Alþýðublaðið - 26.05.1956, Blaðsíða 4

4
Atþýðublaðið
Laugardagur 26. maí 1356
Útgefandi: Alþýðuflobkurinm.
Kitstjóri: Helgi Sæmundsson.
Fréttastjóri: Sigvaldi Hjálmarson.
Blaðamenn: Björgvin Guðmundsson og
Loftur Guðmundsson.
Auglýsingastjóri: Emilía Samúelsdóttlr.
Ritstjórnarsímar: 4901 og 1902.
Auglýsingasími: 4908.
Afgreiðslusími: 4900.
Áskriftargjald kr. 20.00 á mánuði.
Alþýðuprentsmiðjan, Hverfisgötu 8 — 10.
Eyjaferð Heimdallar
HEIMDELLIN GA R fóru
um hvítasunnuna til Vest-
mamiaeyja að halda þar
hátíð. Ferðin átti að verða
Sjálfstæðisflokknum til
gagns og sóma og þátttak-
endunum tilbreyting og
hressing. Hvort tveggja átti
að geta tekizt. Sjálfstæðis-
flokkurinn hefur átt miklu
fylgi að fagna í Vestmanna-
eyjum um langt áraskeið, en
þarf að endurnýja forustulið
sitt þar, því að Jóh. Þ. Jós-
efsson alþingismaður er orð-
inn aldraður og þreyttur, þó
að hann gefi kost á sér til
framboðs einu sinni enn. Og
Eyjarnar eru Capri norður-
hafa, svo að æskufólkið gat
vissulega gert sér von um
ógleymanlega hvítasunnu.
En ferðalagið fór mjög á
annan veg en til var ætlazt.
Unglingarnir misstu stjórn á
sér strax og skipið Iagði úr
höfn. Jóhann Þ. Jósefsson
vildi snúa við í Reykjanes-
röstinni, en fékk því ekki
ráðið. Það hefði þó verið viti
meira, þar eð ferðin varð öll-
um aðilum til vansæmdar.
Æskan sem alizt hefur
upp á heimilum góðborg-
aranna í Reykjavík og á
að erfa Sjálfsfæðisflokk-
inn, fyrirtækin, bílana og
húseignirnar, hegðaði sér
eins og skríll í Vestmanna-
eyjum. Heimdellingar
gengu um göturnar með
ópum og óhljóðum, með-
an þeir stóðu í fæturna, og
heimamenn horfðu á gest-
ina furðu lostnir og sárreið
ir. En vaxtarbroddi Sjálf-
stæðisflokksins fannst
þetta ekki nóg. Heimdell-
inga gerðu hróp að Ingólfi
Jónssyni ráðherra og Jó-
hanni 1». Jósefssyni, þegar
þeir hófu stjórnmálaræð-
ur sínar, sögðust vera
komnir til að skemmta sér
og ekki vilja heyra það,
sem foringjarnir hefðu að
flytja. Bjuggust Reykja-
víkurstrákarnir til að ryðj-
ast út úr fundarsalnum í
fylgd með vinstúlkum sín-
um, sem fermdust í fyrra
eða hitteðfyrra, en sættu
þó fortölum og voru um
kyrrt. Hitt hefði samt ver-
ið öllum aðilum sæmra,
því að Heimdellingarnir
hefndu sín með því að
hlæja að Ingólfi ráðherra
og jafnvel að baula að
honum. Neyddist Jóhann
Þ. Jósefsson til að kvarta
yfir framkomu og athæfi
unglinganna, en slíkt gerði
Leikur
aðeins illt verra. Hér var
hvorki staður né stund til
að kaupa mannasiði.
Hneykslið spurðist að
sjálfsögðu til Reykjavíkur
og var gert að umræðuefni
í dagblöðum höfuðstaðarins
nema Morgunblaðinu, og
Vísi. Afleiðing þess hefur
orðið sú, að Morgunblaðið
stórreiðist Alþýðublaðinu og
fer um það verstu orðum
fyrir að minnast á ósómann.
Því finnst allt hafa verið í
stakasta lagi nema það, að
„vissir menn reyndu að
stofna til leiðinda í sam-
bandi við hvítasunnuferð-
ina“. Að öðru leyti var allt
eins og bezt verður á kosið!
