Alþýðublaðið - 11.06.1947, Blaðsíða 3

Miðvikudagur 11. júní 1947
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
Sigríður J. Nagnússon
Athugasemdir við grein frú Guðrúnar
Guðíaugsdóttur í Morgunbíaðinu 24. maí
-------<p------
í SÍÐASTA HEFTI MEL-
KORKU birtist grein eftir
Nönnu Ólafsdóttur, sem hún
kallaði „Húsmcðurstarfið og
framtíðin“. Greinin fjallar
um stöðu giftu konunnar í
þjóðfélaginu eins og hún er
nú hér á Ísíandi. Bendir hún
m. a. á, að skipuleggja verði
heimilisstörfin. Viegna þess,
hve slík störf eru óskipulögð,
nýtist vinnuafl húsmóðurinn-
ar mjög illa, enda hafa fæst-
ar íslenzkar húsmæður yfir
að ráða þeim vinnuvéium
eða á neinn hátt þau vinnu-
skilyrði, sem æskileg eru. Af
þessari ástæðu er verulegum
hluta erfiðis húsmæðranna
kastað á glæ, — fjöldi vinnu-
stunda er unninn tiþ lítils
gagns, á meðan vér íslend-
ingar kaupum vinnuafl dýr-
um dómum erlendis frá
vegna vinnufólkseklu 1 land-
inu. Með því að fá konurnar
út í atvinnulífið, öðlast þær
aukið efnahagslegt öryggi,
einkum þegar tekið er tillit
til hinna ört vaxandi hjóna-
skilnaða, svo og til þess, að
margar konur verða ekkjur á
ári hverju. Auk þess getur
mönnum varla blandazt hug-
ur um, að þjóðarheildin hlýt-
ur að stórhagnast á því, að
sem flestir taki þátt í fram-
leiðslunni á einn eða annan
hátt.
Tilgangurinn með grein
Nönnu Ólafsdóttur var ekki
að deila á hjónabandið sem
slíkt, heldur m. a. að benda
á, að verkaskipting hjóna er
tvímælalaust konunni í óhag.
Þess er getið, að í Stokk-
hólmi vinni 40 % gif tra
kvenna utan heimilis og þyki
ekki umtalsvert þar í bæ.
Þó að á einstaka stað kunni
að vera tekið fulldjúpt í ár-
inni, er greinin öll skrifuð á
hispúrslausan og greinargóð-
an hátt og hefur nokkurn
boðskap að flytja til fleiri
kvenna en ætla skyldi.
Fyrri hluti þessarar grein-
ar er prentaður upp í Þjóð-
viljanum 8. maí síðast liðinn.
Það eina, sem mér finnst
vera hægt að leggja ritstjóra
kvennasíðunnar þar til lasts
í þessu sambandi er það, að
greinin skyldi ekki birt öll,
Hún var vel þess virði.
Svo undarlega bregður þó
við, að á laugardaginn fyrir
hvítasunnu birtist grein í
Morgunblaðinu eftir frú Guð
rúnu Guðlaugsdóttur, sem á
að vera svar við ofnagreindri
grein Nönnu Ólafsdóttur.
Þeir, sem hafa lesið grein
Nönnu, sjá auðvitað strax,
að þetta greinarkorn er all-
fjarri því að vera nokuð, er
kalla mætti svar. Til þess
barf ekki annað en að lesa
báðar greinarnar og bera
sarnan.
Allt frá dögum Mósesar
hefur mannanna börnum
verið innrætt sú skoðun, að
h eimilið og allt, sem þar er,
laust og fast, menn og mál-
leysingjar, væru einkaeign
húsbóndans. Þess vegna er í
sjálfu sér skiljanlegt, að karl
mönnum hafi gengið treg-
lega að átta sig á því aukna
athafnafrelsi, sem tuttugasta
öldin hefur fært konunni til
handa. Þess skal þó getið
karlmönnunum til verðugs
hróss, að réttindabætur
kvenna eru að miklu leyti
atbeina frjálslyndra manna
úr þeirra hópi að þakka.
Finnst mé'r því hart að göngu,
að þegar kona bendir hóg-
værlega á, að konur geti
unnið þjóðfélaginu gagn víð-
ar en innan fjögurra veggja
heimilisins, og að vinna beri
að endurskipulagningu heim’
lisstarfanna, svo að þau geti
orðið léttari og ekki eins
tímafrek fyrir húsmóðurina
— þá skuli svarið frá ann-
arri konu vera útúrsnúning-
ar einir og getsakir um, að
henni hafi ekki tekizt að
krækja sér í eiginmann.
Þegar Nanna kvartar um,
að eini meðlimur fjölskyld-
unnar, sem ekki hefur tíma
til að hlusta á útvarp sér að
gagni, sé húsmóðirin, skilst
frú Guðrúnu, að hún sé að
tala um aðleggja heimilin í
rúst, og berst svo gegn þeirri
óhæfu af sínum alkunna
dugnaði.
Ekkert er fjær mér en ó-
þarfar ritdeilur, en ég finn
mig knúða til að mótmæla
svona aðferðum.
geta skrifað um áhugamál
sín án þess að eiga á hættu,
að skellt sé á herðar þeirra
öllum þeim ávirðingum, sem
pólitískum andstæðingum
finnst fiokkur sá, er þær telj-
ast til, hafa unnið.
