Alþýðublaðið - 20.06.1945, Blaðsíða 6

ALÞVÐUBLAPIÐ
■ Miðvijkudagnr 20. jútií 1945.
Skyidi Chaplin vera eins glaður!
Þetta er Joan feerg, sem bar það á gamanleikarann heimsfræga,
Cíharlie Chaplin, að .hann væri. faðir að meybarni því, er hún ól
fyrir háifu öðru ári. En Chaplin vildi ekki gangast við króanum,
og spannst af þessu mikill málarekstur. En nú hefur Ohaplin
verið dæmdur faðir að barninu af hæstarétti. Myndin var tek-
in, þegar Berry fekk fréttina um míálsúrslitin símleiðis og ber
hún dótturina, sem heitir Coral Ann, á armi sér. Það er von, að
Joan Berry brosi, en skyldi ekki Chaplin vera daufari í dálkinn?
»
PáII Þorbjörnsson:
Samgöngurnar vi Vesfm.eyiar
FRÁ því kð núverandi ófrið-
ur brauzt út, hafa Vest-
mannaeyjar og raunar fleiri
landsbúar, átt að búa við far-
kost á sjó, sem húsdýrum hefði
vart þótt bjóðandi' áður. Aðal-
farkostur Vestmannaeyinga er
ca. 30 smálesta fiskibátur, er
gengur milli Vestmannaeyja og
Stokkseyrar. Báturinn er 4—5
ííma í góðu veðri þessa leið, en
oft lengur. Á Stokkseyri tekur
við lending, sem oft er Ófær og
tefla þarf iðulega á tvísýnu um
iandtöku. Líðan farþega í þess-
um ferðum, þegar 60 manns er
innanborðs, þarf ekki, að lýsa,
enda mörgum kunn. Undan-
farna viku varð ekki komizt
frá Vestmannaeyjum til Stokks
eyrar vegna veðurs, og rösk-
uðust því áætlanir margra, sem
erindi áttu til Reykjavíkur.
Nokkrir Vestmannaeyingar,
sem lokið höfðu erindum sínum
í höfuðstaðnum í gær, vildu
komast fljótlega heim og
hringdi því einn þeirra í afgr.
Ríkisskips og spurði um íerö til
Eyja. Svarið var: „Engin ferð.“
Hringt var til Eyja og béðið nm
að farin yrði þriðjudagstferð á
En vel getur farið svo, að fleiri
dagar geti liðið unz fært verði
til Eyja. Að ég geri þessa
framkomu forráðamanna hjá
Ríkisskip að blaðamáli, er
vegna þess, að lengur verður
ekki unað við það ástand, sem
nú ríkir og hefur ríkt að und-
anförnu um farþegaflutninga.
Yfirmönnum samgöngumála í
landinu verður að skiljast að
v ð Vestm'annaeyingar og aðrir,
sem líkt er ástatt um, unum
því ekki lengur, að farið sé með
okkur eins og slaturfé. Sú varð
tíðin, . að dýraverndunarfélög
gripu inn. í út af óhætfri flutn-
ingsmeðfero á skepnum; nú er
farþegum úr Vestmann aevj um
og víðar að boðið upp á svip-
aða meðferð og dýraverndunar-
félögin töldu áður óhæfa á hus-
dýrum.
ÍPt. Reykjavík, 19. júní 1945.
Stokkseyrarbátnum,
en
ekki
gat það látið sig gerast. Kl.
rúmlega 11 í gærkveldi frétti
einn af Vestmaniiaeyingunum
af tilviljun, að Ægir sé að fara
til Eyja klukkan 12. Maðurinn
falaði f'ar af skipstjóranum og
var það auðfengið, en með Ægi
munu aðeins hafa farið 2 eða 3
farþegar í þetta sinn. Fisiri
fréttu ekki um ferðina. Oft hef-
ur verið meir á gnoðinni. Hér
í Reykjavík sitja nú nokkrir
tugir Vestmannaeyinga og
bíða þess í bezta tilfelli að
komast á miðvikudagskvöld eða i
fimmtudagsmorgun til Eyja,
vísast meira og minna hraktir.
