Alþýðublaðið - 29.03.1953, Blaðsíða 7
Sunnndaginn 29, maTZ 1952
ALÞVÐUBLAÐI9
%
FEIAOSLIF
VALUR: Knattspyrnumcnn.
Meistara, 1. og 2. fl. Æfing
annað kvöld kl. 7,30 að Hlíðar
enda.
Minninðarsolöld j
ivalarheimilis aldraðra sj-ó-:
manna fást á eftirtö’.dum;
stöðum f Reykjavík: Skrií- *
stofu sjómannadagsráðs,
Grófin 1 (gengið Inn frá:
Tryggvagötu) sími 82075, ■
skrifstofu Sjómannafélag* j
Reykjavíkur, Hverfisgötu t
8—10, Veiðarfæraverzlunin •
Verðandi, Mjólkurfélagshús- j
inu, Guðmundur Andréssoc:
gullsmiður, Laugavegi 50, ■
Verzluninni Laugateigíir, j
Laugateigi 24, tóbaksverzlun j
inni Boston, Laugaveg 8,;
og Nesbúðinni, Nesvegi 39, *
í Hafnarfirði hjá V. Long.
Ræða Gylfa
Frarnhald af 5 síðu.
íslendinga gefst tækifæri til
öðru landi. íslenzku handritin
Islendinga gefst tækifæri til
þess að leysa deilumál milli
tveggja norrænna þjóða þann-
ig, að til fyrirmyndar væri á - lik * b „knii .
alþjóðavettvangi. Með þessu á ' " ^ ’
M.s. Dronning
ndri
fer til Færeyja og Kaupmanna
hafnar, laugardaginn 4. apríl n.
k. — Pantaðir farseðlar óskast
sóttír á mánudag. Flutningur
óskast tilkynntur sem fyrst.
Skipaafgreiða Jes ZiraSen.
Erlendur Pétursson.
ég ekki við það, að í kjölfar af-
hendingar Dana á íslenzku
handritunum ætti að sigla alls
herjar afhending á menningar-
verðmætum af hálfu þeirra
þjóða, sem með einhverjum
hætti hafa komizt yfir—verð-
mæti, sem sköpuð hafa verið í
öðru landi. íslenzku íiandritin
í Danmörku eiga sér enga hlið-
stæðu í heiminum. Engin þjóð
önnur en íslendingar á bóksíaf
Iega allan sýnilegan vott um
uppruna sinn sem menhííipir-
þjóðar, á allan merkásta skerf-
inn, sem hún hef.ur lágt til
heimsmenningarinnar, í hoíid-
um annarrar þjóðar. Þótt Ðanir
rit, sem nú eru varðveitt í
Danmörku. Hún gerir það af
því að hún telur þau grund-
völl þeirrar menningar, sem
hún á tilvist sína að þakka og
hefur varðveitt í þúsund ár.
Hún gerir það af því, að hún
trúir því, að menningar- og sið-
gæðisþroski norrænna þjóða
það, sem heil þjóð telur
hluta af sjálfri sér, getur
hvergi átt heima nema í
höndum hennar sjálfrar.
Gylfi Þ. Gíslason.
75 éra í gær
Framhald af 4. síðu.
hreppi. Föður sinn missti
Árni ungur, og var hann þá tek-
inn til fósturs af móðurforeldr
um sínum, þeim Guðmundi
bónda Tómassyni og Elíriu Ein
arsdóttur í Hróarshoici 1 Flóa,
og þar ólst hann upp.
Síðar, eftir nokkurra ára
vinnumennsku, hóf hann tré-
rökstutt með því einu kröfu
um afhendingu annarra rhenn-
ingarverðmæta.
MENNINGARHAGSMUNIR.
VERALDLEGIR H AGS-
MUNIR. -'-úrf
FulHrúaráð verkaiýðsíélaganna í ReykjavíL
Fulllrúaráðsfundur
verður haldinn þriðjudaginn 31. marz 1953 klukkan 8,30
e. h. í Alþýðuhúsinu við Hverfisgötu.
Fundarefni:
1. Kosning 1. maí-nefndar.
2. Kosning eins manns í stjórn Styrktarsjóðs verka-
manna og sjómannafélaganna, og eins endurskoð-
anda.
3. Önnur mál.
Fulltrúaráð verkalýðsfélaganna.
en veraldlesdr
miklu stærri
Páskarnir náigast '
Karlmanna-
föt .. .
frakkar
skyrtisr.
Kuldaúípttr
kvenna
karla (zabó?sútun)
Barna (ný tegund).
