Alþýðublaðið - 05.02.1952, Blaðsíða 5

mhelgur
daaur íslenzkrar
ÞAÐ heíur borið við í vetur,
éins og aðra vetur, að húsfreyj
urnar í höfuðborginni og kaup
stöðunum, hér sunnanlands að
minnsta losti, hafa átt við sér-
staka ,.pretti“ að stríða. Raf-
veitan og hitaveitan hafa haft
svik og glettur í frammi, ljós-
in verið .slökkt hvað eftir ann
að, ein's og af einhverjum pöru
pilti, svo að fólk hefur ekki vit-
að sitt í-júkandi ráð í glóru-
lausu rnyrkrinu, og járnkaldir
©fnarnir hafa geislað frá sér
ísku’da í stað yls.
A svona ,,ástands“-tímum
vildu stal'systur þeirra í sveit-
inrji áreiðanlega ekki skipta
kjörum við þær, jafnvel ekki
þær, sem verða alveg að bjarg
ast upp á ,,gamia móðinn“
hvað upphitun og lýsingu hí-
býlanna snertir, eins og raun-
ar meirihluti sveitanna verður
enn að gera.
Þið hefðuð nú, húsfreyjur ,
góðar í Reykjavík. kannske
garnan af að líta inn til ein-
hverrar húsfreyjunnar á ein-
hverri Brekkunni í einhverri
sveitinni rúmheigan dag á
fcorranum. Það er ekki víst, að
störf hennar og kjör séu jafn
írábrugðin ykkar og þið sum-
ar haldið, svona að minnsta
kosti á meðan raf- og hitaveitan
situr alltaf á svikráðum við
ykkur. Svo förum við þá.
Það er morgun og klukkan
orðin 7. Húsfreyjan á Brekku
kveikir á litlum borðlampa og
klæðir sig hljóðlega. Síðan
vekur hún tvö eldri börnin.
Þau eru bæði komin yfir 10
ára aldur og ganga í skó'ann
í sveitinni á hverjum degi. En
þangað er rösklega ' 20 mín.
gangur. Krakkarnir vakna og
breifa eftir námsbókunum sín
um með stírurnar í augunum,
en mamma þeirra bregður sér
fram í eldhúsið og hefur þar
dagsverk sitt.
Fyrst er að kveikja á olíu-
gasvélinni, til þess að hita á
henni kaffisopann og draga úr
sárasta kuldanum í umhverf-
inu Allir gluggar eru loðnir
aí hélu, því að úti er frost og
norðan ka’di. Næst er að bregða
sér niður í kjallarakompuna
eftir spreki og þurrum mó, til
að kveikja upp með í sjálfri
eldavélioni.
Nú kemur bóndinn einnig
fram til þess að fá sér ein-
hverja hressingu áður en hann
fer út að sinna skepnunum,
fyrst kúnum og svo hinum
skepnunum.
Morgunstundin líður fljótt
og húsfreyja verður að hafa
hraðan á. Klukkan er orðin 8
og kl. 9 eiga börnin að vera
komin í skólann. Hún ka’lar
því til þeirra og segir þeim að
flýta sér í fötin og koma fram
að borða. Hún setur nýsoðinn
h'afrágraut, góða mjólk i könnu.
slátur, rúgbrauð, smjör og
kæfu fram á borðið fyrir börn-
in. Góðan sveitamat, sem eng-
ann svíkur. Krakkarnir ætla
fyrst ekki að gefa sér tíma til
annars en að súpa mjólkursop
ann. En mamma veit, að þau
hafa nægan tíma, svo að þau
verða að borða bæði graut og
Ing-ibjörg Þorgeirsdctiir.
slátur og brauðsneið aö auki.
