Alþýðublaðið - 20.06.1953, Blaðsíða 4

1
ALÞÝÐUBLAÐEÐ
Laugaráaginn- 20. júní 1953
Útgef&ndi; AlþýSuflckkurínn. Ritstjóri og ábyrgðarmaBw;
Hannibai Vaidimarsson. Meðritstjóri: Helgi Sæsmmdssom.
I'rétta*tjóri: Sigvaldi Hjálmarsson. Blaðamenn: Loftnr GuB-
mundsson og Páll Beck. Auglýsingastjóri: Emma Möiler.
HitstJómariimar: 4901 og 4902. Auglýsingasími: 4906. Áf-
greifslusnri: 4900. AJþýðuprentsmiðian, Hverfisgötu 8.
Áskiiitarverð kr. 15,00 á mán. í lausasölu kr. 1,00
Ríkisstjómin og kommónistar
ÞJOÐVÍLJINN hélt því
fram á dögunum, að Alþýðu-
flokkurinn hafi verið ríkis-
stjórninni og stjornarflokkun-
nm handgenginn á kjörtímabil
inu, sem nú er að Ijúka. Þetta
sýnir blygðunarleysi og ófyrir-
leitni kommúnista. Alþýðu-
flokkurinn hefur barizt af oddi
og egg gegn stefnu ríkisstjóm-
arinnar og haft forustu um að
sýna henni eftirminnilega í tvo
Jieimana. Þetta kom gleggst í
Ijós í verkfallinu í vetur. Þar
sigraði sameiginleg stefna AI-
þýðuflokksins og verkalýðs-
hreyfingarinnar, en ríkisstjórn
in neyddist til að gefast upp og
fallasf á þau úrraeði, sem hún
áður hafði fordæmt.
Kommúnistar starnla sannar-
lega i'ln að vigi að gagnrýna A1
þýðuflokkinn. Þeir hafa rann-
verulega verið stefnulausic í
iimanlandsmálnm á kjörtímá-
bilinu. Utanrikismáíin eru
þeim aðalaíriðið, enda megin-
hlutverk flokksins að taka jafn
an skilyrðislausa afstöðu með
Sovétríkjunum. Hin litlu af-
skipti kommúnista af innan-
landsmálunum eru hins vegar
tneð þeim bætti, að ríkisstjórn-
in getur sannarlega vel unað.
Albýðuflokkurinn þarf því
ekki að kvíða samanburði vlð
kommúnista.
Foringjar kommúnista voru
andvígir þeirri stefnu. sem
Verkalýðshreyfingin og Alþýðu
flokkurinn bar fram til sigurs í
verkfallinu í vetur. Þeir vildú
kauphækkun og ekkert nema
kauphækkun. — Rrynjólfur
Rjarnason vakti alla nóttina,
sem samkomulag náðist, og
reyndi fram á síðustu stund að
koma í veg fyrir þá lausn, sem
knúin var fram. Daginn efíir
hallaði Þjóðviljina samkomu-
lag þetta svik og lýsti sök á
hendur Hannibal Valdimars-
syni og öðrum Alþýðuflokks-
mönnum. Nú revnir Þióðviíj-
inn hins vegar að eigna kymm
línistum árangur verkfallsins.
Ríkisstjórninni líkaði að siá’f-
söeðu ágætlega, að foringjar
kommúnista skyldu fiandskan-
ast við stefnu alþýðusamtak-
anna í verkfallinu. Kennar
eina von var sú, að-verkatýður-
inn sundraðist innbyrðis.
Annað dæmi um tillitsseini
kommúnista við ríkisstjórnina
er afstaða þeirra í forseíakosm-
ingunum í fyrrasumar. Þjóðviíj
inn birti þá hverja svívirðingar
greinina annarri sóðalegri uin
Asgeir Asgersson, og Einar OI-
geirsson tók röslega undir þann
söng í útvarpsumræðum. Til-
gangurinn var sá að reyna að
koma í veg fyrir kosningu Ás-
geirs Ásgeirssonar. Sú afstaða
var augljós stuðningur við
frambjóðanda stjómarflokk-
anna. Forsprakkar stjómar-
flokkanna Iétu eins og óðir
menn í forsetakosningunum og
kommúnistar veittu þeim það
lið, sem þeir máttu.
Stjórnarflokkarnir biðu stór
felldan ósigur í forsetakosning
unum. En úrslit þeirra urðu
einnig eftirminnilegt áfall fyr-
ir kommúnista. Þeir reyndust
sannir að því að vera auðsveip-
ir vikapilíar ríkisstjórnarinnar,
þegar hún taldi sæmd stjómar-
flokkanna í veði. Og svo reyn-
ir Þjóðviljínn að telja lesend-
um sínum trú um, að kommún-
istar séu hreinir af öllum sam-
skiptum við ríkisstjórnina, en
Alþýðuflokkurinn sekur um að
hafa rekið erindi hennar á kjör
tímabilinu! Slíkt er a® hafa
endaskipti á staðrcyndunum.
