Tíminn - 19.09.1964, Blaðsíða 6

Bílaeigendur athugið
Ventlaslípingar, hringjaskiptmgu og aðra mótor-
vinnu fáið þið hjá okkur.
SIFVELAVERKSTÆÐIÐ
r
10
VENTILU
uj m " i SÍMI 35313 iiaiii
Til sölu í Kopavogi
húseign í vesturbænum, nýlegt steinhús. a hæð-
inni er 38 ferm. stofa, skáli, 3 svefnherbergi eid-
hús og bað. I kjallara er tveggja herb. ibúð með
sér inngangi, innbyggður bílskúr, bvottahús og
geymsla. Ræktuð <óð Tvöfait gler, aarðviðarmii-
réttingar, teppi á stofu parketgólf á skála. Fagurt
útsýni.
SKJÓLBRAUT 1 -SÍMI 41250
KVÖLPSÍMI 40647
. í 6 ffi JJ18 fíöíl IO fiH
Bíla* & búvélasalan
I NSU Prins 63
Stmca ÍOOC ÉkinD 18 bús.
l'aunus 17 t) 62 Nvtnafi
Opel Reckorö 83— 64
f'aunus 17 cn *U St.at.ton.
Sem nýr btli
Mercedes Ben? Sb—'62
1 ChevTolet '68— 6C
Ramblet 4.mencac 64
Slálfsklptui Sktptl a stærri
bll nýlum amenslnim -tskast
Vörubilan
Skannia '63— '64 sem aýli
btiai
Mercedes-riens 322 oe 321.
'60— '63
Volvo '55—'62
Chevrolet '55— 60
Dodgp '54—
H'orö '55— '61
Salan er Srugp ná okkui.
Bíla* & búvélasalan
viS Miklatore — Slmt <5-31-31
Sendisveinar
Viljum ráða sendisveina nu pegar aða frá næstu
mánaðarmótum.
Rakarastofan
Laugarnesvegi 52
Er flutt í nýtt húsnæði, að horni Laugarlækjar og
' augsrnesvegar,
Virðingarfyllst,
Jón Þórhallsson
Sigurður Sigurðsson
Fimmtugur í dag:
Stefán Jasonarson
Vorsabæ
f dag er Stefán Jasonarson
bóndi og hreppstjóri, Vorsabæ í
Gaulverjabæjarhreppi fimmtugur.
Hann fæddist í Vorsabæ 19. sept-
ember 1914, sonur Jasonar Steín-
þórssonar, sem var merkur bóndi
þar um langt skeið og fyrri konu
hans. Stefán ólst upp í Vorsabæ í
fjölmennum systkinahóp, en
missti ungur móður sína. Faðir
hans kvæntist aftur góðri konu
Kristínu Helgadóttur frá Súlu-
holti og var heimili þeirra rómað
fyrir myndarbrag. Sá þess glögg
merki á systkinahópnum í Vorsa
bæ, að hollar lífsvenjur myndu
vera í heiðri hafðar á þeim bæ.
Stefán gerðist snemma ötull til
starfa enda fjörmikill og ósérhlíf-
inn. Hann var einn vetrartíma
hjá hinum kunna æskulýðsleið-
toga Sigurði Greipssyni á íþrótta-
skóla hans í Haukadal og er greini
legt að þeim tíma hefur Stefán
vel varið og þangað sótt gott veg-
arnesti. Fáir munu þeir menn
vera, sem fúsari eru til að láta
gott af sér leiða á sviði félags-
mála, enda hafa samtíðarmenn
Stefáns ekki hlíft honum við
alls konar félagsmálaforystu og
trúnaðarstörfum. Treysti ég mér
ekki að gera hér neinn annál um
þau störf og mun því ekki drepa
hér nema á fátt eitt. Frá því á
unga aldri og þar til fyrir tveim
árum var Stefán formaður í ung-
mennafélagi sveitar sinnar og
rækti það starf sitt svo að til
sannrar- fyrirmyndar var auk
margvíslegra starfa annarra í
þágu ungmennafélagsskaparins
hér á Suðurlandi. Nú er hann
t. d. formaður undirbúningsnefnd
ar landsmóts ungmennafélag-
anna, sem næsta vor verður hald
ið á Laugarvatni. Er það um-
fangsmikla starf ekki heiglum
hent. Um alllangt skeið hefur
hann átt sæti í stjórn Búnaðar-
sambands Suðurlands. Þá hefur
Stefán lengi tekíð mikinn þátt í
starfi Framsóknarflokksins hér
í Árnessýslu, og á honum hefur
hvílt sá vandi að vera formaður
Framsóknarfélags Árnessýslu síð
an 1956.
Það er áberandi einkenni á
Stefáni hversu jafnglaður hann er
hvar sem maður hittir hann og
hvernig sem á stendur. Hann er
manna háttvísastur í framkomu,
á gott með að forma hugsun sína
í ræðu og riti og prúður í mál-
flutningi. Margir undrast hversu
miklu Stefán getur í verk komið
samfara búskapnum, en hann er
góður og farsæll bóndi, fram-
kvæmdasamur og forsjáll og fylg-
ist.af áhuga með hinni öru fram-
faraþróun á sviði landbúnaðarins.
Hann er líka sá gæfumaður að
eiga góða konu, Guðfinnu Guð-
mundsdóttur frá Túni í Hraungerð
ishreppí og eiga þau 5 efnileg
börn, sem nú gera garðinn fræg
an í Vorsabæ með foreldrum sín-
um.
