Alþýðublaðið - 12.04.1947, Blaðsíða 6

6
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Laugardagur, 12. apríl 1947.
83 NYIA Blð
_ L.
GASV3LA BIÓ
Gina Kaus:
SLEPP! ÞER ALD
Þér urnii ég mest
(„Because of Him“)
Deanna Durbin
Franchot Tone
Charles Laughton
Sýnd kl. 9.
Sameinaðir stöndum vér
Spenmandi „Cowboy”-
mynd, með kappanum
ROD CAMERON.
Sýnd kl. 3, 5 og 7.
Bönnuið börnum yngri
■eni 12 ára.
KATRÍN
Sænsk stórmynd er bygg-
ist á samnefndri sögu eft-
ir SALLY SALMINEN, etr
komið hefur út í ísl. þýð-
ingu, og verðið lesin sem
útvarpssaga.
Aðalhlutverk:
Marta Ekström.
Frank Sundström.
Brgit Tengroth.
Sýnd á morgun (sunnudag)
kl. 3. 5. 7. 9.
S8 BÆJARBIð æ
HafnarfirtSi
Örfög ráða
(Jað ár eld och luft)
Stórfengleg mynd eftir
skáldsögu Fritz Thorén.
Aðalhlutverk:
Viveca Lindfors
Stig Jarrel
Anders Henrikson
Olof Widgren
Hasse Ekman
Sýnd á sunnudag kl.
5, 7 og 9.
Myndin hefur ekki verið
sýnd í Reykjavík.
Sími 9184.
Æiintýrí á fjölfum
(Thrill of a Romance)
Bráðskemmtileg og hríf-
andi fögur söngvamynd,
tekin af Metro Goldwyn
Mayer í eðlilegum lifum.
Aðalhlutverkin leika:
sundmærin
Esther WiIIiams
Van Johnson
og óperusöngvarinn frægi
Lauritz Melchior
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
æ TJARNARBIð £3
Sesar 00 Kleopatra
Stórfengleg mynd í eðii-
legum litum eftir hinu
fræga leikriti Bernhard
Shaws.
Vivien Leigh
' Glaude Rains
Stevart Granger
Leikstjóri:
Gabriel Pascal
Sýnd kl. 9.
í FANGABÚÐUM
(The Captive Heart)
Áhrifamikil mynd um
örlög og ævi stríðsfanga.
Michael Redgrave
Mervyn Johns
Basil Radford
Rachel Kempson
Sýning kl. 3—5—7
EG
væri alveg í skorðum eins
og áður, það var eitthvað
rolulegt og tætingslegt við
það samt — það var vegna
stóru bláu augnanna. Þau
hvörfluðu eins og blaktandi
Ijós.
„Ég get ekki skUáð að þá
skulir vera svona reið mér,
þó að ég hafi verið með vini
mínum eitt einasta kvöld
sagði hann kyrrlátlega.
„Ég get ekki skilið að þú
skulir vera svona reiíð mér,
þó að ég hefi verið með vini
mínum eitt einasta kvöld“.
sagði hann kyrrlátlega.
„Ó hættu. Þú skrökvar
öllu sem þú segir! Ég er ekki
reið þér ég er óhamingjusöm.
Og það veiztu. Þú vissir að
ég mundi verða það, og samt
léztu mig vera eina. — Ekki
vegna Stefáns! Nei, þú vildir
bara sannfæra okkur þrjú um
að þú værir frjáls og gætir
gert það. Gott og vel þú ert
frjáls! Þarna eru dyrnar!
Þú getur bara farið, svo
skaltu aldrei heyra frá mér
framar“.
Allt sem hún sagði var hár
rétt. Hann efaðist ekki um
að ef hann færi nú, myndi
hann aldrei heyra frá henni
framar. En þó hún hefði
sagt honum að taka húsið á
herðar sér og bera það burt
í annan bæjarhluta, hefði
honum fundizt það auðveld-
ara en að fara frá þessari
grönnu skjálfandi' veru, sem
var búin að sleppa sér
svona.
„Melly“, sagði hann, „þú
ert- ósanngjöm við mig! Ég
er — ég er nú einu sinni
ekkert sérlega tilfinninga
heitur. En þar fyrir máttu
ekki halda að —“. Hann
reyndi af alefli að finna orð
sem væri ekki allt of óskylt
sannleikanum og sem gæti
róað Melaníu um leið, „þú
mátt ekki halda að mér
standi alveg á sama um þi'g.“
Á svipstundu breyttist svip
urinn á Melaníu frá dýpstu
örvæntingu í algerðan sælu-
svip, alveg eins og eftir
fyrstu deilu þeirra.
„Meinarðu þetta?“, spurði
hún. „Meinar þú þetta í raun
og veru? En af hverju hefur
þú ekki sagt það — af sjálfs-
dáðum á ég við? Af hverju
segir þú svo sjaldan nokkuð
fallegt við mig? Veiztu, að
ef það líður einn einasti dag-
ur svo að ég ekki sé þig þá
fer ég að hugsa að þú kærir
þig ekki hið minnsta' um
mig, en komir bara af því að
ég er að betla ást hjá þér!
