Alþýðublaðið - 19.05.1956, Blaðsíða 5

Laugardagur 19. maí 195''].
Atþýgubfagfg
hvaða leið er til
ÚRBÓTA?
Aðeins ein leið er til þess að i
1 losna úr þessum ófögnuði. Þessi'
ÞAÐ ER LÖNGU vitað að stefna sú, sem ráðið
hefur undanfarið i ríkisstjórninni og á Alþingi getur
aðeins leitt til hruns fjárhagslífsins og atvinnuleySis.
Er svo komið að ekki einn einasti vitiborinn maður ,, •*
I leið er heilbngt fjarmala- og i
trúir á úrræði og ráð þau, sem beitt hefur verið og atvinnulíf. Þar verður eyðslan
hver einasti maður, sem eitthvað kemur nærri bess-'að miðast Vlð þjóðartekjurnar
um nialum veit að hrumð er a næstu grosum. Her a þær komi allar fram5 eins og j
eftir er bent á örfáar staðreyndir í málum þessum og Þær raunverulega eru. Laun-1
ættu menn sjálfra sín vegna að kynna sér það, s|n I
um mál þessi er sagt. jstjórn atvinnutækjanna, beirra !
Allir, sem fylgjast með í opinberum málum vita hver.su réttur verður að vera hinn sami
alvarlegt ástandið er í fjármálunt og atvinnumálum þjóðarinn réttur fjármagnsins, enda
- , . r . „*, , , . verði abyrgð beggja iöfn. Það
ar. Munu shkt ekki morg dæmi. Lansfjarskortunnn er svo er þvf ageins ein ^ fyrir j
ítnikill, að bankarnir hafá ekki einu sinni fjármagn til þess hendi og engin önnur og hún
að lána þeim, sem fiskveiðar stunda nægilegt fé og er þó þar um ^ er, að launþegar- og framleið- j
að ræða þýðingarmesta atvinnuveg þjóðarinnar. Bændur standa endur setjist við sama borð og,
í hreinustum vandræðum þar eð þeir geta ekki fengið rekstrar ^ei 1 hlutfallslega jafnt úr být-
um.
lán svo að búskapurinn verði rekinn a hagkvæman hátt. Iðnað
urinn er víða meira og minna lamaður þar sem iðnrekendur
skortir lánsfé fyrir hráefni og til þess að greiða vinnulaun
þess.
Gjaldeyrisástandið er svo bágborgið að það eru stórkcsf-
HVERJIR GETA TRYGGT
ÞETTA RÉTTLÆTI?
Af reynslu liðins tíma er auð
3'egir erfiðleikar á því að borga nauðsynlegustu matvörur, fram seð’. að Sjálfstæðisflokkurinn j
. , .. ..... gerir slikt aldrei, enda ekki við i
leiðsluvorur til atvmnuveganna og verðfestingaryorur ym.st þyí að búagt þyí að þag yæri f
fást ekki eða þá svo tregt og lítið að stór vandræði hljótast af. algert brot á lífsviðhorfi og sið-
Því miður er þetta svona á fjölmörgum sviðum fjármála ferði flokksmanna hans. Hafi
og athafnalífsins, vandræði, öngþveiti og erfiðleikar, sem cng hann viljað gera slíkt, hefur
ín leið virðist að laga, nema með algerri stefnubreytingu. | ^13^ mor® tækifæri
„ ' tn þess a undanfornum arum.
HVER ER ASTÆÐAN. |Verðmikil er talan þó há. Það þa5 er þvi alveg tilgangslaust;
Það gefur auga leið að ein- virðist sem mikill hluti fjár- að lata hvarfla að sér að nein 1
liverjar sérstakar ástæður magnsins hverfi eða týnist í lausn komi úr þeirri átt
Wjóta að vera fyrir þessu ó- stað þess að_ velta, eins og því Kommúnistar fallast aldrei á 1
fremaarastandi. | er ætiaö, íra emm starisgrem
Óheillaþróun þessi hófst með tiL annarrar. Þetta er líka svo.
gengisfellingunni 1950. Þegar Nokkrir einstaklingar og fyrir-
gengi íslenzku krónunnar var. tæ^i hafa aðstöðu til að safna
fellt í óþökk launastéttanna og' óhemju fjármagni, svo að það
íalsvert mikils hluta atvinnu- er ævintýri líkast. Yfir þetta .
rekenda, fór fyrst fyrir alvöru fjármagn komast aðilar þessir *> k_ -?3-fth J%a:™°nnum
að síea á ósæfuhliðina j með alls konar milliliðastarf- komið eitthvað til hugar,
að siga a ogæfuhhðma. I^ gem oft gr þjóðfélaginu hefur það oftast legið nær því,
lítt þörf og í mörgum tilfellum sem Alþyðuflokkurinn hefur
skaðleg, eins og hún er rekin.
