Alþýðublaðið - 27.07.1951, Blaðsíða 5

Föstudágur: 1 27. "'júlít«> 1951»
AIíÞÝf) U B LAf)IÐ
Hver vill verða sinn e
ALLUR ALMENNIN GUR
stynur undan sívaxandi dýrtið,
síaukinni fjárplógsstarfssemi og
okurmennsku — og maður spyr
mann — Hvar endar þetta?
En meðan spurt er heldur ís-
lenzka £i|ðvaldsstjórnin í ró
og næði áfram að uppfylla ósk-
Ir ,,yfirstéttar“-klíkunnar að
hrinda til framkvæmdar stór,
kapitalisma á íslandi. Jafnvel
Hermann Jónasson, átrúnaðar-
goð almennings fyrir síðustu
kosningar, gengur af afkvæmi
sínu dauðu til hjá’par hinum
nýja fóstbróður sínum, Birni
Ólafssyni í því skyni gert að
auðvelda honum leiðina inn í
dýrðarríki hins fullkomna auð-
valdsskipulags. ,,Tíminn“ sem
áður fyrr var málgagn fram-
farasinnaðs og frjálslynds
sveitafólks, hefir fylkt sér und-
ir merki fasistab’aðsins ,,Yísis“
þótt reynt sé enn um sinn að
dylja þau sannindi, með alls
kyns upphrópunum og ívitnun-
am, jafnvel gengið svo langt í
blekkingum að nefna nöfn vel
þekktra jafnaðarmanna í ýms-
um löndum Evrópu sér til
stuðnings, er augljóst mátti
telja að ráðstafanir stjórnar
Steingríms myndu vekja rétt-
3áta reiði og andúð, hins vinn-
andi fólks. — Hví þá ekki að
.grípa til falsana til að kveða
niður gremjuna? — Þetta gerði
Attlee, þetta gerði Gerhardsen
hinn norski og Erlander hinn
sænski! Hrópar ,,Tíminn“ nær
daglega, er forsvarsmenn hans
óttast að ryðlast muni fylking-
In er síauknar álögur eru lagð
ar á alþýðuna. Það er eina von
þeirra að unnt muni vera að
sefa og jafnframt að blekkja
með því að bendla nöfn vel-
þekktra alþýðuleiðtoga við ó-
sómann.
„Allt er betra en íhaldið var
eitt sinn kjörorð Framsóknar-
flokksins, en ,,allt fyrir íhaldið“
virðist kjörorð hans nú vera
Gengislækkunin var fyrsta
hnefahögg Framsóknarflokks.
Ins í andlit alþýðunnar eftir að
skipt var um stefnu. Flokkur-
inn, sem hefði stimp’að sig sem
hinn eina og sanna vin dreif-
býlisins, notaði traust það, er
bændur og búalið hafði sýnt
honum til að færa nokkrar millj
ónir úr höndum þess í pyngjur
auðkýfinga Reykjavíkur. Á
reikning Framsóknarflokksins
verður fyrst og fremst að færa
hina örtvaxandi skuldasöfnun
efna minni bænda. Á hans reikn
ing á einnig fyrst og fremst að
færa, að æskunni er meinað að
yfkja jörðina, eða var gengis-
lækkunin það bjargráðið, er
duga ætti efnalausum ungmenn
um til að komast yfir jörð og
bústofn? Framsknarflokkinn
má telja verndara fallandi torf
bæja, er enn eru dreifðir um
sveitir landsins á sama hátt og
Sjá’fstæðisf’okkurinn er vernd
ari braggahverfa Reykjavíkur.
Vill ekki Hermann Jónasson
taka það til athugunar, hvað
mikið muni vera eftir af-15—20
þúsund kr. árstekjum bús á
niðurskurðarsvæði eftir að
nauðsynja og rekstrar vörur
hafa verið greiddar? Eflaust
mun honum finnast það all-
mikil fúlga og því hafi verið
nauðsynleg að gefa auðkýfing
unum enn betra tækifæri til að
ná til sín ögn meira ef ofsa-
gróða smábóndans. Og ráðið
var handhægt og ósköp auðvelt.
Bara að? afnema allt verðlags-
eftirlit og verðlagsákvæði.
„Björn Óiáfsson & co. gerið
þið svo vel, leiðin er opin í
fjárhirzlu grósserans í sveit-
inni“! Og klær auðvaldsins eru
eflaus tilbúnar að hirða ráns-
fengin.
