Tíminn - 06.02.1964, Síða 7

Útgefcindl: FRAMSÓKNARFLOKKURINN
Framkvæmdastjórl: Tómas Arnason. — Ritstjórar: Þórarinn
Þórarinsson (áb). Andrés Kristjánsson, Jón Helgason og Indriði
G. Þorsteinsson. Fulltrúi ritstjómar: Tómas Karlsson. Frétta-
stjóri: Jónas Kristjánsson. Auglýsingastj.: Sigurjón Davíðsson,
Ritstjómarskrifstofur í Eddu húsinu, símar 18300—18305. Skrif
stofur Banlcastr. 7. Afgr.sími 12323. Augl., sími 19523. Aðrar
skrifstofur, simi 18300. Áskriftargjald kr. 80,00 á mán. innan.
lands. f lausasölu kr. 4.00 eint — Prentsmiðjan EDDA h.f. —
Orð og gerðir
Daginn eftir að stjórnarflokkarnir afgreiddu endan-
lega á þingi söluskattshækkunina, fannst Alþýðublaðinu
brýn nauðsyn að birta 1 forystugrein alllangan kafla úr
stefnuskrá flokksins til þess að minna á, hver bókstaf-
urinn væri, þó að flokkurinn hefði nú gengið gegn hon-
um. í stefnuskrárkaflanum var eftirfarandi grein:
„Flokkurinn stendur vörð um rétt launþega til að
bindast samtökum til að tryggja og bæta afkomu sína.
Slík samtök skulu hafa fullan samningsrétt við at-
vinnurekendur og verkfallsrétt."
I forystugrein Alþýðublaðsins á þriðjudaginn er svo
rætt um nýafstaðinn flokksráðsfund Alþýðuflokksins- Um
Famþykktir hans segir þar m. a.
„Á fundinum var rætt um tvær höfuðleiðir í þessum
efnum og hefur þeirra verið áður getið, fyrst í áramóta-
grein Emils Jónssonar, formanns flokksins, og oft síðan
hér í blaðinu. Önnur er sú að færa allt kaupgjald og verð-
lag niður t. d. um 10% og gera síðan festingarráðstafanir.
Hin er á þá lund að draga línu yfir ástandið eins og það
er nú og festa svo".
Þetta sýnir gerla, hvert Alþýðuflokkurinn er kominn
með því að standa að stefnu núverandi ríkisstjórnar og
framkvæma hana. í stefnuskrá flokksins er ákveðið að
styðja og virða „fullan samningsrétt1- í nýjustu flokks-
samþykkt er lýst stuðningi við stjórnarstefnuna með því
að benda á, að þar er „festing" aðalatriðið í öllum leið-
um, sem til greina koma. Þetta er kjarninn eftir það,
sem á undan er gengið í desember og hrakfarir lögbind-
ingarstefnunnar!! Alþýðuflokkurinn virðist sannarlega
vera orðinn of gamall til þess að læra af reynslunni.
Þetta sýnir einnig, hvað það er, sem stjórnin er enn með
í burðarliðnum.
Samráð á hættustund
Allri þjóðinni er nú ljóst, hve geigvænlega er komið
í dýrtíðarmálunum, og með síðustu aðgerðum stjórnar-
innar er stefnt í enn meiri hættu. Þegar svo horfir á að
leita samráða til úrlausnar- Framsóknarflokkurinn hefur
flutt tillögu um það, að þingið skipi átta manna nefnd
allra flokka til athugunar á ástandinu og tillögugerðar
í úrbótaskyni með varanlegum hætti. Þá leið hafa ýmsar
þjóðir farið, t. d. Danir, að hafa slík samráð við stjórn-
arandstöðuna, þegar í mikið óefni er komið. Ríkisstjórn-
in harðneitar þessari skynsamlegu leið, en stefnir því
hraðar og beinna út í nýja ófæru. Stjórn, sem ekki vill
aðhyllast slík samráð, þegar svona er komið, á að segja af
sér. Hún er hætt að stjórna en lætur reka.
,Veigamesta ályktunin’
Alþýðublaðið segir, að „ein veigamesta ályktun11 flokks-
ráðsfundar Alþýðuflokksins hafi verið „á þá lund, að
endurskoða verði lögin um verðlagningu landbúnaðar-
vöru. Var talið óeðlilegt, að kaup bænda hækkaði sjálf-
krafa eftir tekjum vinnandi manna við sjávarsíðuna".
En rétt áður er Alþbl. búið að sýna með skýrslum, að
bændur séu launalægsta stéttin!"Það er svo við hæfi, að
einn af forystumönnum Alþýðuflokksins segir í grein í
blaði sínu í gær.
„Ógæfa landbúnaðarins á íslandi er ekki sízt sú, að
hann hefur farið á mis við jafnaðarstefnuna. Sagan um
óvináttu Alþýðufl. í garð bænda er vissulega þjóðlygi".