Leiðindin eru þau, að
unga fólkið í Heimdalli
hefur orðið sjálfu sér og
flokki sínum til opinberr-
ar vansæmdar, sýnt Vest-
mannaeyingum fáheyrða
ókurteisi og komið fram
eins og skríll við tvo af
f orustumönnum Sjálf-
stæðisflokksins, Ingólf
Jónsson ráðh. og Jóhann
Þ. Jósefsson. Slíkt og því-
líkt á að ræða og fordæma.
Heimdallur verður að
halda vormót sín uppi á
öræfum, ef æskan í Sjálf-
stæðisflokknum getur ekki
viðhaft mannasiði í þétt-
býlínu. Foreldrar ungling-
anna, góðborgararnir í
Revkjavík, hljóta að krefj-
ast þess af Sjálfstæðis-
flokknum, að haldið sé
uppi aga og velsæmi í
skemmtiferðum Heimdall-
ar. Og forustumenn félags-
ins eiga að nota tækifæri
gagnrýninnar til að knýja
fram nauðsynlega og við-
unandi breytingu. Það
gera þeir hins vegar ekki.
Morgunblaðið ver ósóm-
an rétt eins og það vilji
meira af svo góðu.
Auðvitað ee engin ástæða
til að gera þessi leiðindi að
pólitísku æsingamáli. For-
ustumenn Sjálfstæðisflokks-
ins hljóta að harma ófögn-
uðinn og vansæmdina. En
hvítasunnuferð Heimdallar
til Vestmannaeyja er sönnun
þess, að skemmtanalíf ís-
Ienzkrar æsku sé á allt of
lágu siðferðisstigi. Allir að-
ílar verða að sameinast um
að bæta úr því vandræða-
ástandi, en til þess að það
sé hægt ber Morgunblaðinu
að breyta um stefnu eða
þegja. Afstaða þess er engu
betri en framferði Heimdell-
inga.
UM SJÖ ÞÚSUND MANNS sáu Akurnesinga sígra Va' sl.
fimmtudagskvöld í kappleik hér á íþróttavellinum í tilefni af
45 ára afmæli Vals. Sigur Akurnesinga var ótvíræður, 5 mörk
gegn 2. Fyrri hálfleik lauk nreð 3 gegn 1, en þeim síöari með
2 gegn 1. Dómari var Þorlákur Þórðarson og dæmdi vel. Veður
var gott, en sól háði Ieikmönnum nokkuð, einkum í fyrri hálf-
leik. Með Val kepptu að þessu sinni ,,gamlir“ leikmcön, þeir
Albert Guðmundsson, Ellert Sölvason og Sigurður Óíafssön.
FYRRI HÁLFLEIKUR.
Leikurinn hófst með sókn
Akurnesinga, sem var hrundið,
og fyrstu sex mínúturnar var
skipzt á upphlaupum, sem nán-
ast voru könnunaraðgerðir til
undirbúnings frekari aðgerðum.
Á 7. mínútu áttu Akurnesingar
sitt fyrsta skot á Valsmarkið,
kom það frá Þórði Þórðarsyni,
en markvörður varði auðveld-
lega.
LOLLI SKORAR FYRSTA
MARKIÐ.
Er 10 mínútur voru af leik
voru sóknaraðgerðir farnar að
harðna og hraðinn að aukast.
Valsmenn voru í upphlaupi.
Knötturinn er sendur út á
hægri vallarhelming, Ægir, h.
úth., jEær hann, sendir yfir til
vinstri, þar er Lolli fyrir, brun-
ar fram með knöttinn, leikur á
annan bakvörð mótherjanna og
sendir síðan knöttinn með föstu
og lágu skoti á morkið og skor-
ar. Lolli er einn af hinum þrem
„gömlu“, en hefur ekki leikið
með Val í meistaraflokki síð-
ustu fimm ár. Hann stundár nú
knattspyrnukennslu á vegum
K.S.Í.
ÞÓRÐUR JÓNSSON: TVÖ
MÖRK Á TÍU MÍN.
Við markið eykst hraði leiks-
ins enn. Akurnesingar sækja
fast fram, og á 15. mín. kvitta
þeir, er Þórður Jónsson úth.
fær knöttinn vel fyrir frá Sveini
Teitssyni, með öruggri loftsend
ingu. Þórður skýtur þegar í stað
og skorar með mjög fastri snún|
ingssendingu. Skömmu síðar er .
