Alþýðublaðið - 02.10.1953, Blaðsíða 6

ALÞYÐUBLAÐIÐ
Föstudagur 2. október 1953
lefndakjör
Frh. af 1. síðu.
allar 5 manna nefndir og
stærri.
Þessu tilboði neituðu þjóS
varaannenn meS bréfi, sem
þeir afhentu í gær og sögð-
ust enga samyinnu vilja hafa
við Alþýðuflokkinn, nema
kommúnistar væru aðilar að
þeirri samvinnu!
Það skiptir m. ö. o. engu
máli í augum þjóðyarnar-
manna,, þótt samvinna Aiþýðu
flokksins og Þjóðvarnarfiokks
ins hefði nægt til að þessir
fLokkar fengju fulltrúa í nefnd
drnar, komni ú nistaþni r urðu
að vera með samt!
Með þessari afstöðu sinni eru
þjóðvarnarmenn ekki aðeins að
afsala sjálfum sér fulltrúum í
neÆndir, heldur einnig að
tryggja kommúnistum fulltrúa!
í akar nefndir í tieðri deild og
stuðla að því að þessir komm-
únistar í neðri deildar nefnd-
irnum verði einu fulltrúar
stjórnarandstöðunnar í nefnd
um þmgsins. Það' er sú nefnd
arskipun, sem þjóðvarnarmenn
jrnir virðast telja æiskilegasta.
Þessi afstaða þjóðvarnar-
flokksins vekur hina mestu
undrun. Flokkur, sém hefur
sagzt a’ðhyllast frjálslynda
sósíaldemókratískáj Stefnuskrá,
getur ekki hugsað sér sam-
vinnu við Alþýðuflokkinn, þótt
hann eigi kost á að fá þannig
nefndafulltrúa til jafns á móts
við hann. Hann setur það skii
yrði, að Iiommúnistar verði um
leið að fá fulltrúa í nefndirn-
ar. Og ef þeir fái ekki að gera
kommúnistum þaiin grei'ða, þá
skaj það kosta það, að hvorki
Alþýðuflokkurinn né Þjóðvarn
arflokkurinn fái- fulltrúa í
iiiokkra nefnd!
Þessi fyrsta ákvörðun bing
flokks Þjóðvarnarfflokksins
mun verða fordæmd meðal
allra lýðræðissinnaðra and-
stæðinga ríkisstjórnarinanr og
án efa opna augu ýmissa fyrir
þvi, hveris kona.r spor var stig-
áð með stofnun Þjóðvarnar-
flokksins.
Ofbreiðið Alþýðublaðið
Moa Martinsson
MAMMA GIFTIST
Maður fagr svo sem aldrei J
það, sem maður biður um, —
aldrei. Bandprjónskennslu-
konan stóð mér fyrir hug-
skotssjónum.
En þú hefur aldrei beðið
xnig um neitt, Mía.
Nú hataði ég hana ekki,
elskaði hana heldur ekki leng
í; ur, bara óttaðíst hana. Hivn
líktist þessum hræðilega guði,
I sem ég hafði lesið um í guðs-
, orðabókinni hennar mömmu,
sem sér í myrkrinu, sem veit
af öllu, sem fram fer, sem
veit hvað maður hugsar og
hagar sér eins og harðstjóri;
sem hefur . leyfi til þess að
gera allt, án þess að nokkur
refsi honum.
Eg varð hrædd. En eins og
venjulega, þegar ég varð
hrædd, þá urðu hugsanir mín-
ar alltaf skýrar. Emmitt þegar
ég varð sem allra hræddust og
þegar mér virtust öll sund lok
uð, þá stóð allt svo Ijóst fyrir
mér. Sjálfsbjargarhvöt mín
var mjög kröftug og sterk.
Ungfrúin hefði líka getað
beðið mig um að finna Hönnu,
sagði ég blátt áfram og rólega,
enda þótt hugurinn væri í
uppnámi og þótt ég brynni og
skylfi af angist og eftirvænt-
ingu eftir þeim, hverjar af-
Ieiðingar þessi orð mín hefðu.
Og ekki bætti það úr skák, að
ófþolinmæðin eftir því ' að
að komast út og leita að
Hönnu litlu, varð stöðugt ó-
bærilegri.
Krakkarnir voru að tínast
inn í gættina. Frímínúturnar
voru orðnar of margar. Ung-
frúin sat og horfði út í loftjð.
Daufur roði Iitaði kinnar
hennar. Nú er hún reið, hugs
aði ég. Og nú er allt búið, því
nú er Hanna dáin.
Eg stóð upp. Eg fann að
kinnamar mínar voru ískald-
ar.
21. DAGUR.
Já, Mía, ég hefði getað beð , hún sé ekki orðin nógu gömul
ið þig, heyrði ég kennslukon- {til þess að hætta að pissa í
una segja. En þú verður að j buxurnar, ha? Finnst ykkur
læra að stilla þig. Ekki | það, ha? Eg hélt að ég ætti
sökkva þér niður í sorgir og nógu mikið í henni til þess að
leiðindi; það er nógur tíminn' mega flengja hana, eða hvað,
til þess, þegar þar að kemur. skrækti kústa-Minna.
