Alþýðublaðið - 30.06.1954, Blaðsíða 6

ALÞÝÐUBRJ&ÐSf»
MiSvikiulagur 30. júní 195Í.
Svifflog
(Frh. af 8. síðu.)
iog renniflugurnar alls 10. Auk
þess hefur félgið tvær vélflug-
iur til að draga svifílugur upp,
en áður eina og stundum enga.
Endurbætur hafa verið gerðar
á, dráttarvindum og brautum
húsnæðið málað og lagfært, pví
að yfir námstímann hafast
íiemendurnir alveg við á Sand
skeiði. Vélar félagsins eru nú
í skoðun loftferðaeftirlitsins.
BÓKLEG OG VERKLEG
KENNSLA.
Kennslan er bæði bókleg og
verkleg. Kennd er flugeðlis-
fræði og ágrip af veðurfræði.
Skólastjóri er Helgi Filipusson
:err með honum íkenna tveir
aðrir.
ÍÞRÓTT FYRIR ALLA.
' Svifflugíþróttin er fyrir alla.
Hún er ekki talin krefjast
meiri hæfni og hugrekkis en
að aka bifreið, og bæði ungir
<Dg aldnir iðka hana með góðum
'órangri. SviffLugfélagið vill sér
staklega hvetja ungt fólk til að
iðka hana, að því er formaður
Sfélagsins, Ásbjörn Magnússon,
skýrði. blaðinu frá í viðtali, en
eldra fólk verður í sérstökum
flokki.
FJÖLDI ÚTLENDINGA.
Fjöldi útlendinga er væntan-
ílegur hingað til að iðka svif-
flug, en skilyrði eru víst óvíða
í heiminum eins góð og hér.
Verða þeir ekki á fyrsta nám-
skeiðinu heldur seinna í sum
ar. Þar er um að ræða bæði
unga og gamla, kárla og konur.
Banaslys af hnífstungu
Farmhald af 1. síðu.
spítala. En það reyndist u:m
seinan að bjarga lífi drengsins,
þar er hnífurinn hafði lent á
aðalslagæð og drengurinn lézt
tim leið og komið var með hann
á spiítáflann.
SKEiPAIlTGeRi)
BIKISINS
austur um land til Raufarhafn-
ar hinn 5. júli næstk. Tekið á
móti flútningi til
Hornafjarðar
Djúpavogs
Breiðdalsvíkur
Stöðvarf j arðar
Fáskrúðsf j arðar
Mjóafjarðar
Borgarfjarðar
Vopnafjarðar og
Bakkafjarðar
í dag og á morgun. Farseðlar
seldir árdegis á laugardag.
Esja
vastur um land í hringferð
hinn 6. júlí næstk. Tekið á
móti flutningi til áætlunar-
hafna vestan Þórshafnar í dag
og á morgun. Farseðlar seldir
á mánudag.
„Skjaldbreið"
fer til S'naéfellsneshafna og
.'Flateyjar hinn 6. júlí nk. Tekið
á móti flutningi í dag og á morg
un. Farseðlar seldir árdegis á
mánudag.
&exander Lernef-Holenla:
Krem ekki alls fyrir löngu, — >
pá ferð hefði hún nú líka átt
að hagnýta sér dálítið betur, — !
og hann hefði sem sagt ekki’,
í huga, að hafði hann sagt og ;
snúið sér að konu sinni, að
fara að henda peningum í skít
inn með því að senda Stefán
Zagorski á sinö kostnað til
Krím, og þar méð basta.
Maður mætti þá kannski
spyrja, hvar ungu hjánin ættu
að búa?
Búa? Vitanlega hjá foréldr
um sínum, Gröshöv.
Og svo þegar frú Lúbjenski
eftir máltíðina dró sig út úr
hópnum, settist hún fyrir fram
an spggilinn slnn í svefniher-
berginu og för svo að taka af
sér skrautmunina, sem hún aldr
ei hafði sett á sig, og svo fór
hún að aumka sig og dóttur
sína og vorkenna henni hvern-
ig komið væri fyrir henni.