Og á meðan þau boría, smyr
hún nokkrar sneiðar í nesti og
jiætur mjóik á flöskur fyrir
þau. Að síðustu hjá'par hún
þeim í skjólfötin: Þykltu ull-
;*arsokkana, stígvé’.in, kápuna,
stakkinn, vefur uilartrefíinum
um hálsana og bindur á þau
skinnhúfurnar. Síðan kyssa
systkinin mömmu og trítla af
stað. En inni í rúmunum sofa
önnur tvö, sem að vísu eru
byrjuð á tungumálariámi —
móðurmálinu. En þau „stúdera“
enn þá heima, enda ekki nerna
2ja og 4ra ára.
! í líti'li herbergiskytru við
hliðina á eldhúsinu er amma
heimilisins — langamma barn-
anna. Þangað bregður nú hús-
freyja sér með sjóðheitan kaffi
bolla. Jú, raunar er þá gamla
konan búin að kveikja á lamp
anum sínum og situr framan
á rúminu sínu með prjónana.
En við rúmgaflinn stendur
rokkurinn með fuha snældu,
sem hún lauk við áður en hún
fór í háttinn um kvöldið.
Gamla konan er komin nokk-
uð á níunda tuginn og heyrir
til þeirri kynslóð. sem ólst upp
með þráoinn á milli gómanna
við strengjaspii — rokksins og
|hljóðskraf prjónanna. Nú er
hún o,*ðin stirð af gigt og
fæst lítið við hússtörf og
■•núninga, en við rokkinn og
prjónana heldur hún enn þá fé-
agsskap og ór’úfandi tryggð.
Með þe'rra hjálp getur hún líka
haldið stöðugri hlýju á morg-
' um smáum fótum með dún-
beitum sokkum og hosum, þótt
j norðan. fási og frostið marri
undir fæti. Venjulega er hún
líka inni hjá þeira litlu með
! prjcnana, meðan mamma er
j í fjósinu. ,,Ertu að fara út bráð
: um, Gunna mín“, segir sú
j gamia og spennir bo’lann báð-
um höndum ,,Ég skal þá skreppa
; yfir til þeiria“.
Klukkan er yfir hálf níu og
húsfreyja gengur út til mjalta
; og tekur með sér káifsskjól-
una. Kýrnar eru tvær vel
: mjélkandi, önnur borin fyrir
| tæpum mánuði, enda hoppar
j lltri og fa'legur kálfur í stíu
í einu fjóshorninu og sleikir
út um áíergjulega meðan hús-
i freyja mælir honum út spen-
volga nýmjclkina í dallinn.
j Þriðja kýrin hefur tekið sér
; hvíld frá mj ólkurf ram! eiðsl-
! unni úm' stund, því að hún á
1 að bera eftir fáar vikur. Að
mjöltum loknum brynnir hús-
freyja kúnum og sækir vatnið
í vatnskrana í fjósskúrnum: að
því búnu ber hún mjólkina inn
í bæinn. Hefur hún nú hrað-
ar hendur á að sía mjólkina og
skilja (í skilvindu), það sem
hún ekki tekur frá til matar.
Því næst er morgunskatturinn
framreiddur: hafragrautur og
nýmjólk, brauð og sTátur. Litlu
systkinin eru klædd og látin
matast, það yngra á hné móð-
ur sinnar, en hitt situr hiá
pabba, sem kominn er snöggv
ast inn til að matast; og amm-
jan hefur líka' bætzt í hópinn
. og tyllir sér á eldhúsbekksend-
ann.
Framhald á 7. síðu.
Hinn 1. íebrúar var allra síðasti gjalddagi
álagðra utsvara til bæjarsjóðs Reykjavíkur árið
1951, bæði sárnkvæmt áðalniðúrjöfnun og fram-
haldsniður j öfnun.
Aívininirekendur og aðrir kaupgreiðendur,
sem heíur borið að haida eftir af kaupi starfs-
manna til útsvarsgreiðslu. en hafa eigi gert það,
eru alyárlega minntir á, að gsra bæjargjaldkera
fullnaðarskil nú begar.
