Alþýðublaðið - 21.06.1944, Blaðsíða 3

_________________ &LÞÝÐUBLAÐIÐ
Bandamenn komnir inn
Valognes og Monlebourg voru leknar í gær.
Brezkar og kanadiskar hersveitir herjast
við Þjóðverja í Tilly.
BANDAMENN 'halda áfram að hraðri sókn í Normandie.
Samkvæmt síðustu fregnum eiga þeir nú í höggi við
Þjóðverja í ytri virkjabelti Cherbourg. Montebourg og Val-
ognes hafa fallið í hendur bandamönnum og virðast Þjóð-
verjar eiga mjög í vök að verjast á þessum slóðum. Setulið
Þjóðverja í og við Cherbourg mun vera um 40 þúsund
menn, illa búið að skriðdrekum og vélknúnum hergögnum.
Er búizt við falli borgarinnar þá og þegar. í Tilly geisuðu
harðir bardagar þegar síðast fréttist, en vitað var, að áð-
staða bandamanna þar var örugg, síðast í gærkveldi. Loft-
árásum bandamanna er haldið áfram af sama krafti og áður
og fá Þjóðverjar ekki að gert.
_____________________3
f úfvirki Cherbðurg.
Á honum hvílir ábvrgSln.
Nú orðið þekkja allir manninn, sem birtist mynd af, það er
Dwight D. Eisenhower, sem stjórnar innrásarherjum banda-
manna í Vestur-Evrópu. Á þessari mynd brosir hann ánægju
lega, enda ástæða til, þar sem hermenn hans sækja fram á
allri víglínurmi í Normandie.
lússar fékn Víborg í gær.
Eru nú komnir jafnlangt snn í Finniand ©g
síóast í vetrarstríðSsiim
IBORG, næststærsta borg Finnlands, féll í gær, er Rússar
rufu varnir borgarinnar og tóku bana með byssustingja-
áhlaupi. Þetta var tilkynnt í dagskipan Stalins í gær og um leið
var skotið af fjölmörgum fallbyssum. Sóltn Rússa hefir verið
mjög hröð á Kyrjálaeiði og hafa þeir sótt fram alít að 10 km. á
dag til jafnaðar.
Sagt er, samkvæmt Stokkhólmsfregnum, að Mannerheim
marskálkur reyni nú að mynda nýja stjórn, sem líklegri þyki til
samkomulags við Rússa.
Miðvikudagttr 21. júní 1944
Dagurinn nálgast. |
SUMIR HAFA HALDIÐ því
fram, að sókn Þjóðyerja og
hemaðaraðgerðir þeirra yfir-
leitt í þessari styrjöld séu al-
gert einsdæmi í hernaðarsög-
unni. Það er eins og Þjóðverj-
ar hafi átt einhvers konar
einkaleyfi eða „patent“ á
, leiftursókn. Þeir hafi notað
áður ókunnar aðferðir, ráðizt
á andstæðingana þar sem eng-
um datt í hug og lamað þá
með einhverjum dularfullum
hætti, áður en vömum varð
við komið. Þetta er tæpast
rétt. Að vísu er það svo, að
sókn Þjóðverja árið 1940 var
með ódæmum hröð og segja
má, að þeir hafi raskað ýmsu
því, sem þótt höfðu brúkleg
hernaðarvísindi allt frá dög-
um Napoleons mikla. En
kynjasögurnar um leynivopn-
in reyndust heilaspuni einn,
en höfðu þó sína þýðingu á
þeim tíma. Sagan um, að
Þjóðverjar hefðu með ein-
hverjum dularfullum geislum
ónýtt fallbyssurnar í Liége í
Belgíu og margar slíkar, eiga
frekar heima í æfintýrum
Grimms og Asbjörnsens en í
frásögnum viti borinna manna
á tuttugustu öldinni.
EN ENDA ÞÓTT AÐGERÐIR
Þjóðverja í byrjun þessa stríðs
hafi verið með ódæmum hrað-
ar og komið mönnum á óvart,
mun óhætt að fullyrða, að
styr j aldarrekstur Japana sé
enn furðulegri. Þeir taka á
skömmum tíma ríkustu ný-
lendur Hollendinga, Filipps-
eyjar af Bandaríkjamönnum,
og virkið Singapore, sem talið
var eins. konar Gibraltar í
Asíu, féll fyrir tiltölulega lít-
inn pening, ef svo mætti segja,
á skömmum tíma. Skýringin á
þessum undarlegu atburðum
er tvíþætt, annars vegar and-
varaleysi Breta og annarra
bandamanna þeirra og ofstæki
J apana, Har akiri-hugarf ar ið.