ArnaSaréstír í fiiefni
afraæis? iýSvGlisiot.
y ORSETA Í.SLAND3 hafa
tori'zt svG-hljóðapdi árnað-
aróskir í tilefni af ársafmæli
hins íslenzka lýðveldis fr'á for-
seía Bandaríkjanha:
,,Mér er það mikið ánægju-
efm að fiytja yður og íslanzku
þjóðinni óskir heilla og árnað-
r.r ífá Bandaríkjaþjóöinni á
þessu fvrsta ársafmæli stofnun
ar íslenzka lýðveldísins.“
Ennfremur hafa forseta hor-
izt árnaðanóskir íslendingafé-
lags'ins í New York og félags
islenzkra námsmanna í Minnea
polis og Íslendingum í Edin-
horg.
Gunnlaugur Krlstmundsson:
Þingeyskir bændur og hérað þeirra
NÚ ER VOR. Það er gróandi.
í þjóðlífi og sumar í sál.
Blómin anga, fuglar kvaka og
lömhin eru komin á legg, unga-
mæður vappa með unga sína,
sumar um mýrar og mólendi,
aðrar um eyrar og aurbreiður,
þær eru á leið til vatnanna, því
þatr er þeirra óðal og aðalað-
setur.
Fólkið fer hópferðir um land
ið, það vill sjá og læra, njóta
iífsins og fegurðarinnar, fara
til f jarlægra héraða, — en allir
vilja aftur heim. Heim þangað,
.;em þeir eru fæddir og uppald-
ir, enda er hver einstaklingur
bundinn við sitt um'hvertfi, þar
sem lífið mótaði hann. Gróður
landsins er staðbundinn, sín
Lífsskilyrðin eru á hverjum
stað. Öllu er vísdómlega niður-
raðað frá náttúrunnar hendi,
hún er markviss, og hjá henni
eru engin handahófsverk. Það
eru mennirnir sem skapa upp-
lausnina á flestum stöðum.
Þingeyskir bændur hatfa ver-
ið á ferð hér á Suðurlandi, sum
ir með konur sínar. Þeir bera
rnerki byggðar sinnar. í Suður-
Þingeyjarsýslu er viðast forn
og haldgóður gróður. Skógar
eru þar að sönnu minni en til
forna, en landið er kjarngott
og moldin örugg til lífsbjargar.
Þar hefur líka verið rótfast fólk
og traust sveitamenning. Víða
gætir þar meira andlegs atgerfis
en verklegra framkvæmda, og
emhæfir mega teljast þar bjarg
ræðisvegir fólksins, sem mest
byggist á sauðfjárrækt. Þing-
eyingar eru líka lengra komn-
ir, en margir aðrir landsmenn
á því sviði að hafa not og góðan
arð af sauðfé sínu, en stóðhjarð
ir sjást ekki í því. héraði lands-
ins. Þingeyingar eru margir.
það þroskaðir að þeir þola að
búa í þéttbýli, þó gleyma þeir
ekki sjólfum sér né sínum hags
munum; en þeir muna, að til
eru fleiri mannverur, en þeirra
eigin persóna, og að landið,
sveitin þeirra á að vera, er og
verður fyrir fleiri en þá sjálfa,
sem þar hafa fyrst búð. Þar er
jörðum skipt og margir bænd-
ur búa á sumum jörðum.
Félagsandi er þar víða heil-
brigður og samvinna á mörg-
um sviðum. Þingelyingar eru
að mörgu leyti fyrirmyndar
menn að mínum dómi. — En
löndin þeirra eru víða lítt num-
:n enn þá til annars en sauð-
íjárræktar. Reykjadalurinn
þolir mörg býli til viðbótar, ef
gert er að túnum og græði,-
reitum. Þar er jarðhiti og la-uf-
falfsmold í j'arðvegi og land
frjótt til ræktunar, að ég hygg.
Þar nam land Náttfari, hinn
fyr-sti maður, sem fasta búsetu
tók á íslandi, — en var þaðan
rekinn burtu af Eyvindi. Hann
var sonur Þorsteins höfðahers-
is á- Hörðalandi. Hann kunni
að velja sér hinn bezta búrfað;
en lét þann sem áður hafði helg
að sér landið hafa Náttfaravík.
