Alþýðublaðið - 29.03.1953, Blaðsíða 7

Alþýðublaðið - 29.03.1953, Blaðsíða 7
Sunnndaginn 29, maTZ 1952 ALÞVÐUBLAÐI9 % FEIAOSLIF VALUR: Knattspyrnumcnn. Meistara, 1. og 2. fl. Æfing annað kvöld kl. 7,30 að Hlíðar enda. Minninðarsolöld j ivalarheimilis aldraðra sj-ó-: manna fást á eftirtö’.dum; stöðum f Reykjavík: Skrií- * stofu sjómannadagsráðs, Grófin 1 (gengið Inn frá: Tryggvagötu) sími 82075, ■ skrifstofu Sjómannafélag* j Reykjavíkur, Hverfisgötu t 8—10, Veiðarfæraverzlunin • Verðandi, Mjólkurfélagshús- j inu, Guðmundur Andréssoc: gullsmiður, Laugavegi 50, ■ Verzluninni Laugateigíir, j Laugateigi 24, tóbaksverzlun j inni Boston, Laugaveg 8,; og Nesbúðinni, Nesvegi 39, * í Hafnarfirði hjá V. Long. Ræða Gylfa Frarnhald af 5 síðu. íslendinga gefst tækifæri til öðru landi. íslenzku handritin Islendinga gefst tækifæri til þess að leysa deilumál milli tveggja norrænna þjóða þann- ig, að til fyrirmyndar væri á - lik * b „knii . alþjóðavettvangi. Með þessu á ' " ^ ’ M.s. Dronning ndri fer til Færeyja og Kaupmanna hafnar, laugardaginn 4. apríl n. k. — Pantaðir farseðlar óskast sóttír á mánudag. Flutningur óskast tilkynntur sem fyrst. Skipaafgreiða Jes ZiraSen. Erlendur Pétursson. ég ekki við það, að í kjölfar af- hendingar Dana á íslenzku handritunum ætti að sigla alls herjar afhending á menningar- verðmætum af hálfu þeirra þjóða, sem með einhverjum hætti hafa komizt yfir—verð- mæti, sem sköpuð hafa verið í öðru landi. íslenzku íiandritin í Danmörku eiga sér enga hlið- stæðu í heiminum. Engin þjóð önnur en íslendingar á bóksíaf Iega allan sýnilegan vott um uppruna sinn sem menhííipir- þjóðar, á allan merkásta skerf- inn, sem hún hef.ur lágt til heimsmenningarinnar, í hoíid- um annarrar þjóðar. Þótt Ðanir rit, sem nú eru varðveitt í Danmörku. Hún gerir það af því að hún telur þau grund- völl þeirrar menningar, sem hún á tilvist sína að þakka og hefur varðveitt í þúsund ár. Hún gerir það af því, að hún trúir því, að menningar- og sið- gæðisþroski norrænna þjóða það, sem heil þjóð telur hluta af sjálfri sér, getur hvergi átt heima nema í höndum hennar sjálfrar. Gylfi Þ. Gíslason. 75 éra í gær Framhald af 4. síðu. hreppi. Föður sinn missti Árni ungur, og var hann þá tek- inn til fósturs af móðurforeldr um sínum, þeim Guðmundi bónda Tómassyni og Elíriu Ein arsdóttur í Hróarshoici 1 Flóa, og þar ólst hann upp. Síðar, eftir nokkurra ára vinnumennsku, hóf hann tré- rökstutt með því einu kröfu um afhendingu annarra rhenn- ingarverðmæta. MENNINGARHAGSMUNIR. VERALDLEGIR H AGS- MUNIR. -'-úrf FulHrúaráð verkaiýðsíélaganna í ReykjavíL Fulllrúaráðsfundur verður haldinn þriðjudaginn 31. marz 1953 klukkan 8,30 e. h. í Alþýðuhúsinu við Hverfisgötu. Fundarefni: 1. Kosning 1. maí-nefndar. 2. Kosning eins manns í stjórn Styrktarsjóðs verka- manna og sjómannafélaganna, og eins endurskoð- anda. 3. Önnur mál. Fulltrúaráð verkalýðsfélaganna. en veraldlesdr miklu stærri Páskarnir náigast ' Karlmanna- föt .. . frakkar skyrtisr. Kuldaúípttr kvenna karla (zabó?sútun) Barna (ný tegund). Vesturgötu 17. Sími 1891, afhentu íslendingum öll hstpd- ‘ smíðanám hjá S’gurði Magn- ritin, gæti engín önnur bjóð ússyni á Baugsstööum, og lauk bví é tilsettum tíma, enda mátti heita, að allir hlutir léku í höndum hans og að allt lægi opið fyrir honum, er iðn hans og vinnu snerti, og þó raunar, Á FUNDI félagsins í gær var miklu fleira, eins og síðar kom samþykkt svohljóðandi álykt- á daginn. : un: Tvr;r;n-<«„: r„„ i • - Skömmu eftir aldamótm réð, Fundur Ttónskáldafélags ís- sem fæSt í