Alþýðublaðið - 12.05.1946, Blaðsíða 8

ALÞYPUBLAOIÐ
Sunnudagnr, 12. maí 1941»
fYmTJARNARBlOYTj'
VÍKIN6URINN
(Captain Blood)
Eftir R. Sabatini.
ERROLL FLYNN
OLIVIA DE HAVILLAND
Sýning kl. 4—6¥2—9.
Bönnuð innan 14 ára.
tUÐUR
’og ’ALÖG
^DAPHflE du MAURIÉR
nrí BÆSARBÍÚ
Haf narfirði.
rrÞESS BERá
rr
Dgleymanleg mynd úr lífi
vændiskonunnar.
Aðalhlutverk:
MARIE-LOUISE FOCK
TURE ANDERSSON
PAUL EIWERTS
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð fyrir börn.
Myndin hefur ekki verið
sýnd í Reykjavík.
Aðgöngumiðasala frá kl.
1 e. h.
Sími 9184.
AFREK PRENTVILLUPÚK-
ANS
eru mörg og sum býsna
spaugileg. í. gömlu þýzku blaði
er t. d. getið um, að smáborgari
nokkur hafi notið þess heiðurs
að taka þátt i hinum íburðar-
miklu hátíðahöldum, er fram
fóru í SKAUTI (Schoss) drottn-
ingarinnar. Átti auðvitað að
vera höll (Schloss). í sama blaði
gat ritstjórinn þess, að hann
hefði heyrt LÍK (Leiche)
syngja. Náttúrlega átti að
standa LÆVIRKI (Lerche).
neitt slíkt. Aðeins einu sinni hafði hún hitt mann í London, sem
þekkti Nonna og hann hafði ekki verið skrafhreyfinn. „Jú, ein-
mitt,“ hafði hann sagt. „Ég var einu sinni í sömu herdeild og
hann, fyrir stríð. . . Ég hef ekki hitt hann síðan,“ og svo breytti
hann um umræðuefni. Einu sinni hafði hún spurt Edvarð, eftir
að hann var kominn í herinn, hvort elzti bróðir hans væri illa
liðinn. Edvarð hafði orðið mjög kindarlegur.
„Ég er ekki viss um það,“ sagði hann. „En þú veizt" hvern-
ig það er. Nonni er svo hræðilega skapbráður og stundum hefur
hann slæm áhrif á félaga sína. Þeim er sama þótt hann sé bál-
öskuv.ondur, en þeir geta ekki þolað það, þegar hann hefur drukk-
ið of mikið með matnum og kallar hvern einasta mann svín og
skepnu.“
,,Jahá,“ sagði Fanney Rósa. „Já, ég skil . . . “
„Og þó,“ hugsaði hún, þegar hún horfði á elzta son sinn,
er iiann burstaði hár sitt fyrir framan spegilinn í svefnherberg-
inu, ,,og þó gat hann verið ótrúlega aðlaðandi, þegar hann vildi
það við hafa, ótrúlega ástúðlegur og blíður, og hún var viss um
að hann var eins gáfaður og Henry, þótt hann hirti ekki ura
að nota gáfurnar fremur en faðir hans hafði gert. Og hvað bráð-
lyndið snerti, þá var það skerfur, sem hann hafði hlotið frá henni,
og það sýndi þó að minnsta kosti festu og einbeitni, sem lét ekki
kúgast af neinu.“
„Það er bezt fyrir okkur að fara, Nonni minn,“ sagði hún.
„Ég sagði hinu fólkinu að við kæmum klukkan hálfátta.“
„Gott og vel,“ sagði hann. „Það bíður vagn við dyrnar. Dob-
son fylgir þér niður. Ég kem eftir andartak.“
Hún fór fram í ganginn, og þegar hún leit um öxl, sá hún
gegnum gættina, að sonur hennar hafði opnað skápinn, sem stóð
upp við vegginn.
„Hann ætlar að fá sér sjúss,“ hugsaði hún. „Hvað skyldi
hann annars drekka mikið á dag?“
Húsvörðurinn hélt regnhlíf yfir henni og hún steig upp í
vagninn. Nonni kom út eftir skamma stund. Hann veifaði vasa-
klút, sem ilmaði af Kölnarvatni.
„Hvaða samkunda er þetta eiginlega?“ spurði hann og teygði
fæturna upp á sætið á móti.
„Það erum bara við,“ sagði hún, og svo Henry, Edvarð, Fann-
ey og Bill og Katrín systir Bills, sem þú hefur víst ekki hitt fyrr.'4
„Er hún eins leiðinleg og Bill?“
„Talaðu ekki illa um mág þinn; mér þykir mjög vænt um
hann. Katrín er mjög aðlaðandi. Ég held næstum að Henry sjái
ekki sólina fyrir henni. Reyndu nú að vera kurteis og viðfelldinn
við alla, gerðu það fyrir mig. Og í öllum bænum minnstu ekki á
hvernig Fanney er á sig komin. Hún er ákaflega viðkvæm.“
„Því í ósköpunum er hún þá að sýna sig á almannaíæri?“
„Hún gerir það bara í kvöld vegna Henrys. Svo ætla þau
bæði að fara til Clofton og vera þar þangáð til barnið er fætt.“
„Andskotans rigning er þetta,“ sagði Nonni, leit út um glugg-
ann og þurrkaði af honum með vasaklútnum sínum. „Og hvert í
fjandanum þykist þessi ekill vera að fara? Svei mér þá, hann
er í snarvitlausu stræti. Heyrðu, þú bölvaður asni......“
Hann skrúfaði niður gluggann og fór að kalla ákvæðisorð-
um til ökumannsins.
