Alþýðublaðið - 08.12.1944, Blaðsíða 8

ALfrTÐUBLAÐIP
FSstodagnr 8. desember i§44:.
aTMmURBIða
Sólarlag
(Sundown)
Spennandl ævintýramynd
írá Afríku
Gene Tiemey
George Sanders
Bouæ Cabot
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Bönnuð börnum innan 14 ára
BARNAKONUR.
Anna \itla og Óiöf eru að
leika sér og þykjast vera gift-
ar konur.
Anna litla: „Eigið þér mörg
böm?“
Ólöf litla: „Já, ég eignaðist
fimm fyrsta árið. . . . Eigið þér
sjálfar böm?“
Anna litla: „Já, ég á þrjú.“
Ólöf litla: „Hafið þér þau á
brjósti?“
Anna litla: „Maðurinn minn
heldur, að það sé óhollt, svo
að hann lætur mig bara hafa
eitt á brjósti, og hefir sjálfur
hin tvö.“
• • •
BETRA VAR!
Spákerlingin: „Mannsefnið
yðar er hár, Ijóshærður og blá-
eygur.“
Stúlkan: „Guði sé lof, þá er
það ekki kærastinn minn, sem
nú er.“
« • •
GOTT TÆKIFÆRI
— Mikið skelfing er mér far
ið að förlast minni. Ég er hand
viss um, að á morgun man ég
ekki það, sem fyrir mig hefir
komið í dag. r
— 'Nei, er það mögulegt?
Ekki vænti ég, að þú getitr lán-
að mér 25 krónur?
* • •
Betri er fullur magi en fag-
ur kyrtill.
Gamáll málsháttur.
Ihaimn að byrja að leárta .Hanm
iieit yfir þerunan lamiga dáik, en
!þar var aðaflfllega auglýst etftir
ibökurium, þjóaiarm ök'umönnum
ag öðm slíkiu, og hanm sá aö-
edns tvetninft, sem hipmium fammjst.
igeta' feomáð til greima. Amnað
vatr gjaMfoerasitaða vtið hús-
gagnaverzlum, en hitt var sölu-
mannsstaiða við brugghús. Hon-
um hafði aMrei dottið sl'ífot í
Ihuig fyrr, og harnn áfevað að
leita það fyriirtæfei upp þegar
í sttað.
Þeibta fyrirtæki var brugghús
iið Alsbery & Co.
Homum var næstum taifar-
liaust ví&að inin tiil forstjórmas.
„Góðan dagimin,“ eagði íffor-
stjórimn, og hélt í fyrstu að
þetta væri einn af váðsfoiþita-
vimium sárnum.
„Góðan daginm,“ saigði Hurst-
wcvod. „Þér augflýstuð eftár
sölumammi, er ekfoi svo?“
„Nú,“ sagði forstjórinm og gat
eíkíki dulið undrum sírna. „Jú.
Jú, það 'gerði ég.“
„Mér dartt í hug að flfta inm,“
sagði Hursitwood vilrðuletga.
„Ég hef sjáifur mofokra reymsflu
í þetssum efmum,“
„Jæja,“ sagði maðurinm.
„Hvað reynslu baifið þér?“
„Nú, ég hef verið forstjóri
fymir allmDrgum drykkjustof-
um á sínum tíma. Núna sóðasrt
áitti ég hluit í dryikkjusitofu á
liormimu á Waxnem Streert og
Hudson Stneert.“
„Það var einmitt,“ sagði mað
urimm. '
HurStwood srtamzaði og beið
etftir eimíhverjri tilflögu frá
ixiammiimum.
„Okkur vamtar sölumann,“
sagði maðurinn. „En ég veit
ékki, hvort ;það er staða fyrdr
yður.“
„Já, en sjáið þér tdl,“ sagði
Hurstwood. „Nú sem sitendiur
get ég ékfld. femgið neiitt beitra.
Ef staðan væri laus, myndi ég
itaflca hana með gfleði.“
'Mamnimum líkaði eifeká þessi
arthugaeemjd hamis um, að liann
gæti ekki fenigáð neiitit betra.
Hamn leártað|i elkki að mammi,
sem viMi Æá „eirtithvað l>etra.“
Og fliamn vifldi síður gaanflan
mamn. Hamn vildi fá' ungan, dug
legan mann, sem vdfldi vinna
fyrir Eanmgjarnit kaup. Homum
geðjaðisit ekki að Hunsitwood.
