Alþýðublaðið - 22.05.1947, Blaðsíða 4

&LPÝBUBLABÐ
Fimmíudagur 22. maí 1947.
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Fréttastjóri: Benedikt Gröndal.
Þingfréttir: Helgi Sæmundsson.
Ritstjórnarsímar: 4901, 4902.
Fr.ky.stj.: Þorvarður Ólafsson.
Auglýsingar: Emilía Möller.
Framkvæmdastjórasími: 6467.
Auglýsingasími: 4906.
- Afgreiðslusími: 4900.
' Aðsetur: Alþýðuhúsið.
Alþýðuprentsmiðjan h.f.
Eignakönnunin.
STERKUR GRUNUR hef-
Frásögn, sem vekur hrylling. — Furðulegt fram-
ferði. — Strangari reglur. — Nauðsynlegt að
hafa hendur í hári níðinganna. — Götumar of
mjóar. —' Algengasta brotið.
ÉG GERI RÁÐ FYRIR, að ómálga böm orðið undir bif-
mörgum hafi hryllt við, þegar
þeir lásu frásögnina í Alþýðu-
blaðinu í gær um bifreiðar-
stjórann, sem ók þremur börn-
um sínum liggjandi og stand-
reiðum, án þess að um sé að
kenna bifreiðastjórunum því að
óvitarnir kunna engar reglur,
en því meiri ábrygð fylgir og
þeim sem stjórna ökutækjun-
andi á aurbrettum bifreiðar
sinnar. Menn geta ekki almennt
gert sér grein fyrir því, hvern
ig á því geti staðið, að nokkur
maður skuli haga sér þannig,
en þetta er staðreynd og verð-
ur varla annað ályktað en að
viðkomandi maður sé ekki með
öllum mjalla. Þetta mál er nú
í höndum rannsóknarlögregl-
unnar og mun fá þá afgreiðslu
sem því hæfir. Verður að taka
strangt á svona málum fyrst
annað dugir ekki til að kenna
fólkinu.
FYRIR NOKKRUM DÖG-
UM sagði biíreiðastjóri, sem er
kunnur að gætni í akstri, að
hann gæti ekki betur séð en að
bifreiðastjórar væru nú gætn-
ari en áður fyrr. Þeir taka
meira tillit hver til annars en
áður var og halda settar regl-
ur. Hins vegar væru þeir samt
of margir, sem allt af reyndu
að ,,pressa“, sætu um tækifæri
til að skjótast fram úr, træðu
sér inn í þéttar bifreiðalestir út
úr hliðargötum og á hættuleg-
um hornum og ækju of hratt
um göturnar. Ég veit líka að
þetta er rétt. Það eru þessir
)menn, sem eru vargar á veg-
unum. Það er ekki víst að þeir
sjálfir valdi með sinni ’ bifreið
limlestingum og dauða, en þeir
geta orðið valdir að því að aðr-
ir valdi slysum.
ÞAÐ VERÐUR ÞVÍ að hafa
vakandi auga á þessum mönn-
um. Og það er hægt að þekkja
þá úr. Bifreiðastjórar almennt
kannast við þá. Lögreglan verð
ur og að hafa sérstakar gætur
á þeim og taka þá eins fljótt
úr umferð og mögulegt er og
lög heimila. Annars virðist mér
og, að enn þurfi að herða á regl
unum svo að hægt sé að hafa
hendur í hári þessara manna
áður en þeir valda tjóni.
Á MJÖG SKÖMMUM TÍMA
hafa mörg börn látið lífið í um
ferðaslysum hér í bænum. Ég
er ekki að segja að þessi bana-
slys starfi öll af ógætni bif-
reiðastjóranna, því að oft geta
um. Það er því ekki nema eðli
legt þó að umferðaslysin séu
að verða enn meira áhyggjuefni
bæjarbúa og menn vilji að
ekkert sé látið ófreistað til að
draga úr þeim.
HIN MIKLA FJÖLGUN bif-
reiða og annarra farartækja í
bænum veldur því líka, að enn
meiri hætta er á götunum.