Enginn stjórnmálamaður
hefur fyrr né síðar gefið jafn
gul in loforð um bætt lífsskil-
yrði og formaður Framsóknar-
flokksins fyrir síðustu kosning
sr. Fólkið trúði loforðunum,
Framsóknarílokkurinn jók
fylgi sitt að mun. En hvað skeð
ur? Hermann hinn ,,víðsýni“ og
,,frjálslyndi“ stjórnmálamaður
klæðist gervi ieppsins. Á hans
ábyrgð og. flokks hans hafa ár-
ásirnar á alþýðuna jsfnt við sjó
og í sveit verið unnar. Geng's-
lækkunin og hinar geigvæn-
!egu afleiðingar hennar fyrir
lífskjör almennings, verður að
skrifa á reikning Framsóknar-
flokksins. Það er hsnn sem hef
ur svikið. Það er hann sem hef-
ur gefið forréttindastéttinni það
tækifæri, sem hún nú hefur til
að geta leikið hlutverk arðræn-
ingjans óáreitt. Tíl að breiða
yfir þessi s'annindi er aðalhlut-
verk „Tímans“ í dag og því eru
þeir Attlee, Gerhardsen og
Erlander leiddir fram í dálk-
um ,,Tímans“ í örvæntingar-
fullri tilraun til að sannfæra
ísenzka bændur að álögurnar
hafi verið nauðsynlegar og í
því skyni lagðar á að einmitt
þeir arðrændu fari ekki á von-
arvöl! ! Jafnframt eru skrifað-
ar mærðarfullar greinar, er
lýsa eiga ást loddaranna- á
afreksverkum þinna erjandi
handa í sveitum landsins. Það
er reynt sem unnt er að draga
úr sárindum löðrungsins með
orðskrúðugri kjassmælgi og um
eið nartað ögn í hæl húsbónd-
ans Björns Ólafssonar & Co.
svona til áréttingar þeirri full-
yrðingu, að Framsóknarflokkur
inn sé, sem áður fyrr skelegg-
asti málsvari alþýðunnar.
Iívort það sjónarspil getur
blekkt skal eigi fullyrt hér,
það er aðeins von mín, að al-
þýðan hætti að verða sinn eig-
inn böðull. Hvernig getur nokk
ur alþýðumaður fylgt Sjálf-
stæðisflokknum, sem vitað er
og sannreynt er orðið að hann
er máttugasta hreiður íslenzka
auðvaldsins, og hvernig getur
Framsóknarflokkinn, því það
er fyrst og fremst á hans á
byrgð, hve langt er komið á
leið með að skapa hér stór-
kapitaliskt þjóðfélag. Hvort nú-
verandi ríkistjórn tekst til fulls
að ná þeim áfanga skal engu
um spáð, en alþýðan hefur
vopn, sem duga til að rífa
hreiðrið til grunna, kosninga-
réttinn; með því vopni er hægt
að sigra loddarana og forrétt-
indastéttina sjálfa. Sjálfs síns
böðull má enginn vera. Hags-
munir hins vinnandi fjölda á
ekki samleið með gróðahyggju
afætulýðsins. Hví ekki að muna
löðrungana, gengislækkunina,
hliðarráðstafanirnar frægu, lög
boðna svartamárkaðinn ásamt
ótalfleiru og nú síðast óskorað
vald kaupsýslumannanna til að
okra svo sem auðið er á lífs-
neuðsynjum a’mennings?
Forréttindastéttin veit, að
þetta getur gerzt og því munu
öll bellibrögð verða notuð til
að afstýra þeim voða. Það mun
kannski verða lætt í lófa þinn
nokkrum skildingum og hvíslað
í eyra að „kjósa nú rétt“! En
minnstu að þessir skildingar
eru ágóði af erfiði þinna eig;n
handa. Stolnir peningar og því
ákveðnari verður þú í því að
kjósa rétt. Það munu verða
semdar fjölskrúðugar stefnu-
yfirlýsingar, þar sem þér er
lofað allskyns gæðum og lysti-
semdum aðeins ef bú „kýst
rett“. En hver man ekki eftir
hinum rauðu skellum, Fram
sóknar fyrir síðustu kosning
ar og gerðir hennar að sigri
loknurn og því muntu kjósa
réít. Það mun verða þyr’að upp
áróðri og blekkingum gegn
lýðræðissósialisma. Hvers
vegna? Vegna þess að hann er
eina úrræði alþýðunnar til að
ná rétti sínum. Iívers vegna
heldur þú að hatur kommúnista
á lýðræðissósialistum sé svo
b’ind og rógur auðvaldsins svo
rotinn, ef þessir tveir óvinir
alþýðunnar vissu eigi að aukin
áhrif hans útilokaði von þeirra
með öllu að ná algerum völd
um og þar með gera hinn vinn
andi fjölda að ánauðugum þræl
um klíkunnar. Hver einstakl-
ingur er borinn til frelsis en
eigi til ánauðar. íslenzkir verka
menn og þændur eru þar eng-
in undantekning Lýðræðissósi-
Vika sameinuðu þjóðanna í London
s ,v * / *• ' &v'Ój? ^ Jr

Myndin sýnir Attlee forsætisráðherra Gretlands draga fána
sameinuðu þjóðanna að hún á Traíalgar Spuare við hátíðlegvi
athöfn, er fram fór þar fyrsta aaginn í viku sameinuðu þjóð-
anna í London í vor.
alisminn bendir á leiðina út á-
nauð yfirstéttarinnar. Hví þá
ekki að hætta að styrkja gróða-
hít hennar, því að hver vili
vera sinn eiginn böðull?