Hainn var várðuleigri en sjálf-
ir fliúsbændiurmir.
,,Jæja,“ svaraði hamn. „Við
sikulum atlhuga tillögu yðar. En
við ráðum emgan í moikkra daga.
Þér getið ef rtil viflfl semrt okfcur
meðanæli yðar.“
„Éig skal gera 'það,“ sagði
Humsitwood.
iHanin kiinfeaði flcolli í 'lcveðju-
sflcymi og igeflck bunt. Á hoam-
imu fleitaði fliamm að iheimiilfamigi
Orúsgaigmaverzlumarilnmar og sá
að fliún var í Turttugusrtiu og
/þriðju görtu. Hamm geJcík þamgað
En þeitlta var elcki nógu stór
verzlun. Hún virtisrt vera ákaf-
lega lítifjörleg, og miennámir
virrtiuisrt hafa lírtdí fliaun' og lítið að
gera. Hann geiklk fraim hjá,
igægðisrt ,dinin og álcvað svo að
sfljeppa þeislsu a'lveg.
„Þeir válja auðvitað lielzt
stúflfeu fyrir tíu doílflaæa á vifeu,“
huigsaði lianm.
Kfluflclcan eitlt fann hianm rtil
humigums og fór dnn í veiitinga-
(hús við Madiisiom Square. Þar
leilt hamn aftur yfir auglýsimg-
aririar. Hamm var þreyttur. Loft-
.ið var að verða skýjað aftur.
Fyrnir hamdan, hinum anegin við
Madisom Square Pank vomu sitónu
veártihgahúsiim!, sem smieru út
að fjölfönniu Isrtrætinu. Hamm
ákvað að fara inm. í forsalinn á
einu iþeirra og sitja þar 'Um
etuind. Þar var heirtt oig bjart.
Hamm hafði e'flcká séð neimm, sem
fliainm þeflckti í Biroadway Cenitra'l
iveitimgaihúsiinu. Hamn tók sér
sæti í einuim flosbeflcflcnium við
gflugiganm, sem snerd út að
ÍBroadway og sait þar og hugs-
aði. Nú fammöt honium hanm
eldci vera svo sérlega iflfla s.tadd-
lu'r., Þegar flianm sart lcyrr og
ihorfði út um gluggamm, gat
iflxamm huiggað sdg lítið eitt við
þéssa noflcfeur ’flmndiruð doilflara,
sem 'hamn hafðd í veskimu. Hamm
gat næsrtum gfleymrt þreytu
simmi oig fliinum ömurleigu fleið-
amgrtum isánum. En siamit var
hamin þunglyndur oig vomlaus.
Tíminm ledð svo 'liæigit þarna
ámmi. Kíhiikikiusrtumd var óraflengi
að lí'ða. Hamm eyddi táimuinum
með því að horfa í lcrimgum sig
og gera í anda aithuigasemdir
uim gesrtima, sem gengu út og
inn ,og þó sem géngu fram hjá
igluggamum úrti á srtrætinu. Þetta
var í fyrsrta sflcipti, sem hamm
haifði ihafrt rtíma itfli að njórta iþesis
ama, síðam hamm kom til New
York. Em nú, þegar hanm var
áðjiulaus sjállfiur, furðaði 'lianm
sig á asiamum á íóilfejinu. Bn
hvað þartita vomu myndarlegLr
umgir menm! En hvað srtúlflauim-(
ar voru faflflegar! Ern flivað félk-
áð var gflæsálega fldærtt! Allir
voru að flýta sér á eimflivem
áf ámigasitað. Hamm sá sitúlkumar
líita í lcrinigum sig.með ásitleiitnu
auignarráði. Það lcosta peminga
að íummgangst sfláflcit kvenfóik —
það vilsisd hanm vel. Em hvað
það var lamigt síðan hamm luaíði
fiemgið itækifæri itil þessfl
1 Mufldcam í gangimum sló
1 f jiöigur. Það var nokkiuð ismemmt,
lem flianm ákvað að fiara heim í
_ NTM BIO « , _ OAMLA BIO mmm
Kaibáiur í hemaSi Stolf þjéðar sinnar
(„Crash Dive") (The Vanishing Virginian)
Stórmynd í eðlilegum litum. Aðalhlutverk: • Frank Morgan Kathryn Grayson Sýnd kL 7 og 9 Síðasta sinn.