Þetta er víst upphaf þess, að bændur njóti iafnaðar-
stefnunnar. Þeir eiga ekki að fara á mis við hana lengur!!
nmm
ismans
Helgi
í ALÞÝÐUMANNINUM 21.
janúar birtist ritstjórnargrein
um landbúnað, „Flóttinn úr
sveitunmrr* eftir Helga Sæ-
mundsson í Reykjavik. Greinin
hefur fyrst birzt í Alþýðublað-
inu rétt fyrir jólin. Ritstjóri
Alþýðumannsins lætur þess get
ið í fororði að greininni, að það
sé athygl'isvert, að blöð Fram-
sóknarflokksins hafi hvergi svar
að greinarhöfundi.
Ekki veit ég hvort ritstjóri
Alþýðumannsins hefur gert
flokksbróður sínum greiða með
því að vekja athygli á þessari
jólahugvekju hans hér norðan
lands, fyrst hann var svo hepp
inn að enginn tók eftir henni
fyrir sunnan. Greinin er nefni-
lega, að mínum dómi, ein hin
lítilfjörlegasta í flokki þeirra
árásagreina á bændur og land-
búnað, sem nú eru svo mjög í
tízku. Líklega mun höfundur-
inn telja þetta rangan dóm, að
kall'a grein hans árás á bændur
og hana lítilfjörlega. því að
hann mun telja sig sjálfur vin
bænda og alls ekki lítilfjörleg-
an.
Samt eru í greininni þessi og
þvílík ummæli: „Flóttinn úr
sveitunum stafar af því, að ís-
lenzkir bændur, konur þeirra og
börn, hafa látið ævintýramenn
blekkja sig“. „Minnimáttai--
kenndin hefur (svo) heltekið
þessa forustustétt íslenzku þjóð
arinnar frá upphafi íslands-
byggðar, gert hana trúlausa,
vonlausa og rótlausa“. „Hetjur
dreifbýlisins vilja vera píslar-
vottar. Tekjur þeim til handa
dæmast á borð við laun verka-
manna, sjómanna og iðnaðar-
manna eins og málum er nú
háttað. En íslenzkir bændur
vilja endilega heita fátækir“.
Iíver getur kallað þetta ann-
að en ótíndar svívirðingar, jafn
vel þótt svo sé látið heita að
Framsóknarflokkurinn sé hinn
raunverulegi sökudólgur? Því
þótt það sé vissulega ótuktar
skapur af stjórnmálamönnum.
að beita blekkingum, þá er hitt
þó stórkostlega miklu ámælis-
verðara, ef heil stétt þjóðfélags-
ins meðtekur blekkinguna sem
heilagan sannleika og tapar
ráði og rænu svo að henni
finnst mitt í allsnægtum sinum,
að hún sé fátæk, vesæl og af-
skipt eins og höíundurinn held
ur fram að íslenzkir bændur
geri.
Helgi Sæmundsson er svo ó-
heppinn að í sama tölublaði Al-
þýðumannsins og þessi grein
hans er endurprentuð, og það
meira að segja í sömu opnu, er
útdráttur úr skýrslu Hagstof-
unnar um meðaltekjur ýmissa
stétta árið 1962. Þar kemur í
ljós, að vegnar meðaltekjur
stéttanna, sem hann telur upp,
þ. e. áhafnir fiskiskipa, aðrir en
yfirmenn, faglærðir menn,
stærsti hópurinn, og ófaglærðir
verkamenn, stærsti hópurinn,
eru kr. 134 þús., röskar. Meðal
tekjur bænda eru lægstar eða
kr. 99 þús. Þess er auðvitað
ekki getið í blaðinu, að þessar
99 þús. krónur eru tekjur allr
ar fjölskyldu bóndans. Ilans
eigin tekjur eru miklu lægri og
auk þess á eftir að draga frá
HJÖRTUR E. ÞÓRARINSSON
þeim atvinnugjöld eins og vexti
af rekstrarlánum, viðhald úti-
húsa o. fl'., sem á búrekstrinum
hvíla.
Og svo er það þessi dæma-
lausi skilningur á vandamálum
sveitafólksins, sem kemur fram
í greininni. Það er að segja,
vandamálin eru ímyndun.
Sveitafólkið er búið að láta
stjórnmálamenn Framsóknarfl
æra úr sér allt vit og stendur
nú mitt í velsæld sinni og þæg
indum nútímans sem trúlaus,
vonlaus og rótlaus betlilýður,
mænandi.af öfund til kaupstað-
anna, bíðandi færis að komast
þangað, bændurnir, koViur
þeirra og jafnvel blessuð börn-
in“.
Þó segir höfundur fyrr í grein
inni, að flóttinn úr sveitunum
sé ekki séríslenzkt fyrirbæri,
því að slík sé þróunin um öll
vesturlönd að minnsta kosti.
