Alþýðublaðið - 29.03.1953, Blaðsíða 6

I
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Sunnudagmn 29. marz 1953
■ iTzíil iiiiilililUHilii
’itíf nm* ?f?t ?f m?*tí t?f *f sisf ?? *ti»
FRANK YERBY
Mnijónahöllín
1 í
Smurt brauð.
Snittur. :
TiL í búðinni allan daginn,. *
Komið og veljið eða sjíxnið,:
Sfid §t FiskurJ
67. DAGUR.
var ekltert annað en hrein upp I til þess að hreinsa mig af hon
gjöf af hálfu föður hennar. um. Ég hræðist ekki nokkurn
Dr: Alfur
Orðhengíli:
ÓHLJÓÐAFTtAMLEIÐSLA —
OFFRAMLEIÐSLA.
Þagnin er eitt hið dýrmæt-
asta, seon manninum er gefið,
hvort sem hann þeg'ir sjálfur,
eða aðrir hegja í nánd viö hann.
í>agnarréttíndin eru sömuleiðis
ein hin dýrmætustu og helg-
ustu réttindi manna í þessu llf;,
og samt er sönnunin sú, að ekki
fer maðurir.n jáfn illa með
siokkra gjöf, sem harm hefur
■þegið, og einmitt þögnína, og
engin. réttindi eru jafn herfilega
brotin og einmitt þagnarrétt-
indin.
Svo herfilega er þessi giöf
misvirt og réttindi þessi brot-
in, að heimur vor er að verða
snarvitlaus af hávaða. Það er
eins og öllnm sé þaö mest í
mun, að brióta þessi réttindi
eins freklega og þeirn er unnt,
ekíki aðeins skrækgajunum og
veindrósunum,. setrn ílækjast um
allar göturfram eftir ötíym nótt
um, heldur og hversdagsgarfustu
og tillitssömustu: marmeskjimi,
sem yfirfjfcitt mega ekki vamm
sitt vita á öðr.um sviðum. Ná-
grannar, sem aldrei mvndu láta
sér toama til hugar. að gera
þér hinn minnsta óréí.t ao öðru
leyti, hirða efckert um, þótt
þeir láti útvaxpstæki eða glym
ski'atta «mja o-g veijxa á þig út
um gílugga nótt .og nýtan dag,
og þannig mæti lengi tel ja. Hvar
sem maður fflækist og fcr glyrr
ur BÚls fconar hávaði í eyrum
manns, nauðsynleguv, en þó oft
ast algerfega ónauðsynlegur.
Hávaðinn er orðið eitt af því,
sem þú getui' ekKi umflúið,
fremur en fr&istinguua. Fýsi þjg
að njóta þagnar í þessum heimi
verðurðu að gera svo vel og
láta gera um þið hljóðheldan
fctefa, eða eitthvað þess háttar.
Ihi getur ekki lengur leitað
hennar uppi á efstu fjallatind-
um, því að þar andskotast ílug
vélarnar fyrir ofan þig, þegar
rnlnnst varir.
Hvemig væri að reyna að
stofna til eintiar þagnarviku á
árí hverju, svona rátt aöeim tll
bess að gefa rnanni forsmekk
af því, semi maðurinn hefur
misst. Tafca öll útvarpstæfci úr
sambandi og — nei, bagnarýk-
an er víst óframkvæinanlcg í
vorum heimi. Við erum ofur-
seíd hávaðanum eins og m.enn-
Jngrunni, og það er ekki að
undra, þótt mannskepnan sé
orðin eins og raun ber v'tni.
Dr. Álfur Orðhcngils.
Átþýdubiaðinu
Pride var búinn að vinna. Hon
um var þegar borgið.
En hún þekkti hann ekki rétt
ennþá, manninn sinn. Hún
vanmat ennþá bæði greind
hans og metnað.
Mér þykir það leitt, herra
Stillworth. Víst langar mig til
þess að gera þér allan þann
greiða, sem ég má, en ég get
ekki gengið að þessu.
Þú . . . þú getur ekki gengið
að þessu. -— Svarti Tom gapti
af undrun. Hvern djöfulinn
sjálfan meinarðu, maður?
Esther leit á mann sinn. Hún
skildi hvorki upp né niður í
hvernig hann gat fengið sig til
þess að hafna slíku tilboði. Frá
hennar sjónarmiði var það í
senn göfugmannlegt og Pride
sérlega hagstætt.
Heyrðu, Pride. Hvers vegna
geturðu ekki gengið að þessu
tilboði pabba?
Ég skal segja ykkur hvers
vegna mér er það ómögulegt.
Þið vitið, að bændurnir, sem
hjálpuðu mér til þess - að
leggja járnbrautina, eiga allir
hlut í fyrirtækinu. Þeir eiga að
vísu minnihlutann, en allt um.