Og ekki að ímynda þér að I Að þú skulir geta fengið_ það
mynda þér að hlutlrnir séu J af þér að berja vesli'ngs litla
svoua og svona. Hanna litla er j angann, tísti í gamalli, mag-
ekki dáin. Hún er náttúrlega! urri konu. Þú, þetta ógnar
feimin og hrædd við að láta j brikki, sem þú ert. Að þú
sjá sig í dag, og nú ætla ég: skulir ekki skammast þín; þú
að biðja þij; að fara heim á! ert svo sterk og harðhent, að
fátækraheiimlið og spyrja eftir þú veizt ekki hversu fast þú
henni. Þú færð frí það sem lemur hana. Þegar frúin kem-
eftir er af deginum. {ur heim, þá máttu reiða þig á
Nú var ég í einu vetfangi að hún finnur þig í fjöru. —
búin að gleyma þessum stranga ' „Frúin-‘, það var víst forstöðu
guði, sem býr í skýjunum og konan. Hún var sem sagt ekki
dæmir menn. Hann átti ekk- heima, og kústa-Minna hafði
ert skylt við kennslukonuna barið Hönnu litlu. Eg gerði
mína; var ekkert líkur henni. ‘ ekki vart við mig, hélt mig
Hún var hins vegar guð, sem upp við húsvegginn til þess að
enginn hafði þekkt fyrr, sem þær sæju mig ekki, meðan að
engmn hafði uppgötvað fyrr. { ég var að hugleiða hvernig ég
En hvað ber manni að gera, I ætti að fara að því að ná
þegar maður stendur andspæn fundi Hönnu. Semiilegast var
Ura-vlðáerðlr.
Fljót og góð afgreiðil*.
GUÐtu GÍSLASON,
Langavegi 63,
■fími 81218.
is guði sínum? Eg vissi_ekki
mitt rjúkandi ráð, enda var
nú hættan liðin hjá, og það
var bara í hættunni, sem ég
hugsaði skýrt. Víst gat ég far
ið mráa Ieið, en það var yið
nánari athugun einmitt það,
að búið væri að hátta hana,
Illa útleikin var hún, eftir því
sem sú gamla sagði, og líkleg-
ast að mamma hennar hefði
barið hana til blóðs. Angistin
náði tökum á mér á nýjan
ieik. Nýja skurðgoðið mitt,
(SyrrrrfYTYTYTYrrr^^
Sogsvirkjunin
Rafmagnsfakmörkun
Álagstakmörkun dagana 2. til 9. október frá
kl. 10,45—12,30:
Föstudag 2. okt. 1. hverfi.
Laugardag 3. okt. 2. hverfi.
Sunnudag 4. okt. 3. hverfi.
Mánudag 5. okt. 4. hverfi.
Þriðjudag 6. okt. 5. hverfi,
Miðvikudag 7. okt. 1. hverfi.
Fimmtudag 8. okt. 2. hverfi.
STRAUMUHINN VERÐUR ROFINN' SKV. ÞESSU
þegar og að svo miklu leyti sem þörf krefur.
SOGSVIRKJUNIN.
sem ég ekki gat; eitthvað varð , kemnslukonan, hríðféll í áliti
ég að segja fyrst. * hjá mér, allt í einu. Hafði hún
Það er víst bezt að ég ’ ekki talið mér trú um að ekk
hringi hina krakkana inn,1 ert væri að Hönnu nema
sagði ungfrúin. I hræðsla við að koma í skól-
Eg hikaði emn. Hvað í ósköp j ann? Ekki skyldi ég framar
unum átti ég annars að segia? trúa á hana, enda hafði nú sá
Eg — ég — ég við svo mni1 guð, sem ég áður þekkti, fyrst
lega afsökunar, stamað! és> j og fremst verið guð hefndar-
loksins. Röddin mín var svo innar og reiðinnar að áliti
auðmjúk, að sú hugsun greip mmu.
mig sem snöggvast að hún J O, þú ættir ekki að gera þig
[ hefði ástæðu til þess að haiii J merkilega, ■ kústa-Minna. Þú
' að ég segði þetta í háð’ ein- pissar sjálf í buxurnar, enda
tómu. þótt þú sért orðin gömul kerl-
Það er gott, Mía, en þetva ing, skrækti önnur köna, og
fellur nú annars varla undir! réðst á Minnu og lét hnefana
reglurnar, það er að segjajganga á andliti he<nnar og
kurteisisreginrnar. En ég skil brjósti, eftir því hvar hún
þig vel. Þú átt einungis að
gæta þess. að biðja ekki un
fyrirgefningu eða biðjast afsök
unar í tíma og ótíma. Það get
ur orðið að vana og þá fer það
illa, ef afsökunar er beiðst «ð
ástæðulausu. Að afsaka sig er
að ásaka sig, og sá, sem það
gerir oft, verður að teljast
gera oft það sem rangt er.