Hingað til hefur ekki verið
fengizt um, að giftar konur
vinni utan heimilis síns við
þvotta, hreingerningar eða
önnur erfið og allt fram á ,
síðustu ár lélega iaunuð
störf, sem karlmenn vilja
ekki líta við.
Nú á dögum, þegar það
jafnrétti hefur áunnizt, að
þjóðfélagið veitir konum og
körlum rétt til sömu mennt-
unar, er ekki hægt að bú-
ast við, að konurnar geti un-
að því til lengdar, að þeim
séu skömmtuð verst launuðu
störfin. Þjóðfélagið á lika
beinlínis kröfu til þess, að
menntun þeirri, sem þær hafa
hlotið, sé ekki kastað á glæ.
Nú kann einhverjum að
detta í hug að spyrja,. hvort
ég álíti þá húsmóðurstarfið
svo lítils virði, að ekki megi
mennta konur til þess að
gegna því. Ég svara því af-
dráttarlaust neitandi. En ég
álít það óhæfilega sóun á
verðmætum, að húsmóðir,
sem t. d. hefur læknis- eða
kennaramenntun, eyði öllum
tíma sínum í heimilisstörf,
sem hún þar að auki hefur
sennilega ekki mikinn áhuga
fyrir. Af eðlilegum ástæðum
er þess að vænta, að konur
muni um alla framtíð vera
nátengdari heimilinu en
karlmenn, og finnst mér ekki
ástæða til að ræða það atriði
nánar hér. Hins vegar er
fjarstæða að ætla, að gifta
konan sætti sig að eilífu við
þann tiltölulega þrönga
verkahring, sem heimilis-
störfin leyfa. Með bættri
starfstilhögun fær hún tæki-
færi til að taka virkari þátt
í athafna- og menningarlífi
þjóðfélagsins og iafnvel
mannkynsins í heild. Þetta
er ein af grundvallarhugsjón-
um Kvenréttindafélags ís-
lands og raunar allra kven-
réttindafélaga, sem verð eru
slíks nafns.
íslenzkar konur af öllum
stjórnmálaflokkum hafa um
langan aldúr unnið ágætlega
saman að félagsmálum.
Þeirri samvinnu má ómögu-
lega spilla, Konur verða að
Um þetta er ■ ástæða til
fyrir allar konur að samein-
ast, óháð því, hvaða stjórn-
málaflokki þær fylgja að
málum og um þetta atriði vil
ég því segja við aliar hugs-
í kvöld klukkan 8,30 í Sjálfstæðishúsinu.
Húsið opnað klukkan 7,45.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 2 í dag.
Biiliardborð,
Tilboð óskast í 4 billiardborð, Br-unsweek.
Stærð 5 sinnum 9 fet. Borðin eru til sýnis 1
Camp Knox miðvikudag og fimmtudag kl. 1—3
báða dagana.
Tilboðum sé skilað í skrifstofu sölunefndar,
Camp Knox, fyrir kl. 12 laugardaginn 14. júní.
SÖLUNEFNDIN
andi konur þessa lands: Sam-
taka nú!
Reykjavík, 31. maí 1947.
Sigr. Jónsd. Magnússon.
Þess skal getið að Morgun-
blaðið hefur neitað að birta
grein þessa.
E. J. M.
Reykvíkingar tefla
á Sfokkseyri
12 IVEENN úr meista*ra-,
fyrsta og öðrum flokki Taflfé-
lags Reykjavíkur kepptu á
sunnudagskvöldið við Taflfé-
Taflfélag Reykjavíkur:
1. borð Oli Valdimarsson
2. — Guðm. Pálmasou
3. — Guðjón N. Siguros.
4. — Pétur Guðmundss.
5. -— Þórður Þórðars.
6. — Skarphéð. Pálmas.
7. — Svefnn Kristinsson
8. — Fr.iðrik Ólafsson
9. — Ingi Eyvindsson
10. — Theodór Guðm.son
11. — Jón Guðmundsson
12. — Gísli Magnússon
Tryggingarstarfsemi
þjóðnýtt í Noregi ?
NORSKA STJÓRNIN mun
hafa í hyggju að þjóðnýta
tryggingastjirfsemi alla í
Noregi. Starfa nú 14 trygg-
ingafélög, sem hafa samtals
16000 umboðsmenn víðs veg
ar um landið. Alls mun fjár-
magn það, sem félögin ráða
yfir, nema 1 600 000 000
norskum krónum.
lag Stokkseyrar. Leikar fóru
þannig, að Taflfélag Reykja-
víkur vann með 10:2.
l. ’ * ;
Taflfélag Stokkseyrar:
1 Tómas Böðvarsson 0
1 Guðf. Ottosson 0
1 Hannes Ingvarsson 0
1 Haukur Gíslason 0
1 Frímann Sigurðsson 0
1 Sig. Gíslason 0
1 Björgvin. Sigurðsson 0
Va Sigtryggur Ingvarss. Vi
0 Björn Þorsteinsson 1
1 Óskar Eyjólfsson 0
Gunnar Þorsteinsson 0
Sigurþor Halldórss. Vn
2
1
y2
10
4. og síðasti leikur brezka knattspymuatvinmillðsins
Aðgöngumiðar seldir á vellinum í dag eftir kl. 2. Kaupið miða tímanlega til að forðast þrengsli.
Ilfsí í Völlinn í kvöld! . Móttökunefndin