Vesturgötu 17. Sími 1891,
afhentu íslendingum öll hstpd- ‘ smíðanám hjá S’gurði Magn-
ritin, gæti engín önnur bjóð ússyni á Baugsstööum, og lauk
bví é tilsettum tíma, enda
mátti heita, að allir hlutir léku
í höndum hans og að allt lægi
opið fyrir honum, er iðn hans
og vinnu snerti, og þó raunar, Á FUNDI félagsins í gær var
miklu fleira, eins og síðar kom samþykkt svohljóðandi álykt-
á daginn. : un:
Tvr;r;n-<«„: r„„ i • - Skömmu eftir aldamótm réð, Fundur Ttónskáldafélags ís-
sem fæSt í aleS M h“n til Jóhannesa r Heyk-! lands, haldinn 24. marz 1953,
handrítanna if j,'if r> dals í Hafnarfirði, sem þá hafði mótmælir eindregið þeirri ráð-
væri fóhnft ' i,ví « i ' ana! ým’s stórvirki á prjónunum, stöfun úthlutunarnefndar lista
Znn níl ^ ’r'. svo sem by^inSu verksmiðju- mannalauna, að skipa tónlist-
. '. . K þl° eims- bú rafstöðvar og húsa ef inni í þriðja sæti við úthlutun
hasrsmumr emnar smæstu -me]1 . , f J. , .
þjóðar veraldar metnir meir ymSU tæl’ a ars elnS °g reyndar emn'
haesmunir Hjá Reykdal undi Árni sér lg a ur' .
þjóðar af'hið bezta. Þar voru nýstárleg , Fundunnn vitir ennfremur
vörzlu verðmæta sem safn-1 viðfangsefni, eins og rafmagn- Pa0 kæruleysi nefndarinnar að
grina. ið og timburvinnslitvélarnar, þverskallast við tilmælum fé-
Það er rétt, að adir geri sér sem hvort tveggja var honum lagsins um að veita fulltrúum
Ijóst, að £ íslenzku handritun-' nýtt. Þar var líka unnið með þess viðtal og leita álits tónlist
um fel=t gevsimikið verðmæti áhuga og dugnaði og það líkaði armanna áður en úthlutun færi
frá sjónarmiði safnamanna. Það honum vel. Hef ég oft heyrt fram.
væri að bessu levti mikiÞfórn Árna minnast með ánægju við- x>ar sem þekking manna hér
af hálfu Dana að afhéndá öll fangsefna sínna og vmnuEélaga á iþessari list hefur til skamms
handritm. Til hess geta Danir frá þeim tíma. tíma verið sv0 lítil) sýndist
að sjálfsöeðu vísað í andmæl- svo> ag vig fyrjrtæki þau lengi vonlaust að gera tilraun-
um sínum gegn afhendmgu er jjeyjjdal stofnaði til, bæði ir til að auka skilning á opin-
an ri .anra. -i.n a . s anr í í timburverksmiðj u og rafstöð, berri meðferð málefna hennar.
vorzlu fslendinea, hefðu hand-1 þó að hvort tveggja kæmist Nú er þó svo komið,
ntm ekki aðems gildi sem síðar j annarra eigUl starfaði
safnaverðmæti. Þau hef«n bar Árn. fiíðan með litlum frávik-
sams konnr gildi og sjálft þjóð- I
ernið. siálf tunffan, sjálí -vit-| Hugur Árna Sigurðssonar
tmd. BióSnt-innar umrþað að hneigðist fijótt að tekniskum
e’2a forb'S 05 framtíð sem ís-, vigfangsefnUm, og svo hefur
1 erzk bióð I neitun af Dana | jafnnr> verið síðan. Hann hef-
hálfu um að afhenda handritin
Tónská Idafélag ið mófmælir
úfhiufun lisfamannaiauna
þjóðernislegu hættu, er stafar
af kæruleysi gagnvart þessari
list, sem getur náð svo miklu
dýpri tökum en aðrar list-
greinir.
ur, auk trésmíðanna, sem hafa orðið
að til
gagns mætti verða að minna á
eftirfarandi staðreyndir:
1.) Sköpun æðri tónverka út
heimtir hlutfallslega : meiri
tíma en önnur liststörf. Ómögu
legt er að veigamikil tónverk
til sem íhlaupa
fælist bað, að slíka haesmuni verið ,hans áðalstarf, stundað vinna. Marga vinnudaga þarf
hari að meta mrnna en þá, sem iengi) eins og aður cr að vikið, stundum eingöngu til að skrifa
fvrst o» froract ern stúdd-'r
safnasiónarwiðum. t>að V'"ri
fiön=knm st-íórýarvnidum elcki
_t.il sóma að pera bannig uprt á
milli beil'ra vavðrv)«'ta. sffih"hév
ér um að Með Hví mótí
væri Umh,ei.mimjm. ekki p'efið
Q’ott fordæmi, heidur íút, Hitt
væri þeim t.il sóma, að ýiður- j
kenna vildi heirra menmný0
Fjélbreyif kvéldskemsnf-
m fil sfyrkfar rvesku
störf rafvirkja, og allt það, er niður tónkafla þann, sem hljóm
stóð í sambandi við rafstöðvar-
gæzluna á Hörðuvöllum, og
það með hinni inestu prýði.
ar á örfáum sekúndum aðeins.