Með þessum fáu orðum vil ég
votta Stefáni þakkir mínar fyrir
gott samstarf á liðnum árum og
bera fram þá ósk nú, þegar hann
stendur á hádegi ævinnar, að
hann megi hér eftir sem hingað
til verða góður liðsmaður göfugra
hugsjóna og sjálfur ásamt fjöl-
skyldu sinní njóta gæfu og geng-
is. Ágúst Þorvaldsson.
MINNING
Þorgrímur Magnússon
F. 12.12. 1905 — D. 13.9. 1964
„Vertu trúr allt til dauða
og Guð mun gefa þér lífsins
kórónu“.
Þannig hljóða kveðjuorðin til
hvers fermingarbarns á helguðum
stað í kirkjum landsins.
Og það eru einmitt þessi mikil-
vægu orð heilagrar ritningar. sem
minning Þorgríms Magnússonar
kallar fyrst fram í huga mér.
Af langri viðkynningu vil ég
mega fullyrða að orð trúmennsk-
unnar hafi fest traustar rætur í
hugskoti hans og borið fagra á-
vexti í lífi hans. — Og ég er þess
fullviss, að svo var og um reynslu
hans nánustu og fjölda samferða-
manna.
Við ferminguna er þetta orð tiú-
mennskunnar eflt og styrkt til
áhrifa af samstilltum góðhug safn-
aðarins og sameinuðum heillaósk-
um og vonum aðstandenda gagn-
vart fermingarbarninu.
En vegurinn framundan er
aldrei beinn né auðfarinn. Þar
eru víða vegamót. sem um þarf að
velja, og köll berast úr ýmsum
áttum. Ég hygg að Þorgrími
Magnússyni hafi óvenjulega vel
tekizt vegarvalið. — Ég vil mega
fullyrða að hann hafi ávaxtað sitt
pund með trúmennsku. — Hann
gekk ekki á snið við röddu trú-
mennskunnar. en keppti ávallt að
því að vera trúr því bezta sem
með honum bjó. — Hann var
góður og framúrskarandi um-
hyggjusamur heimilisfaðir trúr
og góður þegn bjóðar sinnar. trúr
kærleiksríkum föðurboðum skap-
arans í orði og verki
Hann var fæddur 12 desember
1905 að Hellishólum í Fljótshlíð.
Foreldrar hans voru Magnús Guð-
mundsson og Þórunn Jakobsdóttir |
Uppalinn var hann h.iá afa sínum
og ömmu og móðurbróður sínum
Sigurgeiri Jakobssyni. bónda í
Deild í sömu sveit. — Þar mun
hann hafa átt heima allt til tví-
tugsaldurs. — Þar fór vel um
hann, — velvild rík á báða bóga.
Þann góðhug sýndi og þessj móð-
urbróðir hans síðar með höfðing-
legum hætti.
Fljótshlíöin er ein af fegurstu
sveitum þessa lands. Þar er ljúf
angan úr jörðu og tignarleg út-
sýn. Hún var Þorgrimi ávallt hjart
fólgnust allra byggðarlaga. Þang-
að var oft leitað síðar til hug-
svölunai og hvíldar úr dagsins
önn í höfuðstaðnum, og bauð hann
þá alloft einhverjum vina sinna
með sér. Á ég og kona mín. góð-
ar minningar frá síkum terðum
i með honum og fjölskyldu hans.
Snemma hneigðist hugur ungl-
ingsins í Deild að fleiri verkefn-
um en hinum venjulegu bústörf-
um, eins og eðlilegt var um jafn
vel gefið og vakandi ungmenni. —
Hann var meðal stofnenda ung-
mennafélags í sveit sinni og var
formaður þess um skeið.
Á uppvaxtarárum hans voru
samgöngur austur um sveitir enn
með gamla laginu. Fljótt mun það
hafa orðið áhugamál hans að ráða
bót þar á. í þeim tilgangi mun
hann hafa lært bifreiðakstur. Eftir
að hafa stundað það starf í Reykja
vík um fáein ár, gerðist hann
hvatamaður þess, að Bifreiðastöð
Reykjavíkur var gerð að hlutafé-
lagi. Var það félag stofnað 5. sept.
1929 og var hann fyrsti formaður
þess fétegs og lengi aðalstöðvar-
stjóri þess. Hélt þetta félag uppi,
meðal annars, áætlunarferðum
austur um sveitir til Fljótshlíðar,
til ómetanlegs hagræðis fyrir
fólkið í þeim byggðalögum.
Að þessu starfi vann hann allt
til æviloka, — og hann ávann sér
með óbrigðulli trúmennsku sinni,
með daglegri háttprýði sinni og
hjálpsemi í því starfi, rlkulegt
traust og þakklæti fjölda við-
skiptamanna.
Hinn 10. júlí 1943 gekk hann
að eiga Ingibjörgu Sveinsdóttur,
ættaða af Mýrum, hina ágætustu
konu. Þau eignuðust fjóra efni-
lega drengi, en urðu fyrir þeirri
sorg, að missa einn þeirra á ung-
barnsaldri. — Hin síðari ár hefir
fjölskyldan búið í íbúfS sinni að
Drápuhlíð 46 — Það var jafnan
gott að koma á hið fagra heimili
þeirra. Hjartahlýjan og góðvildin
mætti þar mörgum góðum gesti.
Hið ágæta starf húsmóðurinnar
átti að sjálfsögðu sinn góða þátt
í því.
Framhald af 13. siðu

T í M I N N , laugardoiginn 19. september 1964
6