Alþýðublaðið - 26.04.1942, Blaðsíða 6

• alpymjblasið
- . . ' ——iLimmmmarnm——■é«»AIi ■—> mmmmf
Fósturdóttir dansmeyjarinnar.
Starr heitir hún og er aðeins 5 mánaða gömúl. Hún er hér
í fangi á vinnukonu stjúpmoður sinnar, sem stendur hjá þeim.
Stjúpmóðirin heitir Lois de Fée og er, yfir 1 m. og 80 sm. á
hæð. Hún er þekkt dansmær í New York.
HANNES Á HORNINU
Frh. af 5. síðu.
prýdd. En dekur margra íslend-
af guði gerð, gáfum og fríðleik
inga, sérstaklega yngri kvenna og
karlmanna, við Bretann gekk fram
úr öllu góðu hófi. Þar kom fram
veiklyndi íslendinga í nýjunga-
giminni, sem oft hefir leitt þá
góðan spöl af réttri leið; en ætíð
hafa þeir þó áttað sig og dregið sig
til baka aftur; og svo mun verða
með þetta er frá líður.“
GAMALL Menntaskólanemandi
skrifar mér eftirfarandi bréf og
finnst mér kenna í iþví nokkurrar
hryggðar og sakáaðar: „Dimitterað
var í Menntaskólanum s.l. mið-
vikudag. Þessi gamla og virðulega
athöfn hefir nú tekið á sig sorg-
lega ömurlegan blæ. Fyrr á tím-
um hurfu stúdentsefnin úr gamla
skólanum, þeirra eigin hiisi, og
kveðjuræða inspectors scholae var
flutt í hinum fræga hátíðarsal
skólans, þar sem Jón Sigurðssoti
og þeir félagar stóðu forðum upp
og sögðu vði Dani: „Vér mótmæl-
um allir.“ Nú er skólinn hemum-
inn og þessi salur er setustofa og
„bar“ fyrir enska liðsforingja."
„ÁÐDR FYRR gengu dimittent-
ar niður gamla stíginn við skólann
og kvöddu yngri nemendur með
margföldum húrrahrópum. Síðan
hurfu þeir sjónum gamla skólans
fyrir hornið hjá Árna Björnssyni.
Nú fer öll þessi virðulega athöfn
fram í kjallaraholu í Háskólanum
og stúdentsefnin hverfa sjónum
fyrir homið á Bretabragga."
„ÞAÐ ER VON allra velunnara
skólans, að hann fái í haust aftur
skólahús sitt, svo að hann geti
starfað þar, þar til honum verður
séð fyrir nýju húsi. Þar eiga allar
gömlu venjumar, sem áður settu
svip sinn á skólann og nemehdur
bans, að vakna til lífsins aftur.“
Saodgræðs!an.
Frh. af 4. síðu.
sen f. h. Þorlákshafnar, Halldór
Magnússon Breiðabólstað.
Nei sögðu Sigurður Þórð-
arson Hlíðarenda og Litlalandi,
Halldór Magnússon Hrauni,
Guðmundur Jónsson Nesi.
Þeir, sem sögðu já, ráða yfir
320 jarðarhundruðum, en þeir,
sem sögðu nei, yfir 286 jarðar-
hundruðum.“
Var nú ekki annað sýnna, en
að ekkert yrði af girðingunni.
Guðmundur Jónsson í Nesi var
hinn dólgslegasti, var með mál-
æði mikið, með illyrðum og óð
elginn með heitingum, einkum
við Þórarin Snorrason, sveit-
unga sinn, og höfðu menn gam-
an að.
27. júní komum við Magnús
Torfason sýslumaður í Stjórn-
arráðið til forsætisráðherra; var
þar þá Guðmundur Jónsson í
Nesi Þá leggur hann eftirfar-
andi tilboð fram
„Ég undirritaður, eigandi
Nestorfunnar í Selvogi, geri það
tilboð, að selja dómsmálaráð-
herra íslands sandinn frá Nes-
vita upp í Hellisþúfu og þaðan
um Selvogsheiði austur í hreppa
mörk eftir fyrirhugaðri sand-
græðslugirðingu, en það er (sic.)
í sjó fram að Þrívörðum, fyrir
verð, sem óvilhallir dómkvaddir
menn meta. 'Enn fremur skuld-
bind ég mig til, ef dómkvaddir,
kunnir og óvilhallir menn meta
að landið milli girðingar minnar
og hins keypta sandgræðslu-
svæðis hefir blásið upp sakir of
mikillar beitar, miðað við ekki
fleira búfé en nú er í Nestorfu,
þ. e. 800 fjár, að fækka fé mínu
eins og þarf gegn bótum, er
dómkvaddir óvilhallir menn
meta, enda meti þeir hvé margt
búfé megi þá vera í högunum.
