Alþýðublaðið - 21.11.1942, Blaðsíða 5

Langardagnt 21. nóv. 1942.
ALPVeUBLAOIÐ
s
HVERNIG líta Þjóðverjar á
f jorða stríðsveturinn? Eru
þeir svártsýnir? Það er óhætt
að fullyrða að svo er, án þess
að þurfa að hirða um vitnis-
burð svokallaðra „hlutlausra
kaupsýslumanna“ eða „ferða-
manna,“ sem með vissu milli-
bili koma til Istanbul eða An-
kara og láta í ljós álit sitt á
ástandinu í Þýzkalandi. Það
þarx ekki að leita lengra en til
nazistanna sjálfra, sem láta á-
róðursvél sína einbeina sér að
því að eyðileggja vonir Þjóð-
verja um skjótunninn sigur, en
biðja þá hins vegar að brynja
sig þolinmæði.
S.S. blaðið ,Schwarze Korps’
gaf 13. ágúst s.l. ágætt dæmi
um það, hvernig Þjóðverjar
muni þola langvarandi styrj-
öld. Þar var sagt, að fáir Þjóð-
verjar gætu skilið það, hvers
vegna styrjöldinni hefði ekki
verið lokið í júnímánuði 1940.
I upphafi litu þeir á stríðið að-
eins sem ofurlitla' truflun. En
nú horfði allt • öðruvísi við. —
Fólkinu væri ljóst, að styrjöld
in væri annað og meira en of-
urlítil truflun.
Blaðið „Schwarze Korps“ er
þekkt að því, hversu óbilgjarnt
baráttublað það er. En þetta
sama kemur fram í nazistablöð-
unum og ræðum nazistanna. —
Takmark nazistanna er það að
koma Þjóðverjum í skilning
um, að styrjöldin sé ekki trufl-
un heldur heilbrigt ástand, —
engu síður heilbrigt en friðar-
tímar. Hvernig stendur á því,
að venjulegum Þjóðverjum létt
ir ekkert í skapi við sigur-
fregnir. Það er vegna þess, að
sérhver sigur krefur enn þá
stærri átaka og fórna. Þannig
sagði blaðið „Berliner Lokal
Anzeiger“ 23. júlí s.l.: „Þeir,
sem hafa átt í höggi við and-
stæðingana á austurvígstöðv-
unum í meira en ár, vitað, að
þess verður að gæta að van-
meta þá ekki, en minnast máls-
háttarins: „Að loknum sigri
sigri skaltu festa hjálminn bet-
ur á höfðinu."
*
Hér kemur einnig dularfullt
atriði til greina. Þannig skrif-
aði blaðamaðurinn Horst Mic-
hael í blaðiö „Neueste Nach-
richten“ í Múnchen 30. ágúst
s.l.: „Það verður að herða þrek
manna svo, að þeir þoli að horf
ast í sugu við að allt það, sem
við köllum venjulegt líf fari á
rmgulreið, rétt eins og cr um
hermanninn, sem á ekki neitt
og er f;kki öruggur um sitt
eigið líf.....Nú hefir stríðið
staðið í þrjú ár. Við erum hætt-
ir að spyrja, hvenær því verði
lokið, því að við vitum að ein-
hver æðri völd berjast fyrir sál
okkar og að við komumst fram
úr því einhvernvegimi. Það er
vert að taka eftir orðinu „ein-
hvernveginn."
Sama blað kom skömmu
seinna upp um svartsýni þýzku
þjóðarinnar, þegar það birti
eftirfarandi klausu: „Okkur er
smámsaman að verða það ljóst,
það verður ekki. um neina
heimkcmu að ræða fyrir þýzku
hermennina. Margir okkar
dvelja nxx í rústum Hruninna
Síúlkur að skotæfingura.
Stúlkurnar, sem sjást á mynd nni eru allar við nám við ríkiíháskólsmix í Texas. Stúdentar
í Bandaríkjunum, bæði konur og karlar 'hafa ávalt æft. mikið •skotfimi. Á myndinni sjást
stúlkur við skotæfingar.
ARGIR menn í lýð-
ræðisríkjunum búast
við því, að hugrekki þýzku
þjóðarinnar sé að bila. En
í eftirfarandi grein, sem
þýdd er úr brezku vikuriti,
„Picture Post“, er gerð grein
fyrir því, að skipulagning'
:nazistaflokksins sé svb
:;sterk, að einungis innrás á
meginlandið geti bugað her-
veldi Hitlers.
Efíir kröfu bæjarþjaldkera Reykjavíkur og að
undangengnura úiskurði verður löglak látið fara
f’ám fyrir ógreiddurn útsvörura ársins 1942, sem
iéílu í gjalddaga . júní, 1. júlí, 1. septeniber
og í. október þ ár, að ‘/5 hluta hverju sinni,
svo og Hráttar tx ,jm af þeim, að áíta dögum
liðnum í,á birtíagu auglýsingar þessárar
Lögfnáðurion í Reykjavik 19. nóv. 1942,
Bjðrn Þórðarson.
