Alþýðublaðið - 16.12.1954, Page 6

ALÞYÐUBLAÐIÐ
nilðt jKiiJ^giu áés. 1.9S4
Úfvarpið
20.20 Daglegt mál (Árni Böðv-
arsson uand. mag.). __
20.25 Kvöldvaka: a) Árni Óla
ritstjóri flytur þátt úr bók
sinni: „Gamla Reykjavík“.
b) iLárus Pálsson og Þor-
steinn Ö. Stepliensen lesa úr
'ljóðum ungra skálda. 1) ís-
lenzk tónlist: Lög eftir Helga
Pálsson og Sigurð Helgason
(plötur). d) Ævar Kvaran
leikari flytur efni úr ýmsum
áttum. e) Broddl Jóhannes-
son les úr bókinni „Einn á
£erð“ eftir Sigurð Jónsson
fná Brún.
ff*
M.s. Dronning
Alexandrine
fer frá Reykjavík til Færeyja
Og Kaupmannahafnar kl. 12.00
á hádegi fimmtudaginn 16. des.
— Farþegar eru beðnir að
koma um borð fel. 11 f.h. sama
dag.
I Skípaafgreiðsla Jes Zimsen
* — Erlendur Pétursson —
Jólakort .........
Kvenfélags Háteigssoknar,
gerð af listmálurunum Hall-
dórj Péturssyni og frú Barböru
Árnason, íást í verzlunum í
sókninni og ýmsum bókaverzl-
unum hæjarins. Enn fremur
hjá eftirtöldum konum: Frú
Halldóru Sigfúsdóttur, Fióka-
götu 27, frú Sesselju Konráðs-
dóttur, Blönduhlíð 2, og frú
Laugeyju Eiríksdóttur, Barma
Míð 9.
*»=•«•
JÓNPEMÍLSml
Jngólfsstræti 4 - Simi 7776
jÝlcUfrluÍnihquh' [
(fasteiqnasúla -

§
s
\
I
Getum bætt við okkur^
RAFLA6NIR
vxnnu.
I
I l
$ Raftækjaverkst. lENGILL.^
Heiði við Kleppsveg.
S Sími 80694.
I
ínnkaupasfofnunin
í Framhald af 1. síðu.
®g ber nefndinni að hraða störf
wm og skila tillögtmi sínum til
bæjarstjórnar svo fljótt sem
unnt er.“
Þannig hljóðar íillaga, er
hæjarfulltrúar Alþýðuflokksins
Eytja í sambandi við af-
greiðslu fjárhagsáætlunarinn-
ar.
GRAHAM GREENE;
N JOSNARINN
60
ég ekki nema tvær kúlur í byssunni Og veit
ekki hvar ég get náð í fleiri. Hann spennti
gikkinn á nýjan leik.
Þetta er England — skríkti herra K. vesald
arlega í örvæntingu sinnj, eins og væri hann að
saanfæra sig upphátt um að ótti væri ástæðu-
laus. Hann stökk upp af legubekknum, rak höf
ið upp undir bókahilluna; það hrundu niður
tvær eða þrjár bækur. Ein þeirra lagðist opin
á legubekkinn; D. leit á hana. Það var víst
einhver guðsorðabók. Hann sá að „Guð“ og
„Hann“ var alils staðar skrifað með stórum
staf. D. sagði smöggt: Stattu þarna. —
Herra K. sagði: Þér ællið að lofa mér að
fara?
Þekking og lærdómur megnar máske að gera
menn að hæfum dómurum; hæfileika tjl böð
ul'sstarfa skerpir háskólavistin hins vegar ekki,
nema síður sé.
Hvers vegma ekki L. heldur? bað herra K.
Hafðu ekki áhyggjur af því. Röðin kemur
seinna að honum. Hann er heldur ekki einn
a'f okkur. Og það var raunverulegur grundvall
armunur:: Maður getur ekki hátað forngrip.
Herra K. baðaði höndum í áákafa. Það voru
ennþá blekbl'ettir á þeim. Þér mynduð ekki
álasa mér, ef þér vissuð aiílt. Vissuð hvílíka
daga ég átti. Já, það eru skrifaðar bækur um
þræfahald . . Hann fór að snökkta. Þér aumkjzt
yfir hana. — En pað er ég . það er ég. . .
Röddin brast og orðin urðu óskiljanleg.
Hypjaðu þig þarna inn fyrir — skjpaði D.
Hann benti á dyrnar á baðherberginu. Þangað
inn var ekki hægt .aðsjá ulan af gangstéttinni.