„Atvinnuþróunin í fjölbýlinu
hefur nær hvarvetna reynzt
hraðari og eftirsóknarverðari
en úti á landsbyggðinni“. Hvern
ig nú er hægt að samræma
þetta þeirri meginkenningu
greinarhöfundar, að hér á landi
sé þessi þróun að kenna lélegri
frammistöðu Framsóknarflokks
ins „á flóttatímanum mikla“ og
„áróðri ófyrirleitinna flokks.
gæðinga, sem flúið hafa sveit-
irnar og gert sér bændavináttu
að atvinnu"? Hverjir eru þeir
vondu Framsóknarmenn. sem
eiga sökina, t. d. í Danmörku,
sem höfundur tekur sem dæmi.
eða í öllum hinum löndum vest
ursins?
Auðvitað er ekki heil brú í
þessum málflutrjingi, þetta er
aðeins aumleg tilraun manns
ins til að skaprauna stétt, sem
óumdeilanlega stendur í varnar
baráttu fyrir fólki sínu og fjár-
munum, en hefur ekki gefizt
upp og ætlar ekki að gefast upp
þótt við ramman sé reip að
draga.
Og ef á annað borð einhver
vill gera svo litið úr sér að
skammast yfir „flóttanum úr
sveitunum“ er það þá ekki há-
mark lítilmennskunnar, að
ganga fram hjá þeim 90% þjóð-
arinnar, sem þegar eru „flún-
ar“ en ráðast í þess stað á þau
10% sem enn þá halda velli?
í lok greinar sinnar lýsir
Helgi Sæmundsson því yfir, að
hann sé ekki svo heimskulega
ósanngjarn að fullyrða að for-
kólfar Framsóknarfl. hafi kom-
ið sveitafólkinu á kaldan klak-
ann af einum saman illvilja,
heldur hafi þeim orðið á svo
mörg mistök í því, sem þeir
hafi gert og þó aðallega í því,
sem þeir hafi látið ógert. „Og
nú vík ég að raunveruerindi
þessarar greinai”1 segir hann.
Það kemur þá upp úr kafinu,
að höfuðsynd „bændavinanna"
íslenzku, þ. e. stjórnmálamanna
Framsóknarfl., er sú, að þeir
hafa ..afneitað georgeismanum,
en keypt í staðinn bindandi
vonina i kommúnismanum".
Þá veit maður það. Hafa menn
nokkurn líma heyrt annað eins
endemis þvaður?
Þetta minnir mig helzt á þá
ófögru sögu, þegar Spánverjar
réðust inn í ríki Inkanna í Perú
og náðu á sitt vald hinum unga
konungi þeirra. Þeir lásu yfir
honum á spönsku ákæruskjal,
þar sem taldar voru upp ávirð
ingar hans. Þar vó þyngst sú
höfuðsynd að hann hefði ekki
trúað á Krist og heilaga guðs-
móður. Fyrir þetta var hann
dæmdur til dauða og brenndur
á báli. Nú höfum við að vísu
einhverjir heyrt getið um
Henry heitinn George og hag-
fræðikenningar hans og erum
því raunverulega sekari en
Inkakonungurinn, sem auðvit-
að hafði aldrei heyrt um Krist
getið, en þó fór ég að glugga
í alfræðibók eina mikla, til að
fræðast um II. George. Eg hafði
ekki mikið upp úr því, annað
en það, að kenningar hans um
afnot af landi og leigu eftir
það, hefðu hvergi verið reyndar
í framkvæmd enn þá, þó að
flokkar eins og t. d. Restfor-
bundet (Réttarsambandið) i
Danmörku hefðu eitthvað því
líkt á stefnuskrá sinni. Nú sýn-
ist mér að Helgi verði að taka
rögg á sig og skrifa aðra grein
og skilgreina nákvæmlega eðli
georgeismans fyrst það er hann
sem öllu máli skiptir.
Því þó að það sé í sjálfu sér
nógu hörmulegt að vera brennd
ur á báli, þá er það þó hálfu
átakanlegra ef sá dæmdi fær
aldrei að vita fyrir hvað hann
þarf að líða slíkt píslavætti.
Tjörn. 27. janúar 1964.
Hjörtur E. Þórarinsson
INTB-Somaliu. — Chou En-
Lai, forsætisráðherra Rauða-
Kína, sagði í ræðu í gærkvöldi,
oð Kína vildi senija við Banda-
ríkin um lausn Formósu-deil-
unnar.
NTB-Kaupmannahöfn. —
Margrét Einglandsprinsessa og
maður hennar, Snowdon lávarð
3 ur, koma í opinbera heimsókn
til Danmerkur einhvern tíma í
haust.
NTB-Helsingfors. — Finnska
þjóðþingið kom sarnan tjl síns
fyrsta fundar árið 1964 í dag.
NTB-Moskva. — Yfirmaður
skrifstofu Reuter-fréttastofunn-
ar í Moskvu, Peter Johnson, var
í dag vísað úr landi, þar eð
hann hefði baktalað Sovétríkin
í greinum sínum.
NTBOttawa. — Heimsókn
Elízabetu Englandsdrottningar
til Kanada hefur verið aflýst.
TÍMÍN N, fimmtudaginn 6. febrúar 1964 —
%