Alþýðublaðið - 18.11.1955, Blaðsíða 4

4
AlþýgublaSlg
Föstudagur 18. nóv. 1955.
Útgefandi: Alþýðuflok\uri»*.
Ritstjón: Helgi Scemundsso*.
Tréttastjóri: Sigvaldi Hjilmarsso*.
Blaðamenn: Björgvin Guðmundsso* og
Loftur Guðmundsson.
Áuglýsíngastjóri: Emilía Samáelsdóttir,
Ritstjórnarsímar: 4901 og 4902.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Alþýðuprcntsmiðjan, Hverfisgðt* 8—10.
’Áskriftarverð 15J)0 á mánuðl. í lausatðl* IfiO.
Davíð og Golíat
MORGUNBLAÐIÐ fetar í
fótspor Vísis og hellir úr
skálum reiði sinnar yfir Al-
þýðuflokkinn fyrir að vilja
stjaka íhaldinu úr lands-
stjórninni. Sú reiði er ofur
mannleg. Sjálfstæðisflokk-
urinn vill umfram allt deila
og drottna og verður æfur,
þegar reynt er að gera hann
áhrifalausan. Alþýðuflokkur
inn hefur til þess unnið, að
íhaldið skipti skapi. En hann
biðst engrar afsökunar á
framkomu sinni. Stefna hans
er sú, að íhaldið eigi að
víkja, og hana reynir hann
að framkvæma.
Hins vegar er Morgun-
blaðinu hollt að minnast
þess, að hér er á fleira að líta
en stærð flokkanna. Sjálf-
stæðisflokkurinn er ekki
stærri en það, að hann þarfn
ast fulltingis annarra til að
geta stjórnað landinu. Hér
kemur því til sögunnar lög-
málið um framboð og eftir-
spurn. íhaldið hefur mikla
velþóknun á því í verzlun
og viðskiptum og ætti þar af
leiðandi að sætta sig við það,
að þess gæti einnig í stjórn-
málabaráttunni. Viðhorf
hennar eru þau, að stefna
Sjálfstæðisflokksins leiðir til
öngþveitis og hruns. Fram-
sóknai'flokkurinn er orðinn
dauðþreyttur á sambúðinni
við íhaldið og þráir að stofna
til annars búskapar. Þar gæt
ir í æ ríkari mæli þeirrar
skoðunar, að Framsóknar-
flokkurinn eigi fremur sam-
leið með Alþýðuflokknum og
öðrum lýðræðissinnuðum
andstæðingum íhaldsins en
Sjálfstæðisflokknum. Þess-
arar aðstöðu neytir Alþýðu-
flokkurinn nú. Það er þetta,
sem veldur gremju Morgun-
blaðsins. Og stórmennsku-
lætin leyna ekki minnimátt-
arkenndinni.
Morgunblaðið reynir að
gera mikið úr því, að Al-
þýðuflokkurinn hafi aðeins
fengið einn kjördæmakosinn
þingmann í síðustu alþingis-
kosningum og virðist telja
eins konar tilviljun, að hann
hafi fengið fimm uppbótar-
menn til viðbótar. Vill ekki
Morgunblaðið gera heiðar-
iegan samanburð í þessu efni
með því að birta upplýsing-
arnar um atkvæðafjölda þing
manna flokkanna? Þá mun
koma í ljós, að þingfulltrúa-
tala Alþýðuflokksins sé frem
ur van en of miðað við aðra
flokka. Og stærðin ræður
ekki alltaf úrslitum heldur
vinnubrögðin og verkkunn-
áttan. Alþýðuflokkurinn
verður eins og sakir standa
að sætta sig við að vera
Davíð íslenzkrar stjórnmála
baráttu. En hann öfundar
Sjálfstæðisflokkinn ekkert
af því að vera Golíat. Fallið
er stundum því meira sem
risinn er stærri.
Sauðaþjófurinn
TÍMINN segir í forustu-
grein sinni í gær, að Sjálf-
stæðisflokkurinn hafi sels-
höfuð. Tilefnið er sýndartil-
laga íhaldsins um opinbera
rannsókn ■ á milliliðagróða.
Um hana segir Tíminn, að
tiltækið sé „sama eðlis og
bragð sauðaþjófsins, er lædd
ist í hóp leitarmanna, sem
vildu klófesta hann, þóttist
sjálfur ákafastur við leitina,
en leiddi hana framhjá bæli
sínu og slapp sjálfur“.
Ekki munu skapsmunir í-
haldsins batna við þetta. Hér
ér Tíminn að boðá, að Fram
sóknarflokkurinn ætli ekki
að láta „sauðaþjófinn" glepja
sér sýn. Og vissulega er tími
til kominn, að bæli hans finn
ist og þýfinu verði skilað
réttum eigendum. íhaldið á
ekki sjö dagana sæla um þess
ar mundir sem betur fer. Og
Alþýðuflokkurinn mun fyrir
sitt leyti auka vanlíðan þess
eins og stærð hans og geta
leyfir.
