Tíminn - 20.01.1965, Blaðsíða 12

12
T88VNN
MIÐVIKUDAGUR 20. janúar 1965
I
{
I
MINNING
Magnús Hákonarson
frá Nýlendu
Þann 21. okt. 1964 var til mold-
ar borinn Magnús Hákonarson,
að Nýlendu Miðneshreppi.
Magnús var fæddur að Nýlendu
þann 12. júní 1890, sonur hjón-
anna Hákonar Tómassonar, Há-
konarsonar, Vilhjálmssonar,
Kirkjuvogi Höfnum og konu hans
voru þau systrabörn.
Hákon Tómasson var merkis-
bóndi, eru mörg hnyttileg tilsvör
eftir honum höfð og hafa meðal
annars birzt í „íslenzkri fyndni.“
Sjósókn var löngum sú mest
viðurkennda aðferð til sjálfsbjarg
ar á Suðurnesjum. Tíu ára
að aldri fór Magnús að stunda
sjóróður á sumrin, en 14 ára
gekk hann að starfi sem fullgild-
ur háseti. Sjósókn varð einni<r að-
alstarf Magnúsar framan af ævi,
og fór hann ekki varhluta af
hættum þeim, sem bví starfi
fylgdu.
Arið 1913 fórst skip, sem Magn-
ús var háseti á. Drukknuðu 5 af
áhöfn skipsins, en 3 björguðust.
Bar það til með þeim hætti, að
2 þeirra sem komust á kjöl gátu
haldið sér þar, þar til hjálp barst,
sá 3. batt sig við lóðarbelt og lét
sig reka. Magnús var annar þeirra
sem hélt sér á kili. Er þeir höfðu
velkzt í sjónum í tvo tíma og óll
von virtist úti, sjá þeir úti við
sjóndeildarhring reyk frá skipi.
Þetta var enskur togari, sem af
einhverri einskærri tilviljun tók
stefnu beint á slysstaðinn. Þó að
qkipið færi nærri héldu skipverj-
5r að þarna væru aðeins fuglar
sem sætu á fleka, og skipið var
að fara framhjá, er þeir áttuðu
sig á, að þarna væru menn í sjáv-
arháska. Er þeim hafði ver-
ið bjargað gátu þeir gert aðvart
um hinn 3. félaga sinn og ójarg-
aðist hann einnig. Sagt er frá
hrakningum þessum i bók-
inni „Brim og boðar.“
Ekki mun hafa hvarflað að
Magnúsi að fá sér hættuminna
starf, heldur hélt hann áfram að
starfa sem dugandi sjómaður
Árið 1921 lenti har.n í hrakn-
ingum öðru sinni. Hann var þá
formaður á Sigurfara, en það skip
átti hann í félagi við frænda sinn
Kristin Jónsson frá Loftsstöðum.
íþróttir
Framhald af 13. síðu
5 ára. Framtíð F.H a knatt-
spyrnusviðinu ætti því að vera
tryggð. ef vei verður hlúð að
þessum drengjum og séð um
yngri flokkana. —
Öll aðalstjórn knattspyrnu-
deildarinnai var endurkosin,
en hana skipa; Árni Ágústsson,
formaður, Ragnar Magnússon,
v.form., Bergþór Jónsson,
gjaldkeri, 'Evar Harðarson, rit-
ari og ingvar Viktorsson,
spjaidskrárr í varastjórn vor>'
kosnir Þórður Guðjónsson,
Magnús Magnússon og Magnús
Guðmundsson. —
í lok aðalfundarins voru
sýndar myndir, sem formaður-
inn, Árni Ágústsson. hafði
tekið við ýmis tækifæri a liðnu
sumri. Myndir þessar voru all-
ar teknar á AGFA-litfilmu. —
Vakti sýmngin mikla og ó-
skipta athygli fundarmanna,
enda gáfu myndimar glögga og
skemmtilega innsýn í félags-
starfið. Er ætlunin, að áfram
verði haldið á sömu oraut.
Hrakningasögu þessari er gerð
góð skil í bókinni „Frá Suðurnesj
um“. í þeirri ferð sýndi Magnús
sérstaka hugprýði og þrautseygju.