P. t. Reykjavík, 27. júní 1935.
(Undirskrift) G. Jónsson.
Vottar: Magnús Torfason,
Gunnl. Kristmundsson.“
Matsmenn skoðuðu sandsvæð-
ið frá Nesi 15. júlí sama ár, og
vorum við G. J. báðir með þeim,
því að ég var skipaður við matið
til þess að gæta hagsmuna ríkis-
ins. Ég lét mæla landið og girða.
Var nú allt í sátt, að ég hélt,
Matsgerðin hafði verið send for-
sætisráðherra og hann gert kaup
á landinu við Guðmund Jónsson.
Hann fékk sína peninga og gaf
afsal fyrir landinu.
En árið 1941 er lagt fyrir al-
þing frumvarp Guðmundar
(„Litla, ljóta frumvarpið“). Það
var svo stutt, 3 línur á þing-
skjalinu, að það hlaut að verða
fljótt að lögum!! Flutningsmað-'
urhin, alþekktur þingskörung-
ur, forseti neðri deildar, hr. Jör-
undur Brynjólfsson. En á hinum
þriðja mánuði sá G. J. þó, að
frumvarpið myndi dautt vera.
„Opið bréf“ skrifar G. J. síð-
an til mín 30. maí 1941. Bréfið
byrjar hann á girðingarstæði í
Bjarnarvík, sem ég taldi og' tel
óaðgengilegt fyrir girðingu til
varnar. Eini staðurinn, sem ég
áleit tiltækilegt að girða að sjó,
var við vitann. Er þó engan veg-
inn tryggt girðingarstæði þar,
en þar var hægast til varnar, ef
girðing bilar.
Þá tálar hann um matsverðið
á Neslandi og segir:,,Það, að þú
leitaðist við að halda verðinu
niðri, sýnir persónulega óvild til
mín.“ G. J. gleymir, að ég mætti
við matið fyrir hönd ríkissjóðs
og átti að gæta hagsmuna hans;
bar mér því skylda til að reyna
að lækka verðið og' muna orð
Kolskeggs: „Hvárki skal ek á
þessu níðast ok engu öðru, því
er mér er til trúat “
Svo endar hann „Opið bréf“
til mín með þessum orðum:
„Þetta mál var sótt með sann-
leik, en varið með lygum. Því
var von það félli. Það er í sam-
ræmi við aldarandann.“
Ég skal játa, að ég skil ekki
þessa sjúku sál. Er nú meining
G. J. að sigra með þeim ósann-
indaelg, sem settur er fram í
„Opið bréf“? Lýgin er hans leið
arljós til sigurs. Það er í sam-
ræmi við samvizku hans og sál-
arró. Ekki öfunda ég hann af
lífsskoðunum hans eða þeirri
leið, sem hann velur sér að ná
settu marki, en það er að láta
naga gróðurinn úr Neslandi.
20./4. 1942.
Gunnl. Kristmundsson.
Dagsbrúnarmenn!
Þeir Dagsbrúnarmenn, sem vilja
aðstoða við 1. maí eru hér með
beðnir að gefa sig fram við skrif-
stofu félagsins. Fram að 1. maí
verður skrifstofan opin á hverju
kvöldi kl. 8—9.30 e. h. ,
Málverkasýning
Jónasar frá Hriflu
í glnggum Gefjunur
JÓNAS JÓNSSON frá
Hriflu hefir opnað sýn-
ingu á nokkrum málverkum
í sýningargluggum skó- og
klæðaverziunárinnar Gefjunn
ar' í Aðalstr. Málverkin hefir
hann þó ekki gjört sjálfur,
héldur munu þau vera eign rík-
isins og eru eftir nokkra
þekkta listmálara, þar á meðal
Jón Stefánsson, Gunnlaug Ó.
Scheving og Jóhann Briem. —
Meðal málverkanna, sem þarnci
eru sýnd, er hið fræga málverk
Jóns Stefánssonar af Þorgeirs-
bola.
Sýning þessi á sér nokkra
forsögu. Fyrir páskana ætlaði
Jónas áð opna þessa sýningu í
Alþingishúsinu óg lét setja mál
verkin upp á vegg þar, en þó
án leyfis forseta sameinaðs
þings. Mun ætlun Jónasar með
þessari sýningu hafa verið að
sanna þingmönnum það, sem
hann hefir undanfarið verið að
skrifa um í Tímanum um ýmsa
þekktustu myndlistarmenn
landsins, að þeir væru ekkert
annað en ,,klessugerðarmenn“.