Langur vinnudagur
ÞJÓÐVILJINN birtir í
gær mynd af 102 ára gömi-
um Rússa, sem er svo ern,
að hann lyftir enn knatttré
til höggs. Maðurinn vann í
sjötíu ár niðri í kolanámu,
en er nú löngu kominn á eft-
irlaun samkvæmt upplýsing
um Þjóðviljans. Þótti eng-
um mikið. Eri hvað þurfa
menn að verða gamlir til að
hætta að vinna í kolanámum
í Rússlandi og hvenær kemst
fólk á eftirlaun í dýrðarríki
kommúnismans? íslending-
ur, sem vinnur erfiðisstörf í
sjötíu ár, er sennilega kom-
inn fast að níræðu, þegar
hann sezt í helgan stein. Ætli
kommúnistum hér þætti það
ekki eðlilega langur vinnu-
dagur?
Utan úr heimi:
Fundur utanrfkisrððherranna í
GENF, 14. nóvember. — Járn
tjaldinu verður ekki lyft. Það
virðist því miður alltof augljóst
af íundum utanríkisráðherr-
anna í dag, að Sovétríkin ætla
sér ekki að koma á nokkrum
breytingum til batnaðar í sam-
bandi við auknar samgöngur
milli austurs og vesturs. Eftir
átján fundi hafa sérfræðingarn-
ir, sem útnefndir voru af utan-
ríkisráðherrunum fjórum, til
þess að kynna sér á hvern hátt
bezt væri að koma á betri sam-
göngum milli austurs og vest-
urs, náð litlum sem engum raun
verulegum árangri. Sovétríkin
hafa ótvírætt gefið til kynna að
strangri ritskoðun muni verða
haldið áfram. Þau hafa neitað
að ræða um, á hvern hátt hægt
væri að auka friðsamlega verzl
un við hin vestrænu lönd, og
hafa gefið í skyn að ekki muni
verða létt á þeim hömlum, sem
nú hvíla á ferðamönnum, er
ferðast vilja um Sovétríkin.
VONIR HAFA BROSTIÐ.
Fulltrúar Molotovs utanrík-
isráðherra hafa aðeins látið í
Ijós áhuga á einu málefni, en
það er gagnkvæm skipti sendi-
nefnda, sérstaklega á tækni-
legu sviði. En þar sem slíkum
skiptum hefur þegar verið kom
ið á, er varla hægt að líta á
þetta, sem nokkurt skref fram
á leið.
Þannig hafa brostið hinar
háu vonir, sem menn höfðu
gert sér um að árangur myndi
nást, er rætt yrði um þriðja
málið á dagskrá utanríkisráð-
herranna. En vonbrigðin urðu
því meiri sökum þeirrar stað-
reyndar, að leiðtogarnir í
Moskvu höfðu svo oft gefið í
skyn, að þeir væru reiðubúnir
og' væri jafnvel annt um, að
koma á aukinni verzlun, aukn-
um ferðalögum og auknum,
skiptum á upplýsingum og hug
myndum.
HÖFNUÐU HINNI ÞOKU-
KENNDU TILLÖGU.
Afstaða Sovétríkjanna er
samt sem áður í fullu samræmi
við neikvæð svör Molotovs við
tilraunum utanríkisráðherra
Bandaríkjanna, Bretlands og
Frakklands til þess að komast
að samkomulagi um tvö fyrstu
málin á dagskrá fundarins, en
þau vöru sameining Þýzkalands
innan öryggisbandalag Evrópu
og afvopnunarmálin.
Það ætfi því ekki að þurfa að
verða neinum undrunarefni, þó
að ekki hafi heldur miðað neitt
í samkómulagsátt varðandi
þriðja dagskrárlið fundarins.
Það mætti kannske deila um
hvort það hefði verið heppilegt
frá pólitísku sjónarmiði séð, að
utanríkisráðherrar vesturveld-
anna hefðu fallizt á tillögu
Molotovs þess efnis að fundur-
inn gæfi út þokukennda yfirlýs-
ingu á þá lund, að nokkurs kon
ar almennt samkomulag hefði
náðst um að efla samgöngur
millum austurs og ves.turs. Það
er lofsvert, að þeir skyldu neita
að fallast á slíka tillögu.
. Hinn kaldi sannleikur er sá,
]ð enda þótt leið hafi nú verið
opnuð til umræðna um gagn-
ltvæma samninga varðandi
ákveðin málefni, þá hefur full-
trúum f jórveldanna í Genf ekki
tekizt að komast að neinu grund
yallarsamkomulagi, og er ekki
hægt að sjá að það stafi af öðru
en stirfni og þrjózku Sovétríkj-
anna. . JL.
AFNAMI RITSKOÐUNAR
HAFNAÐ.
Sérfræðingar þeir, sem Molo-
\ tov útnéfndi, tóku lítið eða ekk
ert tillit til orðsendingar í 17
liðum, er utanríkisráðherrarn-
ir Pinay, Dulles og McMillan
lögðu fyrir þá hinn 31. október
s.l. Orðsending þessi innihélt
sundurliðaðar tillögur um bætt
ar samgöngur millum austurs
og vesturs.
