Alþýðublaðið - 22.02.1955, Page 6

ALÞYÐUBLAÐIÐ
Þriðjudaginn 22. febrúar 1955.
FRÁNCES PARKINSON KEYES:
KONUNGSSTUKAN
.!
17
ars geta sér.
*i ?:mm
Markgreifanum til undrunar, þóttist hann
merka snefjl af meinfýsi í orðum frú Lauru.
Það hvarflaði að honum sem snöggvast að haga
orðum sínum þannig, að fá nánar úr þessu
skorið, en hætti við það. Á þessu stigi gat það
verið óráðlegt. Hann fengi kannske þeirri for
vitní sinni svalað seinna, af hverjum rótum
væri runnin gremjan, sem í þeim fólst.
Ég var búinn að bjóða þeim til Cheswiek á
morgun, frú Whitford. Máske þér vilduð gera
mér þá ánægju að koma þangað líka? Og þú
jíka, Althea?
Hilary ætlar að fara1, var hún búin að segja
áður en hún vissi af.
Já, náttúrlega kemur Hilary líka, sagði
markgreifinn, lítjð eitt þurrlega. Ég vona að
þér sjáið yður fært að slást í hópinn, frú Laura,
enda þótt ég heyri að yður falli ekki félagsskap
ur þeirra Castle hjónanna ,sem bezt í geð. En
ef svo er ekki, þá mynduð þér að minnsta
kosti koma í annan tíma. Það myndi vera mér
sönn ánægja, og mikill heiður. En það má þá
ekki dragast. Jengi. Garðurinn er í sínu feg
ursta skarti sem stendur, en fer innan skamms
að láta á sjá, því það er orðið áliðið hausts,
JQ, mamma. — Gerðu það —.
Jæja þá. En þú, hefðir ekki átt að samþykkja
að fara nema að hafa ráðgast við mig fyrst. Og
fyrst þú hefur gert það, þá . . . Máske þér vilduð
gera svo vel að láta sækja okkur, de Valcourt?
Láta sækja ykkur, — Nei frú Laura. Það
geri ég ekki. Ég kem sjálfur og sæki ykkur. Og'
þá getum við líka notað tímann og talað saman
um ferðina til Frakklands. Ég er búinn að skrifa
mömmu, og hún vill að ég komi með ykkur.
Það er mjög fajlegt heima. Það er mun hlýrra
í Chateau Vaujours heldur en hér, og blómin
þrífast betur. Ég býst við að mamma skrifi yður
sjálf og bjóði ykkur Og ég get fengið ieyfi til
þess að fara, hvenær sem ég vij.
Frú Laura dró andann léttara. Þetta var
ekki hægt að misskilja. Herra de Valcourt gat
ekki haft aðra ástæðu til þess að bjóð peim til
Frakklands en þá, að hann hefði í huga að biðja
Altheau, heima hjá sér með kurt og pí að frönsk
um sið. Althea hennar myndi verða markgreifa
frú de Valcourt. Glæsjleg tilhugsun fyrir fá
tæka ekkju, að dóttur hennar skyldi bjóðast
ekki aðeins sú tign, heldur líka mikil auðæfi.
Og það var alls ekki af eigingirni að frú Laura
hugði gott til að njóta elþdaganna í skjóli vell
auðugrar dóttur sinnar, heldur af hreinni og ó
blandinni ást á þessu einkabarni sínu og auga
steini. Hún skyldi svo sannarjega leggja það á
sig að umgangast þessi Castle hjón, ef það gæti
orðið til þess að létta markgreifanum að fá fram
fyrirætlun sína um að bjóða þeim mæðgunum
til Frakklands. Ekki ,svo að skilja, að Frakk
iandsferð myndi kosta hana meira en efnin
ieyfðu. En eirihvem veginn myndi hún ráða
fram úr því. Hún gæti þá frekar sannfært dótt
ur sína um að það væri nauðsynlegt að losa sig
við símann. Slegið tvær flugur í einu höggi.
Ekkert myndj gleðja mig meira en þiggja boð
móður yðar, sagði hún.
Já, bara ef Hilary gæti fengið sig lausan og
komið með okkur, greip Althea fram í prjózku
legra en góðu hófi gegndi, eins og á stóð. Og
áður en frú Laura gat svarað, nam bílþnn fram
an fyrir Terry leikhúsið. Raoul, bílstjóri
markgreifans, var þotinn út og búinn að opna
fyrir þeim_
Á sama hátt og Baldwin Castle hafði Ahani
sendiherra hug á að fræðast af samferðafólki
sínu. Að sönnu hafði hann þegar orðið margs
vísari, en honum fannst það ekki nóg.
Þegar er þau Racinahjónin höfðu komið sér
fyrir í bílnum á sem þægilegastan hátt, beið
hann ekki boðanna lengur. Þér hafið, herra'
Racina, orðið að leggja mikla vinnu í að kynna
yður lífsferil herra Castle, fyrst yður var fengið
það hlutverk að skrifa um hann, er ekki svo?
Ég geri ráð fyrir að þær fjajli að miklu leyti um
dvöl hans í landi mínu.
Jú, því neita ég ekki. Þetta kemur svo sem
ekki af sjálfu sér að skrifa slíkar greinar um
þekkta menn. Það eru gerðar til peirra nokkr
ar kröfur, sem við það fást. Það er alveg satt,
maður verður stundum allmikið fyrir því að
hafa. Annars nær maður engum árangri. Það
er að vísu mikið að finna í „Hver er maðurinn“,
en ekki nærri nóg.