Þeir ná til sín því sparifé þjóð-
arinnar, sem til er og festa það
í ýmsum þeim fasteignum, sem
með aðgerðum þeirra og banda-
HVERNIG ÆTLAR
ALÞÝÐUFLOKKURINN OG
FRAMSÓKNARFLOKK-
URINN AÐ NÁ ÞESSU
TAKMARKI?
; Um það hafa fyrrnefndir
| flokkar gert samkomulag, sem
þeir hafa skuldbundið sig til
i þess að vinna að, og fer það hér
;á eftir:
1. Samstarfi verði komið á
milli ríkisstjórnar og sam-
taka verkalýðs og launjiega,
bænda og annarra framleið
enda um meginatriði kaup-
gjalds- og verðlagsmála.
Markmið þessa samstarfs
skal vera að efla atvinnu-
vegi Iandsmanna, tryggja
stöðuga atvínnu og heií-
brigt fjármálakerfi.
2. Taka skal upp eftirlit með
öllu verðlagi í landinu.
Stefna skal að því, að ekkí
þurfi að beita innflutnings-
höftum. Haft skal eftirlit
með fjárfestingu til að
stuðla að jafnvægi milli
landshluta og jafnvægi í
efnahagsmálum.
3. Tryggja skal hallalausan
ríkisbúskan.
4. Bankakerfið skal endur-
skoðað, m.a. með það fyrir
augum að koma í veg fyrir
pólitíska misnotkun bank-
anna. Seðlabankinn skal
settur undir sérstaka stjórn,
og marki hann heildar-
stefnu bankanna, og beiní
fjármagninu að framleiðslu
atvinnuvegunum og öðrum
þjóðnýttum framkvæmcl-
um.
Launþegarnir gátu ekki tek-
áð því þegjandi, sem ekki var
heldur von, að öllum þunga
hinnar vaxandi dýrtíðar yrði
skellt á bök þeirra.
Gróði sá, sem atvinnuvegun-
að gera neitt af heilum hug. Þar
snýst allt um áróðursvél flokks-
ins. Fyrir þeim er ekkert annað,
til. Engrar lausnar er því það-
an að vænta.
bent á og ætti hann því að vera
fús til samstarfs. En reynslan
til þessa, hefur því rniður verið
sú, að þeir hafa litið sjálfa sig
svo stórum augum að við þá
umáttiaðverðaafgengislækk-'ma;ma°þ;“ir7a;'-g;fa “?eðblega hefur ekki þýtt að tala, enda
timnm varð engmn. Hmn mn-’mikinn arð yið þefta þða af_ mjög á huldu um beirra innsta
lendi og erlendi kostnaður við vinnuvegirnir, þeir missa tökin hugsanagang. Ef til vill sannast
framleiðsluna ox meira en , ]ánsfénu og síðan vinnuafl. þar hið fornkveðna að dramb
gróða gengisfellingarinnar nm.
Hefur jafnt og þétt sigið á ó-!
gæfuhliðina í þessum efnum
síðan og er nú svo komið að á
síðustu sex árum hefur fram-
færsluvísitalan hækkað um
80%, eða 100 í 180. —' Mun
'foetta vera heímsmet.
inu. Allt er þetta óeðlilegt á-
stand og skapar ringulreið og
öngþveiti.
HVERRA ER SOKIN?
Sökin liggur fyrst og fremst
hjá Sjálfstæðisflokknum. Flokk
ur þessi er yfirlýstur sérhags- J
Allur áróðurskraftur íhalds- j munaflokkur og hefur alltaf j
íns hefur verið Iagður í að unnið markvisst að því að
tryggja öllum þeim, sem sér- |
hagsmuna hafa að gæta hin ríf- j
telja þjóðinni trú um, að þetta
væri verkamönnum og laun-
þegum að kenna. Hefur áróð-
ur aðalmálgagns Sjálfstæðis-
flokksins verið svo svívirði-
legur, þegar hækkanir hafa átt
sér stað, hvort heldur það hef-
ur verið fyrir áhrif stjórnar-
valdanna eða annarra aðila, að
kalla það „KVEÐJU FRÁ SÍÐ
ASTA VERKFALLI".
Þetta er beinlínis hið sama
og segja: þið verkamenn og
launþegar hafið engan rétt til
þess að létta af ykkur neinum
hluta vaxandi dýrtíðar, þið
eigið ao taka við því, sem að
ykkur er rétt í þessum efnum
og hafið engan rétt til þess að
mögla!!!
HVAÐ VERÐUR UM
FJÁRMAGNIÐ?