Já, en þú þarft ekkert að vor
kenna mér, mamm'a. Eg elska
Stefán. Er þá ekki állt gott?
Hvernig í þsköpunum seg-
irðu þetta, barn? hrópaði frú
Lúbjénski. Hvernig geturðu
elskað ir.ann, sem hefur tjáð
sig fúsan til þess að gera það,
sem Stefán hefur getað fengið
sig til þess að gera?
Hann hefur barasta ekki tjáð
sig fúsan til þefes að gera neitt,
sagði Dasohka.
Og víst hefur hann það —
æpti frú Lúbjenski.
O — nöi —~ Alls ekki, sagði
Duschka. Það væri víst réttast
að hún fSTahí"©lt'kShSáTi núna.
Hún fiþfði yigifzv;, ^ Stefáni
Zagorski ihar'a • af því...að hún
elskaði hah,n og hann hana, og
það hefðí’ éMi:'''yéfíð' heitt ann
að, sem hefði fengiö hana til
þess. Yfirleitt hefði ekki verið
neitt nauðsynlegt fyrir hana að
gifta -sig, eins og mamma
kannske héldi.
Frú Lúhjenski saup hve'ljur.
Hvað var hún að meina? Hvað
átti þetta eiginlega að þýða?
Jú, svaraði Dusohka. Það er
ósköp einfalt. Hún kvaðyt bera
mikla virðingú fyrir Stefáný
og það væri yfirleitt heldur
e.kki annað hægt, því hann
hefð] svo ósköp gjarna vi-ljað
ganga að eiga hana, þó að því
tilskyldu að hún hætti að vera
svona á sig kömin. Barnið
ætti hann ekki, og vildi ekki
eiga bað.
Nú, og svo? stundi frú Lú-
bjenski.
Og úr því. svö var, játaði
Ðuschka, þá barasta bað hún
hinn lækninn. sem hafði lækn
þennan . Sloninski, — já
imgastoíuna í Rosiesse. ekki
N'ovitski hét hánn, •— um að
framkvæma það, sem doktor
Kásprovits. í Kíev sveikst um
að gera í vetur-,,
Og svö? Og s'yo? æpti frú
Lúhjenski.
Og svo hvað?? Ðg svo gerði
hann það. bara,; svaraði Dus-
ohka þrákelknisfé’ga. Og mað
ágætum .. árangri, bætti hún
við.
46. DAGT.JR.
Hvenær? skræikjti /frú Lú-
bjenski.
Það var daginn, þegar þið
íbuðuð rússne,?ka ,bfeilahöfð-i
ingjanum að borða hérna mið-
degisverð, og ég átti að ver.i
hjá Sloninski á sama tíma. Þið
vilduð endilega að ég væri að
fara til hans. En é.g fór ekki
til hans, heldur til hins. Tók-
uð þið í alvöru ekki eftir því,
hvað ég var föl og guggin, þeg
ar ég korp heim? Hafði eng-
um koðið þetta til hugar? Og
tók eniginn eftir því, að síðan.
hafði hún aldrei fengið klígju
yfir matnum?
Frú Lúbjenski fannst liún
standa á hyldýpisbarmi.
Sem sagt: Allt unnið fvrir
gíg. — Hin niðurlægjandi fjöl
skyldutegsl við Zagorski-fólk-
ið gersamlega ónauðsynleg. Og
sjálf dóttirin. Duschka, pottur
inn og pannan í svikunum,
svikahranpurinn siálfur. For-
eldrar hennar táldregnir og
vonsviknir.
Já, en mér þykir svo vænt
um hann, andmæídi Duschka
venjufremur lágróma; og hún
hnyklaði ekki einu sinni brýrn
ar, eins og venjulega, þegar
henni þótti.
Vænt um hann, skrækti frú
Lúbjenski. Þótti þér ekki líka
vænt um þennan mann, sem
þú ætlaðir að eiga barnið með?
Já, víst þótti mér vænt um
hann; en ekki lengur.
Og það varð ekki séð á dótt
urinni, að henni þætti neitt
fyrir því, hvernig komið var.
