Alþýðublaðið - 20.05.1954, Síða 6

Alþýðublaðið - 20.05.1954, Síða 6
ALÞÝÐUBLAÐIð Fimnitudagur 20, maí 1954 Félagslif Ferðafélag r islands fer á laugardagkm kl. 2 frá Austurvelli til að gróðursetja trjáplöntur í landi félag'sins í Heiðmörk. Félagið biður með- fimi sína um að fjölmenna, og Ixjálpa til við t gróðursetning- íuna. Ferðafélag íslands fer gö'nguför um Leggjabrjót til Þingvalla næstkcmandi gunnudag. Lagt af stað k3. J árd, frá Austurvelli og ekið upp p; Brynjudal, gengið þaðan yfir : Farmiðar seldir í skrifstofu félagsins til kl. 12 á laugardag. neggjakrjót til Þingvalla. js f' Ef þér þurfið að selja bíl; þá Iátið okkur leysa vandann. BÍLASALAN Klapparstíg 37 Sími 82032 SKIPAUTGCRÐ RIKISINS „Skjaldbreið" til Snæfellsneshafna og Flateyj ar hinn 24. þ.m. Tekið á móti flutningi í dag og á morgun. Farseðlar seldir árdegis 'á"Iaug ardag. „SkaftfeHingur" fer til Vestmamiaevja á morg- un. Vörumóttaka daglega. Á Fedoz fótabaö eySir \ skjótlega þreytu, isárind- \ uin og óþægindum í fót-) unum. Gott *? »3 láta \ dálítið af Pedo% í hár-) þvottavatnið. Eftir fárra) dega notkun kemur ár-' anguriun i ljós. ) V Fssst í næstn búð. CHEMIA 3H.F. Vanti yður bíl, þá leitið til okkar. BÍLASALAN Klapparstíg 37 Sími 82032 álexander Lernef-Holenia: 20. DAGUR. fyrir sigv í smáatriðum. Jossa lét á sér skilja, að Kascha-hlyti að vera ómerkileg stúlka. Það þóttist hún ráða, svara spurnmgum. Kascha-Kíeller virti fyrir ?ér stúlkurnar ungu. Henni [eizt vel á þær. Dusechka varð hvernig'> ,þetta hefði gengið ekki viðbúin* að þurfa *hð að henda reiður á milli hljóm- kviðu, sem búið hafði í hug hans um árabil en aldrei náð upp á, yfirborðið fyrr en nú. Og þegar hann nú hvort sem var kominn til sjálfs sín, þá yarð honum litið út, til þess að vita hvort ekki væri allt í lagi með sólina. Og þegar hann var búinn að fuUvtssa sig um að fötunum hlyti að líða sér- lega vel, þá fyrst lét hann það að gefnu tilefni, af því hvern jnikið um augnatillit mjalta ig kárlmennirnir létu út a£ henni. 'Karlmen'n slást aldrei út af siðþrúðum ' stúlkum, sagði hún. Hyernig þá?t spurði Claire. Hvað hefur hún gert af sér. Hún hefur svo sem alls ekk ert gert, að ég veit. til; og það var nú líka einmitt það; á þann hátt freista þær karlmann- anna mest. Duschka þaut upp eins og naðra; hún skyldi bara láta vera að fara með syona slúð- ur: Tivernig mátti það vera að stúlka gæti talizt ósiðsamleg, ef-hún aldrei gerði neitt illt af sér? (Að vísu trúði hún varla sjilfri sér, þess heldur sem henni á samri stundu varð hugs stúlkunnar, að hún yfirgaf fjós jð í mikilli skyndingu, stein- þegjandi. Duschka sáröfundaði þessa fjósastúlku af velgengni hennar, og sú velgengni henn- ar var fólgin í því í hennar augum, hversu karlmönnunum, e^’r konu sinni að^ leggja aö leizt á ha«a; ekki bara einum' Því eyrun> sem hún var að einstökum, heldur þeim öll- j seSÍa- honum gékk illa að um, undantekningarlaust. Það .skilja, við hvað hún ætti. En hlaut að vera, að hún væri á- begar hann vat búinn að litlegri, fjósastúlkan, heldur en hlusta góða stund á þau á víxl, konu sína, Svissarann og Rúdkovski, þá rann það loks- heimasæturnar á Groskov . Claire la'bbaði á eftir systur j sinni út úr fjósinu. Á leiðinni ms UPP fyrir honum, hvað um 1 væri að vera. Og pegar hann nú gat hún ekki að sér gert; hún horfði til baka og