Alþýðublaðið - 03.01.1947, Blaðsíða 4
4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Föstudagur, 3. janúar 1347.
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn
ftitstjóri: Stefán Pjetursson.
Símar:
Ritstjórn: símar 4901, 4902.
Afgreiðsla og auglýsingar:
4900 og 490S.
Aðsetur
í Alþýðuhúsinu við Hverf-
isgöfu.
Verð í lausasölu: 40 aurar.
Sett í Alþýðuprentsmiðjunni
Prentað í Félagsprentsm.
Ffrsfa vandamáf
ÁRIÐ 1947, sem nú er ný-
"byrjað, loíar ýmsu góðu um
efnahagslega afkomu þjóðar-
ánnar, sem méiin hefðu ekki
þorað að gera sér vonir um
fyrir nokkrum vikum síðan.
Markaðshorfur fyrir aðalat-
vinnuveg okkar, sjávarútveg
inn, bötnuðu stórkostlega á
Bretlandi rétt fyrir áramót-
án svo að líkur eru nú til, að
afurðir hans seljist á árinu
við vel viðunandi verði. Og
síðan alþingi samþykkti fyr-
ir jólin, að ríkið skyldi á-
byrgjast vélbátaútveginum,
hraðfrystihúsunum og út-
flytjendum verulega hækk-
að fiskverð, og að það skyldi
tryggf með verðjöfnun milli'
vetrarfísksins, og síldarinn-
ar næsta sumar, sem fyrirsjá
anlegt þykir að verði í mjög
háu verði, eru allar fleytur
nú að búa siig á veiðar á
vetrarvertíðinni. Vonir
standa því til, að atvánna
verði næg á árinu og afkoma
almennings engu . lakari en
undanfarin ár.
En þó að um atvinnu og
afkqrnu horfist þannig mikf-
um mun betur á í byrjun
hins nýja árs, en um alllangt
skeið fyrir áramótin, er ann
að stórt vandamál þjóðarinn-
ar, sem mánuðum saman hef
ur valdið mönnum áhyggj-
um, óleyst enn, — en. það er
myndun nýrrar ríkisstjórn-;
ar.
Þrír mánuðir eru bráðum i
iliðnir síðan stjórnin baðst |
lausnar, og ..margir viðræðu-
íundir hafa verið haidnir
með stjórnmálaflokkúnum
og einstökum forustumönn-
um þeirra; . eq . ennþá örlar
ekki á' neinúm möguleikum
til þess að mynda starfhæfa
stjórn. í stað hinnar fráfar-
andi, Mun shkur dráttur á
Stjórnarmýndun í bingræðis
landi, algert einsdæmi; og
hann felur í sér, alvarlega
hættu :—ekki aðeins fyrír á-
lit þjóðarinr.ar út á við,
heldur og fyrir þingræðið .ag
lýðræðið . í landinu sjálfu..
Þess er að Vænta, að j
stjórnmálamennirnir láti það !
verða sitt fyrsta .verk.á hinu
rýbyrjaöa ári', að binda enda
á þétta stjórnleysi.. Mörg’
vandamál kalla að, þó að
ráðizt hafi fram úr markaðs-
vandræðunum og erfiðleik-
um sjávarútvegsins í bili. Ný
sköpúnin á sviði atvinnulífs-
ins er tafin og henni bein-
línis teflt í hættu með því
aiillibilsástandi, sem nú rík- 1
Mistök á gamlárskvöid. — Góður siður — og
slæmur siður. — Undarleg spurning unglings.
— Lögreglan — fyrirmæli hennar — skyldur
o" réttindi.
A GAMLAAESKVOLD urðu
óeirðir við lögreglusíöðina, eins
og flest önnur gamlaárskvöld.