Fanney Rósa hallaði sér aftur á bak í sætinu og sagði ekki
neitt. Svona var það alltaf, þegar Nonni var einhvers staðar ná-
lægur. Aldrei hafði það komið fyrir, að ekillinn færi rétta leið.
Um það leyti sem þau komust á leiðarenda, var hann búinn að
láta í Ijós vanþóknun sína á foreldrum ökumannsins, velsæmi
hans, hreinlæti, trúlyndi konu hans, og allt þetta sagði hann upp

n nyja bio iytyt frm qamla bio vm
BLÓDHEITT FOLK
(„Tierra De Pasiones“)
(Efintýrarík og spennandi
mexikönsk mynd.
Aðalhlutverk:
JORGE NEGRETE
margarita MORA
Bönnuð fyrir börn yngri
en 12 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Hin fagra litmynd um ævi
tónskáldsins Stephan Forster.
DON AMECHE
ANDREA LEEDS
Sýnd kl. 3 og 5.
Sala hefst kl. 11 f. h.
Óður Rússlands
Músíkmyndin ágæta
með
ROBERT TAYLOR
SUSAN PETERS
Sýnd kl. 7 og 9.
Undramaðurinn
með
DANNY KAYE
Sýnd kl. 3 og 5.
Sala hefst kl. 11.
í opið geðið á veslings manninum. Fanney Rósa óttaðist, að þeir
lentu í slagsmálum áður en þau kæmust alla leið. En allt í einu
breytti Nonni um tón, gaf ökumanninum gríðarmikið þjóríé og
sagði við hann, að hann öfundaði hann sannarlega ekki af þessu
vanþakkaða starfi hans. Hann bauð móður sinni arminn, leiddi
hana inn í gistihúsið, og ekillinn stóð eftir hjá vagninum, eld-
rauður í framan og yfir sig forviða. Henry og Edvarð biðu eftir
þeim. ,
„Hitt fólkið kemur bráðlega niður,“ sagði Henry. „Stúlk-
urnar eru að laga sig til eins og venjulega. Hvernig líður þéry
gamli seigur? Mikið finnst mér gaman að sjá þig.“
Geráa Steemann Liber
Knud Rasmussen sufir irá - •
25. SAGA: KÚNÚK
„Þetta skulu þeir f'á borgað,“ mælti Hrafninn og gekk
með hann inn í húsið.
Eftir að myrkur sfcall á og fólkið í húsinu var lagzt
ti'l hvílu, gekfc Hrafninn til hússins, 'þar sem fjölskylda
Kúnúk's bjó.'
Hann boraði gat á ljórann og skaut með boga sínum
aila bá til dauða, er í húsinu voru; — aðeins Kúnúk einn
gat forðað ífi sínu með því að vefja skinni utan um sig og
beygja sig undir Ijórann. Ef& þetta hélt Hrafninn heim-
leiðis í beirri trú, að hann hefði sálgað öllum íbúum hússins.
Þegar alit var orðið fcyrrt, reis Kúnúk upp úr felustað
sínum og sagðii
„Er ég sá eini, sem lifir?“
„Nei, ég er lifandi 'lífca,“ mælti einhver hjá fletinu. Það
var frændi hans.
íl
1 A™
5LINKIE WA5 WOKKINÖ ON THH
FACT5. íOFR'OUNPING MY UNCLE
CVRU5' pgATH—THAT'5 WHEN
I HEAf?P I HAP INHEFITEP HI5
SHAKE OF NORTH 5TAR AISWAV5/
'Sczdí
MYNDA
SAGA
STÚLKAN: Jæja, — þetta er
nú öll sagan, Örn. — Nú veíztu
allt!
ÖRN: — Að þú hefur úr vöndu
að ráða, — og þarft á hjálp að
ralda!
STÚLKAN: Blinkie hefur verið
að hjálpa mér i sambandi við
fráfall frænda mins, — þ. e.
a. s. eftir að ég frétti, að ég
hefði fengið North Star-flug-
félagið í arf.
BLINKIE: Ég hitti Örn.eftir að
þú hafðir beðið mig um að
hjálpa þér,------allt hjálpað-
ist að til þess, að ég kom með
hann hingað. — Hann er okkar
■maður, vina min, — við biðum
aðeins eftir fyrirskipunum.
STÚLKAN: Heldurðu þá virki-
lega, að frændi hafi verið
myrtur?
ÖRN: Blinkie heldur það endi-
lega, — ég er nú ekki kominn
til að samþykkja þaö með hon-
um!