Alþýðublaðið - 27.07.1952, Blaðsíða 4

; 'ÁB-Aíþýðtiblaðið
27. júlí r9f 2.

Vinstri samvinna við hvern?
RTJMAR þrjár vikur eru nú
liðnar frá forsetakjörinu; og
sennilega er það þess vegna,
að Tíminn telur sér nú óhætt
að fara aftur að minna á það,
að Framsóknarflokkurinn sé
„vinstri flokkur“. Að vísu sií-
ur hann enn sem f astast í sam
stjórn íhaldsins og er þar sízt
eftirbátur . Sjálfstæðisflokks-
ins í árásum á efnahagsleg
kjör og félagsleg réttindi al-
þýðu í landinu; én „vinstri
flokkur“ skal hann heita
engu að síður, — og öðru.m
kennt um, að ekki sé hér
vinstri samvinna og vinstri
stjórn við völd!
Og auðvitað er það Alþýðu
flokkurinn, sem á alla sök á
því, að dómi Tímans. „Hægri
sinnaðir bítlingamenn hafa
náð þar undirtökunum“, seg-
ir málgagn Hermanns, svo að
„Alþýðuflokkurinn er eins
fjarri því að vera vinstri
flokkur og nokkur flokkur
getur verið það“!
Svo mörg voru þau orð
Tímans í einni ritstjórnar-
grein hans í vikunni, sem
leið. En af hverjui á al-
þýða landsins að ráða það, að
Framsóknarflokkurinn sé
vinstri flokkur? Á hún kann
ski að ráða það af því, að
hann hafði forustu um gengis
laekkunina fyrir tveimur og
hálfu ári — ófyrírleitnustu á-
rásina, sem gerð hefur verið
á líf»kjör almennings hér á
landi um áratuga skeið — og
hefur síðan setið í samstjórn
íhaldsins og haft þar forustu
um flest önnur óhappaverk,
svo sem hina dulbúnu gengis-
lækkun bátagjaldeyrisins, af-
nám verðlagseftiriitsins, með
eftirfarandi verzlunarokri, og
kyrkingu iðnaðarins, með eft-
irfarandi atvinnuleysi? Eða á
hún að ráða það af því, að for
maður Framsóknarflokksins
og sú fámenna klíka, sem á-
samt honum ræður öllu í
flokknum, vildi heldur styðja
gamlan og rótgróinn íhalds-
mann til forsetakjörs, en
frjálslyndan og víðsýnan al-
þýðuflokksmann?
Alþýðu manna þykir það
einkennilegt, að heyra slíkan
flokk kallaðan vinstri ílokjf.
Það eru nefnilega verkin,
sem hún lítur á, en ekki áróð-
urinn og orðin! Það verður
enginn flokkur vinstri flokk-
ur af því, að Þórarinn Tíma-
ritstjóri „tituleri“ hann þann
ig; það er hin raunverulega
stefna flokksins, stefna hans '
í framkvæmd, sem sker úr
um það, hvort hann er vinstri
flokkur eða ekki. Það var einu
sinni sú tíð, að „verkin töl-,
uðu,“ um vinstri stefnu Fram
sóknarflokksins, þegar hann
stóð að margvíslegu,m efna- j
hagslegum og félagslegum um;
bótum með Alþýðuflokknum;
en sú stefna, sem Framsókn-
arflokkurinn hefur tekið und
ir forustu Hermanns Jónarl-
sonar í seinni tíð og fyrir
tveimur og hálfu ári leiddi
hann til sætis í örgustu íhalds
stjórn, sem hér hefur verið
við völd í meira en aldar-
fjórðung, á ekkert skvlt við
hina gömlu, góðu stefnu
Framsóknarflokksins. Um
vinstri samvinnu við hann
getur því ekki verið að ræða,
nema ný stefnubreyting komi
tu.
Því er að vísu ekki að
leyna, að þúsundir manna i
Framsóknarflokknum, bæði á-
hrifamanna ®g óbreyttra kjós
enda, eru sáróánægðar með
núverandi íhaldsstefnu flokks
ins og þrá ekkert frekar en
róttæka stefnubreytingu hans
og nýja samvinnu við Alþýðu
flokkinn. Og sama máli gegn-
ir vafalaust um þúsundir
Ím,ar4na í Sjáflfstfeeðiaflokkn-
um, sem búnar eru að fá
meira en nóg af núverandi í-
haldsstjórn. En þeir Hemiann
og Ólafur eru ekki þar á með-
al. Þeir halda dauðahaldi í
hægri samvinnuna, sem í-
haldsstjórnin byggist á, og
reyna að handjárna ílokks-
menn sína til áframhaldandi
fylgis við hana. Við þá er
engin vinstri samvinna mögu-
leg. Frjálslyndir menn, hvort
heldur í Framsóknarflokkn-
um eða Sjálfstæðisflokknum,
verða því að taka til sinna
ráða, ef hér á að verða virjci-
leg stefnubreyting. Og hvaða
ráð gætu það verið önnur en
náin samvinna í einni eða
annarri mynd við Alþýðuflokk
inn, •— eina raunverulega
vinstri flokkinn í landinu?
„Frá höfninni" — málverk eftir Jón Stefánsson.
Rætt við Jón
SíSasta sending sumarsins
af SOLID - sportfötum
kemur í húðina í dag. — Lítið inn meðan úr nógu er
að velja. — ÞETTA MERKI TRYGGIR GÆÐIN.