Þetta er svo einfalt og ljóst,
að mér virtist sem ég hefði
alltaf vitað þetta, og ég
hneigði mig án þess að segja
tneitt. Þegar ég var komin út
í skólagarðinn, hringdi klukk-
an. Eg mætti seinustu kröltk-
unum, sem voru að tínast inn.
Eg lét sem ég sæi þau ekki. Eg
var á leiðinni til hennar
Hönnu. Og mú var ég ekki í
neinum vafa, að hún var ]if-
andi. Nýi guðinn minn hafði
sagt það.
í fátækraheimilinu var allt
á öðrum endanum.
í bíslaginu stóðu fjórar
konur og hmakkrifust. Þær
höfðu svo hátt, að þær heyrðu
ekki hvor til annarrar. Ein
þeirra var kústa-Minna, stór,
grófgerður kvenmaður, með
rauðleita en slétta og hrukku-
lausa andlitshúð, enda þótt
hún væri komin yfir fimmt-
ugt. Þær rifust út úr Hönnu
litlu.
Finmst ykkur kannske að
náði bezt til. Árásin kom svo
óvænt, að Minna kom engum
vörnum við. Já, víst ertu orð-
in gömul kerling, ertu það
ekki? Ekki skil ég í því að
drottni skyldi þóknast að leyfa
þér að eignast barm. Það ein-
asta eina, sem þú getur, er að
þjarka og þræla. Eg er viss
um að þú hefur brotið fleira
en eitt rif í blessuðu barninu.
Eg rak upp skaðræðisöskur
og ruddist inn í húsið. Eg
ruddist í gegnum húsið þvert
og endilangt, gegnum stóru
stofuna, upp á fyrstu hæð, nið
ur aftur og fram'í eldhúsið.
Þar sat Hanna. Eg sá að húm
hafði grátið, en hún gat þó
hreyft sig, og hún var að borða.
Fýrir framan hana stóð kona
og hélt á mjólkurbolla. Hanna
vai' með brauðmola og ætlaði
auðsjáanlega að væta hann og
mýkja í mjólkinni.
Allur agi virtist hafa verið
bi'oti’-nn niður á þessum síð-
ustu og verstu tímum hér í
fátækraheimilinu, því hérna
inni í eldbúsinu í kvennadeild
inni var gamall karlskröggur.
Hann húkti á gólfinu við hlið-
ina á Hönnu litlu og reyndi að
skemmta henni með því að
segja henni bamasögur. Hanna
snökti og borðaði á víxl. —
Konan, sem var að mata hana,
kunni ekki að tala, að minnsta
I
Smurt I>rauŒ
otí snittur.
NestisDakkar.
ódýrast og bezt. Víb-
samlegast pantiS mat
fyrirvara.
MATBARINIf
LækJargSta ■«
Siml 8034».
Samúðarkorl
SlyMvamafélaga falaaii
ktupa flestir. Fáit hjt
•Iysavarnadeildum ons
land allt. 1 Rvík t hann-
yrðaverzluninnl, Banka-
itræti 6, Verzl. Gunnþór-
nnnar Halldórsd. og tkrif-
•tofu félagsina, Grófin 1.
Afgreidd i sima 4897. —
Heitið á alysavamafélagiS.
ÞaQ bregat akki.
Nýla sencll-
bílastöðin h.f.
befur afgrelSilu i BseJit-
bllaitöSinni i ABalifcrætS
18. Opið 7.50—22. Á
sunnudögum 10—18. —
Súni 1395.
MfnnlnéarsDlöIð
BamaapitalaijóSi, Hrlngtúut
eru ifgreidd i HannyrOa-
verzl. Refill, ASalitræti IX
(68ur verzl. Aug. Svená-
aen), I Verzluninni Victor,
Laugavegi 33, Holta-Apé-
teki, Langholtivegi 84,
Verzl. Álfabrekku víS SuX-
urlandabraut, og XH>r«t«<na-
búS, Snorrabriut 81.
I Hús og íbúðir
m
; af ýmsum atærðum {i
■ bænum, útverfum bæj-
: arins og fyrir utan bæ- j
; inn til sölu. — Höfum;
: elnnig til aðlu Jarðir, j
; vélbáta, bifreiðir c@j
I verðbréf.
•
: Hýja fastelgnaialan.
■ Bankastræti 7.
; S’ími 1518.
Mlfinlnéarsoiöltf
ivalarheimilis aldraðra ajð-
manna fást 4 eftirtó’dum
stöðum í Reykjavík: Skrif-
stofu íjómannadagsráð*.
Grófin 1 (gengið inn frá
Tryggvagötu) aími 82075,
skriístofu Sjómannafélagt
Reykjavíkur, Hverfisgötu
8—10, Veiðarfæraverzluntn
Verðandl, Mjólkurfélagshúa-
inu, Guðmundur Andrésson
gullsmiður, Laugavegi Bö,
Verzluninni Laugateigur,
Laugateigi 24, tóbaksverzlun
inni Boston, Laugaveg 8,
og Nesbúðiimi, Nesvegi 38.
í Hafnarfirði hjá V. Long.
■ * .......JMLK