Það var að vísu loftræsting á því en engjnn
gluggi. Hann kreppti höndina fast um byssu-
skeftið, en hún skalf samt. Hann hryllti við
tilhugsunina xxm það, sem nú fór í hönd. Sjálf
ur hafði hann verið hrakinm og hrjáðxxr, nú
var röðin kominn að honum að hafa frumkvæð
ið. En það kom yfir hann hræðslá, ótti, skelf.
ing; óttinn vvið Sársauka, kvöld og örvæntingu
annarra manna. Hann herti sig upp og flýtti
sér að segja, áður en meðaumkunin næði á
honum tökum: Svona nú — Flýttu þér. Herra
K. byrjaði að hypja sig 'áleiðis til baðhergisdyr
anna. D. flaug í hug að ger-a athugasemd: Þetta
verður að vera líkhúsveggur handa þér, en það
var of mikil mislcunnarleysi. Svoleiðis gat mað
ur leyft sér að tala og hugsa, ef maður sjáifur
átti í hlut: gagnvart öðrum var það of harðúð
ugt. t-WV
Heri'a K. taustaði: Hún hefur ekki liðið jafn
mikið og ég . . . ég, í fimmtíu ár . og eiga svo
ekki nema sex mánuði eftir og þá er allt von.
laust.
D. reyndi að löka eyrunum fyrir því, sem
herra K. sagði. Reyndi að skilja ekki það, sem
hann komst ekki hjá að heyra. Hann otaði byss
unni að K. og hrakti hann á undan sér inn í
baðherbergið.
Ef þér ættuð eftir bara sex mánuði, mynduð
þér þá ekki fara að hlakka til? ... Hann missti
af sér gleraugun; þau duttu í gólfið og möl-
brotnuðu. Mig dreyfdi aðeins einn draum, and
varpaði hann: . . . að komast í háskól’ann. .
Nú var hann kominn inn í baðherbergið, rýn-
andi í áttina þangað, sem hann hugði D. vera.
um leið og hann hopaði yfir þvert baðherberg
isgólfið í áttina að baðkerinu. . . Og svo sagði
doktorinn sex mánuði. . hann rak upp angur
vært kjöltur eins og hundur . deyja svo hérna
í Oxford S'reet . . „bona matina“. . . „bona
matina“ ... kaldur . . alddrei icveikt á miðstöð
inni nema í aftakakuldum.... Hann greip hugs
anirnar gagm-ýnislaust og þvaðraði og þvaðraði;
flýtti sér að koma því út úr sér, sem í hugann
kom, sennxlega' í þejrri ti'ú að ekkert illt gæti
hent hann, meðan hann gæti talað. Og hvert
orð, .sem hann mælti, varð til þess að afhjúpa
enn betur niður niðurlægingu hans og smánar
kjör, vesaidarháttinn, þrældóminn: litlu skrif
stofunna, kaldan miðstöðvarofninn, útklipptu
blaðamyndina á veggnum: „Un famil gentil-
bono“... Hann sagði: Sá gamlj alltaf njósnandi
um mann . . kveljandi mann . . . varð að biðja
afsökunar á Entranationo . . . annars sektir
. . engar sígarettur í heila viku . . . Hann smá
lifnaði við eftir því sem hann sagði fleira. En
það horfir ekki í rétta átt fyrir þeim, sem
dæmdur hefur verið til dauða . . Hann verður
að vera dauður löngu áður en dómarinn kveð
ur upp dóminn . . Hættu — öskraði D. Höfuðið
á herra K. vaggaði til beggja hlliða eins og skjald
bökuhöfuð. Hann var búinn að tapa gleraugun
um og sá ekki Ð.; hélt sig þó ,sjá hann og horfðj
í aðra átt en hann raunverulegai var. Það var
mjög hjákátlegt að sjá. Getið þér láð mér það?
. . sex mánuðir . svo pi’ófessor. D. lokaði aug
unum og ýtti á gikkjnn. Honum brá ónotalega
við hvellinn, ilíka það, hversu fast byssan sló
hann; hann heyrði að gler brotnaði og einhvers
staðar var hrixjgt bjöllu.
Hann opnaði augun; hann hafðj misst marks.
Hann hafði hæft spegilinn svo sem feti til
vinstri við höfuð herra K. Spegilinn lá í brot
um á gólfinu. Herra K. stóð á fótunum; hann
deplaði augunum í ákafa og eins og í leiðslu
. . .einhver var að knýja dyr. Ein kúlan farjn.