Mig kennir til, þegár ég hugsa
um sögu Náttfara og Arnórs
Sigurjónssonar, sem var braut-
ryðjandi og bvrjandi að Lauga-
skóla — en út í þá sögu ætla
ég ekki að fara í þetta sinn.
Þetta eru bugleiðingar, sem
mér hafa kpmið í hug við að
sjá Þingeyinvana á ferð hér á
Suðurlandi. Við það rifjuðust
upp mín fyrstu kynni atf fólki
norður þar. Þó kom ég að Mýri
í Bárðadal eftir 48 klukkutíma
ferð úr Rangárvallasýslu, einn
karlmaður með 2 stúlkur og
öll ókunnug. Þar fengum við
góöar viðtökur og hestarnir
hvíld. Frá Mýr.i fór ég til
Bjarnastaða til bændaöldungs-
ins, Jóns Marteinssonarj sem
var þekktur að gestrisni og
myndarskap. Þingeyingarnir
sem hér voru á ferð, búa flestir
á grónu landi og þekkja ekki
af eigin raun' uppblásturinn,
sandfokið og upplausnina, sem
þeir sjá og kynnast sumsstaðar
á Suðurlandi, þar sem stór-
bændurnir þurfa að búa á
mörgum stórum jörðum með
hrossahjarðir og ritjusauðtfé.
14. júní, 1945.
Gunnlaugur Kristmundsson.
ForseHtm sæmir 14
manns ísienzku
fálkaorðunni
P ORSETl ÍSLANDS hefur
nýlega sæmt eftirgreinda
menn hinni íslenzku fálkaorðu,
samkvæmt tillögu orðunefndar:
15. júní:
Richard Thors framkvæmda
stjórn stjörnu stórriddara hinn'
ár íslenzku fálkaorðu. Richard
Thors hefur af miklum dugnaði
starfað að samningagerðum fyr
if hið íslenzka ríki.
Eyjólf Jóhannsson fram-
kvæmdastjóra stórriddarakrossi
hinnar íslenzku fálkaorðu.
Sigurð E. Ólason hæstarétt-
arlögmann riddarakrossi hinn-
ar íslenzku fálkaorðu.
Jens Hólmgeirsson skrifstofu
stjóra riddarakrossi hinnar is-
lenzku fálkaorðu.
Halldór Jaköbsson sfcrifstofu
mann riddarakrossi hinnar is-
lenzku fálkaorðu.
Arngrím Kristjánsson skóla-
stjóra riddarakrossi hi.nnar ís-
lenzku fálkaorðu.
Ofangreindir 5 men'n sátu
nefnd þá, sem skipuð var af
þingflokkunum og ríkisstjórn-
inni til að undirbúa og hafa
umsjón með atkvæðagreiðsl-
unrii um sambandssli.tin og lýð-
veldisstjórnarskrána. Ha'fa þeir
unnið starf sitl af mdklu'm
dugnaði og ósérplægni.
Eyjólfur Jóhannsson var for
maður nefndarinnar.
17. júní:
Stefán Þorvarðarson sendi-
herra Íslands í London, sem
unnið hefur með miklum dugn
aði að lausn erfi:ðra viðfangs-
e'fna fyrir hið íslenzka ríki,
stjörnu stórriddara hinnar ís-
lenzku fálkaorðu.
Knud Zimsen fyrrverandi
borgarstjóra, sem unnið hefur
mikið starf í þágu bæjairfélags
Reykjavikur, stjörnu stórr'idd-
ara hinnar íslenzku fálkaorðu.
Gunriþórunhi Halldórsdóttur
•leilkcnu, sem lagl hefur veru-'
legan skeri íil íslenzkrar leik-
listar, stóxriddarakrossi hin-nar
íslenzku fálkaor.ðu.
Björn Jónsson skipstjóra frá
Ánanaustum ridöarakrossi hinn
ar islenzku fá'lkaorðu.
Gu'ðmund Guðmundsson ski.p
stjóra riddarakrossi hinnar ís-
lcnzk-u fálkaorðu.
