Alþýðublaðið - 12.04.1947, Blaðsíða 7

Laugardagur, 12. apríl 1947.
ALÞYÐUBLAÐIÐ
7
ELDRI DANSARNIS í G.T. húsinu
í kvöld kl. 10. — Aðgöngumiðar
® kl. 5 e. h. í dag. Sími 3355.
Hús prentarafélagsins
Þetta er húsið Hverfisgata 21 í Reykjavík, sem prentara-
félagið keypti árið 1941'.
Prenfarafélaaið fimmfíu ára
•-------------------------»
Bærinn í dag. !
•------------7----- ------*
Næturlæknir er í Læknavarð
stofunni, sími 5030.
Næturvörður er í Ingólfsapó-
teki.
Næturakstur annast Hreyfill,
sími 6633.
Á MORGUN:
■ Næturlæknir er í Læknavarð
stofunni, sími 5030.
Næturvörður er í Ingólfsapó-
teki.
Helgidagslæknir er Krist-
björn Tryggvason, Guðrúnar-
götu 5, Sími 5515.
•' Næturakstur annast Litla
bílstöðin, sími 1380.
Á MÁNUDAG:
Næturlæknir er í Læknavarð
stofunni, sími 5030.
, Næturvörður er í Ingólfsapó-
teki.
Næturakstur annast B.S.R.,
sími 1720.
Fljúgandi læknar...
(Frarrihald af 5. síðu.)
senn var útsendari og hljóð-
nema og er nú einhver dýr-
mætasta eign nýbyggjanna í
Ástralíu. Það nemur hljóð úr
800 km. fjarlægð. Árið 1928
var komið á fót fljúgandi
læknasveit fyrir Queensland
og Norður-Ástralíu með bæki
stöð sína í Cloncurry. Ekki
leið á löngu, unz önnur hér-
uð sóttu um að fá hlut í þess-
um ágætu þægindum. Hinir
6 landstjórar, sem í landinu
eru, létu því gera heildaráætl
un fyrir allt landið, sem kom
til framkvæmda árið 1933.
Öllum sveitunum var skipt í
7 umdæmi, sem hvert hafði
sína bækistöð og fljúgandi
lækni, og tóku bæði hið op-
inbera og einstakir velgerð-
armenn á sig kostnaðinn, en
nú orðið hafa bændurnir
sjálfir tekið sinn skerf af
kostnaðinum á sínar herðar.
Hin fljúgandi læknir verð
uir að hafa mikla leikni í því
að geta sér til um sjúkdóm-
inn og færa sér í ny-t sjúk-
dómseinkennin án þess að
sjá sjúklihginn. Hann verð-
ur oft að gefa aðstand-
endum fyrirmæli um rétta
Kvikmyndir:
GAMLA BÍÓ: „Ævintýri á
• fjöllum“’ — Esther Williams,
• Van Johnson og Lauritz
Melchior. — Kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BÍÓ: „Þér unni ég mest“
Deanna Durbin, Franchot
Tone og Charles Laughton —
kl. 9. — „Sameinaðir stönd-
um vér“. kl. 3, 5 og 7.
TJARNARBÍÓ: „Sesar og
Kleopatra" kl. 9. — „í fanga
búðum“. Michael Redgrave,
Marvyn Radford og Richek
Kampson, kl. 3, 5 og 7.
BÆJARBÍÓ: „Örlög ráða“
Viveca Lindfors, Stig Jarrel,
Anders Henrikson, Olof Wid-
gren og Hasse Ekman — Kl.
5, 7 og 9.
HAFNARFJARÐARBÍÓ: „Dal-
meðferð á honum. Er það
bara magapína, sem gengur
að barninu? Eða hefur botn-
langinn sprungið? Þá er það
hlutverk móðurinnar að læra
að ganga úr skugga um þetta
og reyna að draga úr verkn-
um.
Stundum kemur það líka
fyrir, að minni háttar aðgerð
ir eru framkvæmdar gegnum
útvarp.
Fyirir ekki alllöngu síðan
kippti dr. Woods handlegg í
liðinn um azlalið — úr 600
km. fjarlægð. Sterkur maður
hélt sjúklingnum meðan ann
ar fylgdi nákvæmlega fyrir-
skipunum læknisins, sem gaf
þær gegnum útvarpið. Er
læknirinn hafði gefið sína síð
ustu skipun stillti hann tæk-
ið svo, að frá sjúklingnum
heyrðist, en læknirinn hlust-
aði með eftirvæntingu á árang
urinn.
„Jú, herra læknir, hand-
leggurinn komst í réttar
skorður um leið og þér töluð
uð síðasta orðið“.
Flugmaðurinn verður líka
að vera vel á verði. Hann
verður að þekkja leiðirnar og
leiðartáknin til hinna ýmsu
staða. Ef hann á, t. d. í sól-
skini, að fara til staðar, sem
honum er óþekktur, getur
spegilgler, sem brýtur geisl-
ana, orðið honum að liði.