Albert í færi og skýtur á mark- j
ið en of hátt. Akurnesingar (
sækja nú jafnt og þétt á meö f
vaxandi þunga. Halldór sendir
knöttinn með föstu skoti á mark
ið, en Björgvin er vel á verði
og bjargar örugglega. Þá á Rík-
harður allharðan skalia á mark
ið eftir sendingu frá Þórði Þórð
arsyni, en yfir. Hornspvrna á
Val er varin og sókn hafin, en
Akranesvörnin stöðvar hana á
vítateig. Á 25. mínútu eru Ak-
urnesingar í sókn, leika rólega
og smjúga gegnum Valsvörn-j
ina og sóknin endar á skoti frá
Þórði Jónssyni, snöggu og
hörðu. sem sendir knöttinn í
netið. Áfram er varizt á báða
bóga. Valsmönnum tekst ekki
að brjótast fram til skotaðstöðu
á Akranesmarkið, sóknaraðgerð
ir þeirra alltof hægar. Á 30.
mínútu hefst leiftursókn Akur-
nesinga og áður en varir eru
framherjarnir komnir í skot-
málsstöðu. þar fær Helgi Björ.g-
vinsson innherji knöttinn og
skorar með föstu skoti, þriðia
mark Akuvnesinga. Þánnig lýk
ur þessuín hálfleik með sigri
Akurnesinga 3:1. Tvívegis á
þessum síðustu 15 mínútum
virtust Valsroenn vera að ná
sér á strik, en seinagangur
hamlar í bæði skiptin endan-
légum aðgérðum.
SEINNI HÁLFLEIKUR.
Er 4 míiiútur voru liðnar af
seinni hálfleik átti Albert skot
á rnark- úr um 25 metra færi.
Knötturinn stefndi í vinstra
horn marksins, Helgi hoppar
upp, en knötturinn skríður yfir
hornið. Litlu síðar er sókn Ak-
urnesinga í algleymingi, þeir
bruna fram sem einn maður,
knötturinn þýtur sem örskot
frá manni til manns. Hinn
mikli hraði og snöggu skipting-
ar trufla mjög Valsvörnina.
Miniiingarorð
agnús
MAGNÚS var einn af elziu
og mætustu Hafnfirðingum, en
Hafnfirðing kalla ég hann, þó
að hann hafi ekki verið fæddur
í Hafnarfirði, en í Hafnarfirði
hefur hann dvalið yfir 50 ár og
má því segja, að hans ævistarf
sé helgað Hafnarfirði. Þar hef-
ur hann lifað og starfað sín
manndómsár og lagt sinn góða
skerf að uppbyggingu bæjarfé-
lagsins með látlausu heiðarlegu
starfi, og unnið sér hylli og
traust allra, sem honum hafa
kynnzt.
Magnús var fæddur í Arnar-
nesi í Garðahreppi 28. ágúst
1872. Vandist hann strax í
æsku við öll algeng störf bæði
til sjós og lands, en sjómennsku
stundaði hann mikið á sínum
yngri árum og fyrstu árin eftir
að hann kom til Hafnarfjarðar.
En aðalstarf hans í Hafnarfirði
var verkstjórn við fiskverkun,
síðustu árin hjá S.f. Akurgerði.
Avann hann sér í því starfi
trausts og vináttu húsbænda
sinna og ekki síður verkafólks-
ins, er hjá honum vann. Magn-
ús var maður fastur fyrir og
ákveðinn, en dagfarsprúður.
Slíkum mönnum er gott að
kynnast og umgangast. Magnús
tók allmikinn þátt í félagsmál-
nnesso
sóknin nær hápunkti í skoti
Helga Björgvinssonar, sem fær
knöttinn sendan, óvaldaður, og
skýtur þegar á markið föstu
skoti: Markvörður Vals er ekki
rétt staðsettur og fær því ekki
að gert. Knötturinn hafnar í
netinu. Eftir þessi snöggu og á-
hrifaríku átök fara Akurnesing
ar sér rólega um skeið. Vals-
menn komast í sókn, en eins og
áður eru allar sóknaraðgerðir
þeirra of hægar, og vörn mót-
herjanna tekst næsta auðveld-
lega að brjóta hana á bak aftur.