Þao er eins og aiístór hópur
ungmenna í Reykjavík telji það
sérstaka skemmtun á síðasta
kvöldi ársins að gera aðsúg að
lögreglunni. Það er mikil
skömm að þessu, og með ein-
hverjum ráðum verðum við að
afnema þennan skrilslega ósið.
— Gamlaá.rsk%'öld er eitt mesta
hátíðarkvöld hvers árs. Þetta er
um Ieið leiðasta og erfiðasía
kvöld lögreglunnar. Lögregiu-
þjónarnir fá setíð söniM skipnn-
ina á gamlaársdag, að skipta
sér ekki af gleðilátum horgar-
anna nema beir telji að þau
gangi svo langt að einstakling-
um, eða verðmœtum, stafi hætta
af, Lögregluþjónarnir fara eft-
ir þessu, enda óska þeir einskis
frekar, en að mega hafa frið-
samt kvöld, og geía horft á
gleðilætin án þess að grípa inn
í þau.
EN ÞEIR VERÐA alltaf , .að
gera það að meiru eða niinna
leyti. Ástæðan er sú, að ungl-
ingar. haga sér eins og skríll,
kveikja í, ráðast á farartæki til
að velta þeim, hrinda.lögreglu-
þjónum,. hrifsa af þeim húfurn-
ai- og traðka á þeim. — Lög-
regiuþjónarnir búa sig undir
það á hverjum gamlársdegi að
geta veitt „fyrstu hjálp“ ef
meiðsli og slys bera að höndum,
o'g jafnvel sumir söltudólgarn-
ir verða að leita á þessar náðir
og biðja um hjálp.
MJíÍG SELNT.á . gaxnlaárs-
kvöld frétti ég af óeirðum í mið
bænum, umhverfis lögr.eglu-
stöðina. Ég hitti ungljng, sem á
einhvern há.tt hafði lent í þvög-
unni og ég sagði: „Þetta er
skrílsháttur. Hvernig stendur á
því, að þið komið þessu af stað.“
Unglingurinn horfði á mig stór
urn bláum augum og spurði svo.
„Ja, en hvað á maður að gera
sér til skemmíunar á gamla-
árskvöld?“ -— Þessi spurning
Itom mér á óvart, en hún vakti
athygli mína á meini okkar.
Þa.ð er.eihs og. við getum ekki
sleppt okkur lausum í saklaus-
um galsa. Ef við sleppurn okk-
ur lausum þá verðura víð að
skríl.
ERLENÐIS,er þaö mjög víða
syo, að borgararnir. eiga götuna
á gamraárskyöld. Þeir fara um
þær í tugþúsundatali, haldast í
hendur, syngja og dansa og
faðmast og í flestum tilfellum
hefur lögreglan engin afskipti
einhverjum fýlupoka, sem ekki
getur gerst þátttakandi í gleð-
inni, og þar með forðast á-
rekstra. Við þurfum að tileinka
okkur þennan sið. Það er held-
ur ekki örgrannt um að ýmsir
reyni að koma honum á.
Á EINSTAKA STAÐ í bæn-
um dansaði fólkið og söng á
götum um leið og gamla árið
kvaddi.. í húsi þusti fólkið út á
götu, tókst í hendur og söng,
en . samstundis opnuðust allir
gluggar og allar dyr í nærliggj-
andi húsum og fólk þaut út og
gerðist þátttakandi í leiknum.
Það var tekið á móti því, og .svo
var haldið áfram að syngja.
Slík skemmtun er góð og þrosk
andi. Hvers vegna gerum við
þetta ekki öll? Hvers vegna
safnast fólk kringum íögreglu-
stöðina með illt í huga? Hvers
konar, fólk er þetta?
EF VI® , tökum upp hinn sið-
inn. þarf enginn unglingur að
spyrja. „Já, en hvað á maður
eiginlega að gera sér til skemmt
unar á gamlaárskvöld?“ —
Þessi skemmtun er einhver sú
bezta, sem gefst, og ég hygg, að
þegar hún er komin á, þá muni
unga fólkið hlakka enn meira
til gamlaárskvölds en það ger-
ir.nú..