aleS M h“n til Jóhannesa r Heyk-! lands, haldinn 24. marz 1953, handrítanna if j,'if r> dals í Hafnarfirði, sem þá hafði mótmælir eindregið þeirri ráð- væri fóhnft ' i,ví « i ' ana! ým’s stórvirki á prjónunum, stöfun úthlutunarnefndar lista Znn níl ^ ’r'. svo sem by^inSu verksmiðju- mannalauna, að skipa tónlist- . '. . K þl° eims- bú rafstöðvar og húsa ef inni í þriðja sæti við úthlutun hasrsmumr emnar smæstu -me]1 . , f J. , . þjóðar veraldar metnir meir ymSU tæl’ a ars elnS °g reyndar emn' haesmunir Hjá Reykdal undi Árni sér lg a ur' . þjóðar af'hið bezta. Þar voru nýstárleg , Fundunnn vitir ennfremur vörzlu verðmæta sem safn-1 viðfangsefni, eins og rafmagn- Pa0 kæruleysi nefndarinnar að grina. ið og timburvinnslitvélarnar, þverskallast við tilmælum fé- Það er rétt, að adir geri sér sem hvort tveggja var honum lagsins um að veita fulltrúum Ijóst, að £ íslenzku handritun-' nýtt. Þar var líka unnið með þess viðtal og leita álits tónlist um fel=t gevsimikið verðmæti áhuga og dugnaði og það líkaði armanna áður en úthlutun færi frá sjónarmiði safnamanna. Það honum vel. Hef ég oft heyrt fram. væri að bessu levti mikiÞfórn Árna minnast með ánægju við- x>ar sem þekking manna hér af hálfu Dana að afhéndá öll fangsefna sínna og vmnuEélaga á iþessari list hefur til skamms handritm. Til hess geta Danir frá þeim tíma. tíma verið sv0 lítil) sýndist að sjálfsöeðu vísað í andmæl- svo> ag vig fyrjrtæki þau lengi vonlaust að gera tilraun- um sínum gegn afhendmgu er jjeyjjdal stofnaði til, bæði ir til að auka skilning á opin- an ri .anra. -i.n a . s anr í í timburverksmiðj u og rafstöð, berri meðferð málefna hennar. vorzlu fslendinea, hefðu hand-1 þó að hvort tveggja kæmist Nú er þó svo komið, ntm ekki aðems gildi sem síðar j annarra eigUl starfaði safnaverðmæti. Þau hef«n bar Árn. fiíðan með litlum frávik- sams konnr gildi og sjálft þjóð- I ernið. siálf tunffan, sjálí -vit-| Hugur Árna Sigurðssonar tmd. BióSnt-innar umrþað að hneigðist fijótt að tekniskum e’2a forb'S 05 framtíð sem ís-, vigfangsefnUm, og svo hefur 1 erzk bióð I neitun af Dana | jafnnr> verið síðan. Hann hef- hálfu um að afhenda handritin Tónská Idafélag ið mófmælir úfhiufun lisfamannaiauna þjóðernislegu hættu, er stafar af kæruleysi gagnvart þessari list, sem getur náð svo miklu dýpri tökum en aðrar list- greinir. ur, auk trésmíðanna, sem hafa orðið að til gagns mætti verða að minna á eftirfarandi staðreyndir: 1.) Sköpun æðri tónverka út heimtir hlutfallslega : meiri tíma en önnur liststörf. Ómögu legt er að veigamikil tónverk til sem íhlaupa fælist bað, að slíka haesmuni verið ,hans áðalstarf, stundað vinna. Marga vinnudaga þarf hari að meta mrnna en þá, sem iengi) eins og aður cr að vikið, stundum eingöngu til að skrifa fvrst o» froract ern stúdd-'r safnasiónarwiðum. t>að V'"ri fiön=knm st-íórýarvnidum elcki _t.il sóma að pera bannig uprt á milli beil'ra vavðrv)«'ta. sffih"hév ér um að Með Hví mótí væri Umh,ei.mimjm. ekki p'efið Q’ott fordæmi, heidur íút, Hitt væri þeim t.il sóma, að ýiður- j kenna vildi heirra menmný0 Fjélbreyif kvéldskemsnf- m fil sfyrkfar rvesku störf rafvirkja, og allt það, er niður tónkafla þann, sem hljóm stóð í sambandi við rafstöðvar- gæzluna á Hörðuvöllum, og það með hinni inestu prýði. ar á örfáum sekúndum aðeins. 2.) Tónskáld hafa ekki færi á að lcynna verk sín með svo auð \mislegt annað hefur hann veir|ulT1 hætti sem rithöfundar lagt á gjörva hönd, allt fra klukkum í mótora og bila. Lék það allt og hió^rni^a^nvma ’•%. u °svo sem einum mannsaldri S Alþýðublaðinu Auglýsið iendincrpr* pí{(a næip f sam- bfmd’ við harvdritin oa erú svo sterkir. rtlrl falla. Meðan íslenzk bíóð.rbypíf ;i- v.