Alþýðublaðið - 28.08.1942, Blaðsíða 8

A LITTLE LATER.
6UT WHAT 1
A30UT VOU,
SCORCH?
9UPP0SE
THEV PONT
NEEDVOU?
mHERE’5 the end op the line >
FOR US,6U?LS/ THANKS FOR THEy
LIFT/ YOU’REON A 5TRAIGHT e-T
vRoaointoarias now/ r.iife
/NOAPOLOGIE9/ IFX >
coulphandleaplane
X’PBE RIGHTV/ITHVOU/
SsnTHUMB5 UP/ ]---"
f WHAT’5
THESET-
UP HERE,
FLETCH?
ÍX’LL BUNK HIM \
OVERNIGHT/ 0y '
THEN WE’LLKNOW
WHAT’S DOINGANP
HE CAN GET WORD/
fiBptTO VOU/ Jr—^'
IHATETODUCKOUT
ONYOU<!P5,BUTTHI9
LOOKS LIKE A CHANCE
. TO GET INTO ACTION
ÍfcrT ...FA9T! Yv&im
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Föstudagur 28. ágúst 1942.
BTJARNARBIÓB
Það rœttist
úr þvi
(Turned Out Nice Again)
Enskur gamanleikur.
Aalhlutverkið leikur hinn
frægi enski leikari og
gamanvísnasöngvari
George Formby
og syrigur þar nokkrar
gamanvísur.
Ennfremur Peggy Brian.
Sýning kl. 5, 7 og 9.
Sala aðgöngumiða hefst
kl. 11.
C TRÖNG jyrirmæli giltu á
fyrri öldum um klæðaburð
klerka. Svo segir í prestastefnu-
samþykkt Guðbrands biskups,
gerðri á Víðivöllum í Blöndu-
hlíð 1576:
„Prestar skulu hafa síðan,
siðsamlegan kennimannsbúnað,
hver eftir sínum efnum, og var-
ast alla breytni í klæðunum.
Ekki skulu þeir bera rauð
klæði, gul né græn eða fellda
undirstakka eður stuttar víð-
buxur eður annan lausligan
leikmannábúnaðN
sf:
HP VEIR Ameríkumenn eru að
miklast af ættingjum sín-
um. Annar segir:
„Faðir minn á stóran búgarð
í Connecticut. Hann er svo stór,
að þegar pabbi fer í fjósið á
mánudögum til þess að mjólka
kýrnar, þá kyssir hann okkur
öll í kveðjuskyni, því að hann
kemur ekki aftur fyrr en á
laugardag.
„Af hverju er hann svona
lengi?“ spurði hinn.
„Af því að fjósið er svo langt
í burtu frá bænum.“
„Já, það er nokkuð stór bú-
garður. En hvað er hann hjá
búgarði föður míns í Pennsyl-
vaníu?“
„Ja, hvað er hann stór?“
„Hann er svo stór, skal ég
segja þér, að faðir minn sendir
ung hjón í fjósið til að mjólka,
og svo færa barnabörn þeirra
okkur mjólkina heim.“
...
í hinni áköfu þrá minni, ör-
vænti ég alltaf, af því að ég
þekkti þig svo lítið. Ég varð
kalin á hjarta, af því að geta
aldrei skilið þig, geta' aldrei
komizt inn í dýpstu hugar-
fylgsni þín. Eftir því sem ég
veit bezt, hefi ég aldrei séð
þinn sanna mann. Þú ert mér í
rauninni jafnframandi og ég
hef ði aðeins þekkt þig í klukku-
tíma. Ég sýndi þér sál mína í
allri nekt hennar, leyndi engu
—, en í þér býr maður, sem ég
hefi aldrei kynnzt. Við erum svo
gerólík, að ég veit ekki um neitt,
sem við eigum sameiginlegt. Oft
og tíðum, þegar við vorum að
tala saman og samtalið féll nið-
ur, þá beindust hugsanir okkar í
mismunandi áttir, þó að þær
ættu samleið í upphafi, og þeg-
ar við tókum upp talið að nýju,
þá fundum við greinilega,
hvernig bilið hafði breikkað
milli hugsana okkar. Ég gerði
mér vonir um að kynnast þér
íjð innsta grunni sálar iþinnar.