btjsti til fjóastúlkunnar. skildi, hver ósköp gengu á, komst hann í slíka ógurlega geðs- hræringu, að hann fór strax á Bústjórinn Rudkovski var á' prett að leita eftir sígarettum. að' til Lavenhaupts). Og fefðalagi, þegar þetta skeði. | Hann linnti ekki fyrr en hann Kascha var siðprúð stúlka, það jjn þegar hann kom heim, og j fann eina; og hann lét ekki á frétti hvað við hefði borið, að j sér standa að kveikja i henni. Júlian hefði nauðuglega kom-1 q„ þar seria hann nú einu svona vitlausir og leiðinlegirj izt undan Svissaranum, þá j sinni var húsbóndinn á þessu Og hvernig stæoi a þvi, ao ^ gagði hann SvissaraTium pegar a§ Jossa tæki það upp hjá sérjf stað upp vistinni. að fara með svona slúður. Hún vissi hún vel. Það voru bar- asta karlmennirnir, sem voru Og bústjórinn Rudkovski var heimili, og sér vel meðvitaridi um þá þungu skyldu, sem á hönum hvíldi sem slíkum, þá skyldi bara hypja sig út, ogjgeðríkur maður Hann æsti hjjó ha,nn út { ðinn með ekki láta sjá sig meira. I sig upp svo ggypilega, að sígarettuna í munnvikinu, til- Og hun let ekki standa við . hann hafði ekki lengur a ser | kynnti að hann myndi greiða örðin tom; henti Jossu ves.a- j neina stjórn. Hann hundskamm 1 bústjóranum tvö hundruð rúbl lingnum á dyr, og varð svo að , aði vesalings Svissarann og j ur { skaðabætur, Svissaranum klæða sig alein. Claire Iitla|Valdi honum hin háðulegustu eitt hundrað rúblur og Júlían varð Iíka að læða sig sjálf; ( orð. Og hann fór ekkert í laun fimmtíu. hún skyldi ekkert í því, hvers kofa með þá einkunn, sem yegna Duschka var svona.æst, ,út af engu. Þær'voru nú bún- ar’ að klæða sig; Duschka gekk | heyrðist um óðalið þvert og 'út án þess að segja orð, og endilagt. ífáiré - fylgdi hehni eftir; hún Sonur hins frjálsa Svissaríkis var taugaóstyrk. Henni fannst, hafði líka munninn fyrir neð- áð eitthvað mikið myndi vera an nefið; og hann hafði við orð að gefa Pólverjablókinni dug 1 lega ráðningu að skilnaði, sjálfum bústjóranum á Goros- á. seiði. Duschka gékk rakleitt út í fjós. En þar var engin Kascha. Þær voru á leið út úr fjósinu, þegar Kascha kom út úr herbergi sínu. Duschka gékk frám hjá hénn,i og hnyklaði brýrnar. KaSha— Keller var farinn að að halda, að sér væri með öllu óhætt: Hann myndi ekki þékkjast. Það styrkti hann í trú, hversu vel karlmönnunum Ieizt á hann. Og nú lagði hann til þess -að vita, hvort það hvo. Af því varð þó ekki. Frú Lúbjenski útskýrði fyr ir manni sínum, sem einmitt rétt í þessu var að enda við að þengja fötin sín út til þerris, og gerði svo mikinn hávaða, að hann, einn heimilismanna, heyrði ekki orð af því sem fram fór í garðinum. fyrir fram an húsið, að það væri óhugs- andi að láta Svissararm fara. myndi jafn auðvelt að slá ryki Hann sem var slíkur snilling- í augun á kvenfólkinu. Þegarjur í allri mjólkurraeðfsrð. Ef hún missti Svissarann, væri sér líka alveg sama um þótt kýrnar væru skornar niður við trog, allar með tölu. Mjólkin yrði ónýt hvort sem væri, Vesalings Lúbjenski, sem systurnar nú gengu fram hjá henni á leið sinni út úr fjós- inu, þá gat hana ekki grunað, að þeim væri svo mikið niðri fyrir, sem raun var á; þess vegna brösti hún við Duschka, ( ávárpaði hana og sagði, að nú ’ spilaði allt hvað af tók til þess væri hún farin að fara að ráð þess að lina magaverkina, sem, um ungfrúarinnar og gengi jað því er hann sj ílfur sagði, nú. ekki í stígvélum lengur, stöfuðu af því að hann var eins. og hún-sæi; spurði hvern hættur að reykja leit upp frá ig. henni litist á. jhljóðfærinu, truflaður á við- % V í Ora-viðgerSIr. ) ^ Fljot og goð afgreiðsla.S $GUÐLAUGUR GÍSLASON.J Laugavegi 65 Sími 81218. Samúðarkort s s s ’s s s SlysavtmafAiftgs íslar.