D. sagði: Hreyfðu þig ekki. Láttu ekki á þér
kræla. Ég ætla ekki að missa marks í annað
skiptj, svo .lokaði hann dyrunum að baðherberg
inu. Hann var þarna einn hjá legubekknum
aftur, hlustaði á barsmíðina á hurðina, útidyra
hurðina. Ef það var lögreglan, hvað átti hann
þá að gera vjð þessa einu kúlu, sem eftir var?
Höggin hættu sem snöggvast og það varð dauða
þögn. Bókin lá ennþá opin á legubekknxxm:
„Guð er í sólskininu þar sem fiðrildin flögra;
Guð er í kjertaljósinu, sem bíður heima1 hjá
þér.“
Vfsuorðin verkuðu heimskulega á hann:
Hvort tveggja var, að hann trúði ekki á guð, og
svo átti hann hvergi heima. Orðin gátu þess
vegna ekkj átt við hann. Þau verkuðu á hann
eins og töfraþula villimanna verkar á mann,
sem talinn er hafa tileinkað sér menninguna.
Högg — Högg — Högg og svo hringdi bjaila.
Var þetta ejnhver af kunningjum leigjándans
hérna, eða máske hann sjáilfur? Nei; hann hlyti
að hafa lykilinn. Það hlaut að vera lögreglan.
\ Ora-vlðgerðlr. i
S Fljót og góð afgreiðsltJ
SGUÐLAUGUR GfSLASON,(
$ Laugavegi 65 {
S Sími 81218. i
S-.
s
s
s
s
s Slys&varaar.*mgs
kaupa flestir. JTáat hl&v
£ ■lysavamadeíldum ________
j land «nt í Bvík i hanari
j yrðaverzlunínxii, B«nkfi«
s
s
s
s
strætt 5, Verzl. GnnnþóY"
onnar Halldörsd. og skrif
stcfa félagsins, Grófio L
Afgreidd í síma 4897 —
Heitið á slysavarsafálagig.
S Það bregst @kkL
L
Dvaíarheimili aidraðra
s
Minningarspjöld fást hjá:)
(Happdrætti D.A.S. Austur
) stræti 1, sími 7757 ý!
) Veiðarfæraverzlunin Verð ^
^ andi, sími 3786
i Sjómannafélag Reykjavíkur, j
jí sími 1915
í Jonas Bergrnann, Háteigs
\ veg 52, sími 4784
;Tóbaksbúðin Boston, Lauga)
\ V9g 8, sími 3383
(Bókaverzlunin Fróði, Leifs]
( gata 4
Verzlunin Laugateigur,
Laugateig 24, sími 81666
(Ólafur Jóhannsson, Soga
j bletti 15, sírni 3096
^Nesbúðin, Nesveg 39
{Guðm. Andrésson gullsm.,
S Laugav. 50 sími 3769.
,4 HAFNARFIBÐI:
^ Bókaverzlun V. Long, 9288 ]
Hann gekk fram að útidyrahurðinni og reik
aði í sporj. Hafði byssuna í hendinni; gleymdi
að leggja hana frá sér eins og hann gleymdi að
leggja frá séér rakvélablaðið daginn áður, þegar
lögreglaTi var á hælum hans. Hann opnaði úti
dyrnar, í leiðslu; eins og dauðadæmur maður.
Það var Rose; Rose Cullen.
Vitanlega; ég var búinn að gleyma því. Ég
lét þig hafa heimxlisfangið mitt, gerði ég það
annars ekki? Hann var seinmæltur og ljnmælt
ÍHús og íbúðir
Mínfl?nÍorspIð!d[
B*maspít»la#í<5öi Hringriœs^
eru afgreidd í Hannyrða.^
verzl. RefiU, ABalirtrætí IIV
(áður verzl. Aug. Svend-S
gen), I Verzlunianl Vict®*,?
Laugavegí 3», Hoit*-Apé-)
tekt^ Langhoitatregl S .
Verzl. Álfabrekku viS SuS-j
urlandsbraut, og Þor»t«InS»]
búð, Snorrabmi* 61.
Smurt feíTHuð
og snittur.
Nestlspakk'sr.
OdfrMtt tvg bnrt. ftm-l
■amlegfist ptnti#
SyrirvfiTfi.
MATBABtNH W
Lækjargfita f. *rv
Síxni 8614é.
af ýmsum stærðum 1
bænum, úthverfum bæj
arins og fyrir utan, bæinn1,1
til sölu. — Höfum einnig
til sölu jarðir, vélbáta,
bifreiðir og verðbréf.
Nýja fasteignasalan, ; \
Bankastræti 7.
Sími 1513.
í