Bækistöð læknisins er
brennipunktur allra félags-
legra afskipta milli bænd-
anna. í Broken Hill sat ég oft
við útvarpið. Fyrst var öll
læknasveitin: Upplýsingar
um ástand sjúklinga og beiðni
um hjálp. Því næst tók þul-
urinn á móti og las upp
skeyti til hinna ýmsu bæja.
Þar .kom til dæmis skeyti til
konu nokkurrar lengst uppi í
landi. Það var frá Sidney og
var þess efnis, að sonur henn
ar, sem verið hafði í setulið-
inu í Japan, ætti nú að koma
heim og væri hans von með
næstu herflutningaferð. Því
Samkomuhúsin:
BREIÐFIRÐINGABÚÐ: Dans-
leikur kl. 10.
G.T.-HÚSIÐ: Gömlu dansarnir
HÓTEL BORG: Hið íslenzka
prentarafélag 50 ára: — Af-
mælishóf.
INGÓLFSCAFÉ: Opið frá kl. 9
árd. — Eldri dansarnir kl. 10
síðd.
IÐNÓ: Dansleikur kl. 10.
RÖÐULL: Dansleikur kl. 10.
SJÁLFSTÆÐISHÚSIÐ: Árshá-
tíð Sjálfstæðiskvennafélags-
ins „Hvöt“.
TJARNARCAFÉ: Dansleikur
kl. 10.
næst Jcomu fréttir, sem voru
jafnt fyrir öll héruðin.
Allir þeir, sem áður voru
einangraðir frá umheiminum,
hafa orðið þess aðnjótandi
að heyra allir í senn sömu
fregnirnar fyrir tilstilli tæk-
is Traegers. Og er nú líka
vofa einverunnar rekin á
flótta fyrir fullt og allt, og
er það ekki það ómerkileg-
asta, sem ber að þakka hinni
fljúgandi sveit læknanna.
HANNES Á HORNINU:
Frh. af 4. síðu.
„Svalbarða? sagði ég. ,,Hvað?“
OG ÞÁ HVARF hún frá
mér. Hún var ,,typan“, starfaði
við „Expressen“, eitt mesta
æsifregnablað borgarinnar. Hún
má þó eiga það að hún skrifaði
ekki staf meðan við vorum
þarna. Hvað sem síðar kann að
hafa verið, enda gat hún ekkert
skrifað, því að við svöruðum
ekki einni einustu spurningu
hennar öðru vísi en út í hött.
En við lentum í fleiri slíkum
hyenum — og sluppum sæmi-
lega frá þeim. Ein þeirra talaði
við nokkra af okkur félögunum
— og laug upp á þá. Það sem
hún gat haft eftir þeim sagði
hún ekki. Hún laug bara og
dró það fram sem ómerkilegast
var.
ÉG HYGG að hvergi á Norð-
urlöndum sé eins mikið af æsi-
fregnablaðamönnum og í Sví-
þjóð. Og það kom mér á óvart.
En einmitt vegna þessarar
reynslu kemur mér það ekki á
óvart, þó að meðal blaðamann-
anna, sem hingað komu um dag
inn, hafi verið eitthvað slangur
af þessari manngerð. Hún er ó-
geðsleg. — Ég get hvenær sem
er farið heim til Einars Olgeirs-
sonar, rabbað við hann góða
stund, farið svo heim og skrifað
viðtal við hann og logið upp heil
um málsgreinum. Ég get svo
fengið viðtalið inn í blað og það
mun vekja athygli. Einar reyn-
ir svo næsta dag að mótmæla.
SAMKOMUSALUR Alþýðu-
flokksins í Hafnarfirði: Árs-
hátíð Alþýðuflokksfélagsins
og vígsla hússins kl. 8.30.
GT.HÚSIÐ HAFNARF. Gömlu
dansarnir: Félagaklúbburinn.
Ötvarpið:
20.30 Útvarp frá 50 ára af-
afmælishátíð „Hins ís-
lenzka prentarafélags.“
Ávörp og hátíðarsöng-
ljóð (ný ljóð og lög; ein-
söngur, kór og hljóm-
sveit) — Útvarpað frá
Hótel Borg.
Framhald af 3. síðu.
gjöldum, sem vitanlega hafa
verið misjafnlega há, eftir
þvi, sem talið hefur verið
nauðsynlegt á hverjum
tíma. í dag leggja þeir til
sjóða sinna 13 kr. vikulega
hver sveinn, en konur greiða
kr 2,50. Mun þetta vera með
hæstu stéttarfélagagj öldum
sem tíðkast.
