Alþýðublaðið - 09.03.1947, Blaðsíða 4

Sumiuðagur, 9. marz Tg47.
Bögglasendingar til íslendinga erlendis. — Nokk
uð rýmkáð til.
vön vélritun óskast strax, málakunn-
átta nauðsynleg.
Sölumiðstöð kraðfrystihúsanna í Reykjavík.
Sími 7110.
Hvers vegna bæjar
útgerð?
BÆJARFULLTRÚAR AL-
T>ÝÐUFLOKKSINS báru
er að gerðir verði ásamt öðr-
lum út frá Reykjavík.
#
Bæjarstj órnarmeirihluti
Sjálfstæðisflokksins gat ékki
fállizt á þetta sjónarmið.
Varð fýrdr svörum af hans
Shálfu Jóhann Hafstein, og lót
hann í Ijós þá skoðun, „að
hann iteMi óþarft að gera
frekari ákvörðun að svo
ikomnu af þæjarins hálfu um
útgerð skipanna, sem kynini
að mega skiljast svo, að bær-
inn vildi ekki selja fleiri ein-
staklingum en orðið er tog-
ara, en kæmu óskir um það
fra útgerðarmönnum, yrði
það að sjálfsögðu tekið til
athugunar“!
*
Þessi ummæli málsvara
bæjarstjórnarmeirihlutans
sanna það, að Sjálfstæðis-
•flokkurinn hefur raunveru-
ilega engu gleymt og ekkert
lært í samhandi við bæjar-
útgerðina, iþótt hann hafi í
orði kveðnu runinið frá fyrri
andstöðu sinni við málið af
ótta við almenningsálitið í
bænum. En hann á eftir að
■sýna það á verkd, að hann sé
Æleiri og reksturkm viötæk-
ari, svo að unnt sé að ganga
úr skugga um, hvort bæjar-
útgerð á togurum sé beppileg
«ða ekki.
%
Annars þarf ekki að efast
um það, að bæjarútgerð á
togurum gefist veffi, ef allt
fer að felídu, og vel tekst
•lil um val á ráðamönnum
iæssarar stofnunar. Og for-
iráðamönnum. Reykjavíkur-
bæjar hefði átt að vera Ijóst
íyrir löngu, að stefna þeirra
varðandi stjórn og rekstur
bæjarfélagsins getur ekki
-gengið ölÆú lengur en orðið
«r. Reykjavikurbær er tvi-
EIN ÓÁNÆGÐ SKRIFAR;
„Svo er mál með vexti, áð ég
á systur'í sjúkrahúsi erlendis,
en þar er skortur er á mörgu
þar í ilandi, þá biður hún mig
oft að senda sér ýmislegt smá-
vegis, sem hana vanhagar um,
eins og t. d. liandsápu og sápu
til þvotta, því hún fær ekki
j þvegið af sér í sjúkrahúsinu og
ékki er hægt að fá sápu þar í
landi, enda þó svo væri, þá fær
hún ekki meiri gjaldeyri en
slétt:Og skorið fyrir legukostn-
aðinum, en ekkert fram yfir
heim, en það yrði okkur. dýrara.
Því farmgjald er nú ekki svö
lágt. Ekkert stoðaði, engar und-
ántekningar.“
%
„ÁÐUR HAFÐI ég sótt um
leyfi fyrir ullar-nátttreyju, sem
hún skildi eftir hér heima,
en hafði aldrei notað, en hún
tók hana ekki með sér, þar eð
hún hugði ekki til langdvalar
erlendis. Var henni mikil þörf
á treyjunni, því hörkufrost var
þar ytra, en ekki var nokkur
leið að fá að senda hana,. þar
eð ég aðspurð svaraði, að hún
v.æri ónotuð,. en hennar eign. —
Finnst manni nú heldur hart að
gengið ,ef fólk getur ekki feng-
ið eigur sínar til sín, nema þá
með því að sækja þær. Það er
rétt eins og að yfirvöldin eigi
bágt með að hugsa sér heiðar-
legt fólk, því svo langt ganga
þeir fram í stirðbusahætti sín-
um, að það er rétt eins og þeir
séu. að ögra fólki til að fara
einhverja ólöglega leið.“
ins til að 'taka rekstur kvik-
myndáhúsanna í hendur bæj
arins og stofna til 'bæjarút-
í gerðar á togurum er búin að
kosta Reykjavikurbæ miklar
fjárhæðir á liðnum árum.
En hún hefur hins Vegar orð
ið nokkrum ríkum einstak-
lingum dýrmæt féþúfa.