Göturnar í Reykjavík eru alls
ekki gerðar fyrir slíka umferð,
enda satt bezt að segja, að eng-
inn getur ætlast til þess að fyr-
ir mörgum árum, þegar göturn-
ar voru lagðar, hefði nokkur
maður getað látið sér til hugar
koma að svo mikill urmull vél-
knúinna farartækja yrðu hér í
bænum, sem raun er á. Hitt
er aftur á móti vítavert, að göt-
ur sem nú er verið að leggja,
eða hafa verið lagðar fyrir fá-
um árum, eru allt of mjóar. Það
er óskiljanleg skammsýni.
LÖGGÆSLUMAÐUR sagði
við mig fyrir fáum dögum, að
eitt algengasta brot vörubif-
reiðastjóra væri í því fólgið, að
þeir hefðu of marga í sætinu
hjá sér. Sagði hann að það
kæmi jafnvel fyrir, að í fram-
sætinu hjá þeim sætu þrír og
fjórir menn. En þeim er bann-
að að hafa þar nema einn far-
þega. Bókstaflega ekkert má út
af bregða hjá bifreiðastjóra á
vöruflutningabifreið, sem hef-
ur tvo til þrjá menn í sæti
sínu. Hann er í sjálfheldu' og
getur ekki haft fullt vald á
stýrinu.
FÉLAGSLÍF
Skólafélag Iðnskólans
efnir til ferðaiags um hvíta
sunnuna. — Farið verður
austur í Víik í Mýrdal og að
Kirkj ubæjarklaustri. Lagt
verður af stað frá Iðnskólan-
um laugardaginn 24. þ. m. fcl.
2,30 e. h. stundvíslega. —
Nofckrir farmiðar verða seld-
ir í Iðnskólanum föstudag-
inn 23. kl. 8—9 e. h.
Ferðanefnd.
ur leikíð á því hér á landi,
einkum hin síðari ár upp-
gripa og stríðsgróða, að fé
væri í töluvert stórum stíl
svikið undan skatti. Hefur sá
grunur haft í för með sér há-
værari og háværari kröfur
um það, að eignakönnun
yrði látin fara fram í land-
inu 'til þess að ganga úr
skugga um þetta og ná því
fé, sem svikið kyinni að hafa
verið undan skatti; því að
það er öllum hugsandi mönn-
um 'ljóst, hvaða hættu það
myndi skapa fyrir þjóðfélag-
ið og hvílíkt ranglæti af því
myndi hljótast gagnvart öll-
um þorra sikattgreiðenda, og
þá fyrst og fremst gagnvant
launastéttunum, sem í fáum
tilfellum geta sviikið fé und-
an is'katti, ef hinum efnameiri
yrði látið haildast slíkt uppi.
Krafan um eignakönnun
var orðin svo hávær í haust,
að við allar tilraunir til
stjcmarmyndunar í vetur
var út frá því gengið, að hún
yrði látin fram fara, enda
var það eins og menn muna,
eindregin tillaga hágfræð-
inganefndarinnar. Og' þegar
stjórnarmyndun loks tókst,
var eignakönnunin endan-
lega ákveðin með málefna-
samningi þeim, sem stuðn-
ingsflokkar stjórnarinnar
gerðu með sér.
Nú hefur stjórnarfrum-
varp um eignakönnunina
verið lagt fyrir alþingi, og
hefur almenningur þegar átt
þess kost, að kynna sér það.
Eins og eignakönnunar-
frumvarpið ber með sér, er
það' ekki ætlunin, að hefja
neina refsiherferð gegn
þeim, sem brotlegir hafa
gerzt við framtal til skatts
undanfarin ár, enda munu
þeir, því miður, vera allt of
margir tiil þess, að slíkt væri
gerlegt. Eignakön/mminni er
eins og ríkisstjórnin segir í
greinargerð sinni fyrir frum-
varpinu, fyrst og fremst ætl-
að að færa eignaframtöl í rétt
horf nú og framvegis; í
öðru iagi, að koma því til
vegar, að fé, sem dregið hef-
ur verið undan skatti, komi
hinu opinbera að notum,
anmaðhvort sem beinn skatt-
ur eða skyldulán; og í þriðja
lagi, að stuðlia að því, áð ná
undandregnu fé úr umferð,
svo að það valdi ekki verð-
bólgu og hvers konar óheil-
brigðum viðskiptum.