Segja má, að hin traust-
asta stoð félagsins séu sjóð-
irnir. Þeir eru fimm og heita:
Sjúkrasjóður, stofnaður
1897, Félagssjóður, stofnað-
ur 1897, Atvinnuleysisstyrkt-
arsjóður, stofnaður 1900,
Ellistyrktarsjóður, stofnaður
1929, og' Lánasjóður, stofn-
aður 1927, en starfi hans
hafði þá um margra ára bil
verið gegnt af Sjúkrasjóðn-
um. Starfsemi þessara sjóða
hefur verið margþætt um
dagana og mörgum manni
komið vel, að geta þannig
leitað stuðnings hjá sjálfum
sér, þegar eitthvað hefur á
bjátað. Einnig hefur félagið
styrkt unga menn með fjár-
framlögum, þegar þedr hafa
farið utan til frekara náms
Ýmsir trúa mótmælum hans, en
eftir verður allt af mikill fjöldi
sem alls ekki trúir honum, trú-
ir mér og segir, eftir að hafa séð
leiðréttingar Einars. „Já, sko,
bölvaður nokkur, nú hefur
hann orðið hræddur eftir á“.
EN SANNLEIKURINN er sá,
að íslenzkir blaðamenn hafa yf-
irleitt aldrei starfað þannig.
Þeir hafa stundum verið orð-
ljótir í pólitískum skammagrein
um, en þeir Ijúga ekki upp við-
tölum við menn. Ég hygg líka
að slík starfsemi borgi sig ekki
til lengdar. Yfirboðarar slíkra
blaðamanna hætta að treysta
þeim — og þar með eru örlög
þeirra ráðin, ekki aðeins í blaða
mennskurlni heldur og yfirleitt
í lífinu. — Og þessi mun reynsl-
an einnig verða um þá blaða-
menn, sem nú leika þennan leik
hér, einhvers utanaðkomandi
manns kringum Þjóðviljann,
sem ekki er lengur meðal fastra
starfsmanna blaðsins. Hann hef-
ur sýnt það, að hann getur logið
svo lengi að sjálfum sér að hann
fer að trúa því sjálfur. En það
á að loka blöðum fyrir slíkum
mönnum.
Hannes á horninu.
bandi geta þess, aS á seinasta
aðalfundi félagsins var stofn-
aSur sérstakur sjóður i því
augnamiði, með stofnfram-
lagi úr Atvinnuleysisstyrkt-
arsjóði.
Stofnun þesara sjóða og
starfsemi þeirra hefur eigin-
lega að allverulegu leyti
verið undanfari almanna-
trygginganna fyrir prentara-
stéttina. Hafa og sumir sjóðir
félagsins fengið viðurkenn-
ingu frá hinu opinbera, eins
og t. d. Sjúkrasjóðurinn,'sem
fékk um skeið styrk fyrir
starfsemi sína, veittan af al-
þingi. Ellistyrktarsjóðurinn
hefur og fengið viðurkenn-
ingu samkvæmt lögum
Tryggingastofnunar ríkisins,
þar sem prentarar fengu
endurgreiddan til sjóðs sins
hluta af gjaldi því, sem þeir
greiddu til Lifeyrissjóðs ís-
lands.
*
ÞETTA, sem hér hefur
verið drepið á, er engan veg-
inn tæmandi saga prentara-
fóliagsins. Hér er aðeins
minnzt á fáein atriði. Að
baki félags'ins liggur ótrú-
lega mikið starf, unnið af
mörgum mönnum, sem af
mikilli atorku og hagsýni
hafa starfað í þágu þess á
undanförnum áratugum og
þar með gert stéttarbræðr-
um sínum ómetanlegt gagn;
en ekki verður farið út i að
telja upp nöfn þeirra manna,
þótt vel væru þeir þess mak-
legir.
Nokkrar vinnudeilur hef-
ur félagið orðið að heyja um
dagana. Stundum hafa prent-
ararnir verið knúðir til þess
að leggja niður vinnu, til
þess að fá kjör sin bætt.
Stundum beinlinis t'il þess að
verja það, sem unnizt hafði.
Er gott til þess að vita, að
þegar til slikria tiðinda dró,
brugðust prentarar ekki fé-
lagi sinu, heldur dugðu þvi
sem vaskir drengir.
*
í STJÓRN PRENTARA-
FÉLAGSINS eiga nú sæti:
Stefán Qgmundsson formað-
ur, Árni Guðlaugsson ritari,
Meyvant Ó. Hállgrimsson
gjaldkeri, 1. meðstjómandi
Pétur Stefánsson og 2. með-
stjórnandi Gestur Pálisson.
Um siðustu áramót vorú.
skráðir 237 félagar í prent-
arafélaginu, 200 karlar, 37
konur.
- Skemmtanir dagsins -
ur örlaganna" kl. 9. — „Þrír
kátir karlar“, kl. 7 .