Obreyttir fylgismenn komm-
únista neituðu að hlýða foringj
unum í forsetakosningunum í
fyrrasumar og verlífallinu í vet
ur. Þeir vísuðu á bug fyrirskip-
unum Brynjólfs Bjarnasonar
og Einars Olgeirssonar um að
kjósa frambjóðanda stjórnar-
flokkanna forseta Islands. Þeir
íétu andvöku Brynjólfs nóttina
frægu í vetur verða árangurs-
lausa. Þeíta sýnir, að gamlir
stuðningsmenn Sóslalistaflokks
íns láta hann ekki segja sér fyr
ir verkum lengur. Þeir bafa orð
ið fyrir vonbrigðum af komm-
únistum. Þess vegna mun Sós-
íalistaflokkurinn bíða ósigur
við albingskosningarnar um
aðra helgi. Málefni hans emt
þanníg, að flokkurinn er aumk
unarverður. Hann riðar til
falls. Alþýðublaðið sér bví ekki
ástæðu til að fjölyrða við Þjóð
viljann í þessari kosningabar-
áttu. En það einbeitir séx* að
beim málefnum íslenzkrar al-
þýðu, sem kommúnistar bafa
svikið.
Fæst á flestum veitingastöðum bæjarius.
— Kaupið blaðið um leið og þér fáið yður
kaffi.
AlpýðuhlaSið
Lisfi Álþýðuflokksins er A-lisfínn. _ x ^
nauosynjamai:
GUNNAR THORODD-
SEN borgarstjóri flutti at-
hyglisverða ræðu 17. júní.
Hann ræddi sér í lagi um ís-
Ienzka tungu og nauðsyn
þess, að hún héldi tign sinni
og fegurð. Munu allir íslend
ingar taka undir þau orð
borgrastjórans. En jafn-
framt minntist Gunnar Thor
oddsen á blöð okkar og blaða
mennsku og tókst vel. Hann
vildi láta stofna skóla fyrir
biaðamenn. Borgarstjóran-
um finnst margir blaðamenn
irnir litlir garpar í túlkun
móðurmálsins og auk þess
allt of ósannsöglir.
BLETTUR Á BLÖÐUNUM
Þetta er auðvitað- hverju
orði sannara. Gunnar Thor-
oddsen minntist á dæmí,
sem sýnir mætavel, hvað ís-
lenzku blöðin standa á lágu
menningarstigi. Það er frétt
ir þeirra um fundasókn og
frammistöðu pólitískra and-
stseðinga. Blöðin vanrækja
allt of oft að greina sundur
frásögn og gagnrýni. Þetta
er blettur á blóðum okkar
og blaðamennsku, og á þessu
þarf að ráða bót. Þess vegna
er vel farið, að áhrifamaður
á borð við Gunnar Thorodd-
sen gerist opinber talsmaður
þeirrar nauðsynjar.
MORGUNBLAÐíÐ VERST
ÖIl blöðin eru því miður
syndug í þessu efni, en þó
mun óhætt að fullyrða, að
stærst sé sök Morgunblað's-.
ins. Það er stærsta og út-
breiddasta blað landsins.
Morgunblaðið á ekki við íá-
tækt að stríða og býr vel,
enda málgagn auóstéttarinn
ar og íiialdsins. Samt gérir
það furðulega vægar kröfur
til starfsmanna sinna nm
kunnáttu og leikni í meðferð
tungunnar. Því er svo gjarnt
að meta áróður meira en
staðreyndir, að undantekn-
ing getur talizt ef það grein
ir sundur frásögn og gagn-
rýni. Auk þess á það til að
hafa ótrúlegt siðlevsi í
frammi, ef á ’pað hallast.
Glöggt dæmi þessa er árésin
á dr. Gunnlaug Þórðarsbn
sem hefur að vonum vab'.o
almenna vanþóknun.
ER TIL SÓMA
Gunnar Thoroddsen hlýí-
ur að hafa haft Morgunblaðr
ið í huga, þegar hann samdi
áminnsta ræðu sína. Ýms;r
kunna að halda, að þetta
stafi af því, að fátt heíur
verið með Gunnari og Morg
unblaðinu undanfarið. Sú á-
lyktun er þó sjálfsagt fljót-
færnisleg. Gunnar setur hér
fram tímabæra skoðun sína
án þess að hirða nokkuð um
hver í hlut á. Um hann
stendur að vísu rarinn styrr
sem borgarstjóra og stjórn-
málaforingja. en þó er skyJt
að játa. að Gunnar Thorodd-
sen er öðrum freranr kurteis
og málefnalegur andstæðing
ur. Og það er honum t;l
sóma að gagnrýna blöðin
fvrir ávirðingar, er mest ber
á í fari Morgunblaðsins, sem
er málgagn bæjarstjórnar-
meirihlutans og íhaldsins
ORÐ TIL ALLS FYRST
Morgunblaðið birti í gær
ræðu Gunnars borgarstjóra.
En hins vegar er eítir að sjá,
hvort það lætur gagnrýni
hans sér að kenningu verða.
Það væri mikil nauðsyn.