Því virðist erfitt að svara í
fyrstu. Framleiðslan er . mikil
og gefur af sér óhemj.u fjár-
rnagn og þó að krónan sé ekki
legustu fríðindi á kostnað al-
mennings. Komi það fyrir, að
flokkur þessi sé þvingaður til
þess, í orði kveðnu, að reisa
einhverjar skorður við sérhags-
munum þessum, þá hefur hann
alltaf haft bolmagn til þess að
láta þau öfl, sem um fram-
kvæmdir þeirra hamlana, sem
settar hafa verið, hafa brugð-
ist í svo mikilsverðum atriðum
og þýðingarmiklum, að höml-
urnar hafa engu því til leiðar
komið, sem þeim var ætlað.
Með þessu hefur Sjálfstæðis-
flokkurinn unnið tvennt; í
fyrsta lagi að eyðileggja anda
og tilgang allra þeirra ráðstaf-
ana, sem átt hafa að vinna á
móti óeðlilegum einkahagsmun
um á kostnað fjöldans, og í
öðru lagi, að gera allar slíkar
ráðstafanir óvinsælar. Þetta
hefur verið og er takmark
manna þessara.
er falli næst.
ALÞÝÐUFLOKKURINN
BENTI Á ÚRRÆÐIN.
Alþýðuflokkurinn hefur
hvað eftir annað bent á hættu'
þá, sem því er samfara að fara '
þá leið í f járhags- og atvinnu- j
málum, sem farin hefur verið, I
en hins vegar hefur hann ekki
haft bolmagn til þess að knýja j
aðra flokka inn á sínar leiðir ,
og hefur því verið algerlega!
fram hjá honum gengið. Þó j
hafa tillögur hans oftast vakið
ókyrrð í stjórnarherbúðunum
og hafa þeir, sem með völdin
hafa farið, iðulega tekið upp
sumt af tillögum Alþýðu-
flokksins og flutt sem sínar,
en þá svo aflagað og úr lagi
fært, að það hefur ekki orðið
að því gagni, sem til var ætl-
azt, enda mest gert í þágu
sýndarmennskunnar.
Framsóknarflokkurinn hef-
ur nú fallizt á að hafa samleið
með Alþýðuflokknum í höfuð
atyiðunum. Komi þessir flokk
ar með algerðum meirihluta
út úr kosningunum í sumar,
sem vænta má, er enginn vafi
á, að þeir munu leysa má!
þessi vel, geti verkamenn og
bændur sameinast um að
standa með þeim.
5. Síarfræksla þeirra fyrir-
tækja, er vinna úr sjávar-
afla landsmanna, skal end-
urskipulögð með löggjöf í
því skyni, að sjómönnum
og útvegsmönnúm verðl
tryggt sannvirði aflans
Fulltrúar ríkisvaldsins &-•
kveða í samráði við fulltrúa
sjómanna. útvegsmanna og.
fiskvinsnlustöðva, lág-
marksverð á fiski, sem ölf-
nm fískvinnslustöðvum sé
skylt að greiða. Stefnt sé
að því, að fiskvinnslustöðv-
ar séu reknar í sem nánusil-
um tengslum við útgerðina
og í þjónustu hennar.
G. Utflutningsverzlun meíi
siávarafurðir skal endur-
skipulögð með löggjöf í þvj
skvni. að markað’sskilyrðl
nýtist sem bezt og sjómönn
um nsr útvegsmöhnum verði
trvggt rátt verð. í yfir-
stiórn útf 1 utiíingsverzluy
innar eíga sæti fulltrúar frú
ríkísstiórn. sjómöunum, út-
vesrsmönnuin og fiskvinnski
stöðvum. Þeir aðilar einir.
sem ríkisstjórnin löggildir,
skulu annast útflutning
siávarafurða. Stiórnin skal
srefa sett það skilyrði fyrir
löffgíMingu, að í yfirstjórr
útflutniu "sfvrirtækis eigl
sæti fuHtrúer frá ríkis-
stiórn, sjómönmim. útvegs-
niönnum og fiskvinnslu-
stöðvum.
7. Þióðhagsáætlun skal samin
árlega.
(Alþýðublað Hafnarfjarðar.)
Tilkpning
Nr. 1.1, 195G.
Innflutningsskrifstofan hefur ákveðið eftirfarahdi
hámarksverð á benzíni, og gildír verðið hvar sem er á
landinu.
Benzín, hver lítri kr. 2.18.
Söluskattur og framleiðslusjóðsgjald er innifalið í
verðinu.
Ofangreint hámarksverð gildir frá og með 19. maí 1956.
Sé benzínið afhent í tunnum rná verðið vera 3 aur-
um hærri hver lítri.
Rejrkjavík, 18. maí 1956.
Verðgæzlusíjórinn.