Ó, ég vonaði, að eining okkar
yrði alger, að ekki væri um
nema eina sál að ræða. Og þó
hefi ég ekki á hinum hversdags-
legustu stundum vitað hinn
rétta hug þinn. Ef til vill hefði
öðruvísi farið, ef við hefðum
átt börn. Þau kynnu að hafa
tengt okkur traustari böndum,
og í gleði minni yfir þeim hefði
ég ef til vill getað gleymt óska-
draumunum, sem aldrei gátu
rætzt. En örlögin voru okkur
andstæð; ætt mín er í greini-
legri hnignun. Það er skapa-
dómur Leysættarinnar, að hún
mun verða úr augsýn manna og
hverfa aftur til móður jarðar og
samlagast henni, og hver getur
vitáð, hvert hlutskipti okkar
verður? Ég vil helzt gera mér í
hugarlund, að ég verði í fram-
tíðinni hveitikorn á frjósömum
akri eða reykur eldsins af runn-
unum uppi á heiðunum. Ég
vildi, að ég yrði grafin úti á
víðavangi, en ekki í nákulda
kirkjugarðsins, til þess að ég
geti fýrr samlagazt náttúrunni.
Trúðu mér, skilnaður var
eina eðlilega lausnin. Ég elskaði
þig svo innilega, að ég gat ekki
unað þeim kulda, sem þú sýnd-
ir mér. Ó, ég var raunar van-
stillt, einráð og vond, ég get fús-
lega játað allar syndir mínar
nú, en það var af því, að mér
leið illa. Þú verður að fyrirgefa
mér allan sársaukann, sem ég
olli þér. Við verðum að skilja
sem vinir og ég fyrirgef þér af
öllu hjarta það, sem þú gerðir
á móti mér. Ég get sagt þér það
nú, að ég ætlaði alveg að bogna
við það að yfirgefa þig. í gær og
í morgun gat ég varla varizt
gráti. Mér fannst skilnaðurinn
svo þungbær. Ef þú hefðir beð-
ið mig að fara ekki, og sýnt.
það í einhverju, að þér þætti
fyrir því að ég færi, hefði ég
sennilega ekki staðizt mátið.
Já, og ég get sagt þér það nú,
að ég vildi hafa gefið allt til að
verða kyrr. Ég er svo veik-
geðja. Ég grét beizklega í lest-
inni. Þetta er í fyrsta sinn, sem
við skiljum eftir giftingu okk-
ar, fyrsta skipti sem við erum
ekki undir sama þaki. En nú
er' erfiðasta skrefið stigið og ég
mun reyna að gera það, sem ég
ætla mér. É’g er viss um, að ég
gerði það, sem rétt var. Ég sé
ekkert athugavert við það að
við skrifumst á öðru hverju, ef
þú hefir gaman af því að fá
línu frá mér. Ég held að það
sé ekki rétt að ég hitti þig fyrst
um sinn. Ef til vill þolum við
það betur að hittast, þegar við
eldumst meira. Ég er hrædd við
að sjá framan í þig.
Pálu frænku grunar ekkert.
Ég get sagt þér að það var
áreynsla að hlæja og tala allt
kvöldið, og fegin var ég þegar
ég komst í herbergi mitt. Nú er
komið fram yfir miðnætti og ég
er enn að skrifa þér. Ég vissi
eð mér bar að segja þér tilfinn-
ingar mínar, en það er auðveld-
ara að gera það bréflega en aug-
liti til auglitis. Finnst þér það
ekki bera vott um það, hve
hjörtu okkar eru nú aðskilin, að
ég skuli hika við að segja það
beint við þig, sem mér býr í
brjósti Og ég gerði mér vonir
um að geta alltaf opnað hjarta
mitt fyrir þér, ég gerði ráð fyr-
ir að leyna þig aldrei neinu,
i NÝJA Blð I
Sigorvegarran
(Man of Conquest)
Söguleg stórmynd, spenn-
andi og viðburðarík.
Aðalhlutverkin leika:
Richard Dix
Gail Patrick
Joan Fontaine
Börn yngri en 16 ára fá
ekki aðgang.
Sýning kl. 5, 7 og 9.
■ GAMLA Blð ■
Útlagarnir
(Rangers of Fortune)
Aðalhlutverkin leika:
Fred MacMurray
Patricia Morison og
Albert Dekker.
Sýnd kl. 7 og 9.
Böm innan 16 ára fá ekki
aðgang.
Framhaldsýning
kl. 3V2—6V2.
