurframleföslan
Framhald ai 8 síðu.
Mjólkureftirlit ríkisins er, að mín-
iim dómi, alls ekki nógu raunhæft.
Yfirleitt taka bændur öllum leið-
beiningum vel, þótt því sé ekki
að neita, því miður, að til eru
nokkur heimili, sem aldrei sjá að
sér í þessu efni. Úr þessu þyrfti
að bæta.
Mjólkurstóðin sjálf er nú allvel
búin að vélakosti og nokkug við
vöxt. T.d. er öll aðstaða til smjör-
gerðar og geymslu þess, hin full-
komnasta.
— Eg hef aldrei heyrt neitt sem
bendir til þess að þú eigir í örð-
ugleikum um samstarf við þína
undirmenn í mjólkurstöðinni eða
stjórnarnefndarmenn og fram-
kvæmdastjót'a Sölufélagsins, segi
ég við Svein.
— Ef eitthvað er, þá er það geit
upp strax og ég hefi ekki yfir
r.einu að kvarta í því efni.
M.ö.o. Sveinn staðfestir það sem
ég hef haldið ag í Mjólkurstöð-
inni á Blönduósi ríki gott sam-
starf og eining. sem og líka er
nauðsynlegt á hverjum vinnu-
stað.
En nú sný ég máli mínu að öðru
efni.
— Hvað segir þú, Sveinn, um ná
grenni Húnvetninga og Skagfirð-
inga? Sem Skagfirðingur hlýtur
þú að vera viðkvæmur fyrir því,
sem miður fer í fari okkar Hún-
vetninga í því efni.
— Hér hef ég aldrei orðig var
við neinn hérað'aríg, enda eru Hún-
vetningar of frjálslyndir til þess
ag vera með slíkt í garð nágranna
sinna.
— Og nvað um bæjarbraginn
hér á Blönduósi? Telur þú rétt
það sem sumir vilja halda fram
að hér sé alið á slúðri um náung-
ann, svo sem löngum hefur þótt
við brenna í litlum kauptúnum?
Sveinn hugsar svarið nokkra
stund en segir síðan.
— Hér er ekkert snobberí og
þótt einhverjum detti í hug að
segja eitthvað misjafnt um aðra,
þarf ekki að hlusta á það og það-
an af síður ag hafa það eftir.
— Hvaða merkingu leggur þú
í orðið „snobberí", spyr ég.
— Eg kalla það snobþerí þeg-
ar einhver telur sig eitthvað hærra
settan, en allan fjöldann. Við slík
sjónarmig eru Blönduósingar laus-
ir og illkvittni í garð nágrannans
þckkist ekki hér.
Undir þessi orð bónda síns tek-
ur frú Alma og segir að það sé
gott að vera á Blönduósi og sama
hnnist börnunum, en þau hjón
eiga tvær dætur á skólaaldri og
e;nn son ungan. — Sjálfum finnst
mér að Blönduósingar megi vel við
■una þennan vitnisburg og get líka
gjarnan tekið undir hann af kynn-
um mínum, sem nokkuð tíður gest-
ui á Blönduósi, sem óneitanlega;
c-r miðstöð okkar Austur-Húnvetn-
inga.
— Að síðustu Sveinn: Ert þú
hjartsýnn á framtíg mjólkurfram-
leiðslunnar í héraðinu?
— Þegar ég kom hér var mjólk-
in að sprengja stöðvarbygginguna
utan af sér, svo að úrbóta var
knýjandi þörf. Ráðizt var í stækk-
un og aðrar umbætur, sem ég hefi
áður drepið á í sambandi við smjör
gerðina, en sífellt þarf að tileinka
sér nýjungar, til þess að fylgjast
með. Mjólkin vex ár frá ári. Hún
er nú u.þ.b. 40% af landbúnað-
ajfiamleiðslunni, sem kemur hér
tií tífonduoss og mun vaxa mikið
á komandi árum, ef á annag borð
verður búið svo að landbúnaðin-
um, að hann eigi framtíð í þessu
landi. En ,það er nú önnur saga.
— Þag ætti að vera auðvelt að
framleiða tífalt meiri mjólk, en
nú berst til mjólkurstöðvgrinnar,
hér í næsta nágrenni Blönduóss
t.d. á svæði, sem takmarkaðist
innan línu, sem dregin væri þvert
um félagssvæðið, norðan dalanna
og ég álít hagstæðara að fram-
leiða, sem mest af mjólkinni, sem
næst vinnslustaðnum sjálfum.
— Og svo ég víki aðeins, nú að
síðustu aftur að afmæli þínu
Sveinn. Finnst þér þú nú orðinn
gamall? En ég skal játa að spurn-
ingin er síður en svo eðlileg eft-
ir síðustu orð þín.
Sveinn lítur til mín með sínu,
dáltið sérkennilega opna brosi.