TYRONE POWER ANNE BAXTER Forfíðin afhjúpuð
DANA ANDREWS Bönnuð börnum yngri en 12. (GLangway for Tomorrow) Margo John Carradine
Sýnd kl. 5, 7 og 9 Sýnd kl. 5 Börn fá ekki aðgang H Síðasta sinn.
íbúðina þeirra.
Em homum daitt í fliug, að Car-
rie ifymidiiSit flramm tafea lífið of
flértt, ef hamrn 'lcæmi svorna
snetimma heim. Hanm vonaðá að
thainm þyrfti Iþess ekflci, en dag-
urirnm var liicmum óþoflandi.
Heitma í íbúðflmmi var hanm í
sínu eigim umnhveirfi. Hamm ga.t
seitið í rugguisrtólmium og lesið.
Hanlm þuinfiti efldci að horfa á
þennan ys oig þys, sem fylliti
(hanm <lapurlegum liiugjsunium
Ofg emdurminmLniguim. Hanm gait
flesið blöðin sín. Þess vegna fór
hanm heim. Carxie sart þar al-
ein og las. Það var orðið dimmiti
immi.
,J>ú sflcemmir í þér augum,“
Sagði 'liarun, þegar hanrn sá hana.
Þegar liamm var íkomimn úr
fraflcflcanum, fánmsrt honum harnn
verða að segja hemmi eirtthvað
fmá’ atlbunðum dagsins.
„Ég taflaði við whilsflcy-heild-
saiía,“ sagði fliamrn. „Það gertur
verið ,að ég verði söluimiaðujr
þar.“
„Em flivað það væri 'gortt,’®
sagði Carrie.
-C/7 JL 0
r////fa
•ÍÍilÉPc b
Fyrsla ævintýrið.
vera þess fullviss, að hann myndi hjálpa okkur, þar eð við
hefðum ekki á nokkum hátt brotið hið minnsta af okkur.
Eiríkur þagnaði við, er ég hafði þetta mælt, en hnipr-
aði sig fast að mér og þannig sátum við hlið við hlið í hell-
inum, unz niðdimmt var orðið þar inni.
Þá tók ég rögg á mig og skreiddist út. Ég varð meira
en lítið undrandi yfir bví að sjá, að bjart ttmglskin var á
og lék um trén og klettana og myndaði silfurlita brú yfir
vatnið, Mér fannst eins og ég væri staddur í ævintýra-
landi, og ég minntist þess ekki að hafa séð tunglskin fyrri,
enda þótt þar hafi efalaust verið um misminni að ræða hjá
mér.
„Kömdu hingað, Eiríkur, komdu,“ hrópaði ég. Mér
brá í brún við bað að heyra rödd sjálfs mín barna í kyrrð-
inni. Mér hefði ekki komið það á óvænt, þótt æfintýraheim-
urinn hefði horfið sýn við það, að ég hóf upp raust mína.
Við urðum ásáttir um það, að við gætum eins haft
næturdvöl þar, sem við vorum komnir, eins og annars stað-
ar. Við hugðumst svo fara út úr skóginum um sólarupp-
rás og spyrjast til vegar, unz okkur auðnaðist að hafa upp
á frænku minni og manni hennar.
Ég benti Eiríki á flatan stein, þar sem við áttum báð-
ir hæglega að geta komizt fyrir. Ég lagði til, að við legð-
umst bar fyrir og reyndum að sofna.

LVIN& INTO &N ENEMY-
OCCUPIED ITALIAN
MOUNTAIN 5ECTION.TO
EVACUATE SOME BAPLY
WOUNDEP YANIÖS ....
SCORCHY PgEPARES
TO MAKE A LANDINO ON
A NARgOW LEDiSE IN
THE PASS - --
•121 R»s- tt. 5 OB.
AP Ftaivres
THC-Y 'tfi- H£RE.
IT’S AN Alf2
AMBULANCE
ANP... LÖOK..
THEy'PE, ffgYf
...JZMEtMy
rfcrt/reœs'
-.„TMEy'RE
OOlNiS TO...
NIYNDA-
SAGA
ÖRN: „Þama er meluxiian,
ham er varla srtærrá en geitar-
slóð. En nú verður að takast
að flendia á honum."
'HERMAÐUR: „Þarna koma þedx
Það er sjúflcraflfliurtninigavél —
En sjáið! Fyrir ofan 'þá.“
ANNAR HERMAÐUR: „Það
enu f jandmennimir í omustu-
tfiLuigvélum. Þeir ærtla að . . .!