Alþýðublaðið - 20.05.1954, Blaðsíða 6

ALÞÝÐUBLAÐIð
Fimnitudagur 20, maí 1954
Félagslif
Ferðafélag
r
islands
fer á laugardagkm kl. 2 frá
Austurvelli til að gróðursetja
trjáplöntur í landi félag'sins í
Heiðmörk. Félagið biður með-
fimi sína um að fjölmenna, og
Ixjálpa til við t gróðursetning-
íuna.
Ferðafélag íslands
fer gö'nguför um Leggjabrjót
til Þingvalla næstkcmandi
gunnudag. Lagt af stað k3. J
árd, frá Austurvelli og ekið upp
p; Brynjudal, gengið þaðan yfir
: Farmiðar seldir í skrifstofu
félagsins til kl. 12 á laugardag.
neggjakrjót til Þingvalla.
js
f'
Ef þér þurfið að selja bíl;
þá Iátið okkur leysa
vandann.
BÍLASALAN
Klapparstíg 37
Sími 82032
SKIPAUTGCRÐ
RIKISINS
„Skjaldbreið"
til Snæfellsneshafna og Flateyj
ar hinn 24. þ.m. Tekið á móti
flutningi í dag og á morgun.
Farseðlar seldir árdegis 'á"Iaug
ardag.
„SkaftfeHingur"
fer til Vestmamiaevja á morg-
un. Vörumóttaka daglega.
Á
Fedoz fótabaö eySir \
skjótlega þreytu, isárind- \
uin og óþægindum í fót-)
unum. Gott *? »3 láta \
dálítið af Pedo% í hár-)
þvottavatnið. Eftir fárra)
dega notkun kemur ár-'
anguriun i ljós.
)
V
Fssst í næstn búð.
CHEMIA 3H.F.
Vanti yður bíl, þá leitið
til okkar.
BÍLASALAN
Klapparstíg 37
Sími 82032

álexander Lernef-Holenia:
20. DAGUR.
fyrir sigv í smáatriðum.
Jossa lét á sér skilja, að
Kascha-hlyti að vera ómerkileg
stúlka. Það þóttist hún ráða,
svara spurnmgum.
Kascha-Kíeller virti fyrir
?ér stúlkurnar ungu. Henni
[eizt vel á þær. Dusechka varð
hvernig'> ,þetta hefði gengið ekki viðbúin* að þurfa *hð að henda reiður á milli hljóm-
kviðu, sem búið hafði í hug
hans um árabil en aldrei náð
upp á, yfirborðið fyrr en nú.
Og þegar hann nú hvort sem
var kominn til sjálfs sín, þá
yarð honum litið út, til þess
að vita hvort ekki væri allt í
lagi með sólina. Og þegar hann
var búinn að fuUvtssa sig um
að fötunum hlyti að líða sér-
lega vel, þá fyrst lét hann það
að gefnu tilefni, af því hvern jnikið um augnatillit mjalta
ig kárlmennirnir létu út a£
henni. 'Karlmen'n slást aldrei út
af siðþrúðum ' stúlkum, sagði
hún.
Hyernig þá?t spurði Claire.
Hvað hefur hún gert af sér.
Hún hefur svo sem alls ekk
ert gert, að ég veit. til; og það
var nú líka einmitt það; á þann
hátt freista þær karlmann-
anna mest.
Duschka þaut upp eins og
naðra; hún skyldi bara láta
vera að fara með syona slúð-
ur: Tivernig mátti það vera að
stúlka gæti talizt ósiðsamleg,
ef-hún aldrei gerði neitt illt af
sér? (Að vísu trúði hún varla
sjilfri sér, þess heldur sem
henni á samri stundu varð hugs
stúlkunnar, að hún yfirgaf fjós
jð í mikilli skyndingu, stein-
þegjandi. Duschka sáröfundaði
þessa fjósastúlku af velgengni
hennar, og sú velgengni henn-
ar var fólgin í því í hennar
augum, hversu karlmönnunum, e^’r konu sinni að^ leggja aö
leizt á ha«a; ekki bara einum' Því eyrun> sem hún var að
einstökum, heldur þeim öll- j seSÍa- honum gékk illa að
um, undantekningarlaust. Það .skilja, við hvað hún ætti. En
hlaut að vera, að hún væri á- begar hann vat búinn að
litlegri, fjósastúlkan, heldur en hlusta góða stund á þau á
víxl, konu sína, Svissarann og
Rúdkovski, þá rann það loks-
heimasæturnar á Groskov .
Claire la'bbaði á eftir systur j
sinni út úr fjósinu. Á leiðinni ms UPP fyrir honum, hvað um
1 væri að vera.