Að öðrum kosti verða útsvör starfsmannanna
iiuiheimt með |öytaki"Iijá kaupgreiðendum sjálf
um, án fleiri aðvarana.
BORGARRITARINN.
HIÐ ARLEGA STEFÁNSMÓT fór fram í gær. Keppnin
fór fram í Hamrahííð fyrir ofan Korþú’fsstaði. Skíðabrekkur
eru þar ágætar, að minnsta kor,.i nú. þegár snlór er þetta
niikill. Veður var upp á það bezta. Keppt var í svigi í öiíum
flokkum karla og kvenna; einnig drengjaflokki.
Úrslit í eins.tök.’im
voru bessl:
ílokkum
A-fl. karla. sek.
Valdimar Örnólfsson, ÍR 308.2
Guðm. Jónsson, KR 3 09.3
Vilhjálmur Pálmas., KR 1X1.0
j B-fl. karia.
i Eysteinn Þórðarson. ÍR 80,5
j Stefán Hallgrímsson. Val 98,6 j
i Pétur Antonsson, Val 3 00,9
i C-fl. karla.
: Einar Einarsson,
i skíðasveit skáta 85.4
! Elfar Sigu.rðsson, ICH 87,7 :
I Jón Ingi Rósantssor, KR 88,3 j
! A- 'og B-fl. ícvenna.
Solve'g JcnsdÖitir, Á. 81,0
Ingibjörg Árnadóttir, Á 98,6
Sssselíá Guðmundstí., Á 3 22,8
C-f!. kverma.
Þuríður Árnadótt'r, Á 60,9
Arnheiðúr Áfnadóttir. Á 64,6
GuSrún Luðvíksdóttir, KR 74,9
Brengjaflokkur,
Halígrimur Sandholt, KR 50,2
Bjarni Ásgeirsson, KR 79,0
Skúli Mielsen, KK 84,6
ALÞÝÐ1JFLOKKSFÉLÖGIN
í Reýkjavík hafa ákveðið að
eísia til frseSsIwfunda og spiia-
ky.pnni í vet.ur. Verður fyrsti
fúndurinn á fimmtudagskvöld-
rð í Þórsafé og annar aö hálf-
um mámíði jfjnurii í Alþýðu-
húsinu.
Spilakeppnin fer þannig
fram, aS spilað er úm 300 króna
verölaun, sem afhent verða
þe;m, sem ber sigur af hólmi,
eftir að spilað hefur verið í
sex skipti; en á hverjum fundi
verða svo veitt verðlaun þeim,
sem þá vinnur. eins og venju-
lega.
Á fundinum á fimmtudags-
.: ■ ;dið verður fyrst spiluð fé-
mgNgjm H 4 . - áíík1 jþ i» /t M; f & lagsvist. síðan er kaffidrykkja,
. Y' ; ::j . ' c nöi’lc og kVCli-
WtKs3SBSKKBBBB&k: ‘m fflBKBKKKBBBKSBxKmíwmK* skapur (samkveðlingar), en
að lokum verður stutt ávarp,
13 bÖYYl Ú 22 Úrilfíl. René Brehm, 45 ára, og kona hans, 41 árs, -em eiga he;ma í sem Benedikt Gröndal ritstjóri
Seine fylkinu á Frakklandi, hafa verið gift í 22 ár og þegar ílytur. Félagar eru minntir á
eignazt 13 börn, sem öil eru á lífi. Það elzta er 21 árs gömul stúlka, en það yngsta. sem e*nnlg . að fjölmenna þetta spilakvöld
er stúlka, a^Seins 1 árs. Á myndinni sjást þau hiónin með barnahópinn. Aðeins eitt barnanna og hafa spil meðferðis. Gestir
vantar; það er það næstelzta, 20 ára gamall sonur, sem þegar er kvæntur. . velkomnir.
AB 5