Ekki bilaði kjarkurinn þótt hurð-
skylli nærri hælum í það sinn.
Hann hélt áfram sjómannsstarfi
til ársins 1942, en þá lagðist
trillubátaútgerð niður á Suður-
nesjum.
Jafnframt útgerð á opnum bát
um, stundaði Magnús oúskap að
Nýlendu. Það eru erfið ræktunar-
skilyrði á Suðurnesjum, mest
sandorpin hraun, þegar túnum
sleppir. Þrátt fyrir erfið skilyrði
braut hann nýtt land til ræktun-
ar og bætti iörðina Allur bú-
skapur hans bar vott um
snyrtimennsku og reglusemi.
Síðustu ár ævinnar var hann með-
hjálpari við Hvalsneskirkju, en
hann hafði alltaf verið kirkjuræk-
inn og mun hafa verið trúaður.
Magnús var kvæntur Guðrúnu
Steingrímsdóttur, ættaðir úr
Krísuvík, og lifir hún mann sinn.
Voru þau hjón samhent í búskapn
um, gestrisin. og var oft margt
um manninn á heimili þeirra.
Þeirra heimili hefur alltaf fylgt
kröfum tímans um þrifnað og
snyrtimennsku, hafa þau þar einn
ig notið stuðnings bama sinna.
Vil ég þar sérstaklega tilnefna
elzta son þeirra, Hákon, sem með
miklum dugnaði og reglusemi hef
ur stutt viðleitni þeirra til fram-
fara.
Þau hjón hafa haft barnalán
mikið. eignuðust 7 börn. Þau eru:
Steinunn, gift Skúla Halldórssyni
tónskáldi. Hákon kvæntur Svölu
Sigurðardóttur býr að Nýlendu.
Björg. gift Ólafi Guðmundssyni
birgðaverði, hýr í Reykjavík.
Einar Marinó járnsmiður kvæntur
Helgu Aðalsteinsdóttur, býr 1 R.vík
Gunnar Reynir löggiltur endur-
skoðandi, býr í Kópavogi. Jára
gift Brynjari Péturssyni bifreiða-
stjóra, býr í Sandgerði. Sólveig
skrifstofustúlka. býr i Reykjavik
Magnús mun ekki hafa gengið
heill tii sikógar alllengi, en þó. án
i þess að kvarta. Er hann loks æit-
aði læknis, kom í ijós að hann
gekk með ólæknandi sjúkdóm.
Hann mun hafa getið sér nærri
um að hverju dró. .lann beið
dauðans með beirri rósemd og
hugbrýði, sem er aðdáunarverð
1 Hann andaðist þann 11. okt. 1964
á heimili Einars sonar síns. Naut
hann þar nærroru eiginkonu og
bama, er hann kvaddi þennan
heim.
Við fráfall Magnúsar er horfinn
af Suðumesjum einn þeirra
manna er setti svip á byggðina.
Það var alltaf einhver hressandi
gustur, sem fylgdi honum og
glaðværð, þar sem hann gekk að
starfi.
Ég votta eiginkonu hans,
börnum, tengdabörnum og bama
börnum mína innilegustu samúð.
ÓIi Kr. Guðmundsson
FLUGBJÖRGUNARSVEITIN
rramhald al 8 síðu
arneshreppi, en barnið hafði
brennzt illa á gamlársdag, og
sængurkonu að Lækjarmóti í
Köldukinn 4. jan.
— Þá fór snjóbíllinn 13. þ. m.
út að Dal í Höfðahverfi og sótti
þangað veikan mann sem koma
þurfti í sjúkrahús, hafði hann
skorizt á andliti er símastrengur
slitnaði er verið var að strengja
hann, með þeim afleiðingum sem
fyrr segir. Ferðin gekk vel en
tók tæpa fjóra tíma hvora leið.
Bragi Svanlaugsson og Svan-
laugur Ólafsson, bifvélavirkjar sjá
um allt sem kemur vélknúnum
flutningatækjum sveitarinnar við,
og er það mikið verk. Ármann
Helgi Alfreðsson og Jön Tómas-
son sjá um aðrar eignir sveit-
arinnar. Þá er sveitinni skipt í
leitarflokka, sem hver hefur sín
hlutverki að gegna.