Elskan mín — þú veizt ekki
hve auðmýkjandi það er fyr-
ir konu, og hve hennií líður
aumkvunarlega illa! Guð veit
hvernig mér hefur liðið þessa
tvo daga! Ég hef reynt að
muna hvert orð sem þú hefur
sagt við mig, til að reyna að
finna einhverja minnstu
sönnun þess að þú komir
ekki til mín bara af vana og
hjartagæzku —- en ég gat
ekki fundið eitt einasta orð.
Ó, ég fyrirleit sjálfa mig
svo að mig langaði mest til
að hrækja á spegilinn."
Albert var blóðrjóður í
framan af skömm og með-
aumkvun. Sæla Melaníu fékk
ef til vill enn meir á hann
en örvænting hennar. Hvað
hef ég gert til þess að vekja
slíka ástríðu? hugsaði hann.
„En nú veit ég að þú ert
alltof feiminn til að geta tal-
að um tilfinningar þínar“,
sagði hún. „En láttu það ekki
á þig fá, ég elska' þig bara
ennþá meir fyrir þá sök.
Hann vissi ekki sitt sjúk-
andi ráð. Hvernig gat hún
aðra stundina lesið hugsan-
ir hans en verið svo trúgjörn
eins og barn hiina? Getur ást-
in gert fólk alsjáandi og blint
um leið? Hann skyssti viðut-
an votar brár hennar, og
strauk henni um grannar
axlirnar. Ef ég gæti bara
hjálpað henni til að vinna bug
á þessari ástríðu, hugsaði
hann hryggur.
Stuttu seinna stóð hún upp
aftur sótti sigarettur.
„Ég hef dálítið í huga við-
víkjandi smokingfötunum
þínum“, sagði hún í allt öðr-
um tón.
Hann var alveg búinn að
gleyma þeim. „En góða mín“,
sagði hann um leið og hann
gaf henni eld í sigarettuna,
„Þú veizt að það getur því
miður ekki verið um það að
ræða að ég fái mér ný smok-
ingföt.“
„Vitleysa! Ég hef komið
því svoleiðis fyrir, að það.
mun ekki særa þennan
heimskulega sjálfsþótta þinn
hið minnsta.“
Banki lánar þér vissa upp-
hæð — hve mikla tölum við
um seinna. — Þú borgar
venjulega vexti, þeir eru ekki
miklir. Ég er ekki hið minnsta
við það riðin, ég er bara í á-
byrgð fyrir þig. Og það er
ekkeirt góðverk frá minni
hálfu, því að ég trúi nefni-
lega á framtíð þína.“
„Þetta nær ekki nokkurri
átt!“ Hann var Blátt áfram
skelfingu lostinn og alveg á-
kveðinn að láta nú ekki und-
an. Honum hafði verið það
innblásið í uppeldinu að fyr-
irlíta hverskonar skuldir, og
þessi fyrirlitning var honum
mjög rótgróin. Hversvegna
skyldi hann fara að fá lán,
þegar hann hvorki var í nein
um nauðum né átti nokkrar
óuppfylltar óskir? „Ég vil
ekki stofna mér í skuldir,“
sagði hann.
„Nei einmitt, þú vilt ekki
stofna til skulda! Þú hefur
þínar ákveðnu skoðanir, og
þær eru mikilvægari en allt
annað, er það ekki rétt? Hef-
ur þú ekkil uppgötvað að ég
hef gjörbreytt lifnaðarhátt-
um mínum þín vegna? Ég
fer ekkei't út af því að ég
veit að þú getur ekki borgað
reikningana í dýnx veitinga-
húsunum, og ég vil ekki
koma þér í nein vandræði. En
veiztu hve mikils virði þetta
Eidrí-dansarnir
í Alþýðuhúsinu við Hverfisgötu í kvöld
% hefjast kl. 10.
Aðgöngumiðar frá kl. 5 í dag. Sími 2826.
HARMONÍKUHLJÓMSVEIT leikur.
Ölvuðum mönnum bannaður aðgangur.
Auglýsið í Alþftðublaðinu
Myndasaga Alþýðubiaðsins: Örn elding
CYN; Hvað er þetta? ÖRN: Ég pfast um, að hann hafi
ÖRN; Þetta var þrýstloftsflugvél. séð okkur; harrn flaug á 800 km.
CYN: Getur það ekki bjargað hraða á klukkustund. En hvað-
okkur? Sá flugmaðurinn okk- an kom hann og hvert er hann
•:r? ■
að fara? ennþá mannleg vera; er ekki
ÖRN: Jæja;jþá er mestu af vatn- svo?
nú ausið á sinn stað aftur og CY'N: Þú þekkir- mig ekki sér-
Twitt er enn þarna úti. Þú ert lega vel, Örh.