MENN HAFA ekki .alltaf til-
Hneigingu til að gagnrýna lög-
regluna. Men,n. ,-vilja deila við
hana. Oft er. það hægt. En mér
finnst að lögreglan . hafi að
minnsta kosti . alltaf á réttu að
stanöa á gamlaárskvöld. Þá er
ekki hægt að deila við hana.
Stundum getur saklaus veg-
farandi orðið fyrir hnjaski af
hennar völdum þetta kvöld, en
þó aðeins ef hann er í þvögu
óróaseggja. Þess vegna er það
hans sölc en ekki hennar.
Hannes á horninu.
Einkaskeyti frá BÍLDUDAL.
MJÓLKURVERÐ á Bíldu-
dal er nú kr. 2,05 pr. lítra og
heí'ur það þó nýlega lækk-
að um 11 aurá; var áður 2.16
pr láitra. Er fc'lk mjög óá-
nægt yíi.r þessu háa veröi á
mjólkinni, sem er langt fyr-
af þessu. Borgararnir gæta þess i,ir ofan lögákveðið hámarks-
að fara ekki yfir. mörkin, að ; verð. — Það er hreppurinn,
hrökkva undan ef þeir mæta: sem sér um mjólkursöluna.
ir. Dýrtíðin heldur áfram að
magnast og grafa ræturnar
undan framtíð eívinnuveg-
anna. Enguiu blandast hugur
um.' að mikií og samStillt á-
tök þarf tils ef stöðva á slíka
öfugþróun áður en það er um
seinan og hrunið er skollið
á. Menn mega í því efni ekki'
láta hinar bjartari markaðs-
horfur. nú. í ársbyrjun villa
sér ,sýn. Þær gera ekki bet-
ur en að fresta þeim vanda,
sm dýrííöin hefur okkur. að
ho.ndum færí og yið verðum
fyrr eða síðar að leysa. En
fvrsta skilyrði'ð til þess, að
það megi takast, er, að þjóð-
i n fái . sterka og starfhæfa
stjórn.
verður haldinn með foreldrum og styrktarmönn
um sjálfseignarstofnunarinnar „Skóli ísaks Jóns-
ar“ laugardaginn 4. janúar 1947 kl. 3 síðdegis í
Kennaraskól'a'num.
Fundarefni;
1. Skipulagsskrá fyrir stofnunina lögð
fram til samþykktar.
2. Önnur mál.
Reykjavík, 2. janúar 1947.
Isak Jónsson.
Verkakvennafélagið Framtíðin
og
Alþýðuflokksfélögin í Hafnarfirði
þalda
í G. T.-húsinu laugardaginn 4. jan.
kl. 2,30 e. h. .
Aðgöngumiðar verða seldir í G. T.-
húsinu frá kl. 10 f. h. sama dag.
verður á sunnudaginn.
Stjórnir félaganna.
10- 1
Til 15. jan.1947 heimilast tollstjórum og nm
boðsmönnum þeirra að tollafgreiða vörur, sem,,
komnar eru til. landsiins, gegn innflutningsleyf-■
um, sem giltu til 31. des. 1946.,
Til sama tíma framlengist giidi gjaldeyris-
leyía, sem féllu úr gildi 31. des. 1946, þó því að-,
eins að þau séu fyrir, innheimtum, sem komnar
eru í banka og tilheyra vörum, sem komnar eru
til landsins.
Eftir 1. jan. 1947 er óheimilt að stofna til nýrra
vörukaupa og yfirfær.a gjaldeyri í sambandi við
þau, gegn leyfum, sem falla úr gil.di 31. des. 1946,
nema því aðeins að þau séu endurnýjuð af Við-
skiptaráði.
Reykjayík, 28..,desf 1946,
Viðskiptaráðið.