Vísir - 31.12.1929, Síða 4

VÍSIR
G L K t) l L E G T N Y Á H !
Þöklc fyrir viðskiftin á liðna ári.
Ölgerðin Egill Skallagrimsson.
G LEÐI L E G T N Y A Ii !
Þökk fyrir viðskiflin á liðnu ári.
Bræðurnir Ormsson.

GLEÐILEGf NÝÁH !
Þökk fyrir viðskiflin á liðnu ári.
Verslunin Merkjasteinn
GLEÐILEGT NÝ Á H !
Þökk fyrir viðskiffin á liðnu ári.
B. H. Bjarnason.
h
G L E Ð ILEG T N Ý Á Ii !
Þökk fyrir viðskiftin á liðnu ári.
Sig. Þ. Skjaldberg, Laugaveg 58.
GLEÐILEGT NÝÁH !
Þölck fyrir viðskiftin á liðnu ári.
Jóhannes Jóhannesson, Spítalastíg 2.
GLEÐILEGT NÝÁR!
Þökk fyrir viðskiftin á liðnu ári.
Sigurður Þ. Jónsson.
G>-0
H
GLEÐILEGT NÝÁIi!
Þölck fyrir viðskiftin á liðnu ári.
Hafliði Baldvinsson, Hverfisgötu 123.
<U?