❖
Samkvæmt eignakönnunar
frumvarpinu eiga menn um
þrennt að velja til þess, að
leiðrétta röng skattafram-
töil Undanfarin ár og bæta
fyrir þau brot, sem þeir hiafa
þar með gerzt sekir um við
hið opinbera:
1) Þeir geta talið fram við
skattayfirvöldin undandregn
ar eignir áður en mánuður
er liðinn frá framtalsdégi
eignakönnunarinnar og greitt
af þeim vangoldinn skatt
samkvæmt gildandi skattai-
lögum, án skattsökta.
2) Þeir igeta við eigna-
könnunina tailið fram undan-
dregið fé. og skal skattur þá
greiddur af því, sem hér seg-
ir: Af undandreginni eign,
sem sannanlega befur orðið
til fyrir 1. jainúar 1940 og
efcki nemur nema 25000
krónum, þarf engan skatt að
greiða. Af undandreginni
eign, sem til hefur orðið síð-
an 1. janúar 1940, skulu 15
þúsund krónur skattfrjálsar;
af 15000—25000 krónum
greiðast 5% í skatt, af 25000
—35000 krónusm 10%, af
35000—45000 krónum 15%,
og af því, sem umfram þá
upphæð kann að vera, skal
igreiða fullan skatt sam-
kvæmt gildandi skattalög-
um.
3) Þeir geta keypt ríkis-
skuldabréf fyrir hið undan-
dregna fé, gegn 1% vöxtum.

rr
Aðgöngumiðasala í Iðnó frá kl. 2.
Kjöfskurðarvél 15 lífra
(farsvél) og hakkavél til sölu,
hvorttveggja nýtt.
Tilboð sendist afgreiðslu blaðsins fyrir
föstudagskvöld, merkt ,,Kjötskurðarvél“.
1 I
um uniferð í Reykjavík
Bæjarstjórn Reykjavíkur hefur, með tilvísun
til 7. gr. umferðarlaga nr. 24 frá 1941, samþykkt
að Hringbraut' skuli teljast aðalbraut, þó með
þeirri undantekningu, að Laugavegur og Hverfis-
gata njóti forréttar fram yfir Hringbraut.
Aðalbrautir njóta þess forréttar, að umferð
bifreiða og annarra ökutækja frá vegum, er að
þeim liggja, skal skilyrðislaust víkja fyrir umferð
aðalbrautar eða staðnæmast áður en beygt er inn
á aðalbraut, ef þess er þörf.
Lögreglustjórinn í Reykjavík, 21. maí 1947.
Sigurjón Sigurðsson
settur.
Auglýsingar
sem birtast eiga í blaðinu á suniuidag
þurfa í síðasta lagi að berast til aug-
lýsingaskrifstofu blaðsins á föstudag
fyrir klukkan 7 síðdegis.
Skulu þau vera skattfrjáls í
fimm ár, en igreiðaist upp
með jöfnum afbongunum á
tuttugu og fimm árum.
Eins og menn sjá á þessum
þremur kostum, sem mönn-
um verða settir til þess, að
leiðrétta röng skattaframtöl
og framin skattsvik,, er hér
farið vægiilega í sakir, og því
vægilégar, því minni eignir,
sem undan hafa verið dregn
ar. Það er því að hafa alger-
lega endaskipti á sannleik-
anum, þegar Þjóðviljinn þer
það blákalt fram í gær og
fyrradag, að ríkisstjórnin
ætli með eignakönnuninni að
pgefa skattsvikaburgeisun-
um upp sakir“, en „stimpla
menn, sem láðst hefur að
telja fram nokkrar þúsundir
króna, sem skattsvikara“. En
slik ósannindi um eigna-
könnunarfrumvarp ríkis-
stjórnarinnar eru að vísu
ékkert meira en við var að
búast af blaði, sem frá upp-
hafi vega hefur lifað á lyg-
inni og trúað á hana sem
eina vopnið, er til framgangs
mætti verða flokki þess.