Vísir - 30.12.1939, Blaðsíða 5

'secocooaootson!
Gamla Bíé
»S WEETHE AETSu
Þessi glæsilega söng-
mynd með
Jeanette MacDonald
Og
Nelson Eddy
Sýnd í kvöld kl. 7 og
9 í allra síðasta sinn.
vnrtíMvv'i/
Árshátíð
Verslunarskóla íslands
verður lialdin að Hötel Borg þriðjudaginn 2. jan. 1940.
Aðgöngumiðar seldir að Hótel Borg sama dag frá kl.
1 eftir hádegi.
K. F. I . M.
Kristniboðsflokkur K. F. U. M. heldur sýningu í húsi félagsins
á sjaldséðum raunum frá Kína, sem ekki hafa verið
sýndir hér áður. Herborg og Ólafur Ólafsson aðstoða og
verða þau í kínverskum búningum.
1. jan. kl. 8V2 e. h. hefst sýningin með kvikmyndinni frá Kina.
Aðgangur ókeypis. Frjáls samskot.
2. jan. verður sýningin opin frá kl. 1 til kl. 10 e. h. Aðg. 50 au.
Kl. 8% e. h. flytur Bjarni Eyjólfsson erindi með skugga-
myndum, um merka kristniboða.
Kl. 9% e. h.: Tíu mín. tilsögn í Kínversku.
3. jan. verður sýningin opin kl. 1 til kl. 10 e. h. Aðg. 50 aurar.
Kl. 8 j/2 almenn samkoma. Ræðumenn: Síra Bjarni Jóns-
son og Ólafur Ólafsson.
Hafið þér athugað?
að líftrygging er sparisjóður efri áranna og
fjárhagslegt öryggi fyrir yður og yðar nánustu,
að iðgjöld falla niður ef þér verðið veikur og ó-
vinnufær, að öll tryggingarfjárhæðin er greidd
yður ef þér verðið fullkominn öryrki, að öll
þessi hlunnindi fáið þér hjá liftryggingarfélag-
inu „DANMARK“, Hafnarstræti 10—12, sími
3701, gegn venjulegu liftryggingariðgjaldi. —
Tilkynning frá Vetrarhjálpinni.
Dansleik
heldur skemtifélagið „Gömlu dansarnir“ i Alþýðuhúsinu við
Hverfisgötu i kvöld kl. 10.
Aðgöngumiða mó panta í síma 4900. Verð kr. 2.50.
HARMONIKUHLJÓMSVEIT FÉLAGSINS.
Skemtið yður og gerið góðverk um leið. Allur ágóðinn rennur
til Ve*trarhjálparinnar.

Carl D. Tulinius:
Eg er ekki hissa.
Sumir menn eru þeim eigin-
leikum gæddir, að þeir geta
ekki stungið svo niður penna,
að þeir sletti ekki umfram-blek-
inu í vegfarendur sem eru í
námunda við þá.
Vegfarendurnir kjósa að
sjálfsögðu að leiða slíkt hjá sér
i lengstu lög, en þegar þessir
ritsmiðamenn fá nokkurskonar
skrifkrampa, og alltaf er l)lek
aflögu, slettunum beint til
einstakra manna, og merk mál-
efni jafnvel gerð að umtalsefni
til þess eins að geta slett í menn,
þá er rétt að tala við þessa rit-
höfunda.
Fyrir nokkru hélt kollega
minn, Jón Ólafsson, fram-
kvæmdarstj óri íslandsdeildar
liftryggingarfélagsins And-
vöku, erindi i Ríkisútvarpið
um nauðsyn tryggingarráðs.
Erindið hafði ekki mikið nýtt
að flytja, en tvent kom skýrt
fram i þvi. í fyrsta lagi, að
tryggingarráðið skyldi hafa
s'trangt eftirlit með eina inn-
lenda líftryggingai-félaginu hér,
sem af einhverri tilviljun, —
sem Jón sjálfsagt liefir ekki
tekið eftir — ér einmitt erfið-
asti keppinautur Andvöku og
Jóns. Annað var það, að í trygg-
ingarráði skyldi eiga sæti mað-
ur, sem í senn væri lögfræðing-
ur og hefði sérþekkingu i líf-
tryggingarmálum. Erindið var
að vísu óviðfeldið, en málið
snerti mig ekki, og leiddi eg
það hjá mér.
Nú ritar Jón i næstsiðasta tbl.
Vísis langa hugvekju um þessi
sömu mál, og þar sem slettun-
um að þessu sinni er beint gegn
starfsemi föður míns sáluga og
minnar vegna lífsábyrgðarfé-
lagsins Thule, og i öðru lagi til
starfsemi tryggingarfirma þess,
er eg nú veiti forstöðu, tel eg
rétt að svara þvi sem um er að
ræða í örfáum orðum.