Björn og Guðmundur hafa
verið aíbuxpa sjósóknaraf og
verið íslenzku atvinnul'ífi styrk
ar stpðir.
Jón Magnússon yfirfiskimats
mann riddarakrossi. hinnar ís-
lenzku fálkaorðu. Jón hefur um
langt skeið starfað sem fiski-
matsmaður og rækt starf sitt
með mikilli alúð.
GunnþórunnHalldors-
dóílir sæmd siórridd-
arakrossi Fálkaorð-
unnar.
ÝLEGA afhenti Magnús
Sigurðsson bankastjóri, fyr
ir hönd orðunefndar, frk. Gunn-
þórunni Halldórsdóttur leik-
konu stórriddaraki’oss íslenzku
Fálkaorðunnar með snjallri
ræðu að viðstaddri stjóm Leik
félags Reykjavíkur og heimilis-
fólki og nokkram vinum leik-
konunnar að heimili hennar.
Magriús Sigurðsson fór mörg
um orðum um störf Gunnþór-
unnar á íslenzku leiksviði og
allair ánægjustundirnar, sem
hún hefði veitt leikhússgestum
í hálfa öld. Hann sagði enn-
fremur, að það væri sér mikil
ánœgja að mega aíhenda frk.
Gunnlþórunni þetta virðirrgar-
merki, því að hún væri fyrsta
íslenzka konan, sem forseti ís-
lands hefði sæm-t stórriddara-
krossinum.
Formaður Leikfélags Reykja
vikur, Brynjólfur Jóhannesson,
þakkaði með nokkrum orðum
þann sóma, sem frk. Gunnþór-
unni og hinni íslenzku leikara-
stétt hefði verið sýndur með
þessu; frk. Gunnþórunn værií
elzta leikkona landsins, hefði
staðið í hinu erfi.ða leikstarfi x
50 ár af hinni mestu prýði. —
Síðan þakkaði frk. Gunnþórunn
með nokkrum velvöldum orð-
um.
Öll fór athöfnin mjög virðu-
lega fram.
Háðfðahöldin í Vest-
Frá fréttaritara Alþýðublaðsins
í Vestmannaeyjum.
U ÁTÍÐAHÖLDIN 17. júnf
*"*■ hófust við samkomuhúsið f
Vestmannaeyjum kl. 1,30. Var
haldið í hópgöngu frá íþrótta-
svæðinu. í fararbroddi Iék
lúðrasveit Vestmannaeyja. —
Þar næstir gengu íþróttamemr
úr öllum deildum íþróttafé-
Iaganna, þá skátafélögin, eldri
og yngri deildir. og loks mikill
annar mannfjöldi á eftir.
Gengið var um allar aðalgöt
ur bæjarins og staðnæmzt á
barnaleikvel'linum. Þar setti sr.
Jes A. Gíslason útisamkomuna.
Talaði ihann m. a. um hversu
nauðsynlegt íslendingum værí
að varðvei.ta vel hið unga lýð-
veldi og að láta aldrei einræði
í neinni mynd spilla því. Að
lokum óskaði hann þjóðinni
firelsi og f.rama undir kjörorð-
unum friður, frelsi og bræðra-
lag.
Þá hélt 'bæjarfógetinn, Sigfús
M. Johnsen, ræðu o.g rakti freLs
isbaráttu íslendinga lil fuilnað
ar sigurs í fyrra, er lýðveldið
var stofnað. Fagr.aði fi’elsi
bræðraiþjóðanna og óskaði. ná-
innar norrænnar samvinnu.
íþróttafélögin sýndu fimleika
karla og kvenna, handknattleik
kvennxx og viðavangshlaup
drengja.. Einnig skemmti Vest-
mannakórinn og Karlakóv Vest
mannaeyja með söng.'
Skem'rnlisvæðið var allt fán-
um ski-eytt og fánar við hún á
hverri, slöng i bænum og á skip-
um í höfninni.
Hátíðahöldin fóru mjög virðu
lega fram og veður var hið á-
kjósanlegiasta. Dansað var um
nóttina í samkomuhúsinu.