^tto háod. muh hún gara kröfu til be«s. að Ðanir af- hendi henni öll íslenzk ha:nd- ,, og myndlistarmenn og öðlast og saumavelum upp , , , . r . „„ uo„ t Ai. K.,* „n’+ var*a tekjur af verkum smum fyrr en þau eru flutt opinber lega og flutningsgjöld greiðast. 3.) Mikinn kostnað þarf að i i höndum hans, Að vísu má segja að Árni sé líklega íædd . ' ' ::: hann talio paö hata nao ser rkir. Tcieudm^r , æot3 kku8( að hann hlaut ekki há tn+ið brfta ruru tójjecíu fræðslu í bessum gþein /T _ •K r„l ^ ~ ,-1- KÍAA -'l*Vr r*r* Nýjiomnir vandaðir hentugir fyrir teikni-) stofur, lækna, skóla- o. fl. IÐJA Lækjargötu 10. — Laugaveg 63 Símar 6441 og 81066. of fljótt. því að elltaf hefur leggja fram til að fá tónverkin hann' talið bað bafa fcáð sér Autt, fjölritun tónverka kost- ar stórfé, svo og flutningur- inn sjálfur, en verkin verða um, sem hann óskaði og hann oft, jaínvel aí kunnáttumönn- siálfsast heíði aflað sér, ef um, ekki metin fyrr en eftir moguleikar hefðu þá verið margendurtekna áheyrn. fyrir hendi í þeim sökum svip- Fundurinn leyfir sér að mót að og nu er. v , „ mæla því skeytingarleysi þings Arm hef.ur alla t:ð verið ela« j stjórnar að fela meðferð iist vær og lettlyndur og hrokur alls fagnaðar, hvár sem hann hefur verið. Vinir hans og kunn ingjar eru því margir. Nú um skeið hefur hann.þó ekki verið he;ll heilsu. oy skvaair bað nokkuð á afmælissleðina. Kona hans Svlvía ísaksdóttir, sem hefur verið honum mikið cóður lífsförunautur, nú á fimmta tug ára og börnin beirra brjú, sem á lífi eru, tengdabörn og' baniabörn, mála mönnum, sem hvorki hafa þekltingu né áhuga á tón list og- leyfir sér c.3 benda á þá munu einnig gera sitt til að Árna verði afmælið ánægju- legt og eftirminnilegt. Við vin- ir hans þökkum honum íyrir ótaldar ánægjustundir og ósk- um honum þess, að ævikvöldið megi verðá bjart og fagurt. Emil Jónsson. NÆSTKOMANDI þriðjudags kvöld verour efnt til kvöld- skemmtunar í Austurbæjar- bíói. Á skemmtun þessari munu koma fram nokkrir kunnustu skemmtikraftar bæjarins. Má þar helzt nefna Soffíu Karls- dóttur, Alfreð Clausen, Ingþór Haraldsson munnbörpuleLkara. Gest Þorgrímsson eftirhemiu söngvara. Baldur og Xonna. en Konni hefur nú skipt um gerfi og er klæddur sem sjómaður og er samtalsþáttur hans og Bald urs í samræmi við það. Enn- fremur mun Svavar Lárusson söngvari koma þarna íram'og eins Svavar Jóhanr.esson, sem nýlega hefur komið fram’ í skemmtanalífinu, gerir hárm hinar furðulegustu lisíir með kylfum og boltum. Kynnir á skemmtun þessari verður hinn landskunni leikari Haraldur A, Sigurðsson og bá mun hljóm- sveit Kristjáns Kristjánssonar og leika þarna. Hópur ungra manna, sem nefna sig „KF 13l' gangast fvr ir skemmtun þessari og verður öllum ágóðanum af skemmtun- inni varið til styrktar hinni veiku telpu Fánney Ármanns- dóttir, en söfnun hefur einmitt staðið yfir undani'arið fyrir telpu þessa á vegum blaðanna. G-efst almenningi ekki aðeins tækifæri til að sjá marga kunna skemmtikrafta á einni og sömn skemmtuninni heldur og um leið tækifæri til að styrkja gOtt málefni. Hefur séra Árelíus Níelsson, sem er nolckuð kunn ur högum hinnar veiku telpti sagt, að hún megi eiga von á fulum bata ef að nægilegt fjár magn er fyrir hendi til að greiða læknisaðgerð eriendis, en fjárhagur foreldra hennar er slæmur þar sem faöir bena ar er að mestu leyti örykji.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.