Síðan segir hann:
— Mér finnst ég ekkert eldri
nú en þegar ég varð fertugur og
mér finnst að ég muni geta orðið
100 ára. Og svo bætir hann við:
— En það fer nú betur á því að
Húnvetningar þuifi ekki að drasla
með mig svo lengi.
Það er allmikig liðið á nóttina
þegar við Sveinn ljúkum tali okk-
ar og aðeins nokkuð af því, sem
á góma bar, hefur verið fært hér
í letur. Börn þeirra hjóna eru
löngu sofnuð og húsmóðirin hefur
einnig boðið góða nótt.
En svo kemur að því, að ég
kveg og þakka fyrir ánægjulega
stund í þessu nýja húsi á norður-
bakka Blöndu. — Eg held inn til
héraðsins, um það svæði, sem hann
Sveinn mjólkurbússtjóri hafði ver
ið ag lýsa fyrir mér að ætti að
„flæða" í mjólk á komandi árum.
Það er kyiT stjörnubjört haust-
nótt og örlítið frost. Leiðin ligg-
ui inn í dalinn og mér verður lit-
ið tii heiðarinnar. Þar eru nú í
þriðju og síðustu leit, nokkrir
gangnafélagar mínir frá tveim
SÆNDUR
Getum útvegaS frá Englandi Massey Ferguson af
árgerS ’58 og ’59 til afgreiðslu á komandi vetri.
Vélarnar seljast óuppgerðar.
Væntanlegir kaupendur hafi samband við kaupfé-
lagsstjórann, sem allra fyrst.
Kaupfélag Rangæinga.
Ahaldasmiður óskast
Staða áhalda- og tækjasmiðs Veðursj;ofu íslands
er laus til umsóknar. Umsækjendur þurfa að hafa
sveinspróf í járnsmíði eða annarri grein smíða og
auk þess góðáframhaldsmenntun, t.d. próf frá Vél-
skólanum í Reykjavík. Enn fremur þarf væntan-
legur starfsmaður að hafa talsverða starfsreynslu,
vera heilsuhraustur og reglusamur.
Umsóknir ásamt upplýsingum um menntun, aldur
og fyrri störf sendist Veðurstofu íslands, Sjómanna
skólanum, Reykjavík, fyrir 21. þ.m.
Veðurstofa (slands.
^uglýsið í Tímanuírt
Víðivangur
Pramhaltl a) z síðu.
aunar eins ófriður í landinu á
þessum vettvangi. Óðadýrtíðin
og kjaraskerðingin eru auðvit-
ag meginorsök uppsagnanna og
kaupkrafnanna, en framkoma
ríkisstjórnarinnar í deilunum
bætir sífellt gráu ofan á svart.
2, siðan
sambandi við' Egyptaland, Og síð
an hið kristna ríki Nubien, sem
fyrst leið undir lok .á sextándu
öld. í vestri mynduðust á mið-
öldum nýrri stórveldi eiijs og
Ghana og Mali, sem voru ipiklu
voldugri en nútímaríkin með
sama nafni. Svo voru Bornu og
Hausa konungdæmin og allt
fram á okkar tíma hið volduga
Fulani ríki í Norffur-Nígeríu og
Oyo, Ife og Benin í Suður-
Nigeríu. Á'strönd Austur-Afríku
og innj í miffjum hluta suffur-
meginlandsins voru í margar ald-
ir velmegandi ríki, sem þrifust á
verzlun við Indverja og Kínverja
og fluttu meðal annars út bezta
iárn þeirra tíma.
Þetta eru aðeins nokkur fróð-
leikskorn úr bók Davisons, en
af þeim má sjá, að rækilega er
hægt að afsanna alla fordóma
um heimsku og gáfnaskort svert-
ingja.
leitum áður í haust. Á morgun
koma þeir ofan í dalinn. Og það
er ekki mjólkurframleiffslan, sem
setur svip á störf okkar bændanna,
þessa dagana, heldur afsetning
sauðfjárins, því nú stendur slát-
urtíðin sem hæst.
En samt xemur mjólkurbíllinn,
þessa daga, sem aðra, árið um
kring, til þess að flytja þennan líf-
drykk, mjólkina, áleiðis til neyt-
andans með viðkomu i Mjólkur-
stöðinni á Blönduósi, þar sem
Sveinn Ellertsson ræður ríkjum
og stjórnar með lipurð og öryggi
þess manns, sem veit hvernig á
?ð gera hlutina.
Grímur Gíslason.

BLÁ
BÁND
SUPPI
Þér getið valið á milli:
Kjúklingasúpu mcð gri.eí.
blómkálssúpu — tén.-.tsúpu —
nautaketssúpu (Juíiewze --
aspargussúpu — baunaríju - -
californíska ávaxtasúp': —
bláberjasúpu og Bíi Pam
kraftsúpu (Bouni-an) ^
TÍMINN, miðvikudaginn 14. nóvember 1962
-kv
38
/