Vísir - 06.04.1946, Blaðsíða 4

V I S I R
Laugardaginn 6. apríl 194tí
fft
VÍSIR
DAGBLAÐ
Uígefandi:
BLAÐAUTGÁFAN VlSIR H/F
Ritstjórar: Eristján Guðlaugsson,
Heorsteinn Pálsson.
Skrifstofa: FélagsprentsmiðjunnL
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12.
Símar 1660 (fimm Unur).
Verð kr. 5,00 á mánuði.
Lausasala 40 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Samningarnii i Teheran
Stjórnmálamenn víða um heim hafa litið
svo á að Iransmálið, eiris og það hefur
verið nefnt, hefði verið prófsteinn á starf-
hæfni öryggisráð sameinuðu þjóðanna og það,
hvort það yrði þeim vanda vaxið, að leysa
deilur þjóða á milli, er annar aðilinn væri
eitt stórveldanna. Fyrsti árangurinn hefir nú
Jcomið í ljós, þar sem tekizt hefur að leiða
friðsamlega til lykta fyrsta stórmálið sem
borið var undir öryggisráðið og koma í veg
íyrir að smáþjóð yrði heitt ofríki af stór-
veldi.
Þau tíðindi bárust út um heim í gær, að
undirritaðir hefðu verið samningar í Teheran
milli Sovétríkjanna og Irans. Með þeim samn-
ángum skuldhinda Sovétríkin sig til ])ess, að
verða með allan her hurt úr Iran innan 6
vikna frá 24. marz að telja eða fyrir tí. maí
n. k. Samningurinn var undirritaður af for-
sætisráðherra Irans og sendiherra Sovét-
stjórnarinnar í Teheran. Samningar þessir
voru undirritaðir réttum sólarhring eftir að
öryggisráðið hafði fallist á að taka til greina
svör Rússa við fyrirspu’rnum ráðsins varð-
andi her þeirra í Iran. Svör Rússa voru á
])á leið að þeir myndu vera farnir jneð hcr
sinn lir landinu fyrir 6. maí og myndi brott-
fluthingurinn verða óháður öðrum samning-
um við Iransstjórn.
Mál þetta hefur undanfarið verið eitt höfuð-
verkefni öryggisráðsins og lausn þess sigur
fyrir samheldni þeirra þjóða, er mættu ofríki
eins aðilans með fcstu. Sovétríkin reyndu í
lengstu lög að þvæla málið og koma ])ví svo
fyrir að þau yrðu einráð nm málefni Irans
og aðrir aðilar gætu þar livergi nærri komið.
En eindregin stuðningur Bandaríkjamanna og
Breta við stjórn Irans og álcveðin afstaða
])eirra, gerði það að verkum, að Rússum tókst
ekki að kúga Iran til þcss að samþykkja
kröfur þær, er gerðar voru á hendur þeim.
Það er engum vafa undirörpið að samning-
jjrnir hefðu orðið nokkuð öðruvísi, en raun
varð á, ef ekki hefði notið samtaka sam-
einuðu ])jóðanna og öiyggisráðsins. Sovét-
ríkin sýndu það með allri l'ramkomu sinni
i málinu, að hefði ekki verið vakað með
árvekni yfir því, að réttur smáþjóðar yrði
íyrir borð borinn, myndu ])au hal'a kúgað
])að til þess að verða við þeim kröfum, sem
gerðar voru á hendur þvi og lítilmagnin ekki
við neitt ráðið.
Ekki verður en Iiægt að sjá fyrir endalok
])cssa máls, því kröfur Sovétrílcjanna koma
jiú aðeins fram í öðru formi, cn verið hefur.
Þegar undirritun samninganna var tilkynnt
í Teheran skýrði forsætisráðherra Irans frá
])ví að með þeim væri forsendan fyrir af-
skiptum öryggisráðsins fallin burt og myndi
málið því ckki tekið aftur upp í ráðinu. Hins-
vegar er það vitað að samningar hafa áður
verið rofnir og sýnist því vera full ástæða
fyrir sameinuðu þjóðanna að fylgjast vel
með að samningar þessir verði haldnir.
Það hefur hingað til mætt mest á Bretum
og Bandaríkjamönnum að styðja jnálstað
smærri þjóða og er þeim bezt treystandi til
þess að vaka éiris í þessu tilfelli yfir að ekki
vei;ði gengið á réll cinnar.
Nýr bátur byggður í Hafnaríirði.
Er húiim hergmálsdýptarmæli, vökva-
stýrisvél og sérstakri Ijosavél.
Austur- Eg gcri ráð fyrir því, að þeir séu
völlur. margir, scm fagna því, að bærinn cr
Eins og skýit hefir verið
frá í Vísi, var nýjum 58
rúmlesta vélbát hleypt af
stokkunum í Hafnarfirði í
gær. Bátur þessi var skírð-
ur Guðbjörg.
Bátur þessi er smíðaður í
Skipasmíðastöð Hafnar-
fjarðar. Blaðamenn áttu tal
við Júlíus Nýborg fram-
kvæmdarstjóra, er báturinn
hljóp af stokkunum.
„Það er h.f. Björg, sem lét
smiða þenna bát“, sagði Ný-
horg. „Eigendur þess eru
noklcurir einstaklingar, Bæj-
arútgerð Hafnarfjarðar og
Bálafélag Hafnarfjarðar.