Sigurjón Jóhannsson.
Nýja vafnsvei
NÝJA VATNSVEITAN I HAFNARFIRÐI var tekin
í notkun fyrir nokkru. Haf'ði vinnan við gerð hennar þá
staðið í rúmlega tvö ár. Vatnsveita þessi er mikið mann-
virki, er fullnægja mun vatnsþörf bæjarins um langa
framtíð, þótt hann sé og verði í örum vexti.
Vatnsveita var fyrst lögð
fyrir Hafnarfjörð árið 1909.
Var það 3 tommu leiðsla, lögð
úr Lækjarbotnum. Reyndist
hún fljótt of lítil og var henni
breytt á kafla árið 1912 í 4 og
6 tommu leiðslu, og 1917 var
síðan lagður stokkur fyrir
vatn yfir hraunið frá Kaldá í
Sléttuhlíð til þess að áuka
vatnsmagnið í Lækjarbotnun-
um. Síðan var ný vatnsveita
lögð úr Lækjarbotnum árin
1924—1925, tíu tommu víð tré
pípa, og á stríðsárunum var
ORDSENDING
ð
íil};
Áugfýsendur Alþýðublaösins, er ætla að koma
auglýsingum í sunnudagsblaðið, eru vinsamrega
beðnir að skila auglýsingahandnfum fyrír kl.

7 e.*h. á fösfudag.
> sía'jai. -
" ..iváíJyfe .
svo sú leiðsla endurbætt og
dæla sett á kerfið.
Hafizt var handa um nvju
vatnsveituna í maí 1949.
Lengd æðarinnar frá Kaldá til
bæjarins, en þar er vatnið tek-
ið, er um 7 km. Leiðslan er 18
og 16 tommu í þvermál. Rörin
eru stálrör, mjög vandlega var
in með húð úr asfalti að inrian,
en asbest og asfalt að utan. Á
öllum hæðarpunkt’im eru loft-
ventlar og á öllum lægðar-
punktum eru tæmingarlokur.
Leiðslan er þannig útbúin,. að
hægt er að taka vatn úr henni
fyrir Sléttuhlíðina og viðar.
Rörin eru sett saman þannig,
að röraendarnir mætast, en ut
an yfir þá er settur hólkur. og
2 gúmmíhringir, sem festir eru
méð ,,flöngslúrh“ og boltum.
í KcþdrþeÚ^eypt stífla. með
inntaki fyrir æðina. í bví eru
tvær síur og loka. Stíflan er í
um það bil 86 m. hæð yfjr sjáv
armáli.
í Mosahlíð er yíirfall á leiðsl
unni. Þar er byggð þró, sem
tekur við því vatni, sem af-
gangs er. Úr henni rennur það
jafnóðum í leiðslu niður í læk.
F.arið hefur fram rannsókn á
vatninu úr Lækjarbotnum og
Kaldá og h.efur það reynzt á-
gætt. neyzluvatn. ,;T 'ý .
i Vatásinágnið í léiðslurini sr
um 170 1. á sek., en til saman-
burðar má geta þess að vatns-
magn vatnsveitu Reykjavíkur
eru rúmir 500 1. á sekúndu og'
er það aætlað nóg fyrir 1.00
þús. íbúa.
Kostnaðurinn er nú þegar
orðinn rúmar 3.3 milljónir kr.
Er þó ýmislegt óunnið, svo
sern að hylja aðaleiðsluna ó
kafla og ýmislegt fleira.
Allir aðilar hafa lagt sig'
mjög fram um að leysa verkið
vel og samvizkusamlega af
hendi, bæði verkstiórinn, Þor-
leifur Guðmundsson, og verka-
menn þeir, sem við yerkið hafa
unnið. Eiga þeir miklar þakkir
skilið fyrir sinn hluta starfs-
ins.
Sigurður J. Ólafsson bæjar-
verkfræðingur hefur haft um-
sjón með verkinu.
Harriman vongóður
um samkomulag
í oliudeilunni
X£
>w
§0
S'i
1/G
isi
í FREGNUM FRÁ TEHER- "
AN í gær var sagt frá því, að
betri horfur væru nú á sam-
komulagi milli deiluaðila í
olíumálinu en undanfarið.
Harriman, sendifulltrúi Tru-
mans Bandaríkjaforseta, hvatti
í gær brezku stjórnina til að
taka síðasta boðj íranstjórnar ‘
tíj' framhalds ' a.ý Viðræðúnum’-
urii olíudeiluna.