Ahani hallaði sér áfram. Vitanlega. Það er
pað, sem ég á við. Það er nú til dæmis svo með
mig, að allt og sumt, sem ég hef af vitneskju
um hann, er hvar og hvenær hann var fædd
ur, svo veit ég að hann stundaði nám í háskój
anum í Oklahoma á olíukaupum í Artjsan fyrir
land sitt, — og ég verð að segja að þeir voru
á sinn hátt líka mjög hagstæðir fyrir okkur. En
umfram það, veit ég ekki ...
Afsakið að ég gríp fram í fyrir yður, sendi
herra, sagði Júdith skyndilega. En það er nú
svo með mig, að ég hef aldrei verið í London
fyrr á ævi minni, og ég er að velta því fyrir
mér, hvort þessi bannsett þoka hindri mann
ekki einu sinni frá því að sjá, það sem gerist
í kringum mann, heldur líka í að heyra. Það
getur varla verið að hér á götunum sé eins
þögult og virðist vera. Er það líka þokunni að
kenna, eða hvað?
Eitfhvað sérstakt, sem þú átt von að heyra,
kona? spurði maður hennar. Það var allgreini
leg stríðni í röddinni, en þegar hann um jeið
leit á konu sína, þá mátti greinilega lesa úr
svip hans ást og aðdáun. Sjötta skilningarvit
hennar sagði henni, að maður hennar vildi tala
sem minnst um herra Castle, og því gerði hún
þessa tilraun til þess að fá sendiherrann, ef
unnt væri, til þess að skipta um umræðuefni.
Já, víst er það alveg sérstakt, sem mig langar
til þess að heyra: Mig langar til þess að heyra í
Bow Bells. Ég hef einhversstaðar lesið um það,
að sá teljist varja til innfæddra Lundúnabúa,
sem sé fæddur utan þess svæðis, þar sem heyr
ist í Bow Bells. 1
Mér þykir fyrir því að hinn yngislegi farþegi
minn skuli þurfa að verða fyrir vonbrigðum,
sagði hendiherrann. En Bow Bells eru alls ekki
í þessum hluta borgarinnar. Bow Bells er í
LOKÁÐIDAG
vegna jarðarfarar
Gunnars E. Benediktssonar
forstjöra.
Ráðningarstofa Reykjavíkurbæjar.
Innilega þakka ég öllum þeim, er sýndu mér vinsemd
á 50 ára afmæli mínu 16. þessa mánaðar með gjöfum,
skeytum og margvíslegum hjýjum kveðjum.
EIRÍKUR ÞORSTEINSSON,
Þingeyri.
S
S Hjartanlegar þakkir til allra þeirra, skyldra og vanda
• lausra, fjær og nær, er á ejnn eða annan hhátt glöddu
^ mig og auðsýndu mér vináttu og hlýhug, bæði með rausn
S arlegum gjöfum, heimsóknum og heillaskeytum á áttræðis
S
S
S
s
s
s
s
s
afmæli mínu þann 18. febrúar síðastliðinn.
Guð blessi ykkur öll fyrir að gera okkur hjónum þennan
dag að ógleymanlegum gleðidegi.
ÓLAFUR ÓLAFSSON
Deild, Akranesi.
Búfasala
Mikið af alls konar bútum selt á lágu
verði.
. G. Gunníaupson & Co.
SKIPAttTCCRO
RIKISINS
Helgi Helgason
fer til Vestmannaeyja á morg
un. Vörumóttaka dagjega.
Skjaltíbreid
vestur um land til Akureyrar
siðari hluta vikunnar. Tekið á
móti flutninga til
Súgandafjarðar,
Húnaflóa og
Skagafj ar ðarhaf na,
Ólafsfjarðar og
Dajvíkur
á morgun. Farseðlar seldir á
föstudag.
Esja
vtestur nm land í jhringferð
hinn 28. þ. m. Tekið á móti
flutningi til
Patreksfjarðar
Tálknafjarðar
Bíldudals
Þingeyrar
' Flateyrar
Ísafjarðar
Siglufjarðar og
Akureyrar
í dag og árdegis á morgun.
Farseðlar seldir árdegis á
laugardag.
FerSir Orlofs
Framhald af 1. síðu.
kostur á ferðalagi á úlföldum
út í eyðimörkina og morgun
)’n eftir að horfa á sóiarupprás
ina. Ferðafólkinu verður og
kynnf hið austræna nætur
skemmtanalíf borgarinnar, því
sýnt Mosque, guðshús Muham
edstrúarmanna o. m. fl.
RÚSTIR KARÞAGO.
Tunis er næsti áfangastaður.
Verður þar nokkurra daga dvöl
og m.a.ó farið til rústa Karþagó
borgar. Þar verður og arabískt
kvöld á veitingahúsi með dausí
arabískra meyjá og arabískri
hljómisveit, er skemmta að. sið
Austurlandabúa. í Algeirsborg
gefst mönnum m.a. kostur á
að vera viðstaddir kvöldguðs
þjónustu Muhamedstrúar
manna, og að fara til Bort
Saada, borgar hamingjunnar í
vin úti í sjálfri Sahara.
NAUTAAT Á SPÁNI.
í Madrid stendur svo á, að
unnt verður að sjá nautaat,
þjóðárílþrótt Spánverja, þótt
sjaldgæft sé á þessum tíma.
Borgin verður skoðuð og fárið
til Toledo. í London dveljast
menn einn dag, og hafa hann
að mestu til eigin ráðstöfunar.
Missfi meðvifund.
w
Frh. af 8. síðu.)
gekk vasklega fram við slökkvi
starfið, sem tók um 1 klst. —•
„Síldin“ skemmdist töluvert
að aftanverðu, en þó mun það
ekki hamla bálnum lengi að
stunda róðra. Eigendur „Síldar
innar“ eru Steingrímur Bjarna
son byggingameistari og Illugi
Guðmundsson forstjóri.