— Hafið þið fengið mörg út-
köll frá upphafi, á s. 1. ári?
— 15 sinnum hefur sveitin í
heild, eða meirihluti hennar. ver-
ið kallaður út til leitar. Auk þess
hefur sveitin í vaxandi mæli að-
stoðað við sjúkraflutninga í hér-
aðinu, þegar venjuleg flutninga-
tæki hafa ekki getað annað þeim,
sökum ófærðar. Á síðastliðnu ári
var sveitin tvisvar kölluð út til
leitar, og farið var í nokkra
sjúkraflutninga innanhéraðs.
— Nýtur starfsemin ekki opin-
berra styrkja?
— Styrkir til sveitarinnar 1 s.
1. ári voru frá Akureyrarbæ: 30
þúsund ©g frá Ríkissjóði 50 þús-
und.
— Fá meðlimir sveitarinnar
nokkuð annað en ánægjuna fyr-
ir sína vinnu?
— Meðlimirnir vinna kauplaust
að öllum störfum sveitarinnar.
Óhætt er að fullyrða, að sumir
þessara manna hafa iagt fram
vinnu fyrir tug þúsunda króna.
T. d. hafa þeir Bragi og Svan-
laugur smíðað sleða og byggt að
nokkru yfir bílakost sveitarinnar
án endurgjalds.
— Vill ekki einhver ykkar lýsa
útkalli með öllu tilheyrandi?
Tryggvi Þorsteinsson vérður fyr
ir svörum, og segir:
— Útkallið getur vierið frá
Flugmálastjórninni R.vík., ef
um týnda flugvél væri að ræða.
og kemur þá tilkynning frá henni
gegnum Landssímann til for-
manns. Ef útkallið viðkemur leit
í héraði og er ekki um leit að
týndri flugvél að ræða, verður það
að koma til formanns sveitarinn
ar frá lögreglu eða nánum að-
standenda þess sem teitað jr að.
— Formaðurinn lætur svo boð
út ganga til leitarstjóra, en beir
sjá svo um boðun til flokksstjóra.
sem boða sína menn Hver ein
asti meðlimur hefur nafnaskrá
yfir sveitina, með heimilisföng-
um, símanúmerum á heimilum og
á vinnustað. Leitarmenn verða
að mæta í aðalbækistöð sveitar-
innar við Strandgötu og þaðan er
leitin skipulögð.
— Þar er hver maður, sem
í leitina fer, skrásettur og útbú-
inn eftir því sem þurfa þykir,
með fatnaði og tækjum. Að loK-
inni leit verða allir að mæta í
leitarmiðstöðin til afskráningar.
Héraðinu hefur verið skipt í leit-
arsvæði og áætlaður mannskapur
á hvert svæði og um leið og
flokkurinn fer til leitar getur
hann fengið skrifleg fyrirmæli um
svæðið.
— Nokkuð, sem þið vilduð taka
sérstaklega fram að lokum?
— Þótt útbúnaður þessarar
sveitar sé með því bezta sem
björgunarsveit hefur yfir að ráða,
hér á landi, þá skortir hana til-
finnanlega léttar talstöðvar og
stöðugt þarf mikið fé til þess að
halda öllu í horfinu og bæta við
nýjungum, sem nútíma tækni
krefst.
— Þá viljum við nota tækifær-
ið, án þess þó að nefna nokkur
nöfn, og senda öllum þeim vel-
unnurum Flugbjörgunarsveitar-
innar okkar innilegustu þakkir
| fyrir margháttaða fyrirgreiðslu
! fyrr og nú.
Um leið og blaðið þakkar rabb-
ið, óskar það sveitinni gæfu og
gengis.
H. S.
BARNAMORÐ
EramUald al ols 16.
kvæmlega stillt, — skrifar
Carlo Gregoretti. — Þegar
hann var tilbúinn gaf hann suð-
urafríska málaliðanum merki,
og hann skaut litlu drengina
þrjá.