í
húsa og innan um öskubingi.
Heimkoma? Að hverju áttu þeir
að /hverfa? Enc'urbyggingu?
Hvar? Eins og komið er, getum;
við spurt endalaust.“
Þetta vonleysi hefir og kom-
ið fram í síðustu ræðum naz-
istaleiðtoganna á fundum. 1
ræðum, serri þeir héldu nýlega
Hitler, Göring, Ribbentrop og
Göbbels, ríkti þessi sama ör-
lagatrú: „Víð höftxm gert allt,
sem. við gátum, þess végria
hljótum. við að vinna.“
En sigurinn er ekki kominn
enn þá. Menn þessir eru undr-
andi yfir því, að þeir skuli elcki
enn þá vera farnir að sjá ár-
angur erfiðis ríns. Þann 6.
sept. s.l. skrifaði Göbbels um
þa spurningu, hvenær stríðinu
yrði lokið: „Þessi spUrning er
algerlega fráskilin þeinl stað-
reynd ,að við hljótum að sigra,
og aö t ll skily-rði eru fyrir
hendi til þess að við vinnum.“
Já! En liöiundui’inn, hefir sýni-
lega orðxð þess var, að það er
bu á milli „skxlyrðanna“ og
„sigursins, sem hefði átt að
koma strax á eftir. í ræðu
sinni í Sport Palace 30. sept.
sagði hann: „Enginn maður með
hexiongða skynsemi getur ef-
ast um, eftir hina mörgu sigira
vora, að við .innum líka loKa-
sigurinu."* Þeíta er bergmál
þexrrar fullyrðingar Hitlers, að
býzka þjóðin haí'i þegar þolað
höröustu reynslxi sina, vetur-
inn 1.941—42.
En sannleikurinn er sá, að
styrjaJdirnar fara ekki alger-
lega. samkvæmt almennri rök-
fræði. Þeir hafa gért.allt, sem
þeir hafa getað og stefnt hsfir
í þá &tt, aö sigur væri rökrétt
aiieiðing af því. En blaðið
„Schwarze Kcrps“ segir 24.
sept. s.l.: „Það er bara sa hæng
ur á, að óvinunum er eldci
stjórnað a.t rökfræði, heldur af
Churchill og Roosévelt. Þjóð-
verjarnir verða órólegir og vita
eldri, hvaðan á sig stendur
veðrið, þegar þsir eru farnir
að ia griin • um, að útreikn-
ingar þeirra standist ekki. Þá
er þeim hætt vi3 aS hneigjast
að r ndstæðri niðurstöðu. I
ræðu, sem Göring flutri ný-
lega ■ gði hann: „Þýzka þjóð.
þú V'?' ut a'3 gera þér þaÖ
Ijóst, að cf vio þíðum ósigur í
striðinu, ertu glötuð.“ Og
þýzka áróðursvélin er nú farin
að lýsa því með míLjllx f.jo! ,
hvað ósigurinn tákni, ei bii s
vegar sé uppgjöJ: óhugsa :Jsg.
*
E hafa bandamenn leyfi . il
bess að vcra bjartsýnir, þóv;
Þjóðverjjar séu orðnir svartsv.
ir? Það verðxxr að gæta þecs ve:.
að gcra ekki ofmikið xxr voik-
leika óvinanria. Það verður að
reyna. að skilja Þjóðverja und-
ir núverandi stjórn nazista, til
þess að koma í veg fyrir þá
skoðxxn, að Þjóðverjar geíist
upp aðeins vegrxa þess, að þeir
enx orðnir vondaufir. Áðalvilla
bandamanna hefir verið sú, að
þeir hafa vanmetið þá þýðingu
sem skipulagningin hefir í öðr-
urn löndum, einkum Þýzka-
landi. Bretum er illa við skipu-
íagningu, og þess vegna van-
meta þeir þýðingu Jiennar fyrir
aðrar þjóðir. Bretar eru stöð-
ugt að kvarta undan þeim
fjölda embættismanna, sem
stjórna brezkum málefnum og
öllum þeim formsatriðum, sem
uppfylla verður, áður en hægt
er að gera nokkuð. En hinu
gleyma þeir, að því fleiri em-
bættismenn sem eru í Þýzka-
landi, því öruggari finnst hinnl
þýzku þjóð hún vera. Og til-
hneiging Breta til þess að gera
lítið úr skipulagningunni £
Þýzkalandi styrkist við þá s” oð
xxn margra að núverandi styrj-
öld sé einkafyrirtæki Hitíers,
eins og hann sé meiri harð-
stjóri og blóðþyrstari en keisar-
inn var. Þessi skoðun leiðir at-
hygli Breta um of að æðsta
stjórnanda ríkisins og lætxxr
þeirn sjást yfir alla litlu Hitl-
erana, sem stjórna Þýzkalandi
í nafni foringjans. Ekkert frá
keisaratímunum kemst í sam-
jöfnuð við stjórn nazistaflokks-
ins, sem hefir eftirlit með
allri þjóðinni frá hinum æðsta
til hins lægsta.