2.) Tónskáld hafa ekki færi á
að lcynna verk sín með svo auð
\mislegt annað hefur hann veir|ulT1 hætti sem rithöfundar
lagt á gjörva hönd, allt fra
klukkum
í mótora og bila. Lék það allt
og hió^rni^a^nvma ’•%. u °svo sem einum mannsaldri
S Alþýðublaðinu
Auglýsið
iendincrpr* pí{(a næip f sam-
bfmd’ við harvdritin oa erú svo
sterkir.
rtlrl
falla. Meðan íslenzk bíóð.rbypíf
;i- v.^tto háod. muh hún gara
kröfu til be«s. að Ðanir af-
hendi henni öll íslenzk ha:nd-
,, og myndlistarmenn og öðlast
og saumavelum upp , , , . r .
„„ uo„ t Ai. K.,* „n’+ var*a tekjur af verkum smum
fyrr en þau eru flutt opinber
lega og flutningsgjöld greiðast.
3.) Mikinn kostnað þarf að
i i höndum hans, Að vísu má
segja að Árni sé líklega íædd
. ' ' ::: hann talio paö hata nao ser
rkir. Tcieudm^r , æot3 kku8( að hann hlaut ekki há
tn+ið brfta ruru tójjecíu fræðslu í bessum gþein
/T _ •K r„l ^ ~ ,-1- KÍAA -'l*Vr r*r*
Nýjiomnir vandaðir
hentugir fyrir teikni-)
stofur, lækna, skóla-
o. fl.
IÐJA
Lækjargötu 10. —
Laugaveg 63
Símar 6441 og 81066.
of fljótt. því að elltaf hefur leggja fram til að fá tónverkin
hann' talið bað bafa fcáð sér Autt, fjölritun tónverka kost-
ar stórfé, svo og flutningur-
inn sjálfur, en verkin verða
um, sem hann óskaði og hann oft, jaínvel aí kunnáttumönn-
siálfsast heíði aflað sér, ef um, ekki metin fyrr en eftir
moguleikar hefðu þá verið margendurtekna áheyrn.
fyrir hendi í þeim sökum svip- Fundurinn leyfir sér að mót
að og nu er. v , „ mæla því skeytingarleysi þings
Arm hef.ur alla t:ð verið ela« j stjórnar að fela meðferð iist
vær og lettlyndur og hrokur
alls fagnaðar, hvár sem hann
hefur verið. Vinir hans og kunn
ingjar eru því margir. Nú
um skeið hefur hann.þó ekki
verið he;ll heilsu. oy skvaair
bað nokkuð á afmælissleðina.
Kona hans Svlvía ísaksdóttir,
sem hefur verið honum mikið
cóður lífsförunautur, nú á
fimmta tug ára og börnin
beirra brjú, sem á lífi eru,
tengdabörn og' baniabörn,
mála mönnum, sem hvorki
hafa þekltingu né áhuga á tón
list og- leyfir sér c.3 benda á þá
munu einnig gera sitt til að
Árna verði afmælið ánægju-
legt og eftirminnilegt. Við vin-
ir hans þökkum honum íyrir
ótaldar ánægjustundir og ósk-
um honum þess, að ævikvöldið
megi verðá bjart og fagurt.
Emil Jónsson.
NÆSTKOMANDI þriðjudags
kvöld verour efnt til kvöld-
skemmtunar í Austurbæjar-
bíói. Á skemmtun þessari munu
koma fram nokkrir kunnustu
skemmtikraftar bæjarins. Má
þar helzt nefna Soffíu Karls-
dóttur, Alfreð Clausen, Ingþór
Haraldsson munnbörpuleLkara.
Gest Þorgrímsson eftirhemiu
söngvara. Baldur og Xonna. en
Konni hefur nú skipt um gerfi
og er klæddur sem sjómaður og
er samtalsþáttur hans og Bald
urs í samræmi við það. Enn-
fremur mun Svavar Lárusson
söngvari koma þarna íram'og
eins Svavar Jóhanr.esson, sem
nýlega hefur komið fram’ í
skemmtanalífinu, gerir hárm
hinar furðulegustu lisíir með
kylfum og boltum. Kynnir á
skemmtun þessari verður hinn
landskunni leikari Haraldur A,
Sigurðsson og bá mun hljóm-
sveit Kristjáns Kristjánssonar
og leika þarna.
Hópur ungra manna, sem
nefna sig „KF 13l' gangast fvr
ir skemmtun þessari og verður
öllum ágóðanum af skemmtun-
inni varið til styrktar hinni
veiku telpu Fánney Ármanns-
dóttir, en söfnun hefur einmitt
staðið yfir undani'arið fyrir
telpu þessa á vegum blaðanna.
G-efst almenningi ekki aðeins
tækifæri til að sjá marga kunna
skemmtikrafta á einni og sömn
skemmtuninni heldur og um
leið tækifæri til að styrkja gOtt
málefni. Hefur séra Árelíus
Níelsson, sem er nolckuð kunn
ur högum hinnar veiku telpti
sagt, að hún megi eiga von á
fulum bata ef að nægilegt fjár
magn er fyrir hendi til að
greiða læknisaðgerð eriendis,
en fjárhagur foreldra hennar
er slæmur þar sem faöir bena
ar er að mestu leyti örykji.