é* S kaupa flestir. Fást kji > slysavarnadeildum ma í? land allt. 1 Rvík í hamt-^ yrðaverzluninni, Banka- • atræti 6, Verzl. Gunnþót-) unnar Halldórsd. og akrif-^ S atofu félagsins, Grófin 1.; S Afgreidd í síma 4897. — ^ V Heitið á slysavamafélagið s, S Það bregst ekkL DVALARHEHVHLE ALDRAÐRA SJÓMANNA Minniogarsplöld fást hjá: S Veiðarfæraverzl. Verðandl, s ^sími 3786; S jómannafélagi \ ^ Reykjavikur, sími 1915; Té- S t baksverzl Boston, Laug&v. 8, S • sími 3383; Bókaverzl. Fróði,S jLeifsg. 4, sími 2037; VérzU ^ Laugateigur, Laugateig 24, S ^ sími 81666; Ólafur Jóhanns- ) \ son, Sogabletti 15, tími ^ 1,3096; Nesbúð, Nesveg 39. • SGuðm. Andrésson gul’smið-^ Sur Lugav. 50. Sími 3709.^ S s s I HAFNARFIRÐI: Bóka- S verzl. V. Long, sími 9288, S Nýja sendf- bílastöðin h.f. hefur afgreiðslu i Bæjar-I bílastöðinni i Aðalstræti; 16. Opið 7.50—22. aunnudögum 10—18. Sími 1395. Og fyrst hann nú var far- hann gafhonum í vegarnesti. I inn að reykjai þá tók Kí ekki Hann hafði svo hatt, að það • * „ , ,, , , , ’ 1 að vera að hætta þvi; þess vegna reykti hann nú hverja sígarettuna á fætur annarri. Bústjórinn Rudkovski talaöi lengi einslega við aðalpersón- uma í þessum leik, mjaltakon una Köschu. Um hálf sjö-leytið, þegar pað var að byrja að- skyggja, kom Levenhaupt greifi æðandi inn í garðinn. Hestarnir hans voru leirugir upp fyrir höfuð og í einu svitabaði Hann hafði verið í Sobíes- ika; og þar hafði fólkið orðið mikið undrandi yfir komu hans; það þekkti hann ekki neitt. En þegar Iiann í örvæntinu sinni lét það á sér heyra, að hann þekkti fjölskylduna Zagorski, þá var honum þó boðið inn. Það var ekki hiaupið að því fyri'r Strisievski-fólkið, að halda uppi samræðum við Levenhaupt greifa, því að hann var svo utan við sig. Hann bárasta sat og hlustaði, hvort hann heyrði ekki í vagni. Hann bjóst við því að hverri stundu, að Dushka myndi koma og leysa sig úr þessum á lögum. En enginn kom. Sidislav Zagorski, hinn S S s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s Barnaspítalasjóðs Hringstna^ S eru afgreidd í Hannyrða- í S verzl. Refill, Aðalstræti 12 i S (áður verzl. Aug. Svend- ( S sen), i Verzlunííinl Victor,s Laugavegi 33, Holt»-Ap6- S ) teki, Langholtsvegi 84, S • Verzl. Álfabrekku við Suð- S ; urlandsbraut, og Þorsteine-S : bófi. SnorrBViraiit fll S Minnfngarsplöíd s s s s s s s s V s V s s s s Ágætlega, sagði Duschka ^kvæmri örlagastund, einmitt ; gamli góseigandi, sem nú lifði stutt 'í spuha; hún var því ,þegar hami var í þann veginn „do banko“, það er að segja búð, Snorrataraut 61. Smurt brau9 og snittur. Nestispakkar. ödýrast t>g bezt. Vic- • samlegasr pantið meSj fyrirvara. MATBARINN Lækjargcitw Sími 8614*. Hús ú.g íhúðir s s s s V s V V s ®f ýmsum stærðum t * bænum, útver*um : ^ arins og fyrir utaa bæ-• inn til sölu. — Hftfum^ einnig til söln jarðir,s vélbáta, bifrílðlr eg $ verðbréf. s S Nýja fasteigna#*!**, S Bamkastræti 7. S Simi 1518. §

x

Alþýðublaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.