það eiga þeir verulegan hlut
samanlagt. Ég sagði þeim í upp
hafi, að þeir myndu njóta góðs
af þessari framkvæmd, og þeir
trúðu mér, ella hefðu þeir ekki
lagt mér það lið, sem þeir
gerðu, þegar mér lá mst á. Það
er uppskerutíminn hjá þeim
núna. Ég get ekkert flutt með
lestinni næstu vikurnar heldur
en framleiðslu þeirra, og má
þakka fyrir ef þessi eina lest
mín getur annað því. Ég gaf
þeim æruorð mitt, og ég ætla
mér ekki að bregðast þeim.
Hann leit á Stillworth og
brosti góðlátlega. Þú ætlast þó
víst ekki til þess af mér að
ég gangi á bak orða minna,
herra Stillworth, er það?
Þjófur. — Ræningi — öskr-
aði svarti Tom. Hann var ekki
sterkur á svellinu, þegar til rök
ræðna kom, og greip þá gjarn-
an til slíkra upphrópana, þegar
á móti blés.
Þú hefur heiðrað mig með
þessum nafngiftum svo oft áð
ur, Thomas Stillworth, að ég
er hættur að kippast við.
En ég verð gjaldþrota. — Ég
þoli ekki að bíða.
Það hryggir mig, autaði
Pride í barm sinn. Sannarlega
hryggir það mig, en ég get ekki
að því gert.
Ég skal ná mér niðri á þér,
Pride Dawson. Ég íæ Vander-
bilt í lið með mér. Hann heíur
einhver ráð til þess að koma
þér í opna skjöldu, þótt þú
þykist eiga alls kostar við mig.
Þín vegna vona ég að þú
grípir ekki til slíkra örþrifa-
ráða. En viljir þú umfram allt
leggjast svo lágt, þá hræðist ég
ekki miljónirnar hans Vander
bilts. Ég mun hafa einhver ráð
sólunni, það
Thomas Still-
mann undir
skaldu vita.
worth.
Stillworth sneri hattinum ó-
þolinmóðlega milli handa sér og
leit á klukkuna.
Henær kemur þessi djöfuls
lest þín hingað aftur í kvöld,
Dawson?
Pride stóð upp.
Á miðnætti í kvöld. Ætlarðu
að fara aftur til New York í
nótt?
Nei. Ég ætla til Millville.
sinn, tók fram stóran bunka af
peningaseðlum og rétti Harry
tvo fimmtíu doliara seðla.
Hérna eru hundrað dollarar,
Harry, sagði hann. Seint í
kvöld mun koma til þín handrit
að skímskeyti, sem Thomas
Stillworth ætlar að fá sent til
New York. Þú mátt ekki senda
það. ekki fyrir nokkurn mun.
Láttu það liggja 'hér óafgreitt
í svo sem tvo daga, að minnsta
kosti. Ef hann ætlar að bíða eft
ir því, að þú sendir það á með-
an hann stendur við, þá verð-
urðu að látast verða að senda
lOra-viðáerðlrw [
Fijót og góð afgreiðslfi.»
GUÐL. GÍSLASON,
Laugavegl 63,
sfmi 81218. :
Þarf að hugsa málið rækilega.! annað smískeyti, ‘ þangað til
Þú skat vita, að ég get gert honum leiðist að bíða. Ef það
allt, sem ég þarf til þess að tekst- ekki, þá áttu að látast
koma þér á kné, þótt ég fari | senda það, en taka senditækið
ekki til New York. Ég þarf úr sambandi án þess að hann
ekki annað en hringja þangað. gruni nokkuð. Skilurðu mig?
Pride ygldi sig. Allt í einu
datt honum nokkuð í hug.
Þér er velkomið að gista
hérna hjá okkur í nótt. ef þú
kærir þig um, Stilworth. Hvað
mig snertir, þá hef ég skyldu-
störfum að gegna, og þarf að
fara nú þegar. Ég vona að þú
látið fara vel um þig á meðan.
Sé þig seinna Stillworth. Ég
verð ekki mjög Iengi. Hann
Iaut að konu sinni og kyssti
hana á kimúna. Rétti sig ekki
strax upp, heldur kyssti hana
aftur og hvíslaði svo lágt, að
Stillworth heyrði ekki: Láttu
ekki á neinu bera, Esther, en
það getur verið að ég þurfi að
vera svo sem viku í burtu.
Mjög áríðandi fyrir mig að
fara strax. Get ekki gefið þér
nánari skýringu í bili. Því
næst rétti hann úr sér og stik
aði til dyra.
Hann hljóp út 1 hesthús,
Ieiddi bezta hestinn út, spennti
hann fyrir lítinn vagn og hrað-
aði sér í áttina til Millville.