Og á þessu augnabliki gékk
Claire inn í herbergið til
þeirra mæðgnanna. Hún féll á
kné fyrir móður sína, úthellti
tárum, — án þess að séð væri
að henni væri sérlega þungt í
skapi, — og ^átaði: á þessari
stundu h'lyti hún að játa allt:
nú gæti hún ekki dulizt leng-
ur. Og hér við hli'ð systur sinn
ar gæti hún -iátað allt: einnig
hún væri í bann veginn að
verða móðir.
Þegar herra Lúbjenski voru
sögð tíðdincíin, og það rneð,
að heldur ekki Claire vildi
segja frá því, hver ætti barn-
ið, þá tókst ho-num. fyrir opn
um kluggum,og í krafti sinnar
heilögu reiði, að yfirgnæfa fall
byssuldjrunurnar með þrumu-
raust sinni.
Og því varð það, að tídindin
voru ekki lengur einkamál for
eOdra og dæra; einnig þjónustu
fólkið átti íhlutdeild í vit-
neskjunni um ástand dótturinn
ar Claire. Og þá fannst lika
Joszu, hinni fyrrverandi her-
bergisþernu dætranna, se:m
orðið ihafði að víkja fyrir
Köschu, og síðan bar í brjósti
óslökkvandi hefndarþorsta í
hennar garð, tími til þess kom
inn að segja herra Lúbjenski
það í óspurðum réttum, að
hún hefði staðið nýju herberg
isþernuna, hana Köschu, að
því, að hún rakaðí sig.
Og herbergisþernan Josza
hafðj beint að Köschu þeirri
spurníngu. hverng á því stæði,
að hún rakaði sig. Hún sagðist
haFa tekið eftir því, að henni
óx svolítið skegg, og því hefði
hún reynt að eyða með því að
raka sig með rakvél vinar síns,
’hershöfðingjans Sjerbatsjev,
svo lítið bar á, vitandi þó, að
það er ekki gott að læka skegg
vöxt hjá konum með slíkum
aðferðum.
Þetta hafði Kascha sagt.
Nú er það náttúrlega á allra
vitorði, að til eru þær konur.
að þeim vex skegg'. Hins veg
ar eru þær venjulega eldr: en
Kascha.
. K'ascha var sem sagt karl-
maður. — Dæturnar játuðu
það. En hvers vegna gékk hún
í kvenmannsbúningi? Hvað hét
hún eiginlega? Hvaðan var
hún? Það vissu dæturnar ekki.
Kváðust aldrei hafa spurt hann
að því. og hann hefði heldur
ekki haft orð á því að fyrra-
bragði. Það hafði barasta farið
syo ágætlega á með þeim þótt
þær ekkert grennsluðust um
hagi hans.
Herra Taddeus Lúbjenski á-
kvað að láta þegar til skarar
skríða við þrjótinn. Hann þaut
af stað áleiðis upp á loftið, þar
sem hún eða hann, öllu held-
ur, hafði haft herbergi. Hann
skildl ekkí kemba hærurnar,
sl/þrjótur.
. .fClaire elti föður sinn, grát-
andi. Líka Duschka. Hún var
föl, en bar sig annars vel;
yþpti sv-olítið öxlutn. og hnykl
aði brýrnar.
í Nú stóð herra Taddeus Lú-
bjc.nsk.i fyrir framán dyrnar
hjá herra Köschu: hann braut
úm það heilann í mesta’ ákafa.
hver mýndi hin klassiskasta að
férð til þess að afhjúpa hiö
rétta kynferði hennar: 'Hvort
hánn ætti að kasta einhverju
i keltu hennar; hún myndi þá
sjálf koma upp um sig með
þvá að þrýsta saman’hnjánum
af bví að hún væri karlmaður.
(Kvenmaðurinn heldur hnján-
úm út til bess að strekkja á
kjólnum og eiga auðve'ldara
pieð að grípa í hann það, sem
kastað er til hennar). Eða
hvort hann ætti að kasta til
i hennar sverði, eins og á sínum
j tíma var sert t.il hess að af-
| hjúpa Akki'lles hi nn gríska. Ef
Kasöha væri karlmaður, myndi
■ hún g.rípa sverðið: eí hún væri
, í rau.n og veru kvenmaður, þá
myndi hún flýja.