Stuttu síðar sendir Ríkharður
Þórði loftsendingu, Þórður
skallar þegar og skorar 5. mark
i ið.
Enn sækja Akurnesingar á.
Ríkharður fer fyrir, samherjar
hans fylgja fast á eftir. Sókn-
i in endar með föstu skoti frá
- honum, en markvörður Vals
i grípur knöttinn föstum tökum
• og senair hann langt íram. Þar
fær Albsrt knöttinn, sendir
hann þegar til Lolla, sem sækir
hratt fram og sendir fyrir.
Gunnar Gunnarsson á í skalla-
einvígi, en missir sjónir af knett
inum, Albert nær honum og
sendir á markið, Helgi heidur
knettinum, hann fer aftur til
Alberts, sem skorar með föstu
skoti. Var þetta tilþrifamesta
sóknarlota Vals í leiknum, enda
gaf hún tilætlaðan árangur.
Akurnesingar fá litlu síðar
j aukaspyrnu, sem Sveinn Teits-
j sbn framkvæmir vel að vanda.
j Hann sendi til Halldórs, sem
Iþegar skýtur á rnarkið mjög
I fast, en Björgvin varði meist-
| aralega. Er urn 30 mínútur
voru af leik varð Albert að yfir-
gefa völlinn, vegna meiðsla,
sem hann hlaut af sparki. Páil
Aronsson kom inn í hans stað,
og lék rösklega þann tíma, sem
eftir var. Er 5 mínútur voru
eftir af leiknum virtist Ríkharð
ur ætla að fá tækifæri til að
bæta 6. markinu við, svo úrslit-
in vrðu þau sömu og við úr-
valið. Hann fær knöttinn send-
an inná miðjuna, tekur eitt af
sínum snöggu viðbrögðum og
, hyggst ryðjast í gegn. Árni
jNjálsson, sem fylgdi honum
! fast eftir gat þó með nærveru
! sinni haft svo truflandi áhrif á
j aðgerðir Rlíkharðs ao honurn
; geigaði skotfimin og þaut knött
u.rinn rétt yfir slána. Enn áítu
Akurnesingar eitt tækifæri, á
44. mínútu, er Halldór séridi
fast fyrir, en Björgvin sá við
lekanum og varpaði sér snar-
lega í veg fyrir knöttinn og hélt
honum vel. Þar með lauk þess-
um seinni hálfleik með sigri
Akurnesinga ins og þeim fyrri,
en með 2:1.
Magnús Jóhannesson
um um skeið, bæði í verkalýðs-
- hreyfingunni og Góðtemplara-
j réglunni. Og í bæjarstjórn
Hafnarfjarðar átti hann sæti
frá 1914 til 1920.
Magnús var giftur Jóhönnu
Bergsteinsdóttur, sem látin er
fyrir nokkrum árum, og eigri-
uðust þau 6. börn. Son sirin
misstu þau uppkominn, en 5
eru á lífi, 3 dætur .og 2 synir,
tápmikið dugnaðarfólk, eins og
það á kyn til.
Með Magnúsi er hniginn í
valinn nýtur og gegn maður,
jsem lokið hefur miklu og far-
sælu ævistarfi.
j Blessuð sé minning hans.
! Hafnfirðingur.
Eins og fyrri daginn báru
Akurnesingar mjög af keppi-
nautum sínum um allan hraða
og knattsendingar. Vörn þeirra
hefur styrkst mikið með því að
Guðmundur Sigurðsson lék v.
bakvörð.
Þol liðsins og samtakamáttur
ber ijósan vott þess, að ekki
hefur verið slegið slöku við æf-
ingar. Skotfimi allra framherj-
anna er og mjög eftirtektar-
vero, nú er það ekki Ríkharður
og Þórður, sem aðeíns geta
„hleypt af“ heldur eru þeir all-
ir fimm hver öðrum snjallari
og óragari við að skjóta, hvern-
ig sem aðstaðan er í það og það
skiptið, það er heldur ekki tví-
nónað við það. Eins og sakir
standa er Reykjavíkurliðunum
óhætt að bæta nokkru við sig,
ef þau eiga að bera sigurorð af
Akurnesingum á næstunni.
Valsliðinu var vissulega mik-
Framhald á 7. síðu.