NÚ ERU TÍMARNIR breyttir.
Japanar eru ekki lengur í
leiftursókn, né heldur hæg-
fara sókn. Tilraun þeirra til
þess að ná Indlandi á sitt vaíd
hefir, að því er virðist, farið
út um þúfur og hvað úr hverju
færist styrjöldin nær bæjar-
dyrum þeirra og hætt er við,
að hinir óbreyttu borgarar í
Tokio, Osaka og Yokohama
fari að efast um óskeikulieik
Hirohitos og Tojos, sem engum
dauðlegum manni í eyveldinu
þar eystra hefir dottið í hug
að véfengja.
FYRIR TVEIM ÁRUM urðu
íbúar Tokioborgar fyrir kyn-
legum hlutum. Undarlegt suð
heyrðist yfir borginni. Það var
eitthvert hljóð, sem hinir hjól-
fættu þegnar mikadósins
þekktu ekki. Það var eitthvað
óhugnanlegt, sem þeir áttu
erfitt með að botna í, eitthvað,
sem boðaði óheillavænleg tíð-
indi. Skömmu síðar svifu flug-
vélar inn ýfir borgina, merkt-
ar hvítri stjörnu, og vörpuðu
sprengjum sínum á tiltekna
staði. Sums staðar hrundu
bambuskofarnir eins og spila-
borgir barna, á öðrum stöðum
féllu nýtízku verksmiðjubygg-
ingar í rúst.
MIKLUM ÓHUG sló á alþýðu'
manna. Var ekki Ameríka í
Sókn bandamanna á Norman-
dieskaga gerist hraðari með degi
hverjum, að því er Lundúna-
fregnir hermdu í gærkveldi.
Þrengja bandamenn hringinn
um hina mikilvægu fiotahöfn í
Cherbourg og sækja fram á
breiðri víglínu. Njóta þeir stuðn-
ings mikils loftflota og margra
skriðdreka. Veður var slæmt í
gær, sjógangur talsverður og erf-
itt að -skipa upp hergögnum. Þó
er haldið áfram, hvenær sem
færi gefst, að setja á land herlið,
skriðdreka, vörubifreiðir og ým-
islegan útbúnað og gengur það
að óskum.
Þjóðverjar hafa játað, að þeir
hafi orðið að hörfa frá Monte-
bourg, sem þeir tóku á dögunum,
svo og borginni Valognee, sem
er mikilvæg samgöngumiðstöð,
sem mikið hefir verið barizt um
að undanförnu. — Fregnir hafa
borizt um, að Þjóðverjar séu
þegar byrjaðir að sprengja upp
ýmisieg mannvirki í Cherbourg
til þess að þau falli ekki í hendur
bandamönnum.
Við Tilly og í borginni sjálfri
eiga brezkar og kanadiskar her-
sveitir í höggi við Þjóðverja.
Fregnir, sem ekki höfðu fengizt
staðfestar í gærkveldi, hermdu,
að borgin væri þegar á valdi
bandamanna. Þjóðverjar hafa
gert mörg og hörð gagnáhlaup,
en þéim hefir verið hrundið við
mikið mannfall í hði Þjóðverja.
Úti fyrir ströndum Cherbourg
eru tundurspillar Breta og
Bandaríkjamanna á sveimi og er
talið ólíklegt, að Þjóðverjum
órafjarlægð, var ekki floti
Bandaríkjamanna á marar-
botni í Pearl Harbour? Hvað
gat verið að ske? Þetta voru
flugsveitir Jimmy Doolittles
hershöfðingja, sem nú gáfu
Japönum forsmekk af því,
sem koma skyldi.
SÍÐAN ÞETTA VAR, hefir
margt gerzt. Bai^damenn eiga
nú frumkvæðið að hernaðar-
aðgerðunum í nærfellt öHum
hlutum heims. Nú heyja þeir
ekki lengur varnarstríð gegn
ófyrirleitnum bófum. Nú eru
þeir í sókn og brátt tekur að
hilla undir þann dag, er hinar
undirokuðu þjóðir geta hrist
klafann af sér, eftir fjögurra
ára ánauð.
FYRIR NOKKRUM DÖGUM
var enn ráðizt á Tokio. Að
þessu sinni komu flugvélarnar
ekki af skipum langt á hafi
úúti. Þær lcomu frá stöðvum
takizt að koma nokkrum manni
undan sjóleiðis. Hraðbáta Þjóð-
verja hefir ekki orðið vart síðan
bandamenn gerðu hinar heiftar-
legu loftárásir sínar á stöðvar
þeirra í Le Havre og St. Nazaire.