• Allt í eifiu kom Sjerbatsjev
hershöfðingi æðandi upp á lofl
, ið og Kokovsöv á iiaúum hans.
Sjerbatjev var óðamála:
I' Hlúsarahúningurinn, Húí-»:
j arabúningur. maðar. Og hvar
éru stígvéiin frá Húsarabún-
ingnum, sliígvél með rósettum
og fíniríi. auðþekkt. Þau sitj.a
á löppum Hú'sa-rans, náttúr-
Ipga. og hver er hað hér í. hús
t inu, sem gengur í Húsarastíg
Jyélúm? Hver var bað, sem ég
, v,ar v.anur að klípa í leggina,
og gott var að ég gerði það,
því þannig komst ég ð því; ann
ars væri ég ennþá ekki búinn
að leysa 'þraUtina. Kaschá, þessi
þrjótur, bví allir kvenmenn eru
þr.jótar, ekki sízt þegar þær
þar að auki eru karlmc-nn.
Með þessu morðum hrinti
v
^ Fljót og gó'ð afgreiðsla.S
SGUÐLAUGUR GÍSLASON,^
V Laugavegi 65 ?
^ Sími 81218.
s Dra-viðgerðfr,
Samúðarkort
Slysavimaíé.'ítgs Islar.é'ts
(j kaupa flestir. Fást hjás
^ slysavarnadeildum um S
land allt. í Rv£k ! hans-S
yrðaverzluninni, Banka- S
stræti 6, Verzl. Gunnþór-S
unnar Halldórsd. og akrif- •
S atofu félagsiris, Grófin 1.)
S Afgreidd f síma 4897. - ?
S Heitið á slysavaraafélagiB -
^ Það bregst ekki.
DVALAEHEIMILI
ALDRAÐRA
SJÓMANNA
Minnlngarspföld
fást bjá;
• Veiðarfæraverzl. Verðandl, ^
•sími 3786; Sjómannafélagí ^
^ Reykjavíkur, sími 1915; Tó- s
? baksverzl Boston, Laugav. 8, S
\suni 3383; Bókaverzl. FróSí, S
\Leifsg. 4, tíml 2037; VerxLS
S Laugateigur, Laugateig 24, S
Ssími 81666; Ólafur Jóhanns>S
S son, Sogabletti 15, timl S
S 3096; Nesbúð, Nesveg 39. S
SGuðm. Andrésson gulismið-)
^ur Lugav. 50. Sími 3769.^
K HAFNARFIRÐI: Bók«-s
Sverzl. V. Long, tfmi 8288. s
Nýja sendf- -
bílastööin h.f.
s
s
s
s
s
hefur afgreiðslu í Bæjar- S
bílastöðinni l AðalafcrætiV
1«. Opiö 7.50—22. AS
aunnudögum 10—18. — ^
Sími 1395. ^
S
S
s
s
s
s
s
s
S
Minninéarsplöfd J
Barnaspitalatjóðt HrlngilntS
eru afgreidd í Hannyrða-S
verzl. Refill, Aðalstræti .1*3
(áður verzl. Aug. Svend--
sen), í Verzluniani Víctor,.^
Laugavegi 33, Holt*-Ap6- ý,
tekl, Langholttvegi 04, S
Verzl. Álfabrekku við Suð-S
urlandabraut, og ÞorifceineK
búð, Snorrabraut 61.
Smurt brauð
og snittun
Nestispakkar.
Ödýrast og bezt. Vi»-S
samlegast pantið me$)
fyrirvara.
MATBARINN
Lækjargoto •
Simi 8014»
Hús og íhúðir
af ýmsum atærðum
bænum, útver^um «;•
arins og fyrlr ntan bæ-
Ínn til sölu. — Hðfum
S
N
S
S
s
s
s
s
s
í ^
s
S
s
s
einnig til sðlu jarðir, í
vélbáta, bifrttðtr ®gf
verðbréf.
Nýja fasteignfitalm.
Bankastræti 7.
Sími 1518.