Og pegar hann nú
gat hún ekki að sér gert; hún
horfði til baka og btjsti til
fjóastúlkunnar.
skildi,
hver ósköp gengu á, komst
hann í slíka ógurlega geðs-
hræringu, að hann fór strax á
Bústjórinn Rudkovski var á' prett að leita eftir sígarettum.
að' til Lavenhaupts). Og fefðalagi, þegar þetta skeði. | Hann linnti ekki fyrr en hann
Kascha var siðprúð stúlka, það jjn þegar hann kom heim, og j fann eina; og hann lét ekki á
frétti hvað við hefði borið, að j sér standa að kveikja i henni.
Júlian hefði nauðuglega kom-1 q„ þar seria hann nú einu
svona vitlausir og leiðinlegirj izt undan Svissaranum, þá j sinni var húsbóndinn á þessu
Og hvernig stæoi a þvi, ao ^ gagði hann SvissaraTium pegar
a§ Jossa tæki það upp hjá sérjf stað upp vistinni.
að fara með svona slúður. Hún
vissi hún vel. Það voru bar-
asta karlmennirnir, sem voru
Og bústjórinn Rudkovski var
heimili, og sér vel meðvitaridi
um þá þungu skyldu, sem á
hönum hvíldi sem slíkum, þá
skyldi bara hypja sig út, ogjgeðríkur maður Hann æsti hjjó ha,nn út { ðinn með
ekki láta sjá sig meira.
I sig upp svo ggypilega, að sígarettuna í munnvikinu, til-
Og hun let ekki standa við . hann hafði ekki lengur a ser | kynnti að hann myndi greiða
örðin tom; henti Jossu ves.a- j neina stjórn. Hann hundskamm 1 bústjóranum tvö hundruð rúbl
lingnum á dyr, og varð svo að , aði vesalings Svissarann og j ur { skaðabætur, Svissaranum
klæða sig alein. Claire Iitla|Valdi honum hin háðulegustu eitt hundrað rúblur og Júlían
varð Iíka að læða sig sjálf; ( orð. Og hann fór ekkert í laun fimmtíu.
hún skyldi ekkert í því, hvers kofa með þá einkunn, sem
yegna Duschka var svona.æst,
,út af engu. Þær'voru nú bún-
ar’ að klæða sig; Duschka gekk | heyrðist um óðalið þvert og
'út án þess að segja orð, og endilagt.
ífáiré - fylgdi hehni eftir; hún Sonur hins frjálsa Svissaríkis
var taugaóstyrk. Henni fannst, hafði líka munninn fyrir neð-
áð eitthvað mikið myndi vera an nefið; og hann hafði við orð
að gefa Pólverjablókinni dug 1
lega ráðningu að skilnaði,
sjálfum bústjóranum á Goros-
á. seiði. Duschka gékk rakleitt
út í fjós. En þar var engin
Kascha. Þær voru á leið út úr
fjósinu, þegar Kascha kom út
úr herbergi sínu. Duschka gékk
frám hjá hénn,i og hnyklaði
brýrnar.
KaSha— Keller var farinn
að að halda, að sér væri með
öllu óhætt: Hann myndi ekki
þékkjast. Það styrkti hann í
trú, hversu vel karlmönnunum
Ieizt á hann. Og nú lagði hann
til þess -að vita, hvort það
hvo. Af því varð þó ekki.
Frú Lúbjenski útskýrði fyr
ir manni sínum, sem einmitt
rétt í þessu var að enda við að
þengja fötin sín út til þerris,
og gerði svo mikinn hávaða,
að hann, einn heimilismanna,
heyrði ekki orð af því sem
fram fór í garðinum. fyrir fram
an húsið, að það væri óhugs-
andi að láta Svissararm fara.
myndi jafn auðvelt að slá ryki Hann sem var slíkur snilling-
í augun á kvenfólkinu. Þegarjur í allri mjólkurraeðfsrð. Ef
hún missti Svissarann, væri
sér líka alveg sama um þótt
kýrnar væru skornar niður við
trog, allar með tölu. Mjólkin
yrði ónýt hvort sem væri,
Vesalings Lúbjenski, sem
systurnar nú gengu fram hjá
henni á leið sinni út úr fjós-
inu, þá gat hana ekki grunað,
að þeim væri svo mikið niðri
fyrir, sem raun var á; þess
vegna brösti hún við Duschka, (
ávárpaði hana og sagði, að nú ’ spilaði allt hvað af tók til þess
væri hún farin að fara að ráð þess að lina magaverkina, sem,
um ungfrúarinnar og gengi jað því er hann sj ílfur sagði,
nú. ekki í stígvélum lengur, stöfuðu af því að hann var
eins. og hún-sæi; spurði hvern hættur að reykja leit upp frá
ig. henni litist á. jhljóðfærinu, truflaður á við-
% V
í Ora-viðgerSIr. )
^ Fljot og goð afgreiðsla.S
$GUÐLAUGUR GÍSLASON.J
Laugavegi 65
Sími 81218.