R lí Y K J AV í K
AB — AlþýðublaSiS. Útgefandi: Alþýðuflokkurinn. Hitstjóri: Stefán Pjetursson.
Auglýsingastjóri: Emma Möller. — Ritstjómarsímar: 4901 og 4902. — Auglýsinga-
Eími: 4906. — Afgreiðslusími: 4900. — Alþýðuprentsmiðjan, Hverfisgötu 8—10.
Áskriftarverð blaðsins er 15 krónur á mánuði; í lausasölu 1 króna hvert tölublað.
NYISLENZK málaralist er
aðeins nokkurra áratuga gömul.
Hins vegar tók þjóðin skáldlist
orðsins að arfi, dýran fjársjóð
fegurstu og stórbrotnustu iistá-
verka; hefur sú iist æ síðan
verið öndvegisíþrótt með íslend
ingum, og þar hafa þeir eí til
vill mest afrek unnið. Þegar
þessa er gætt, gegnir furðu, að
við skulum þegar hafa eigrazt
þau góðskáld í línum og litum,
að þjóðin hefur skipað þeim í
öndvegi með sínum beztu þjóð-
skáldum í bundnu máli og ó-1
bundnu, og mun þó enginn geta ;
sagt með sanni, að öndvegið j
hafj sett ofan fyrir það. Enn
furðulegra er það, að þessi hóí-
uðskáld nýislenzkrar málara-
listar skuli um léið vera braut-
ryðjendur hennar og sýnir það ,
bezt á hve skömmum tíma þessi i
listgrein hefur fest rætur og náð
þroska með þjóðinni, að enn eru
þrír þessara góðskálda í íullu
fjöri og líklegir til stórra ■ f-
reka.
Jón Stefánsson listmálari er.
einn þessara góðskálda. Ég
frétti það á skotspónum ekki
alls fyrir löngu, að menntamála
ráð hyggðist efna ;il yfirlitssýn
ingar á verkum pessa gagn-
merka listamanns í byrjun ág-
ústmánaðar og í tilefni þess fór
ég þess á leit við hann, að ég
fengi að rabba við hann stund-
arkorn. Það var auðsótt mál,
„en um sýninguna ; et ég ekkert
sagt,“ mælti hann, „það er
menntamálaráð, sem hefur all-
an veg og vanda af henni, og
það boðar ykkur sennilega á
sinn fund, þegar þar að kemur.“
Þau Jón Stefánsson og frú
hans eruýfyrir skömmu •• omin
heim ur meira en þriggja miss-i
ira dvöl í Danmörku og seizt að
í.húsi sínu við Bergstaðastrætið.
„Upphaflega ætluðum við að
dveljast aðeins vetrarlangt þar
ytra,“ segir Jón. ,,en vorum svo
óheppin, að veikjast af íllkyiíj-
aðri inflúenzu. Læknarnir ráð-
lögðu mér að hafa hægt um rnjo j
fyrst í stað, og því varð það úr,1
að við frestuðum heimförinni. ‘
Það er hlýlegt í dagstofunni á
heimilj þeirra lijóna og bæði
eru þau einkar ástúðleg í við-
móti og góð heim að sækja. Við
höbbúm um dagihn og veginn,
málaralist og jaínvel um stjórn-
mál. ,,Ég hef alla ævi verið frá-
bitinn stjórnmálum,“ segir Jó.i
„Á fyrstu Hafnarárum mínum
var til dæmis Valtýzkan mik’ii
rædd meðal landa þar. Ég vissi
eiginlega aldrei í‘ hverju hun
var fólgin! Hugur minn var
meira við listina og viðfangsefrii
mín öll á því sviði, og þannig
hefur það alltaf verið. En eiii-
ræði og harðstjórn hef ég jafn-
an haft mestu andúð á, í hvaða
formi sem það birtist.“
Og nú hyggst menntamálaiáð
efna til sýningar á verkum ýð-
ar?
,,Já, það stendur til. Það hef-
ur reynzt mér bvsna örðvgt
verk og umsvifamikið, að smala
saman myndum mínum til pess-
arar sýningar. Þær eru dreifðar
víðs vegar eins og gefur að
skilja, menn hafa keypt þær á
sýningum, ekki aðeins hér og á
Norðurlöndum, heldur og víð-
ar, því að þetta hafa veríð menn
alls staðar að, og í fæstum til-
íelium hef ég hirt um að skrá-
setja nöfn kaup-endi na, énda
ekki nærri alitaf haft aðstöðu til
þess. Þess vegna hef ég ekkí
hugmynd um hvar sumar þeirri
eru niðúr komnar. Það á séi-
einnig stað, að fólk er tregf til
að lána myndir á sýningar^ óg
má ef til ydll segja, að þyi sé
það vorkunn. Hins vegar er
þetta allt auðsótt, yarðandi
myndir. sem eru í eign ppin-
berra aðila, en allmargar mynd
ir efíir mig hafa verið key.ptar
til listasafna hér og þar
Gátuð þér urmið að nýjurn
myndum í Danmerk'.'.rdvöiinni,
þrátt fyrir krankleikahn?
,,Já, ég gat það. Ég hef vmnu
stofu úti í Höfn, sem ég le'-'i
öðrúm, þegar ég dvelst hérna,
en hef svo aðgang að, þegar
þangað kemur. Mér er bað nauð
Framh. á 7. síðm. -
AB 4
Listamaðurinn við starf sitt.
Myndin er tekin í vinnustofu hans í húsinu við Bergstað;
strætið. (Ljósm. Pétur Thomsen).