En þegar forseti sameinaðs
þings fekk að vita um þessa
sýningu,, vildi hann ekki láta
J. J. nota sali Alþingishússins
í slíkum tilgangi. Er þetta á-
stæðan fyrir því, að Jónas hef-
ir nú flutt sýningu sína í
glugga Gefjunnar.
Alþýðublaðið spurðist fyrir
um það í gær hvort Mennta-
málaráð stæði fyrir þessari
'sýningu og fekk það svar, að
svo væri ekki, hún væri einka-
fyrirtæki Jónasar. Hugmynd-
ina að þessari sýningu mun J.
J. hafa fengið frá Hitler, sem
hafði í sama tilgangi sýningu
í Mtinchen árið 1937.
Menntaskólanemend
or móímæla brott-
flotniigi Mennta-
skólans.
141 grefddu utkvæði
móti brottfilutraingn*
um en 26 með.
Menntaskólanem-
ENDUR héldu mikinn
fund á föstudagskvöldið að-
allega til þess að ræða um
tillögu, sem lögð hefir verið
fram á alþingi, og áður hefir
verið skýrt frá hér í blað-
inu um að athuga hvort ekki
væri heppilegt að flytja
Menntaskólann að Skálholti,
hinum fomfræga sögustað.
Urðu miklar umræður um
þessi mál á fundi Menntaskóla-
nema og mun rektor skólans
hafa tekið þátt í þeim.
Á fundinum var eftirfarandi
tillaga samþykkt með 141 at-
kvæði gegn 26:
„Almennur skólafundur,
haldinn í Menntaskólanum í
Simnudagur 26. april 1942-.
| Reykjavík 24. ápríl 1942, bein-
! ir þeim tilmælum til Alþingis,
að það vísi á bug öllum tilraun-
um, sem fram hafa komið og
fram kunna að koma um
brottflutning Menntaskólans
úr höfuðstaðnum.
Jafnframt skorar fundurinn
á Alþingi að sjá um, að haf-
izt verði handa nú þegar um
byggingu nýs menntaskólahúss
hér í bænum, og telur fundur-
inn æskilegt, að sú bygging
verði reist á lóð skólans við
Lækjargötu.“
Bszar Kienfélags
áigiðuflokksins í
Géðte npla rahási n n
ð priðjndag.
KVENFÉLAG Alþýðu-
flokksins hefir hinn fyrir-
hugaða bazar sinn í Góðtempl-
arahúsinu á þriðjudag kl. 3 og
stendur fram eftir deginum. —
Mjög mikið af ágætum mun-
um verður til sölu á bazarnum.
Þær Alþýðuflokkskonur,
sem enn hafa ekki gefið muni á
bazarinn, en vilja styðja flokks
starfið með því að gera það,
erum beðnar að skila munum
sínum fyrir kl. 12 á þriðju-
daginn til frú Oddfríðar Jó-
hannsdóttur, Laugavegi 61, —
eða frú Bergþóru Guðmunds-
dóttur, Brávallagötu 50.
Rafmgnsstrannnr
drepnr tvð tiross
í Riöndniiiíð.
IFYRRAKVÖLD klukk-
an að ganga 5 fórust
tvö hross frá Blönduhlíð með
þeim hætti að þau urðu fyrir
rafmagnsstraumi og dráp-
ust samstundis. Folald,
sem kom þarna að, slapp með
naumindum af því að það
var járnalaust, en bæði hross-
in, sem fórust voru járnuð.
Annað þessára hrossa var
hryssa og var folaldið undan
henni. Ætlaði það til móður
sinnar, er það sá hana falla,
en fekk þá nokkurn straum
í sig.
Sigfús Guðnason, bóndi í
Blönduhlíð, skýrði Alþýðublað-
inu þannig frá þessum atburði
1 gær:
Síma- og rafmagns-línur
liggja hér yfir túnið. Herbifreið
rakst á staur hér skammt frá
í fyrri nótt, svo að vírarnir féllú
niður. Gert var við þetta í gær-
morgun en ekki betur en svo
að vírarnir lágu niðri og lentu
hrossin í þeim. Þegar við kom-
um þama að fengum við snert
af straum í okkur, bæði úr staur
og jafn vel úr sjálfu túninu.
Ég tel að að eins tilviljun hafi
ráðið því, að þama skyldi ekki
hafa hlotizt slys af á mönnum.
Lítill sonur minn leikur sér oft
þarna á túninu, en það vildi
svo til að hann hefir haldið sig
inni að mestu í tvo daga.