Árið 1929.
Vetur var afbrigða góður um
allt land, svo að hann jafnaðist
l'ullkomlega við hina bestu vet-
ur, er komið hafa nær því hver
af öðrum síðan 1920. Frost voru
nær engin og snjólétt eða autt
i bygðum. Fannalög voru og lít-
il í fjöllum og i óbygðum.*
Sumar var i betra lagi og hey-
fengur mikill í flestum héruð-
um. Þó var veðrátta ójafnari
um landið, en verið hefir sum
in siðari ár.
Fannir leysli gersamlega úr
fjöllum, þar sem áður liöfðu
verið langlægar. Hurfu t. d. all-
ar fannir úr Esju, þar er til sést
úr Reykjavík.. Hvorki sá lield-
ur á hvítan dil í Súlum eða
Skjaldhreið úr Þingvallasveit,
er á leið sumar.
Veðrátla spiltist snemma
hausts og komu fannlög mikil
um Þingeyjar- og Múlaþing og
víða um Norðurland. Varð all-
víða jarðlaust fyrir veturnætur.
Síðan gerði rigningar lang-stæð-
ar nyrðra, eyddi snjóum, en ilt
var til jarðar. Veðrafar var rysj-
ótt nókkuð, það er eftir var árs.
Hlutust skaðar af hrimum og
ofviðri, einkum í Siglufirði;
braut þar bryggjur og skip.
Þrjá vélbáta braut eða sleit upp
í Húsavík, Iieyskaðar urðu und-
ir Eyjafjöllum og víðar.
Fiskafli var g'óður i flestum
veiðistöðum, einkum á litla vél-
báta. Vel veiddist og á lóðagufu-
skip, en miður á togara, nema
í aprílmán. var afli þeirra þá í
besta lagi; seldu margir þcirra
vel ísfisk sinn urh liaustið i Eng-
landi. Þó mun „stórútgerðin“
varla hafa borið sig fram yfir
meðallag sakir aukins útgerðar-
kostnaðar og lágs verðs á salt-
fiski, einkum framan af ári. En
fiskverkun gekk ágætlega og
rættisl vel úr um söluna, er á
leið.
Síldveiði var meiri en nokk-
uru sinni áður framan af venju-
legum veiðitíma. En um 20.
ágúst tók algex-lega fyrir veiö-
ina, sakir mikillar smokkfisks-
göngu, sem fældi alla síld á
braut.
Laxveiði var í lakara lagi
víða. Hyggja menn mestu þar
um valda, að ár voru jafnan
vatnslitlar. Ekki all-lítið var
flutt af frystum laxi eða kæld-
um til Englands. Seldist bann
vel. Það varð til nýlundu, að
norskt hvalveiðaskip („fljót-
andi stöð“) var á sveimi mán-
uðum.saman fyrir Vesturlandi
og bafði smæri-i báta til veiða.
Skutu þeir f jölda livala og náðu,
en nokkra fundu liérlandsmenn
oa fluttu lil lands; suma rak á
fjörur.
Nýtt marlc um vaxandi dáð
o'g framtak Islendinga mun rélt-
lega og lengi talin verða
„Gottuförin“ til „Ýmis-eyjar“
á Franz Jóseps-firði í Græn-
lands óbygðum. Tókst förin að
cllu vel og giftusamlega. Eru
nú liðnir langir tímar síðan Is-
lendingar sigldu skijii sínu til
innar frægu nýlendu sinnar,
Grænlarids, er þeir liöfðu fyrr-
um setið full fimm hundruð
ár. — Sauðnauta-flutningurinn
hepnaðist, en liald þeirra mið-
ur. Fellur sjaldan tré við fyrsta
högg.
* Hestur gekk af undir Arn-
arfelli, fundu fjárleitamenn í
fjallgöngum um þaustið, kaf-
loðinn og sílspikaðan, og svo
styggan, sem aldrei hefi-i nnmn
séð.
G L E Ð I L E G T N Ý Á H !
Þökk fyrir viðskiftin á liðnu ári.
Kolaverslun Guðna Einarssoriar og Einars.
G L E Ð I L E G T N Ý Á H !
Þökk fyrir viðskiftin á liðnu ári.
Jón Hjariarson & Co.
GLEÐILEGT N Ý Á H !
Þökk fyrir viðskiftin á liðnu ári.
Verslunin Vegamót, Seltjarnarnesi.
n
<iAP
GLEÐILEGT NÝ Á R !
Þökk fyrir viðskiftin á liðnu ári.
Hljóðfæraverslun Helga Hallgrímssonar.
Jarðskjálfti kom 27. júli. Varð
hans vart víða um land, liklega
einna mesl i Brennisteinsfjöll-
um á Reykjanesi. Nokkuð
snarpur var liann og i Reykja-
vík, einkum í miðbænum, en
fregnir um hann voru mjög
orðuni auknar, einkum í erlend-
um blöðum.
Hlaup kom í sumar í Skeið-
ará, mest nær miðjum sandi.
Hugðu menn stafa af elds-um-
brotum. — Allmikið hlaup kom
og í Tungufljót í Árness-þingi.
Kom lilaup það af því, að skrið-
jökulstangi úr Langjökli hafði
sigið fyrir framrás einnar kvisl-
ar fljótsins og hafði þar tugum
ára saman orðið u]ipistöðuvatn
furðulega mikið. Varð megin
þess svo mikið, að það rauf jök-
ul-stífluna, ruddi fram jökum
og stórbjörgum með feiknar-
afíi og dynkjum; flóði siðan
viða vegu og olli tjóni á engj-
um og heyjum um stór svæði
beggja megin árinnar i bygð.
—O—
Verslun lagast ár frá ári, eink-
um aðþví leyti,að siglingarbein-
ast meir og mcir þangað, er
baefeldast er og eðlilegast. —
Fjölgar seigt og fast ferðum.
beint til Hamborgar og eins til
ýmissa hafnarborga í Englandi.
Er þetta að þakka framtaki og
efling Eimskipafélags íslands.
Verð landafurða liefir verið
óhagstætt. Er þó mjög kostað
kapps um að hafa þá meðferð
á þeim, að kaupöndum megi
sem best líka.
Meinlegur linekkir er það
verslun landsmanna og þar með
hagsmunum stofnana og ein-
staklinga, hversu bankavextir
eru hér grimmilega liáir. Ef
fregn kemur um vaxtahækkun
snöggvast í Englandsbanka, eða
vestan liafs, i]iá er óðara rokið
í það að topphælcka ofurvexti
þá, sem þjaka landslýðinn. En
þótt vextir lækki erlendis, þá
kemur það aldrei fyrir, að þeir
sé lækkaðir að sama skapi á ís-
landi. Þessi óáran liefir verið
með lakasla móti liðið ár.
—O—
Ræktun landsins fleygir fram
meir en áður, einkum við sum
kauptún norðanlands og í Vest-
mannaeyjum. Reynast dráttar-
vt’lar til yrkingar stórvirkastar;
fjölga þær óðum víða um land.
Bifreiðar afkasta og miklu við
flutning áburðar í plóglöndin.
Virðist þessi grein Iandbúnað-
ar vors lolcs vera byi-juð að
þróasl svo, að líkja megi við
reisn sjávarútvegarins þá er ís-
lendingar tóku fyrst upp botn-
vörpuveiðar að hætti Englend-
inga.
Mcðal dæma uin framkvæmd
landbúnaðarmála skal getið
Mjólkurbús Flóamanna, er tók
til starfa fyrir jólin. Sláturfé-
lagSuðurlands kom og upp mik-
illi niðursuðustöð í Reykjavík.
Samgöngur fara batnandi á
sjó og landi. Bifreiðarnar hafa
heint valdið bylting í þeim hér-
uðum eða bygðarlögum, er þær
hafa upp teknar verið. í sum-
um afskelctum bygðum fara nú
bifreiðar lieim á livern bæ og
sums staðar flytja þær alt hev
heim af engjum. Vgrður nú víða
sagt um hrossin, að þau „þekktu
elcki klyf né klakka“. Er þá af
sem áður var.
Á síðasta sumri var farið á
bifrciðum um Island miklu
víðar en áður. Víða voru vegir
bættir, t. d. ruddur vegur um
Kaldadal endilangan. Hófust þá
bifreiðaferðir að staðaldri miJli
Reykjavíkur og Akureyrar.
Símalagningar voru mestar