Alþýðublaðið - 15.09.1955, Blaðsíða 6

6
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Fimmtudagup 15. sept. 1955
ðm IPIt
20.30 Erindi: „Komdu nú á
krókinn minn“ (Jónas Árna-
son).
20.50 Tónleikar: Else Múhl og
Eric Marion svngja lög eftir
Schumann. Dr. Victor Urban
cie aðstoðar).
21.10 Upplestur: „Sjö ár fyrir
friðinn", bókarkafli eftir
Trygve Lie, síðari lestur. —
Loftur Guðmundsson blaða-
maður þýðir og les.
21.30 Tónleikar: Kvartett í B-
dúr op. 133 eftir Beethoven.
2‘1.45 Upplestur: Þorsteinn Ö.
Stephensen.
22.10 „Lífsgleði njóttu“, saga
eftir Sigrid Boo; IX.
22.25 Sinfónískir tónleikar.

:
Rosamond Marshalt:
Á F LÓTTA

28. DAGUR.
KROSSGATA NR. 898.
12
li
lo

15
li
IZ
'n
Lárétt: 1 stó, 5 kanna dýpi,
8 minna, 9 tónn, 10 erindi, 13
fangamerki ríkis, 15 starfa, 16
jarðvegsefni, 18 tein.
Lóðrétt: 1 skortur, 2 amboð,
3 tryllt, 4 hreyfast, 6 hraus hug
ur við, 7 flýtirinn, 11 lífsskeið,
12 sál, 14 gras, 17 tónn.
Lausn á krossgátu nr. 897.
Lárétt: 1 galdur, 5 árna, 8
eina, 9 ar, 10 núll, 13 te, 15 ilin,
16 urra, 18 rondó.
Lóðrétt: 1 glettur, 2 alin, 3
lán, 4 una, 6 rall, 7 arinn, 11
úir, 12 lind, 14 err, 17 an.
Óháði fríkirkjusöf.
Framhald af 3. síðu.
mála. Önnur hefur þó raunin
orðið á í Óháða fríkirkiusöfn-
uðinum. Þar hefur ætíð verið
mjög góð kirkjusókn og mikið
starfað þótt starfsaðstaðan sé
afar óhæg meðan ekki fæst að
byggja kirkju. Til dæmis um
aðstöðuna má nefna þetta: Mess
að er í Aðventkirkjunni annan
hvern sunnudag, fermingar
hafa alla tíð farið fram í Kap-
ellu Háskólans (önnur embætt-
isverk hafa verið unnin á heim-
ili prestsins), kirkjukór safnað-
arins æfir í skrifstofuhúsnæði,
sunnudagaskóli safnaðarins er
fyrir velvilja til húsa í kvik-
myndasal Austurbæjarskólans,
safnaðarfundi og félagsfundi
verður að halda í samkomusöl-
um hér og þar í bænum og
kvöldvökur og aðrar samkomur
á vegum safnaðarins í hinum
og þessum samkomuhúsum.
Auk mikils óhagræðis við þetta
veldur þessi vöntun á starfsað-
stöðu miklum útgjöldum fyrir
söfnuðinn. En þegar kirkjan á-
samt félagsheimilinu er komin
upp, er ætlunin að færa alla
starfsemi þangað og gera kirkju
staðinn að miðstöð trúar og fé-
lagslífs safnaðarfólksins. Um
2000 manns eru í söfnuðinum,
formaður er Andrés Andrésson
’en varaformaður Jóhann Ái'-
rnann Jónasson.
kröftum. Og þegar þú hefur safnað nógum
kröftum, þá höldum við til Florens.
Nú loksins boraði ég af lyst. Nú þráði ég
það eitt að safna hæfilegum kröftum til þess
að hefja leitina að skjólstæðingunum mínum.
En hverju átti ég að klæðast? Hér var ekkert
nema silkikjóllinn, sem Belcaro lét mig íklæð-
ast á hinum hryllilegu „leiksýningum" sín-
um. Og enda þótt ég, annarra hluta vegna,
hefði getað farið í hann, þá þoldi ég ekki einu
sinni að sjá hann, vegna minninganna, sem
við hann voru tengdar.
Og nú skaut fram í hugann annarri hugs-
un: Hvar voru múldýrin, sem við komum á
til klaustursins? Eg hafði séð árásarmennina
leiða þrjú þeirra burtu, en hvar myndi það
tfjórða? Og hvað var orðið af púðanum, sem í
var falin hin heilaga bók?
Eg leitaði hátt og lágt í klaustrinu að púð-
anum, en Nello leitaði á hinn bóginn fjár-
muna.
Belcaro hafði alltaf mikið af peningum í
kringum sig og á sér, sagði hann. Það væri
ekki líkt honum að hafa ekki haft eitthvað af
því tagi með sér hingað.
Við leituðum alls staðar, í kjallaranum, í
útihúsunum, hátt og lágt. Við fundum nokkr-
ar kistur, sem í voru tæki og áhöld til leik-
brúðugerðar, og furðulegt safn ódýrra skraut-
muna. Á þriðja degi hafði Nello klifrað upp
á altarið í kapellunni og fundið leynihólf fyr-
ir aftan það. Það var myrkur þar inni og ég
heyrði hann rótast um og leita. Allt í einu
kallaði hann: Bianchissíma: Eg hefi fundið
gullið! Hann burðaðist upp á altarið með járn
kistil einn mikinn í fanginu. Mig furðaði á
kröftum þessa litla manns. Það er læst, Bíanca.
Sæktu eitthvað til þess að opna það með.
Eg fann ekkert nema stóran skörung. Nello
greip hann og reyndi að sprengja lokið af.
Svitadropar spruttu fram á litla, ljóta andlit-
inu. Bianca, það skröltir ekki innan í því. Það