Þeir fáu uppreisnarmenn,
sem í borginni voru, höfðu flú-
ið löngu áður en hermenn ríkis
stjómarinnar komu til bæjar-
ins. En kvikmyndatökumennirn
ir þurftu að fá mynd af því, þeg
ar hermenn ríkisstjórnarinnar
„frelsuðu“ hvíta fanga. Slík
frelsun var því sett á svið. Kat-
ólsku nunnurnar og munkarn- (
ir, sem dvöldu í bænum, i
bjuggu um sig innst í trúboðs-
stöðunni og málaliðarnir hófu
skothríð. Einum kvikmynda-!
tökumannanna tókst á síðasta j
augnabliki að koima í veg fyrir,
að málaliði skyti niður nokkr-
ar nunnur, er krupu niður bak
við, altarið. Síðan var trúboðs-
stöðinni „bjargað“ og mynda-
tökuimennirnir tóku myndir af
grátandi munkum og nunnum,
sem þökkuðu fyrir björgunina
Einn uppreisnarmannna var
handtekinn og ætluðu mála-
liðarnir að pynta hann og
skjóta síðan. En þeim aðgerð
um var frestað til næsta dags.
Það var myndatökumaðurinn,
sem bað um frestunina — bon
um þótti of dimmt til þess að
taka fleiri myndir þann daginn.
Uppreisnarmaðurinn var
með þríbrotinn handlegg o>g
skinnið hékk í pjötlum utan
á honum eftir misþyrmingar
málaliðanna. Honum var troð
ið inn í hús eitt við fljótið,
og um nóttina lézt hann af sár
um sínum. Morguninn eftir var
honum kastað í fljótið — og
að sjálfsögðu tóku kvikmynda
tökumenimir myndir af atburð
inum.
— Eg hef sannanir fyrir því,
að hvert orð, sem ég hef skrif-
að , er rétt — segir Carlo Gre-
goretti. — Einn kvikmynda-
tökumannanna heimsótti mig í
hótelherbergi mitt í Leopold-
ville og sagði mér frá þessum
hryllilegu atburðum. Hann, og
einn samstarfsmanna hans,
sögðu þegar í stað lausu starfi
sínu hjá kvikmyndafélaginu og
flugu heim til Ítalíu —miður
sín vegna grimmdar lands-
manna sinna og málaliðanna.
Eg hraðritaði nákvæmlega það,
sem þeir sögðu mér í hótelher-
berginu, og ég hef auk þess
eitt vitni, sem var hjá okkur,
og sem getur borið sannleikan
um vitni.
Yfirvöldin í Ítalíu hafa nú
málið með höndum og velta
því fyrir sér, hvort hefja skuli
mál á hendur kvikmyndatöku
mönnunum. Ef atburðurinn hef
ur gerzt eins og Grogoretti seg-
ir, þá getur svo farið að þeir
verði ákærðir fyrir hlutdeild í
miorði.
— Við áttum engan þátt í
þeim atburðum, sem áttu sér
stað segir leiðangurssjórinn,
Franco Prosperi. — Það er
rétt, að drengirnir þrír og upp-
reisnarmaðurinn voru drepnir
af málaliðunum, en það var
ekki gert vegna óska okkar.
Við reyndum þvert á móti að
bjarga drengjunum, en það var
of seint. Við drápum engan —
hvorki beint né óbeint Það
eru málaliðarnir sem eiga sök
ina.
1 óí?f r.skrifstofan
I($nat$arbankahúsinu
IV hæ«.
Tómas Arnason og
Vilhjálmur Árnason
Störf tveggja ritara við sakadóm Reykjavíkur eru
laus til umsóknar.
Umsóknir ásamt upplýsingum um menntun og
fyrri störf sendist fyrir 25. þ- m. til skrifstofu saka
dóms að Borgartúni 7, þar sem gefnar eru nánari
upplýsingar um störfin.
Yfirsakadómari.
Útför föSur mins
Magnúsar Jónssonar
frá Víkingsstöðum
fer fram laugardaginn 23. þ.m. Athöfnin hefst meS húskveSju að
heimili mínu, Hveratúni Biskurpstungum kl. 1 e. h. JarSsett verður
í Skálholti kl. 2.
Fyrir hönd vandamanna,
Skúli Magnússon