Alþýðublaðið - 22.03.1949, Blaðsíða 4

/
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Þriðjudaginn 22. marz 1949.
Nýung hjá ferðaskrifstofunni. — Lifandi fyrir-
tæki. — Skemmtilegur þáttur í útvarpinu. —
IJm skipaútgerðina og ferðaiög til útlanda.
Útgefancli: Alþýðuflokkurinn.
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Fréttastjóri: Benedikt Gröndal.
Þingfréttir: Helgi Sæmundsson.
Ritstjórnarsímar: 4901, 4902.
Auglýsingar: Emilía Möller.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Aðsetur: Alþýðuhúsið.
Aljþýðuprentsmiðjan h.f.
M Bevins um A!-
lanfshafssáftmálann
BEVIN, lutanrikisimálaráð-
herra breziku' jafnaðaioaÆHina-
sitjórmairininar lét svo urn rriælt,
er Atlanitsfoafssáttmá'linní var
biríur síðastliðinn föstudag,
að með foonum væri stigið
sitærsta skrefið til tryigigingar
friði í heiminum síðan 1918.
Þessi ummæ’li foins fræga
bxezka jiafmaðarmannsi stang-
ast að vísu 'taluivert við full-
yrðingar k'ommúniista, sem
halda því fram, að Atlants-
hafssátitmálinn isé árásarsáti-
máli; en þau leru enginn stemn
ingsvaðall, heldur byggð á
raunfoæfu mati á aðstöðu frið-
araflauna og ófriðairaflanna í
foeiminum isíðan í lok fyrri
he imsistyr j al d arinnar. Be vin
vis’si niáikvæmlega, hvað hann
var að segja.
*
Eftir sigur banidamanna
yfir Þjóðverjuim í síyrjöMinni
1914—1918, leystist bandalag
þeirra upp. Rúsislland hafði
faMið úr fatimui strax við bylt-
inguna, meira ien ári áður en
styrjöldin' tófc 'enda. En. ieftir
að foienni var llokið diróigu
Bandaríki Ameríku sig íeinn-
ig inm í isfcel ein'angruniarstefn
unnar og létu slkieifca að sfcöp-
uðu, hvað um Evrópu yrði.
Þýz'kaland rétti furðu fljótt
við Oig ófriðaröf'lini sfcutu upp
höfðimu þar á ný án þess, að
Frafck'l'an'd og BretlHand femgju
við neitt ráðið; og aðeins ald-
arfjórðunigi efitir fyrxi foeims-
styrjöldina var foin síðari
skollin á.
Það er mjög margra mama
álit í dag, að tii síðari heims-
styrjaldairinnar hefði aldrei
þurft að fcomia, ef Bandarífcin
hefðu eftir þá fyrri halldið á-
fram að vera í bandailagi við
Vestur-Evrópuríikin til þess
að varðveita friðinni. En ein-
anigrunarstefnan varð öfan á
vestan hafs. Bandarílkin töldu
hlutverki isínu í Evrópu vera
iolkið með isigrinum 1918, og
því fór 1939 sem fór.
*
Það ier þetta, sem Bevin
hafði fyirir augum, ter foamn lét
þau orð sín fallla á föstudag-
inni, 'að með Atlantsiha'fssátt-
mállanum væri stigið stærsta
skrefið til1 trygigingai- friði í
heimmum síðan 1918.
Bandaríkin urðu, þrátt fyr
ir teinangríuniarsittefnu sína eft-
ir fyrri h eimsstyrj öldina, að
skakfca leikinn í Evrópu í
annað sinn á rúmum aldar-
fjórðungi í síSari foeimsstyrj-
öldinni, 1939 — 1945. En í'lok
þeirrar styrjaldar var valda-
inönnum þeirra vestan hafs
orðið það ljóst, að það nægði
FERÐASKRIFS’EOFAN tók
upp nýmæli í sambandi við
skíðaferðir sínar á sunnudag-
inn var, og varð ég var við það
á laugardagskvöld, að fólki lík-
aði vel þefía uppátæki. Ferða-
skrifstofan tilkynnti fyrir helg-
ina, að hún efndi til sköðaferða
eins og um undanfarandi Iielg-
ar, en nú mundi hún taka skíða
fólk á vissum tilteknum stöð-
um í bænum og fara með það í
bifreiðarnar, sem fara ættu út
fyrir bæinn.
MIKILL FJÖLDI manna not-
aði sér þetta boð Ferðaskrif-
stofunnar og var þátttaka mik-
il í skíðaferðunum á sunnudag-
inn. Ég held að Ferðaskrifstof-
an hafi í þessu >efni unnið gott
starf til hagræðis fyrir fólk, því
oft hefur það ekki sízt verið
erfiðleikum bundið fyrir skíða-
fólk að komast heiman að frá
sér snemma að morgni þangað,
sem átt hefur að leggja af stað.
FERÐASKRJ FSTOFAN er
lifandi fyrirtæki og sívakandi
yfir því að sinna hlutverki sínu
sem allra bezt. Eru því furðu-
legri þær árásir, sem þetta fyr-
irtæki hefur orðið fyrir. Að
vísu koma þær aðeins úr einni
átt og ættu aðstæður og fortíð
þó að valda því, að einmitt þar
væri legið á gremju sinni og
ekki gerður leikur að því að
koma með órökstudda sleggju-
dóma um þetta ágæta fyrir-
tæki.