er ekkert voðalega þungt. Gull er þungt. Eg
held, að það sé ekki í því neitt gull. En ég
þekki kistilinn. Það er peningakistill Belcar-
os. Eg þekki hann, sjáðu markið hérna!
Glíma Nellos við kistilinn minnti mig á
'atvikið, þegar hann fann handritið góða uppi
á bókahillunni í Villa Gaia. Þegar dvergur-
inn Nello fann dýrgripinn, sem átti eftir að
hafa svo gagngerð áhrif á heimsmenninguna!
IJversu margt voðalegt hafði á daga mína
drifið síðan þá.
Bang!
Hana! æpti Nello sigri hrósandi. Hann lyfti
lokinu og hóf að tína upp ýmsa muni, sem
tilheyrðu mér: Fyrst hvíta léreftskirtilinn, síð-
an sokkana mína, skóna, höfuðskýluna og á
botninum var bókin!
Eg mátti ekki mæla. Bara starði á hann í
forundrun.
Ekkert gull, emjaði Nello. Bara þessi gamla
bók.
Engin orð hefðu getað komið Nello í skiln-
ing um gleði mína og þakklæti. Eg hefði getað
faðmað hann að mér, — og það gerði ég.
Jæja þá. Það er kannske bezt að taka með
sér skrudduna. Við getum kannske selt hana
fyrir einn eða tvo málsverði.
J Eg þrýsti litlu hendinni hans. Ef ég myndi
)Samúðarkort
V
*
Islamdj )
bjáj
um s
deyja, og þú lifa mig, viltu þá láta þér eins
annt um hana og væri hún sú, sem þú kallar
Bianchissímu? Vernda hana fyrir mig, svo
lengi sem þú drægir andann?
Amen! botnaði Nello hátíðlega. Naumast þér
er annt um þessa bók. Eg læt hana þá hérna
neðst í matarskjóðuna.
Loksins gátum við yfirgefið klaustrið.
Það var komið fram á haust. Byggðin var
strjál og við sneyddum hjá mannabústöðum af
fremsta megni. Við tókum með okkur svo mik-
inn matarforða, sem Nello vesalingurinn gat
borið. Ég bar stórt ullarteppi, sem við skyld-
um okkur undir á nóttunni.
Við fórum hægt yfir. Dag nokkurn komum
við til þorps eins, þar sem markaður stóð yfir.
Á einum stað voru þrír menn að skemmta.
Nello gat ekki á sér setið, og fleygði frá sér
pokanum og þeystist á handahlaupum inn í
mannþyrpinguna. Framferði hans og látbragð
vakti svo mikla athygli áhorfendanna, að trúð-
arnir urðu að gera hlé á og fyrirliði þeirra
kallaði hranalega:
Hypjaðu þig burtu, dvergur.
En mannfjöldinn var á annarrl skoðun. Allir
klöppuðu fyrir „litla manninum“ og Nello kom
með húfuna sína næstum fulla af smápening-
um. En því miður! Hnífur Nellos kom á þessari
vegferð okkar ekki aftur í svo feitt, brátt var
nestið okkar til þurrðar gengið og peningarnir
sömuleiðis. En bót í máli að við nálguðumst á-
fangastað.
Það var á fjórtánda degi frá því við lögðum
af stað frá klaustrinu. Það var komið kvöld
og sýnilegt að frostnótt var fram undan. Mig
verkjaði í fæturna af þreýtu. Hversu lengi
mundi ég endast til að ganga ennþá?
Sjáðu, Binanchissima! Dómkirkjajn! hróp-
aði Nello sigri hrósandi. í dögun morguninn
eftir vorum við komin á kunnar slóðir. Við
lögðum leið okkar raklejtt til hallar minnar.
Nello knúði dyra.
Syfjað andlit birtist í lúgunni. Eg hafði
aldrei séð þennan mann fyrr.
Hleyptu mér inn. Eg er húsmóðir þín.
Húsbóndi minn er herra Belotti, sagði mað-
urinn gremjulega. Eg tek ekki við skipunum
frá neinum öðrum. Hann lokaði lúgunni mjög
hranalega.
Eg ætlaði inn aðra leið, sagði Nello. Bíddu
mín Hérna fyrir utan.
Eg skalf af reiði en hlýddi.
Að nokkrum tíma liðnum kom hann aftur,
niðurbeygður. Það er satt, Bianchissima. Bel-
lotti er húsbóndi hérna. Eg sá hann gegnurn
skráargat. Hann er feitari en nokkru sinni
áður. Lofaðu mér að drepa hann. Það er ein-
mitt það, sem hann á skilið.
En mér var annað í huga. Nello, sástu eng-
in börn?
Ekki eitt einasta.
En systurnar?
Eg sá alls enga.
Eg minntist skjalsins, sem ég var svo heimsk
að fá Belotti í hendur, skjal, sem gerði hann
að fjárhaldsmanni mínum með valdi til þess
að selja eignir mínar án mín sarúþykkis. Eg
hafði trúað þorpara fyrir fjármunum mínum
og mátti nú gjalda þess grimmilega.
Slysavarnafélags
kaupa flestir. Fást
slfsavarnadeildum
land allt 1 Reykavík
Hannyrðaiverzluninni, ^
Bankastræti 6, Verzl. Gunn v
þórunnar Halldórsd. og)
skrifstofu félagsins, Gróf-)
S in 1. Afgreidd í síma 4897. ^
) — Heitið á slysavarnafélag y
) Minningarspjðld fást hjá:(
S Happdrætti D.A.S. Austur j
stræti 1, sími 7757.