Sérfræðingar Sovétríkjanna
reyndust jafn reiðubúnir með
neitanir sínar og undanfærslur
jog Molotov sjálfur. Þeir höfn-
■ uðu tillögum vesturveldanna
um afnám á ritskoðun og um
að Sovétríkin hættu að trufla
alþjóðlegar útvarpsútsending-
ar. Sérfræðingarnir héldu fast
við það álit sitt að þetta væru
innanlandsmál og kæmu Sovét-
! ríkjunum einum við.
Er stungið var upp á lagfær-
ingu á hinu óeðlilega gengi rúbl
unnar, — sem gerir bað að
verkum að ferðalög einstak-
linga eru raunverulega útilok-
uð 1 Sovétríkjunum — þá var
það einnig fellt á þeim forsend-
um, að þetta væri árás á vald
Sovétríkjanna til að ráða sín-
um eigin málum. Tillögur vest-
urveldanna um að erlendir
fréttaritarar fengju betri við-
tökur í Sovétríkjunum voru að
engu hafðar. Rússarnir færðust
undan því að gefa ákveðið svar
við tillögum um að teknar
skyldu upp gagnkvæmar út-
varpssendingar, sem ekki væru
háðar ritskoðun.
VILJA EKKI EÐLILEG
VIÐSKIPTI.
Er rætt var um verzlun á vör
um, sem ekki eru hernaðarlegs
eðlis, þá hófu Rússar pólitískar
árásir um efni, sem ekki komu
þessu máli við og ekki var ver-
ið að ræða um, — sem sé regl-
ur vesturveldanna varðandi eft
irlit með útflutningi á tiltölu-
lega fáum hernaðartækjum.
Þetta er ekkert nýtt hjá Sov-
étríkjunum. Það undirstrikar
þá yfirlýstu sannfæringu þeirra,
að heiminum sé skipt í tvo
markaði, sem séu andstæðir
hvor öðrum og geti ekki átt við-
skipti saman. Dulles utanríkis-
ráðherra hefur kynnt sér málið
1 og hefur látið í ljós þá skoðun
jsína, að viðræður sérfræðing-
anna hafi ekki getað skapað
neinn grundvöll til verzlunar-
samninga „vegna hinnar ein-
földu staðreyndar, að Sovétrík-
in halda áfram að vera á móti
því, að komið verði á almenn-
,um og gagnkvæmum viðskipt-
um milli austurs og vesturs.“
EKKI BEINAR FLUG-
SAMGÖNGUR.
Þá neituðu Rússar einnig að
taka til greina tillögur vestur-
veldanna um gagnkvæma samn
inga, er miðuðu að því að koma
á beinum flugsamgöngum milli
Sovétríkjanna og hinna vest-
rænu landa.
j Hvers vegna er Sovétríkjun-
' um svo annt um að einangra sig
— og að halda samöngum milli
austurs og vesturs niðri eftir
því sem unnt er? Dulles utan-
ríkisráðherra svaraði þessum
' spurningum með eftirfarandi
! orðum:
j „Leiðtogar Sovétríkjanna
virðast óttast, að stjórnskipu-
| lagi þeirra muni stofnað í voða,
j ef fólk í löndum þeirra fær
I frjálsan aðgang að þeim upp-
lýsingum, sem veittar eru öllum
almenningi í öðrum löndum. Að
hafa beint samband við hinar
mörgu milljónir manna, sem,
stöðugt ferðast fram og aftur
til þess að kynnast ýmsum þjóð
um og löndum heims, og ef
verzlun á neyzluvörum myndi
færa rússnesku fólki heim vit-
neskju um gnægð og gæði vara
þeirra, sem framleiddar eru í
þjóðfélögum, þar sem verka-
menn eru frjálsir.
Paul S. Ford.
Áðvörun
um stöðvun atvinnurekstrar
vegna vanskila á söluskatti.
Samkvæmt kröfu tollstjórans í Reykjavík og heimild
í 4. mgr. 3. gr. laga nr. 112, 28 .desember 1950, verður at-
vinnurekstur þeirra fyrirtækja hér í umdæminu, sem
enn skulda söluskatt II. ársfjórðungs 1955, svo og viíí-
bótarsöluskatt fyrir árið 1954, stöðvaður, þar til þau hafa
gert full skil á sinum vangreidda söluskatti ásamt áfölln-
um dráttarvöxtum og kostnaði. Þeir, sem vilja komast hjá
stöðvun, verða að gera full skil nú þegar til tollstjóra-
skrifstofunnar, Arnarhvoli.
Lögreglustjórinn í Reykjavík, 17. nóvember 1955.
Aðalsafnaðarfundur
Hallgrímsprestakalls verður haldinn í kirkju safn-
aðarins kl. 5 e. h. sunnudaginn 20. nóvember.
D a g s k r á :
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2. Önnur mál.
Sóknarnefndin.