Alþýðublaðið - 22.05.1947, Blaðsíða 6

6
ALPYÐUBLAÐSÐ
Fimmtudagur 22. maí 1947.
Gina Iíaus:
SLEPPI ÞER ALD
88 NÝJA BÍO 88 S8
Leyndardómur
fornsölunnar
(„RIVER GANG“)
Spennandli mynd og ein-
kennileg. — Aðalhlutverk:
Gloria Jean.
John Qualen.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
QAKflLA BSÓ æ
Grunaður m
njóssiir .
(Hote IReserve)
Spennandi ensk njósna-
mynd, gerð eftir sögu
Eric Amblers.
Aðalhlutverk:
James Mason
Lucie Mannheim
Herbert Lom
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
— hún fékk hlutverk í leik-
iritinu, sem hún lék mjög illa,
og hjónaband með manni,
sem vildi ekki giftast henni
— en það eru smámunir,
sem ekkert hafa að þýða fyr-
ir hana. í hvert sinn heíur
hún sett sér takmark og því
hefur hún náð. Þér megið
ekki gleyma því, að Melanía
er þannig gerð, að hún skynj
ar ekki hvað felst í orðinu
hamingja. Sú eina ánægja
sem hún þekkir er að fá ein-
hverja ósk uppfyllta. Þess
vegna er hún svana ánægð
með aðferðirnar sínar sjálf,
og ef einhver kæmi og segði
henni, að hún ætti að sleppa
öllum óskunum og reyna að
taka meira tillit til náunga
sinna, myndi hún álíta þá,
sem sína verstu óvini. Nei
—.. Heinsheimer hristi koll-
inn aftur. ,,Ég get ekkert
gert“.
„Haldið þér, að ég geti
það?“
,,Ef til vill. Þér hafið við-
urkennt, að Melanía ætlaði
að reyna að koma einhverju
áfram núna líka. Gætuð þér
komið í veg fyrir, að hún
kæmi vilja sínum í gegn
núna?“
Albert hugsaði sig um. Það
var kannske ekki of seint að
hringja til Munchendorf aft
ur. Hann lifnaði allur við,
við tilhugsunina.
„Það gæti hugsazt.“
„Þá hefði mikið áunnizt.
Og ef þér jafnframt gætuð
látið sem þetta —“ Hann
benti á svefnherbergið.
,,— að hún væri með inflú-
enzu, snúinn fót, eitthvað,
sem þarf að liggja í, í fáeina
daga, en annars er ekki neitt,
sem taka þarf tillit til —“.
„Ég skal reyna“.
,,0g annars ættuð þér að
fara með Melaníu eins og
barn,“ sagði læknirinn.
„Hagið yður eins og yður
finnst réttast, þér hafið á-
reiðanlega ákveðna skoðun
sjálfur á, hvað yður finnst
rétt og rangt. Ef Melanía
vill eitthvað, skuluð þér
hlusta góðlátlega og með at
hygli á hana, en veita henni
ekki vilja hennar, nema það
sé sanngjarnt, sem hún fer
fram á. Og ef þér hafið einu
sinni sagt nei, megið þér
aldrei láta undan, það gerir
maður ekki, þó að börn verði
æst og byrji að hóta og ólát
ast, þegar þau koma ekki
sínu áfram.
„Ég skal reyna“, sagði Al-
bert aftur. Hann sagði þetta
mjög ákveðinn meira að
segja. En þegar hann hafði
fylgt lækninum til dyra og
stóð og hélt í hina kröftugu
hendi hans, spurði samt sem
áður.
„Og þér eruð alveg viss
um, að hún hefði ekki kastað
sér út um gluggann á sjöttu
hæð, ef hún hefði ekki feng-
ið vilja sínum framgengt?“
Já,“ svaraði Heinsheimer.
„Alveg viss.“
V.
Albert ætlaði að hugsa
þetta allt, sem Heinsheimer
hafði sagt við hann, en
hann var svo þreyttur, að
hann sofnaði undir eins og
hann settist í hægindastól.
Hann sofnaði svo fljótt að
logandi sigarettan datt
úr hendi hans. Þegar hann
vaknaði um kl. 3, sagði
Fríða, að hún hefði komið oft
inn og meira að segja kallað
í hann. Sigarettan hafði
brennt stórt gat á gólftepp-
ið.