❖
Fordæmi Hafnarfjarðar
varðandi bæjarútgerð á tog-
urum er þannig, að það
mætti ætla. að öðrum bæjar
félögum væri Ijúft að stíga
þetta sama þýðingarmrilda
spor. Sú hefur og orðið raun
„MÉR FINNST það ekki
nema sanngjörn krafa, að \til-
lit sé tekið til allra aðsteeðna,
þeirra, sem í hlut eiga og áð
hægt sé að veita undantekn-
ingar.“
„HEF ÉG OFTAR en einu
sinni séð auglýst að þessi og:
hin búðn taki áð sér að senda
gjafapakka til Mið-Evrópú-
landanna og hefur fólk að sjálf
sögðu notað sér það. En hvérs
vegna er hægt að senda frek-
ar til eins lands en annars?“
„ÞAR TIL RÉTT FYRIR .TÓL
voru engin höft á útflutningi
og allir gátu sent það, sem
þeim þóknaðist og er víst að
mikið var sent og margtlí óhófi
af íslendingum, en þó ekki síð-
ur af útlendingum, sem hér
voru staddir. Sáu stjórnar-
völdin loks fram á, að við svo
búið mátti ekki standa, sem von
var, en var ekki hægt.að gera
þetta með öðru móti, /t. d. að
leyfa íslendingum að senda ætt-
ingjum sínum smávegis eða að
minnsta kosti að gera undan-
tekningu með námsfólk og
sjúklinga, því eins og maður
veit, hefur það fólk síður tæki-
færi til að fá það, sem af
skornum skammti er, en það
fólk, sem þar er búsett.“
„ER EKKI einhver leið að fá
einhverja úrlausn éða undan-
tekningu handa íslendingum,
sem erlehdis þurfa að dvelja,
svo þeir þui’fi ekki að fara á
mis við ýmislegt, sem við höf-
um hér heima eða að minnsta
kosti á maður kröfu á skýr-
ingu?“
NÚ MUN liafa verið rýmkað
nokkuð til í þessu eíni.
og reynslan er að sanna. En
Reykjavíkurbær, sem bezta
hefur aðstöðuna og mesta
þÖrfina fyrir- bæ’jarútgerð,
sýnir þessu mikilvæga rnáli
skeytingarleysi og tregðu, þó
að ráðamenn hans telji sér
ekki lengur stætt á opinber-
um fjandskap við það.
Fullyrðingum um að bæj-
■arútgerð útiloki einkaútgerð
er svo marghrakin, að það
má furðuilegt heita, að hexmi
skuli enn vera haMið til
streitu. í Hafnarfirði, þar
sem vagga 'íslenzkrar bæjar-
útgerðar stóð, hefur einkaút
gerð blómgazt betur en á
•nokkrum Öðrum stað á land-
inu. Bæ.jarútgerð og einkaút
gerð geta því ágætlega stari'
að hlið við hlið. Bæjarútgero
in á ekki að útiloka eixlkaút-
gerðina, og einkaútgerðin á
ekki heldur að útúoka bæj-
arútgerðina. En það er ein-
mitt hið síðarnefnda, sem
virðist vaka fyrir hánum
skammsýnu ráðamöruaurn
in um ýmis bæjarféílög eins
Reykjavíktfrbæjar.
fram þá tillögu í sambandi
við afgreiðslu fjárhagsáætil-
unár bæ.jarins, að Reykjavík
urbær igerði út á sama hátt
og Ingólf Amarson þá fjóra
togara, sem smíðaðir verða
fyrir bæinn á þessu og næsta
ári. Er þar um að ræða þá
ítogara, sem ékki hefur enn
verið ráðstafað. en ákvéðið
það. Fór ég nú og sótti um út-
flutningsleyfi fyrir þessu, en
fékk neitun. Reyndi ég éftir
beztu getu að skýra fyrir: þeim,
að þar sem hún lægi alltaf,
þyrfti hún oftar að láta þvo, eri
þéir, sem á fótum eru, og ef
liún ekki feng sápuna senda,
yrði hún að senda okkur föt sín
horfinn frá fyrri ,villu sms
vegar. Sjálfstæðisflokknum
er óhætt að igera sér það
strax Ijóst, að það er alls
íkostar ófullnægjandi að
hefja bæjarútgerð eins tog-
ara. Af rekstri eins skips
verða ekki dregnir lærdóm-
ar um gildi þessg fyrirkomu-
'lags. Skipin verða að vera
; i viðri veröld, sem forðast
’ allar aðrar tekjuledðir en út-
| svairsálagning.una. Afleiðing
þessa er hin geysilliega út-
svarsbyrði, sem þyngist með
| ári hverju. Eigd að síður fær
'iast ráðamenn Reykjavíkur
j ávallt undan því að hefjast
j handa um 'bæjarrekstur, sem
'leitt gæti til verulegrar
tekj.uöflunar. Tregða íhalds-
mælalaust eina höfúðborgin
að Hóte'I Borg.
Upplýsingar í skrifstofunni.
Nýju og gömlu dansarnir í G.T.-húsinu
í kvöld kl. 10. —
® Aðgöngumiðar séldir frá kl. 6.30 e. h.
Fundúr veíður haldinn í Alþýðuhúsinu vi'ð
Hverfisgötu mánudaginn 10, marz 1947.
Dagskrá samkvæmt póstlögðu fundarboði.
Félagar eru beðnir að mæta réttstundis.
Fulltrúaráðsstjórnin,
vantar tii að bera Alþýðublaðið til áskrifenda í
eftirtöldum hverfum.
Bræðraborgarstíg
Talið við afgreiðsluna.
fi SI ^
Jaita

Ifiufe!aði8fiími4f00
Úíbreiðið áLÞÝÐUBLADiÐ
Get ptvegað til afhendingar nú þegar, ef samið er
strax, nýjan enskbyggðan dieselmötortogara 133
feta langan meö öilum nýtízku útbúnaði. Verð
£ 65000-0-0. UpþL gefur
Gísli Jónsson
Sími 1744.
Útgefandi: Alþýðuflokknrlnn
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Símar:
. Ritstjórn: símar 4901, 4902.
Afgreiðsla og anglýsingar:
#909 og 4906.
• Aðsetnr
f Alþýðnhúsinu vlð Hverf-
isgötu.
Verð í lausasölu: 50 :aurar.
: Sett í Alþýðnprentsmiðjunnl
C Prentað I Félagsprentsm.
9