Reynið að hugsa yður þýzka
fyrirkomulagið. Landinu er
skipt, í 43 umdæmi, sem eru
mjög mismunandi að stærð.
I því stærsta búa fimm milljón-
ir manna, en hinu minnsta
257,226 manns. Hverju um-
dæmi er skipt í héruð, og eru
héruðin 840 í öllu ríkinu og í
hverju héraði eru ýms flokks-
félög. Þessi flokksfélög eru
langsamlega þýðingarmest. —
Það ber ábyx'gð á öllum með-
limum sínum. Það verður að
sjá um, að menn verði ekki á»
hyggjufullir út af töpunum á
austurvígsstöðvunum og áráo
um brezka loftflotans. Alltaf tr
einn af meðlimum flokksdeild-
arinnar viðstaddur þar, sem
eitthvað er að ske, til þess að
tilkynna, að það, sem komið
hafi fyrir, varði almenning, en
sé ekki vandamál einstaklings-
ins, og Þjóðverjum geðjast vel
að þessu.
*
Sumir Englendingar álíta, að
Frh. á 6. síöu.
Húsið bremrnr rneðan heimilisfólkið rífst. — Hvemig
fer fyrir frelsi og afkomu þjóðarimiar
ef þessu heldur áfram?
S
TÓRÞJÓÐIRNAR liafa stund-
xxm hz.lClð því fram að sniá-
þjóðir gfæta ekki sfjórnað sér
sjáífai'. Snxaþjóðir geía eklri riðið
sér sjálfar ef ráðizt er á þær með
cfbeldi. Hins vegar er það xmdir
menntwn þiirra oc. þrosita kcrnið,
hxjort þær geta stjórnáð sér sjálf-
ar, cf þa;r fá að vera i friffi fyrir
utanaökomandi áhrifum.
í UACi er vika liðin síðan al-
■þingi okkar íslendinga var sett.
Enn hefir ekkert gerst þar í þeim
mólu.n, sem allt veltur á að fói
heppilega Tausn nú þegar. Bærinn
brennur méSan heimiiisfójkið
rífst. Ber þetta vott xxxn menntún
okkar íslendinga eða þroska?
ÉG I5ÝST VIS að nú gan'gi
m enn sveittþ’ milli húsa um land
al og kan ti þingmennina. ^að
er venjan. En þjóðin getur sjólfri
sér mn k-r. ,xt. Þingið er skapað í
hennar my. Frjáts og óháð hefir
’ hún vaii'i þmgið. Hún bcr ábyrgð
i.-því, hennax er sökin og henni
verður að blæða. Þingmennirnir
eru eins og hún — og alls- ekki
öðruvísi,
í LÝÞRÆÐlá- og þingræðis-
þjóðfélagi er það eitt þýðingar-
'mesta og ábýrgðarme ,f i. verk
hverrar þjóðar, að kjósa þing-
menn, að velja millí flokka og
manna. Er þjóðinni i hrúld þetta
ljóst? Gengur hún 1 djúpri alyöru,
vitandi um ábyrgð sína, að þessu
starfi? Ég segi nei. Hún gerir það
ekki. Þúsundir manna, jafnvel
tugir þúsxmda eru ófærar til að
sjá í gegnum rykið og róginn,
hrópyrðin og blekkingarnar, sem
þyrlað er upp í deilunum.
Ég HEF ORÖIÐ vottur að þ'/í
óta, sinuum á undanförnum 20 ár-
um, að þeir, sem grynnst vaða,
þeir, sem tunguliprastir erxx og ó-
svífnastir ná hylli fólksins. Er bá
nokkur furða þó að slíkt færist í
aukana. Það er .. ;ns og snj ókúla,
sem þeytist nieur snæviþakta
hlíðina. Hx'm hleður uian é sig!
Þegar menn sjá að þetta er lieppi-
legast til fylgisa-jkuinoar þá er
þ .. tekið upp í æ ríkari mæli.
Sýnir ekk: reynslan það? Hxxgsið
• um það í 5 mínútur í ró og næð?..
ÉG SEGI YKKUR það satt, að
ef þessu heJdxxr áfram, þá missum
við fs’elsi okkar. Eí við hættum
að hlýöa á rökin en kjúsum ósvífn-
ina, múturnar og slagorðin — pá
erum við að grafa grif fyrxr al.It
það bezta, sem við höfum átt.
Viltu hald.a á einni skóflunni í
þeirn grefti? Eríu svo rnildll ætt-
leri og svo mikill undimálsmaður?
EÐA VILTU GERA ALLT, sem
í þínu valdi stendur til að veruda
Frh. á S, isíímþ