Þó vil eg fyrst geta þess, að
sjálf tillaga Jóns um þetta
tryggingarráð er sjálfsögð,
enda hefir hún oft verið rædd
hér áður og löngu áður en Jón
varð tryggingarmaður, þótt eigi
væri það fyr á opinberum vett-
^angi.
En það á að mega krefjast
þess af vel mentuðum manni í
stöðu Jóns, þó ekki væri annars
vegna en hans sjálfs, að hann
mæli ekki með stofnun þessa
ráðs sérstaklega með þeim for-
sendum að hafa verði eftirlit
með keppinautum Jóns.
Hins láðist Jóni að geta, að í
slíku ráði hér í fámenninu megi
ekki sitja menn, sem hafa
tryggingar að viðskiftagrein.
Þá kemst eg ekki hjá því að
minnast á annað atriði.
í hinni , stuttu skilgreiningu
Jóns á þvi tímabili sem taka
beri líftryggingar til, bendir
hann á aldurinn 1—60 ára.
Þetta þykir ekki viðfeldin að-
ferð til fyrirmyndar, og þykja
þeir umhoðsmenn sem beita sér
fyrir notkun hennar, helst um
of liugsa um að liafa iðgjöldin
lægri til þess að tryggingarupp-
liæðin verði þeim mun hærri.
Þá er það einnig næsta bros-
legt, þegar Jón er að lesa mér
og mínum líkum lífsreglurnar,
með dálkatangri endursögn á
því, er eg persónulega liefi bent
á í útvarpserindi um afstöðuna
til umboðsmannafjölda o. s.
frv. En eg er ekki hissa, þó Jón
muni ekki heimildirnar, þótt
hann sé annars minnugur, enda
var að engum veitst. En sú
reynsla sem eg kann að hafa
aflað á undangengnum tveim
áratugum, er öllum frjáls, Jóni
líka.
En nú vík eg að þeim atrið-
um, er gáfu sérstakt tilefni til
andsvara minna.
Jón Ólafsson segist ætla að
minnast á útbreiðslustarfsemi
þá, sem höfð liafi verið frammi
liér hiri síðari árin, og hann tel-
ur ekki sem heppilegasta iá ýms-
an liátt.
Ætla mætti, að nú kæmi játn-
ing Jóns á mistökum á viðvan-
ingsárum hans í faginu, því
hver er sinum hnútum kunnug-
astur, en hann kom í það al-
ókunnugur sem fullskapaður
tryggingarforstjóri. Þar á eftir
bjóst eg svo við, að hann myndi
frá hinum erfiða reynsluferli
sínum minnast þess, er hann
var dæmdur fyrir rógburð um
starfsemi föður míns, er eg þá
vann við.
Eins og öll grein J. Ó. ber þess
vitni, að liann hefir ekkert lært
þessi árin i þessum efnum, ber
málflutningur hans þess vott, að
hann hefir heldur engu gleymt.
Lögfræðingurinn Jón Ólafsson
sem einn tryggingarforstjóra
liggur undir dómi fjTÍr róg-
burð um starfsemi keppinauts
síns, ræðst einmitt á þá menn
eina, sem fengu þennan sama
lögfræðing dæmdan.
Hvað viðvikur bónusloforð-
unum sem hann minnist á, þá
er það satt, að aðalumboð
Thule og umboðsmenn þess lof-
uðu hærri bónus, en staðið hefir
verið við. En það er eins víst,
að við höfum aldrei boðið nein
kjör sem okkur var ekki falið
að bjóða af Thule og skora eg
hérmeð á Jón Ólafsson að
reyna nú að ná langþráðri hefnd
og fá mig dæmdan fyrir eitt-
hvað það er þetta mál snertir.
Hins vegar býst eg við því, að
Thule sé fært um að standa við
skuldbindingar sínar.
Aftur er staðhæfing Jóns um
það, að við liöfum sagt að bón-
usinn yrði svo hár eftir nokkur
ár að tryggingin myndi standa
að mestu undir sjálfri sér, ó-
sannindi.
Þó eg segi sjálfur frá, vil eg'
fullyrða, að tryggingarstarfsemi
okkar feðga, sem nú hefir stað-
ið í tuttugu ár, hefir ávalt notið
og nýtur enn fylsta trausts við-
skiptamanna okkar, enda hefir
þessi starfsemi altaf verið
miklu stærri en starfsemi Jóns.
Margnefndur Jón telur sig
liafa ástæðu til þess að taka mig
á kné sér og vanda um við mig
um fákunnáttu mína á trygg-
ingarsviðinu og geigvænlegar
afleiðingar hennar. En eg held
nú nærri þvi, að ef Jón ætti að
fara að kenna mér tryggingar-
viðskifti og tryggingarmofal, þá
gæti eg eins kent Jóni lögfræði.
En Jón lætur ekki liér við
sitja. Svo langt fer hann, að til
algjörra eindæma má telja, er
hann fer í blaðagrein að skifta
sér af einstökum viðskiptum
firma míns og minnist þar á
sérstakar, tilgreindar skips-
liafnatryggingar.