Hann mundi allt í einu
eftir því, sem Heinsheimer
hafði sagt: „Mikið hefði á-
unnizt ef hún kæmi ekki
vilja sínum áfram núna“.
Hann hafði þá hlutverk að
framkvæma í dag.
Hann fór inn til Melaníu.
Hún lá með augun lokuð, en
hún svaf ekki þegar hann
kyssti hendi hennar, spurði
hún: „Hvert ætlarðu?“
Hann sagðist ætla á skrif-
stofuna.
„Það er of seint“. sagði
Munchendorf, þegar hann
sagðist gjarnan vilja halda
Önnu, þrátt fyrir allt. „Þér
getið ekki skipt um skoðun
á hverri mínútu“, sagði
Munchendorf. „Ég er þegar
búinn að ná í annan einka-
ritara handa yður, því mið-
ur er hún ekki komin yfir
aldurstakmarkið ennþá, en
hún er feit eins og tunna,
svo að hún getur víst samt
gengið.H vað var annars að
frú Kirchheim? Var hún á-
geng? Hún leit út fyrir að
vera svo hæglát, og hún
hafði mjög góð meðmæli.“
„Hverning getur yður dott
ið annað eins í hug, að frú
Kirchheim hafi verið á-
geng?“
,,Nú hversvegna ekki. Það
er mikið um ungar stúlkur,
sem fá sér einkaritarastarf
til þess eins að daðra við for
stjórann. Og þar að auki báð
uð þér mig að fá henni eitt-
hvað af peningum í kyrr-
þey.“
Albert roðnaði. Honum
hafði ekki dottið í hug, að
hann hafcli með því gefið
dálítið skakka mynd af
Önnu.
„Hún tók annars ekki við
þeim. Hún sagðist vera svo
kunnug vinnulöggjöfinni, að
það væri gjöf að fá laun fyr-
ir meira en viku.“
„Hafið þér heinailisfangið
hennar?“ Munchendorf
hafcil það ekki, en Albert
gæti áreiðanlega fengið það
á skránnSi yfir starfsfólkið.
„Þér eruð skrítinn fugl“,
sagði hann.
Albert fann heimilsfang
Önnu. Hann hafði tilkynnt,
að hann yrði fjarverandi
þennan dag á skrifstofunni,
svo að hann fór og fékk sér
bíl beina leið heim til henn-
ar.
Hún skal taka móti pen-
ingunum, þó að ég verði að
beita hana valdi, hugsaði
. hann. Ég verð að fá að
Bönnuð börnum yngri en
12 ára.
Börn innan 12 ára
fá ekki aðgang.
3 BÆJARBfÓ 8
Hafnarfirði
Hnefaleika-
kappinn.
(The Kid From Brooklyn)
Skemmtileg og fjörug am
erísk gamanmynd, tekin í
eðlilegum litum.
Aðalhlutverkið leikur
skopleikarinn óviðjafn-
anlegi,
Danny Kaye.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
sl TJARNARBÍÖ E
Meðal flökkufólks
Caravan)
Afarspennandi sjónleik-
ur eftir skáldsögu Lady
Eleanor Smith.
Stewart Granger
Jean Kent
Anne Crawford
Dennis Price
Robert Helpman
Sýning kl. 5 og 9.
Bönnuð innan 14 ára.
Tri’iJoSi í kvöief, 22. maí, kl. 21:
Ernesfo Waldoze
Plýjésr fiirayfiir.
Aðgöngumiðar til sölu frá kl. 11 í bókaverzlun-
um Sigfúsar Eymundssonar og Lárusar Blöndal.
Auglýsið í Alþýðublaðlnu
MYNDASAGA ALÞÝÐUBLAÐSINS:
ÖRN ELDING
PÉTUR: Herra minn trúr! En
hvað þessi kvenmaður er ósann
gjarn. Ég var aðeins að gefa
henni nokkur holl og góð ráð.
ÖRN: Sleppum því, en ég hélt, að
þú værir búinn að láta athuga
fótinn á Twitt.
PÉTUR: Já, ég tók eftir því, að
honum líður nokkuð illa. Én
það er enginn læknir hér um
slóðir, svo að ef honum ekki
batnar . . .
ÖRN: Þá verð ég að heimta, að
hann verði fluttur héðan burt
í varðhaldi, til þess að bjarga
honum frá blóðeitrun.
PÉTUR: Örn, þú ert nokkuð slyng
ur piltur, ég vil að þú fljúgir
fyrir mig. — Hvað sagðir þú?