Vísir - 18.08.1939, Blaðsíða 7

Föstudaginn 18. ágúst 1939.
V I S I 1\
Ganga Ungveriar í hern-
aðarbandalag með Þjóð-
verjum og Itölnm?
Átökin miiii síjórnarinnar í Ungverjalandi og nazista eru
harðnandi og eítir seinurtu fregnum að dæma gera stjóm-
arblcðin harða hríð að nazisíum. Ýmsar fregnir hafa verið
birtar, sem benda til þees að Þjóðverjar krefjist þess, að
Ungverjar geri hernaðarbandalag við sig, en ungverska stjóm-
in, sem er vinveitt Pólverjum, er því andvíg. Um átökin í
Ungverjalandi birti merkt amerískt blað nýlega grein, þar sem
svo er að orði komist:
Um þessar mundi skiftast
Ungverjar i tvo harðsnúna
flokka. Annar vill sem nánasta
samvinnu við Þjóðverja á öllum
sviðum, liinn vill vemda at-
hafnafrelsi og sjálfstæði Ung-
verja í öllu. Ungversku ráð-
lierrarnir liafa flutt hve'rja ræð-
Rulheniu stóð öll þjóðin sam-
huga með Þjóðverjum.
Það er sagt, að Ciano greifi
og von Ribbentrop liafi rætt um
Ungverjaland á fundi sínum í
Salzburg, e'n ekkert liggur opin-
l)erlega fyrir um livað þeim fór
á milli. En ein höfuðorsök þess,
G AML A BIO
ieg’sln sstiMii
Mc©le!
una á fætur annari og hvatt j að Ungverjar hafa lil þessa
þjóðina lil þess að vera einlmga 1 streist iá móti að ganga í hern-
og samhenda. Stefan Csaky j
greifi, utanrikismálaráðherra
Ungverjalands sagði nýlega í
ræðu, að Ungverjar ætti að
minnast liðinna tíma, og forð-
ast óeiningu, sem fjærum hefði
leitt til þess, að Ungverjar skift-
ust i tvo flokka, sem lögðu hat-
ur hvor ó annan. Ungve'rjaland
liefir öldum saman verið inni-
króað milli ríkja, sem reyndu
að færa út kvíarnar. Þeir áttu
yfir höfði sér innrásir að aust-
onve'rðu og vestanverðu. Fjand-
menn Ungverja að austanverðu
voru ýmissa þjóða á liðnum
öldum, Rúmenar á yfirstand-
andl öld, áður Slavar, Tyrkir og
þar áður aðrar þjóðir, en að
vestanverðu ávalt sama þjóð-
in, Þjóðverjar. Margsinnis lagð-
isl, alt í rúslir í stóruni hlutum
laydsins, í styrjöldum. Fyrr á
timmn- lögðust lieil liéruð alveg
i ejrði, og fluttust þangað þjóð-
verskir hiénn, sem sellust að
fýxár fult og alt á liinunx frjó-
söixxu sléttum landsins, og all-
verulegur liluti núverandi Ung-
verja á ætt sína að rekja lil þess-
ara nxanna. Hinir þjóðversku
nxemx efnxxðust vel. Frelsisbai-
átta Ungverja er löng — hún lá
stundum ixiðiá — en aldrei
lengi. Á nítjándu öld fór frels-
ishreyfing um Ungverjalanl. —
Frelsisstríðið 1848 var seinasta
styi-jöldin milli Ungverja og
Þjóðverja. Þá stóðu Ungverjar
saixian en urðu að lúta í lægra
lialdi. Sögu Ungverja meðaxx
Ungverjaland var i tengslum
við Austurríki yrði of langl mál
að rekja, en eftir heinxsstyrj-
öldina varð Ungverjaland sjálf-
stætt, en um % liluti landsins
var afhentur nágrannaþjóðun-
um, og það hefir Ungverjum
altaf sviðið sárt. Við skiftingu
Tékkó-Slóvakíu fengu þeir
landsvæði nokkurt, að miklu
leyti hygt ungverskum mönn-
unx inönnum. Fyrir hjálp ítala
og Þjóðverja í þessu efni eni
Ungverjar vitanlega þakklátir,
en þeim finst það konxa æ bet-
ur í ljós, að Þjóðverjar vilji
hagnast um of vegna að-
stoðarinnar. Hinn nasistiski
undiiTÓður lxefir leitt af séx% að
sjálfstæðisinenn Ungverjalands
eru vel á verði og mikils ótta
gætir meðal þjóðarinnar um á-
lornx Þjóðverja, en unx það
leyti, sem Ungve'rjar fengu
aðai’bandalag við möndulve'ldin
er sú, að þeir vilja ekki leyfa
Þjóðverjum að fara með her
manns yfir Ungverjaland að
landaniæruni Póllands.