Samúðarkort
s
s
s
’s
s
s
SlysavtmafAiftgs íslar.é* S
kaupa flestir. Fást kji >
slysavarnadeildum ma í?
land allt. 1 Rvík í hamt-^
yrðaverzluninni, Banka- •
atræti 6, Verzl. Gunnþót-)
unnar Halldórsd. og akrif-^
S atofu félagsins, Grófin 1.;
S Afgreidd í síma 4897. — ^
V Heitið á slysavamafélagið s,
S Það bregst ekkL
DVALARHEHVHLE
ALDRAÐRA
SJÓMANNA
Minniogarsplöld
fást hjá:
S Veiðarfæraverzl. Verðandl, s
^sími 3786; S jómannafélagi \
^ Reykjavikur, sími 1915; Té- S
t baksverzl Boston, Laug&v. 8, S
• sími 3383; Bókaverzl. Fróði,S
jLeifsg. 4, sími 2037; VérzU
^ Laugateigur, Laugateig 24, S
^ sími 81666; Ólafur Jóhanns- )
\ son, Sogabletti 15, tími ^
1,3096; Nesbúð, Nesveg 39. •
SGuðm. Andrésson gul’smið-^
Sur Lugav. 50. Sími 3709.^
S
s
s
I HAFNARFIRÐI: Bóka- S
verzl. V. Long, sími 9288, S
Nýja sendf-
bílastöðin h.f.
hefur afgreiðslu i Bæjar-I
bílastöðinni i Aðalstræti;
16. Opið 7.50—22.
aunnudögum 10—18.
Sími 1395.
Og fyrst hann nú var far-
hann gafhonum í vegarnesti. I inn að reykjai þá tók Kí ekki
Hann hafði svo hatt, að það • * „ , ,, , , ,
’ 1 að vera að hætta þvi; þess
vegna reykti hann nú hverja
sígarettuna á fætur annarri.
Bústjórinn Rudkovski talaöi
lengi einslega við aðalpersón-
uma í þessum leik, mjaltakon
una Köschu.
Um hálf sjö-leytið, þegar
pað var að byrja að- skyggja,
kom Levenhaupt greifi æðandi
inn í garðinn. Hestarnir hans
voru leirugir upp fyrir höfuð
og í einu svitabaði
Hann hafði verið í Sobíes-
ika; og þar hafði fólkið orðið
mikið undrandi yfir komu hans;
það þekkti hann ekki neitt. En
þegar Iiann í örvæntinu sinni
lét það á sér heyra, að hann
þekkti fjölskylduna Zagorski,
þá var honum þó boðið inn.
Það var ekki hiaupið að því
fyri'r Strisievski-fólkið, að
halda uppi samræðum við
Levenhaupt greifa, því að
hann var svo utan við sig. Hann
bárasta sat og hlustaði, hvort
hann heyrði ekki í vagni.
Hann bjóst við því að hverri
stundu, að Dushka myndi
koma og leysa sig úr þessum á
lögum. En enginn kom.
Sidislav Zagorski, hinn
S
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s Barnaspítalasjóðs Hringstna^
S eru afgreidd í Hannyrða- í
S verzl. Refill, Aðalstræti 12 i
S (áður verzl. Aug. Svend- (
S sen), i Verzlunííinl Victor,s
Laugavegi 33, Holt»-Ap6- S
) teki, Langholtsvegi 84, S
• Verzl. Álfabrekku við Suð- S
; urlandsbraut, og Þorsteine-S
: bófi. SnorrBViraiit fll S
Minnfngarsplöíd
s
s
s
s
s
s
s
s
V
s
V
s
s
s
s
Ágætlega, sagði Duschka ^kvæmri örlagastund, einmitt ; gamli góseigandi, sem nú lifði
stutt 'í spuha; hún var því ,þegar hami var í þann veginn „do banko“, það er að segja
búð, Snorrataraut 61.
Smurt brau9
og snittur.
Nestispakkar.
ödýrast t>g bezt. Vic- •
samlegasr pantið meSj
fyrirvara.
MATBARINN
Lækjargcitw
Sími 8614*.
Hús ú.g íhúðir
s
s
s
s
V
s
V
V
s
®f ýmsum stærðum t *
bænum, útver*um : ^
arins og fyrir utaa bæ-•
inn til sölu. — Hftfum^
einnig til söln jarðir,s
vélbáta, bifrílðlr eg $
verðbréf. s
S
Nýja fasteigna#*!**, S
Bamkastræti 7. S
Simi 1518. §