Föðurhefnd
CWagon Train)
Börn innan 12 ára fá ekki
aðgang.
eða þurfa að fela tilfinningar
mínar fyrir þér. Vertu sæll.
Berta.
Eliot Mansions Chelsea, S.W.
23. apríl.
Góði Eðvarð minn.
Þú segist vona að mér batni
fljótt og ég komi heim til Court
Leys. Þú hefir misskilið mig
svo mjög, að mér lá við að
hlæja. Satt var það, að ég var
þreytt og af mér gengin þegar
ég skrifaði bréfið, en það var þó
ekki þess vegna sem ég skrifaði
það. Þú skilur mig ekki og hefir
aldrei skilið mig og þó er ég
afar skiljanleg og blátt áfram.
Ég þráði ást og þú gazt ekkl
gefið mér hana. Nei, en nú
verðum við að skilja, — skil-
yrðislaust. Hvað á ég að gera
heim? Þú hefir Court Leys og
búskapinn, öllum nágrönnunum
u

Galdrakarlinn glettni
„Já, ég fann hana,“ sagði álf-
urinn. „Ég sá, þegar mamma
ykkar missti hana. Hún datt
rétt hjá runnanum mínum. Ég
var fljótur að rétta út höndina
og þrífa hana upp! Hún fer svo
vel við nýja kyrtilinn minn!“
„En þú verður að láta okkur
fá hana,“ sagði Lalli heldur
þungur á brúnina. „Þú átt ekk-
ert í henni.“
En viljið þið gera dálítið fyr-
ir mig í staðinn, ef ég læt ykkur
hafa næluna?“ sagði álfurinn.
„Það fer allt eftir því, hvað
það er,“ sagði Heiða. „Hvað
viltu að .við gerum fyrir þig?“
„Svo er mál með vexti,“ sagði
álfurinn og gekk nú nær börn-
unum, „að mig vantar þrjár
fjaðrir úr stéli páfuglsins, sem
á heima í kastalanum hjá Ylf-
ingi galdramanni. Ég fékk mér
nýlega bláan, fallegan hatt, og
ef ég fengi þrjár skrautlegar
fjaðrir til að setja í hann, þá
yrði hann langfallegasti hattur
í öllu áifríkinu. En Ylfingur
gamli er reiður við mig, af því
að ég gretti mig framan í hann
síðast þegar við hittumst. Þess
vegna get ég ekki farið til kast-
alans og náð í fjaðrirnar, þó að
páfuglinn vilji fúslega láta mig
fá þær. Viljið þið fara og ná í
fjaðrirnar fyrir mig? Þá skuluð
þið fá brjóstnæluna!“
Heiða og Lalli hlustuðu á álf-
inn þögul og undrandi. Hvílíkt
ævintýri! Hugsið ykkur, að
fara heim í kastala til galdra-
manns og sækja þrjár skraut-
legar páfuglsfjaðrir! Það gæti.
svei mér verið gaman!
„Eigum vað að fara?“ sagði
Halli við Heiðu.
„Já, það skulum við gera/'-
sagði Heiða.
Það lyftist heldur brú’nin á
álfinum við þessar undirtektir
5ECPET BA5E FOR FERRVING.1
BOMBER9 T0 WIA.'THREE B-16’5
SCHEDULEP TO LEAVE TOMORROW
MORNIN6/ YESTERDAV ONE OF THE
PILOTS TAKESA POWER, VANISHES W/TH-
OUT A TRACE / THEY SEND ME OVEK TO
SUB5TITUTE AND...SEEMS SOMEBOPy
DOESN’TLIKE THAT PLAN EITHER/
HfNDASAGA
Stormy: Jæja, hér förum við
úr, stúlkur. Vegurinn liggur nú
beint til Arias.
Tóní: Hvað um Örn? Ef þeir
vilja þig nú ekki?
' Stormy: Ég skal hýsa hann í
nótt og í fyrramálið ve.it hann
hvort hann fær inngöngu í flug-
herinn.
Örn: Mér þykir leitt að skilja
svona við ykkur . ..
Tóní: Engar afsakapir, ég
mundi gera það sama, ef ég
gæti flogið.
Örn: Heyrðu, Stormy, hvern-
ig eru aðstæður ykkar hér?
Stormy:' Leyniflugvöllur fyr-
ir flugvélar á leið til Indlands.
Fjögur Fljúgandi virki fara á
morgun. Einn flugmaðurinn
hvarf í gær, svo var ég skotinn
niður ...