S
. — ~ c
^ Veiðarfæraverzlunin Verð ^
S andi, sími 3786. y
S Sjómannafélag Keykjavík.)
^ ur, sími 1915. ^
S Jónas Bergmann, Háteig*-^
S veg 52, sími 4784. $
• Tóbaksbúðin Boston, Lauga )
^ veg 8, sími 3383. y
S Bókaverzlunin Fróðl, )
S Leifsgata 4. )
^ Verzlunin Laugateigur, ^
S Laugateig 24, sími 81666^
S Ólafur Jóhannsson, Soga-S
bletti 15, súni 3096.
^ Nesbúðin, Nesveg 39. |
S Guðm. Ændrésson gullsm
Laugav. 50 síml 3761.
f HAFNARFIRÐI:
Bókaverzlun V. Long,
■fmi 9288.
K X
K 1
nVín WSM
*
KHRKI
s
s
s
s
s
)
$
s
s
s
)
S
) Minningarspjöid
^ Barnaspítalasjóðs HringsinsJ
S eru afgreidd 1 Hannyrða-(
S verzl. Refill, Aðalstræti 12 <
S (áður verzl. Aug. Svend-<
S sen), í Verzluninni Victor,<
S Laugavegi 33, Holts-A.pO-<
ý tekl, Langholtsvegi 84, {
■ Verzl. Álfabrekku við Suð- ^
> urlandsbraut, og Þorsteins-j
•búð, Síiorrabraut 61. ’
sSmurt brauð
y
s
)
\
\
S MATBARINN
• Lækjargötu I.
S Sími 80340.
1 Öra-viðgeráír.
• Fljót og góð afgreiðsla.
SGUÐLAUGUR GÍSLASON,
S Laugavegi 65
• Súni 81218 (heima),
>Hús og íbúðir
og snittur.
Nestispakkar.
Ódýrast og bezt Viu-j
aamlegast pantifl mefl<
fyrirvara.

af ýmsum atærflum i!
bænum, úthverfum bæj. <
aíins og fyrir utan bæinn<
til sölu. — Höfum einnigj
til sölu Jarflir, vélbáta, j
bifreiðir og verðbréf.
SNýja fasteignasajan,
5
Bankastræti 7.
Sími 1518.