Þetta er bráðskenxtileg kvik-
niynd, sem franska leikkonan
heimsfræga, Danielle Darrieux,
leikur aðalhlutverkið i. Hún
leikur unga, ljómandi fallega
Parísarslúlku, senx fer til New
York til þess að brjóta sér leið
til frægðar og frama, en stendur
brátt uppi slypp og snauð. í
vandræðum sínunx snýr hún sér
til skrifstofu, í von unx að geta
orðið „model“ fyrir listmálara.
Á skrifstofunni er lienni boðin
atvinna hjá listmálara, en þeg-
ar hún lievrir, að hanix ætli að
mála sig nakta, finst henni það |
fyrir neðan virðingu sina, og
i’ýkur út, en hnuplar um leið
miða, með nafni á, sem hún
liyggur vei’a nafn listamanns-
ins. Hún liafði nefnilega ekki
efni á að hafna vinnu fyrir 2,75
uni tímann, og kannske'væri nú
þessi listmálari lieiðarlegasti
maður? En það var nafn all
haldið geti fjölgun þeirra i
annai’s manns, sem á miðanum
var, og út af þessu spinst nú ót-
al mai’gt skringilegt, senx lxér
a p’ágan enn.
Herra i’itstjóri!
Mér hafa enn orist tvö bréf í
tilefni af sjöundu plágunni, senx
nú er búið að scnda upp á
landið.
Maður suður með sjó spvr
um það, hvort minkar drepi
fullorðið fé. —- Eg þori ekkeri
unx það að segja. En þeir drepa
lömb unnvöi’pum og drekka úr
þeim blóðið. Komist þeir upp
á það, að stökkva upp á fulloi’ð-
ið fé, er eg ekki i efa urn, að
að þeir grafa sig inn i það og
drepa það. Þetta gera jafnvel
hræddai’, litlar mýs, ef þær að
eins komast upp á lagið. Mink-
ar eru svo grimmir og illvígir,
að stórir úlfhundar, kynblend-
ingar úlfs og hunds, er lxafðir
tt'u lil að glima við hvítabirni,
eiga fult í fangi með að drepa
þá, og koma stimdum illa út-
leiknir frá þeini viðskiftum.
Sami maður spvr, hvort
minkar náist i boga og vísar í
mistök i Hafnarfirði. — Að
minsta lcosti sunxir minkar
ganga i boga. En ]xað verður að
gæta hinnar ítrustu varfærni
og nákvænmi í allri viðureign
við þá. Minkurinn er lítill
„mörður“. En mörður er skv.
nxerkiim þess orðs á vorri tungu
ímynd slægðar, grimdar og
höi’ku; og það er ekki ótitt, að
minkar eti sig sjálfa úr bogun-
um, er að þeini sverfur, og
langt líður áður vitjað sé um
bogana.
Annar nxaður spyr, hvort
sveitarstjói’numberi ekki skylda
til að útrýnxa þessum nýja dýr-
hít. Eg býst við að svo kunni að
vera, þar sem sveitarstjórnir
litrýma bæði i*efunx og rottum.
Og því fleiri senx snúast að því,
al drepa minkana, þess béti*a.