Hann nam ekki staðar fyrr en
út fyrir talsímastöðinni. Hann
sneri sér að símaverðinum og
sagði fljótmæltur:
Verður þú á vakt þangað til
á miðnætti, Harry?
Ég verð á vakt í alla nótt,
Dawson. Harry var vel til
Prides eins og raunar flestum,
sem hann komst í kynni við.
Pride greip niður í vasa
Augun í Harry urðu kringl-
ótt af undrun. Hann vissi ekki
hvaðán á sig stóð veðrið.
Það' cr um líf og dauða að
tefla-fýrir mig, Harry, að þú
gerir-éins og ég segi þér. Still-
worth- ætlar að finna eitthvað
ráð til þess að gera mig gjald-
þrota.-Ég ætla ekki að láta hon
um takast það, og þú getur orð
ið mér að miklu liði, ef þú ger
ir eins og ég bið þig.
Ég -skil þig mætavel, Pride
Pawson. Harry varð glaður
við að geta gert honum þennan
greiðá: Og ef skeytið kemur
ekki fyrr en á morgun, þá skal
ég segja honum Jake frá, hvað
honucþ. ber að gera, ef skeytið
kemur eftir að ég fer af vakt-
inni. Hann tekur við af mér í
fyrramálið.
Gott og vel, muldraði Pride.
Hann vissi, að hann gat fuli-
komlega treyst honum Harry.
Það hafði hann reynt fyrr.
Px-ide tók til við að leita Tim
McCarthy úppi. Hann rakst á
hann við birgðageymslurnar
hjá S|i!hvort.h. Hann sá um mót
töku a- kolum þeim, sem dag
lega |oibu upp úr námunurn.
Hliistaðu nú á mig, Tim
McCarthy. Ég ætla að trúa þér
fyrir málefni nokkru, og aldi'ei
hefurl jxokkur maður haft að-
stöðu- til þess að gera mér slík
an greiða, sem nú er á valdi
þínu.
t®llllllliIlll!l!I!III!l!lí[[!illBIB!!ll!!!l!lll]|lllillll]|lliílilIll]itlll!lJl]ll!ll]ilIlI]||]Illl]l(l!lll!!öí]||jlll||!li!lllll!|lllllit]|l!lí!!íjilii;ill]!llllilll]l]llíltlllIllllllllllilll|lllil!ll
Oermanla
Germaniu verður haldinn í Þjóðleikhúskjallaranum
mánud. 30. marz og hefst þá stundvíslega kl. 8 e. h.
Dagskrá:
Venjuleg aðalfundai'stöi'f.
Að loknum aðalfundarstörfum:
1 Hljómleikar.
2. Sýndar verða 2 stuttar kvikmynair.
3. Dans.
Félagsmenn eru hvattir til að fjölmenna á fund-
Smurt hrauð :
oö snittur.
NestisBakkar. :
ódýrast og bezt. Vin-j
samlegast pantið me8j
íyrirvara. :
K
■
SIATBARINN
m
Lækjargötu •» ;
Sími 8Q34ð» ’
Köld borð oá
heitur veizlu- :
matur.
Slíd & Flskur.l
SamúSarkori
m
■
■
Slysav&raafélaga f tlanáa j
kaupa flestir. Fést hjá •
slysavarnadeildum nm:
land allt 1 Rvík í hann-1
yrðaverzluninni, Banka- ■
atræti 8, VeraL Gunnþór-:
unnacr EEalIdórsd. og ekrif-:
atofu félagsins, Grófin 1.5
Afgreidd f síma 4897. ~5
Heitið á slysavarnafélagið.:
Þa8 bregat ekkL I
Nýlasendl- :
bíiastöðin h.f. =
hefur afgreiðslu í Bæjar-jJ
bílastöðin.hi 1 Aðalatræti 5
18. — Sími 1395. E
Mlnníngarsnlöfd :
; Baraaspítalasjóð* Hringíim j
! eru afgreidd í Hannyrða-:
| verzl. Refill, Aðalstræti 1S;
; (áður verzL Aug. Svend-5
j sen), í Verzluninni Victor,:
i Laugavegi 33, Holts-Apó-*
| tekl, Langholtsvegi 84,5
j Verzl. Álfabrekku við Suð- jj
j urlandsbraut og I>ó«t«in#-E
í búð, Snorrabraut 61. =
mn.
Stjórnin,
1BM5HMI
| Hús og íbúðir
\ af ýmsum stærðum I
■ bænum, útverfum bæj-
i arins og fyrir utan bæ»
: ínn til sölu. — Höfum
! einnig til sölu jarðir,
\ vélbáta, bifreiðir og
I verðbréf.
kj
j Nýja fastelgnajalan.
j Bankastræti 7.
■ Sími 1518 og kl. 7,36-—
; 8,30 e. h. 81546.
Aiþýðublaðinu
§