Fregnir hafa borizt um, að
skemmdarstörf hafi mjög farið í
vöxt í Frakklandi síðustu daga
og víða hefir komið til heiftar-
legra götubardaga. Hafa franskir
föðurlandsvinir sprengt í loft upp
járnbrautabrýr, verksmiðjur og
margt annað, sem Þjóðverjum er
nauðsynlegt.
Heifíarlegar leflárásir
á Þýzkaland og Frakk-
land í gær.
IGÆR fóru um það bil 1500
amerískar sprengjuflugvélar,
varðar fjö'lmörgum orustuflug-
vélum, til árása á ýmsar stöðvar
í Þýzkalandi, svo og stöðvar í
Frakklandi. Var árásunum eink-
um beint gegn olíuvinnslustöðv-
um, allt frá Hamborg til Stettin.
Einnig var ráðizt á stöðvar í og'
við Hannover og Magdeburg.
Þá voru einnig gerðar heiftar-
legar loftárásir á Calais og svæð-
ið þar um kring, en þaðan senda
Þjóðverjar hinar mannlausu
flugvélar sínar. Þegar árásirnar
voru -gerðar á Calais, voru Þjóð-
verjar að skjóta mannlausum
flugvélum á loft, en brezkar og
amerískar flugvélar eltu þær og
skutu margar þeirra niður.
á meginlandi Asíu, í Kína. Nú
fengu mennirnir, sem léku sér
að því að æfa sig með byssu-
stingjum sínum á varnarlaus-
um kínverskum föngum að
finna til þess, hvað stríð er.
Þeir, sem steyptu þjóð sinni
út í ógæfuna, geta nú hugleitt
gerðir sínar. Þeir geta hugleitt
bölvunina, sem þeir leiddu yf-
ir milljónir saklausra manna í
Kína, fólk, sem ekkert hafði
til saka unnið annað en að fá
að rækta land feðra sinna í
friði og vildi vera laust við alla
„nýskipan“ í álfunni.
ÞEGAR FLUGVÉLAR banda-
manna ber við himin yfir rís-
ekrunum í Kína, horfa menn
upp og hugsa: Hvenær kemur
dagur frelsisins? Hvenær fá-
um við aftur að vera í friði?
Sömu óskir ala milljónir
manna í brjósti um gervalla
Evrópu. Dagurinn nálgast.
Áður en ,Víborg hafði fallið
var tilkynnt, að Rússar hefðu
tekið borgina Björkö (Koivisto)
og sæktu fram með ómótstæði-
legum krafti. Undarihald Finna
virðist vera að breytast í óskipu
legan flótta, að því, er Lundúna
fregnir herma, og er mikill
uggur meðal almennings í
Finnlandi.
Rússar fluttu allmikið lið
sjóleiðis og skipuðu því á land
á ströndum Finnlandsflóa til
stuðnings hersveitunum, sem
sóttu austan að Mannerheim-
línunni og útvirkjum Víborgar.
Rússar höfðu mikla yfirburði í
lofti og gerðu fjölmargar árásir
á Víborg og nærliggjandi stöðv-
ar Finna. Þá höfðu þeir miklum
mun meira stórskotalið, svo og
skriðdreka. Þjóðverjar gátu lít-
ið aðstoðað finnsku hersveitirn
ar í vörninni.
Með töku Víborgar er talið,
að Rússum sækist greiðlegar
sóknin inn í Finnland og margt
bendir til þess, að hið mesta
los sé komið á varnarkerfi
Finna.
Hersveitir Guvorovs, sem
' stjórnar rússnesku herjunum,
fundu fyrir bæ, sem var hulinn
reyk af brennandi húsum af
völdum loftárása Rússa. Fólk
hefir að undanförnu streymt
úr bænum og flutt sig vestur
á bóginn.
Víborg, sem hefir um 80 þús.
íbúa og var næststærsta borg
Finnlands, var einn styrkasti
hlekkurinn í varnarkeðju Finna
og. þangað komust Rússar
lengst í styrjöldinni 1939—40
og fengu þá borg í sinn hlut við
friðarsamningana.
Ífalíuvígstöðvarnar:
Perugia var tekin í
gær.
íOÓKN bandamanna á Italíu
^ gengur vel, að því er sagt
var í fregnum frá London í gær-
kveldi. Borgin Perugia, sem er
mikilvæg sarrjgöngumiðstöð, ekki
all-langt frá : Trasimenusvatni á
miðri Ítalíu, féU þeim í hendur í
gær eftir harða bardaga. Hafa
Þjóðverjar þarna misst þýðingar-
mikla bækistöð.