ÐAÐI HJÖRVAR heitir ung-
ur maður, sem nokkrum sinn-
um undanfarna mánuði hefur
komið fram í útvarpinu. Fyrir
nokkru flutti hann þátt um
ferðalag sitt frá Skotlandi til
Esbjerg og var þessi þáttur
heldur skothendur, en á sunnu
dagskvöldið flutti hann þátt frá
Bremerhaven, þar sem hann
tók á stálþráð samtöl og lýsing-
ar á uppskipun úr íslenzkum
togara. Þessi þáttur var vel
gerður og skemmtilegur. Það
var létt yfir þessum þætti og
lítið um mistök í uppsetningu
samtala, spurninga og svara, og
vill þó oft verða erfitt að skipu
leggja slíka þætti. Yfirleitt
væri það fengur fyrir útvarpið
að geta sem oftast flutt slíka
þætti.
HJALTI skrifar: „Skipaút-
gerð ríkisins hefur nú tilkynnt
að Skotlandsferðunum verði
haldið áfram í sumar með sama
hætti og áður, þ. e. fyrir er-
íenda ferðamenn, en ekki ís-
lendinga. Þó var reynslan sú á
s.l. sumri, að hægt hefði verið
að flytja næstum helmingi
fleiri farþega milli landanna en
gert var — þótt ekki hefði
staðið á íslendingum að fylla í
skörðin. En væru slík ferðalög
skipulögð fyrrfram, þyrfti
mjög lítið af sterlingspundum
til þess að íslenzkir farþegar
gætu flotið með í þessum ferð-
um. Tel ég það herfilegan am-
lóðahátt að láta skip okkar
sigla áfram milli þessara landa
án þess að hvert rúm sé skipað.
NÁGRANNAÞJ ÓÐIR okkar
hafa nú mikið rýmkað höft á
skemmtiferðum þegnanna —
og lágmarkið hér ætti a. m. k.
að. vera, að fá að njóta Skot-
Iandsferðanna þegar skiprúm
leyfir. Jafnframt þarf að efna
til hópferða héðan til nágranna-
landanna, einkum til Skotlands,
írlands og Noregs (með sigl-
ingu gegnum Færeyjar), því til
þessara landa er stytzt og því ó-
dýrast að fara, en náttúrufeg-
urð hvergi meiri. Og slíkar
hópferðir verða að vera almenn
ingi kleifar kostnaðar vegna og
tímalengdar.
VONANDI getur Ferðaskrif-
stofan okkar hrundið slíkum
ferðum af stað þrátt fyrir á-
hugaleysi æðri valdhafa. En ef
valdamenn okkar á þessu sviði
ætla sér áfram að hindra að al-
þýða manna komist út yfir
pollinn sér til skemmtunar og
fróðleiks, jafnframt því að all-
ur forréttindalýðurinn: alls
konar sendimenn, félagafull-
trúar, íþróttamenn, gjaldeyris-
þjófar o. s. frv. eru stöðugt á
ferð og flugi hálfan hnöttinn
kring, verða alþýðusamtökin í
Iandinu að láta málið til sín
taka. Orlofslöggjöfin okkar er
ekki nema að hálfu gagni fyrr
en sfofnað verður til ódýrra
hópferða til nágrannaland-
anna.“
efcki að þau ynmu stríðið,
þau yrði teinnig að vinna frið-
inn. Þelsis vegna foefir leinanigr-
unarstefnan okki náð að festa
neinar rætur á ný í Banclaríkj
unum teftir öiðari foeimsistyrj-
öldina. Þau foafa beinlínis
haft forustu um viðreisn Vest
ur-Evrópu með hinni stór-
fel'ldu Marsh'alláætlun o>g fjár
hagshjálp á igrundvelli henn-
ar; og nú hafa þau, andspæn-
is hinni vaxandi hættu á
þriðju hteimsstyirjöldinni af
völdum Rússlands, gert það,
stem þau ilétu midir höfuð
ieggjast að gera eftir fyrri
heimsstyrjöldina: Þau foafa, á-
samt Veslur-Evrópu, myndað
öflugt varnarbandalaig til
verndar friðinum, svo öflugt
að ólíklegt verður að teljast,
að nokkru árásarríki þyki á-
rennilegt á það að leita.
Orð Btevins voru því ekki
sögð út í blláimn. Það, serfi.
heiminn vantaði til þess að af
stýra annarri foteimisstyrjöld-
imni, það foefur hann nú: At-
lantshafsbandallagið mieð þátt
töku Bandaríkj'anna. Svo öfl-
uig samtök til vermdar friðin-
um foafa aldnei fyrr verið
stoÍQuð. Það er því engin
furða, þótt fögnuður rífci nú
í löndum ilýðræðisins yfir At
iantsfoafssáttmáljanuim. Ef
nofckuð megmatr að varðveita
friðinm og afstýra þriðju
hteimssityrjöldinni, þá eru það
silík varniarsamtök, — mógu
sterk til þess að lenginn þori á
þau að ráðast.
Alþýðublaðið
er afgreitt til áskrifenda og í lausasölu
hjá ;
Þorsteini Jénssyni,
Hafnarstræti 88,
Akureyri. '
Gerist áskrifendur.
Utbreiðíð ALÞÝÐUBLADIÐ
KVENSOKKAR
ENDINGIN ÓVENJULEG
Umboðsmenn

: ■ UIPI'il
1 ft
Þórður Sveinsson & Co. h.f?
%