Morgunblaðinu ber að hafa
forustu um menriingarlega
blaðamennsku og ræktar-
semi við móðurmálið. Og
vissulega ætti það að taka
mark á forustumönnum
ílokks síns, þegar þeir gagn-
rýna vinnubrögð þess og bar
áttuaðferðir. Gunnar Thor-
oddsen hefur ekki til einskis
talað, ef Morgunblaðið end-
urfæðist. Og borgarstjórinn
á þökk skilið fyrir hugvekju
sína, hvort sem honum
auðnast að siðbæta Morgun-
blaðið eða ekki. Orð eru til
alls fyrst.
Herjólfur.
S
s
:s
s
s
s
•s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
:s
s
s
s
s
s
s
s
s
_s
s
s
s
*
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
V
s
$
s
s
s
s
THEODOR KOR
inn, sent
FORSETI AUSTURRIKIS,
dr. Theodor Körner, varð
áttræður 24. apríl síðast lið-
ínn. Hann hefur um iangt
skeið verið einn af leíðtog-
um austurrískra jafnaðar
manna. Þegar Austurrfki var
innlimað í Þýzkaland, dró
hann sig í hlé úr opinberu
lífi, en eftir stríðið varð
hann borgarstjóri í Vínar-
borg og síðan forseti Austur-
ríkis.
THEODOR KÖRNER, for-
seti Austuríkis, er sonur stór-
skotaliðsforingja x hinum kon-
unglega og keisaralega austur-
ungverska her, fæddur 24. apríl,
1874 í Uj Szönyi i Ungvei*ja- j
landi (úthverfi virkisins Kom-
orn). Var faðir hans í setuliði
þessa virkis. Eins og bróðir
hans gerði hann liðsforingja-
starfið að lífsstarfi sínu. Að
loknu námi í tæknilega her-
akadenhíinu í Vín gerðist hann
flokksforíngi í virkisgerðarlið-|
inu, 18. ágúst 1894. Fyrst sat!
hann í setuliði Klosterneuburg.
Eftir að hafa verið á herskólan j
um, var hann til skiptis liðsfor
ingi hjá virkisgerðarliðinn og
fótgönguliðinu. 26 ára gamall ^
var hann orðinn höfuðsmaður í |
herráðinu og féfek ]:>á æðstu við
urikenningu, sem austurrfskur
liðsforingi getur fengi á frið-
artímum. Sem ungur yfirfor-
ingi við herráðið gerðist hann
kennari við herskólann. í fyrra
heimsstríðinu, 1914—1918, var
hann í Serbíu eitt ár og síðan
Theodor Körner.
3 ár á vígstöðvunum á Italíu.
Hann var foringi herráðs land
hersins og stjórnaði bardögum
í öllum 11 orustunum við Zan-1
zo. Hann bar af sem atvinnu-
henmaður vegna háttprýði sinn
ar.
KYNNTI SÉR HAG
FÓLKSINS
Hann notaði aldrei aðals-
najfn sitt og var þess vegna
til aðgreiningar frá bróður sín-
urn, sem einnig var herráðsfor-
ingi, venjulega kallaður hinn
„óbreytti Körner“ Hann bar
heldur aldrei hin mörgu heið-
ursmerki, sem hann hlaut í her
þjónustunni. Aftur á móti sýnai
hann sem ungur liðsforingi mik
inn áhuga á öllum vandamál-
um síns tíma og því, sem gerð-
ist hjá lægri stéttum þjóðfélags
ins. Hann heimsótti samkomur
og fyrirlestra í ,,þjóðarheimil-
inu Ottakring“ — auðvitað í
borgaralegum fötum, — og
kynntist þannig hugsanagangi,
verkalýðsins, meðan konungs-
ríkið var enn við iýði.
FYRSTU
STJÓRNMÁLASTÖRFIN
Hugo Seholz, hernaðarsér-
fræðingur og ritstjóri ..Verka-
mannablaðsins“, þá verandi
hernaðarblaðamaður, vann
hann til fylgis við jafnaðar-
mannahreyfínguna, sem hann
tók virkan þátt í. Dr. Julian
j Deutsdh hermálaráðherra í
i fyrstu lýðveldisstjórninni setti
Körner 1918 í hermálaráðunéyt
ið og fól honum skipulagningu
hins nýja hers lýðveldisins,
sem myndina átti.
Þegar samsteypustjórnin íéll
1920, var Körner veitt lausn í
náð. Nú setti jafnaðarmanna-
flokkurinn hann sem sinn
bezta sérfræðing í hernaðarmál
um, sem skmuð hatði verið til
um í þinffnefnd í hernaðarmál-
að rannsaka starfsemi hermála
ráðune'"+''c’in='. Þe?ar lýðveldis
varnap.ðið var stofnað gegn
einræðisöflum. lét Körner aust
urrísku verk al vðshreyfingunni
í té sína mikiu reynslu. Árið
1925 sendi Vínarborg bann á
bing. Hann var síðasti forseti
þess bangað til þið var leyst
upp 1934.
Framhald á 7. síðtt.