Þetta liefði getað bjargað, nxeð-
an minkarnir voru að eins í
lögsagnarumdæmi Hafnarf jax-ð-
ar og voru fáir. En nú eru þeir
orðnir svo útbreiddir og nxai’g-
ir, að engin von er um, að þessi
Freymóður Þorsteinsson &
Kristján Guðlaugsson.
Málflutningsskrifstofa Hverfisgötu 12.
Viðtalstími frá kl. 1—6 síðdegis. —
Málflutningur og öll lögfræðileg störf.
magnaða sending verði kveðin
niður að fullu né að gagni nema
með atbeina landsstjórnarinn-
ai’, með liennar fjármagni og
þrautseigju og óslitnu starfi unx
langan tínxa.
\Ti!di eg benda þeim, senx á-
liuga hafa fyrir útrýmingu
minkanna, að senda hér eftir
fyrirspurnii’ sínar til land-
stjórnai’innar, senx efalaust
mun góðfúslega láta í té allar
upplýsingar og greiða fyrir
f ramkvæmdum.
Svo segið þér, herra ritstjóri
sjálfur, í forystugrein í blaði
yðar, 4. ág„ að ]xað sé eklci nóg
að útrýma þessunx versta bit-
vargi, er landið hefir enn séð,
lieldur verði einnig að gera full-
nægjandi ráðstafanir til þess að
konxa í veg fvrir það, að mink-
ar sleppi oftar. Það verði að
sétja öll minkabú i landinu und-
ir strangt opinhert eftirlit,
þannig að þau fullnægi liinum
ströngustu skilyrðum um vörslu
dýranna, og að þ»r sé unxbún-
aður slíkur, að engin líkindi séu
til, að þau slepjji úr búrununi.
Einnig verði að gæta þess, að
umbúnaður unx dýrin sé þann-
ig (t. d. löggiltur) þegar þau
ei’U flutt milli búa, að enginn
líkindi séu til, að þau geti slopp-
ið á leiðinni, jafnvel þótt eitt-
livað beri út af.
Hver mundi ekki vei-a þessu
öldungis samþykkur! En þella
er engan veginn nægilegt, því
það fyrirbyggir ekki, að nxinkar
sleppi fyrn- handvömm. Það
vei’ður að leggja liina þyngstu
refsingu við því, að tilkynna
ekki, ef nxinkar tapast. Þetta
stafar af því, að það er miklu
auðveldara að ráða niðurlögunx
niinka nxeðan þeir eru óvanir
að veiða, vanir að eta dauða
fæðu og vanir manni, en eftir
að þeir eru orðnir alveg viltir
og fai’nir að auka kyn sitt i
fullu frelsi. Og er núverandi
villiminkum er útrýmt, vex’ður
auk þess með skynsamlegum
lxætli að leggja kostnaðinn við
að útrýma strokuminkum, er
fcftir það kunna að tapast, á
niinkaeigendur sjálfa og gera
]xá samáhvrga til þess að skapa
rétta varfærni i meðferð ]xess-
ara skaðræðisdýra.
Eji það kann að vera helst lil
snemt að rökræða þelta, nieðan
enn er elxki liafist handa til þess
að útrýma villiminkunum. Þeir
eiga enga óvini hér á landi, er
Hið íslenska fornritafélag.
Nvlt bindi komið út:
verður ekki rakið, því að það
mundi spilla ánægju niamia, er
myndina sjá, að lxéyra um það
alt fyrirfram. Önnur aðalhlut-
verk leika: Mischa Auer, Louise
Hayward, Ilelen Broderiek,
Douglas Fairbanks yngri og
margir aðrir góðkunnir leikar-
ar. —
Danielle Darrieaux á miklum
vinsældum að fftgna. Hún er
fædd i Frakklandi (Boi’deaux)
1. nxaí 1917, og er dóttir frægs
augnlæknis, dr. Jean Darrieux,
sem sáerðist i Iie'imsstyrjöldinni
og síðar lést af sárunx sínum.
Þar til Danielle varð 14 ára
stundaði hún nxúsiknánx við
Gonservatoire de Musique. En
svo vakti Iiún eflirtekt á sér
fyrir leikhæfileika og fékk aðal-
lxlutverkið í myndinni „Le Bal“.