Það færi nú að verða gaman
að lesa blöðin ef þau færu dag-
lega að birta langar greinar
vonsvikinna kaupsýslumanna
þegar þeir telja keppinautum
sínum veita betur, að minsla
kosli mætti víst ætla Jóni all-
ríflegt rúm svona dag og dag.
En eg ætla ekki að gera einka-
viðskipli firma míns að blaða-
máli, en ætla aðeins að fræða
þennan fræðsluþyrsta mann á
því, að tryggingarmál það er
um ræðir, er fullkomið og heil-
brigt viðsldptamál, sem Jón þar
að auki ekki varðar um, enda
hefir enginn kvartað nema Jón,
og er hann víst ekki i „sigling-
um um liættusvæði“ í þess orðs
bókstaflegri merkingu. Rök-
semdafærsla Jóns er eins og
NJrja B16
Sigur hugvitsmannsins
Söguleg stórmynd frá Fox.
Sýnd í kvöld í síðasta sinn.
NÝÁRSMYND 1940:
Stanley og
Livingstone.
Söguleg stórmynd frá Fox
er sýnir einn af merkusta
viðburðum veraldarsögtnm
ar, þegar ameriski blaða-
maðurinn, Henry M. Stan-
ley leitaði trúboðans Da-
vid Livingstone á hínu ó-
rannsakaða meginlandí
Afriku.
Hlutverkaskrá:
Henry Stanley, blaðamaður: Spencer Tracy.
Dr. D. Livingstone, trúboði: Sir Cedric Hardwicke.
J. Kingsley, breskur ráðunautur í Zanzibar: Henry Travers.
Eva, dóttir hans: Nancy Kelly.
Tyce, lávarður: Charles Coburn.
Gareth, sonur hans: Richard Greene.
Sir John Gresham, forseti breska landfræðifélagsinsr
Miles Mander.
Sýnd á nýársdag kl. 7 og 9.
Bamasýning á nýársdag kl. 5:
| Litla stúlkan með eldspýturnar
\l Litskreytt teiknimynd eftir æfintýri H. C. Andersen. Auk
g þess tvær aðrar teiknimyndir, amerísk skopmynd o. fL
£3
ííxíooooooooooíkíoí Gleðilegt nýárl «íoco;íoo;x*,oooscíoo
Bifreiðasteðin GEYSIR
Sfmap 1633 og 1216
Veröur opin í nótt og aðra[nótt.
Kiitlspyrnitélaiii friB
heldur jólatrésskemtun sína fyrir börn í Oddfellowhus-
inu 4. janúar kl. 5 e. h. og er lokið kl. 10 e. Iii
Dans fyrir fullorðna hefst kl. lO1/^
Aðgöngumiðar seldir 2. og 3. januar í Verslun Síg.
Halldórssonar, Öldugötu 29, og Lúllabúð, Hverfisg. 59.
málstaður hans, meira segi eg
ekki.
Jón minnir víst að hann sé
kominn í tryggingaiTáðið sæla
þegar hann segir í umvöndunar-
tón, að „vonandi sé, að þetta
komi ekki fyrir aftur.“ Hitt
mun sanni næst, að Jóni Ólafs-
syni liafi aldrei verið boðnar
þessar mnræddu tryggihgar,
euda virðast þær af skrifum
lians að dæma vera ofar hans
skilningi, og er það ekki mín
sök.
En það verð eg að segja, þó
það komi raunar ekld þessu
máli við, að ef Jón er jafn við-
feldinn „kohega“ í lögfræðinga-
stétt og hann er í tryggingar-
mannastétt, þá óska eg öllum
öðrum stéttum til hamingju
með, að liann telst ekki einnig
til þeirra. En svo hefir mér
jafnan reynst, að i tryggingar-
mannastétt er Jón talinn mál-
flutningsmaður, en í málflutn-
ingsmannastétt tryggingarmað-
ur.
En þeir sem þekkja foi*sögu
þessa máls, undrast ekki, þótt
Jón sé ekki í þessum málflutn-
ingi, eins og hann kemst svo vel
að orði i grein sinni, „farsæll i
lengdinni“.
K. F. U. M.
Á morgun: |
Kl. 10 f. h. Sunnudagaskal-
inn. —
— 1% e. li. V. D. og Y. D.
— 4 e. h. Æskulýðssamkoma.
— 11% e. h. Áramótasam-
koma. —
VÍSIS KAFFIÖ
gerir alla glaða.
HROSSHÁRSLEPPAR
ULL ARH ÁLEIST ARL í
Fullkomnasta gúmmívið- :
gerðarstofa bæjaríns.
Seljum bætingagúmmí.
1
Gúmmískógerðm
Laugaveg 68. — Sími 5113. í
Sækjum. Sendom. j