Það var fyrir sjö árunx og lxef-
ir liún leikið nxörg mikilvæg
lxlutverk siðan, með leikurunx
og söngvui’unx, sem lilotið liafa
alþjóðafx-ægð, t. d. Jan Kiepura,
pólska söngvaranum fi’æga, Al-
lxert Prejean, franslca leikaran-
um, og Charles Boyer. Þegar
hún hafði leikið í „Mayei-ling
harmleiknum" og unnið liinn
glæsilegasta sigur, fékk hún 5
ára samning hjá Univei’sal. Þá
kunni liúix ekki orð i ensku.
Þegar hún var búin að vera i
Hollywood nokkura mánuði
var orðaforði liennar i ensku
um 2000, og talar hún nú ensku
svo vel, að leikstjórinn varð að
nxinna liana á livað eftir ann-
að, er ve’rið var að búa til
„Segðu mér sannleikann, Ni-
cole“, að hún væri að leika
franska stúlku í New Yoi’k. —
Danielle Darrieux er gift Henri
Decoin, frönskum rithöfundi.
Danielle er þannig lýst, að hún
sé finnn fet ensk og 4 þml., végi
118 pund. Augun eru grá og
hárið gullbrúnt. Besti félagi
hennar (væntanlega að undan-
teknunx eiginmanninum) er
hundur, er Flora nefnist. „Ræð-
ast“ þau mikið við og fer sam-
talið fram á frönsku! - Danielle
er dugleg sund- og tennismær.
Bandaríkjamenn eru stórhrifn-
ir af henni, segir amei’ískt kvik-
nxyndatínxarit, sem liér er stuðst
við — og það eru einnig all-
ir, sem kvikmyndum unna.
r.
rrraata——i imn iiiwi ina—eatapnogaM———a
skefjum. Verði ekki undinn
bráður bugur að því að eyða
þeinx, mun þeim fjölga eftir
kvótiensröð og breiðast út yfir
landið eins og engisprettu-
svermur og drepa og nxyrða alt,
senx þeir fá við ráðið.
J. D.
Hallfrcðar saga. Konnáks saga. Ilrómunflar
þóttr halta, Hrafns þáttr Guðrúnarsonar.
EINAR ÓL. SVEINSSON gaf út.
Verð kr. 94)0 hel'l og kr. 16.00 í skinnbancíi. Fæsl
h já hóksölum.
Aður komið: Egils saga. Lsxche'n saRa, Eyr-
hyggja saga, (íreltis saga. Ixorgfirðinga sðgur.
Aðalútsala:
BókaversUm Sigíúsar Eymundssonar
Hinair vinsælu
Hraðferðir STEINDÚRS
til Akureyrar um Akranes eru;
Fi’á Reykjavík: Alla nxánud., miðvikud., föstud., sunnud.
Frá Akureyri: Alla nxánud., finxtud., laugard., sunnud.
M.s. Fagranes annast sjóleiðina
Afgreiðslan á Akureyri er á Bifreiðastöð Oddeyrar.
Nýjar upphitaðar bifreiðar með útvarpi.
Styklcisliólmur -
Borgarnesi
Frá Stykkishólmi alla þriðjudaga, fimtudaga og laug-
árdaga.
Frá Borgarnesi alla miðvikudaga, fösludaga og íaug-
ardaga-
Afgreiðsla í Reykjavík á Bifreiðastöð Islands.
Sími: 1540.
GEIRARÐUR SIGGEIRSSON.
)) lHtom i Olseh C
SELUR:
EINSTAKAR
MÁLTÍÐIR.
MÁNAÐARFÆÐI.
VIKUFÆBI.
— Spyrjið unx verð.
HARFLETTUK
við isl. og útlendan búning
j miklu úrvali. Keypt sítt,
afklipt hár.
Hárgreiðslnstofan
PERLA
Bergstaðastr. 1. Sími 3895
VÍSIS KAFFIÐ
gerir alla glaða.
FiELAGSPREKTSHIflJUÍiSAfi
/i
&£ST\&