Framkvæmdastjóri félagsins
er Jón Halldórsson. Skipstj.
er Sigvaldi Sveinbjörnsson.'4
Báturinn er mjög traust-
hyggður og frágangur allur
mjög góður og skipasmíða-
stöðinni til sóma. I bátnum
eru rúmgóðar vistarverur
fyrir 14 skipverja, auk her-
hcrgis skipstjóra, sem er i
stýrishúsinu. Eru allar vist-
arverur skipverja þiljaðar
að innan úr smurðri eik og
gefur það til kynna, að allt
hefir verið vandað við smíði
bátsins.
I bátnum cr 200 hestafla
Lister-dieselvél. Þá má geta
þess, að í honum er vökva-
stýrisýel, en þær eru mjög
að ryðja sér til rúms um
þessar mundir. Auk þess er í
hátnum bergmálsdýptarmæl-
ir og sérstakar ljósavélar.
Bálurinn er teiknaður af
Júlírisi Nýhorg og hefir Vél-
smiðja Hafnarfjarðar annazt
niðursetningu véla og spils.
Raflögn annaðist h.f. Ekkó.
Sören Valentínusson, Kefla-
vík, annaðist seglasaum.
Islenzka fiskveiðaflotanum
hefir hætzt þarna góður bát-
ur. Ber hann ágætu hand-
bragði íslenzkra iðnaðar-
manna fagurt vitni.
Oliugeymar
Framh. af 1. síðu.
Langcyri, Skagaströnd, Sauð-
árkrók, Húsavík og Vopna-
firði, en á vegum Shell á
Þingeyri, Flateyri, Súðavík,
Ingólfsfirði og Bolungarvík.
Bcnzíngeyma helir verið á-
kvcðið að reisa á Sauðár-
króki, Húsavík, Akranesi,
Borgarnesi' og Eskifirði.
Einnig er ákveðið að rcisa
ljósaolíugeyma á Akureyri.
Bygging geyma þessa er
bráðnauðsynleg, einkum
vcgna þess hve crfitt er um
allan llutning út um land.
Breyting þessi á dreifingu
mun að líkindum hafa nokk-
ur áhrif á verð benzíns og
olíu í landinu í lækkunar-
átt.
Þá hefir QlíuVerzlunin tek-
ið á leigu erlent tankskip,
sem er um 300 smálestir að
stærð, en að undanförnu hef-
ir Skeljungur annast dreif-
inguna að mestu leyti. Skelj-
ungur er eign Shell á Islandi,
eins og mönnum er kunnugt.
Góður afli BCefla-
víkurbáfa.
í fyrradag réru 9 bátar frá
Keflavík.
Öfluðu bátarnir sæmilega,
20—30 skippund liver. Bát-
arnir fengu slæmt veðui i
róðrinum.
í dag eru allir hátar á sjó,
þrált fyrir slæmt veður.
Hið lækkaða fiskve.’ ð, sem
nýlega hefir verið auglýst,
virðist vera að byrja að hafa
áhrif, því nú þegar eru nokk-
ur skip hælt að flytja fisk.
nú farinn að láta til skarar skríða
gegn Austurvelli. Það cr að scgja, að nú á að
gci’a gangstígana um völlinn svo úr garði, að
fólk eigi ekki á hættu að blotna í fætur eða
óhreinka sig á þvi að stytta sér þarna leið.
Eins og leseiulur Bergmáls liafa tekið eftir,
liafa því borizt nokkur bréf um þetta mál, þar
sem cinmitt var á það minnzt, hvort ekki mundi
bezt að steinleggja stígana og hcfir það nú orðið
úr.
*
Girðingar. í sambandi við hugleiðingarnar um
girðingar um skemmtigarða og önn-
ur almenningssvæði, sem eg birti fyrir nokkuru,
hefi eg fengið bréf frá „Sigurði", svo hijóðandi:
„Mér hefir líkað það vel, þegar bærinn eða rík-
ið liefir látið taka niður girðingar um skemmti-
svæði almennings, cn þó held eg, að rétt sé
að gcra einhverjar ráðstafanir gegn „yfirtroðsl-
um“ ínanna, líkt og varð að ráði á Austur-
velli, þegar það kom í Ijós, að fólk gekk út
á grasið, þar sem það kom að svæðinu um-
hverfis styltuna, til þess að losna við eitt skref
eða svo.
*
Ssíss dsss.
Sundmeistaramót íslands
fer fram dagana 12. og 15.
þ. m. Keppt verður í 15 sund-
greinum, og eru þáttlakend-
ur 71 frá 7 félögum.
Taka þrjú utanbæjarfélög
þátt í mótinu, U.M.F. Þing-
eyingur, U.M.F. Afturelding
og U.M.F. Laugdæla. Kepp-
ir sinn maðurinn frá hverju
síðartakh-a félaganna, en 2
frá Þingeyingi.
Úr Reykjavík talca þessi
félög þátt i keppninni: Ár-
mann með 24 þátttakendur,
Ægir með 21, K.R. 15 og Í.R. 7
Vísir hcfir áður skýrt frá
hverj ar keppnisgreinarnar
eru.
— SBysavarnir.
Framh. af 3. síðu.
I öðru lagi heri. uauðsyn
til að skip þau, sem land-
helgigæzlima annasft séu hú-
in fullkomnustu tækjum til
björgunar skipúm og mönn-
um, og að þau séu ekki not-
uð til annarra óskyldra
starfa á þeim tímum, sem
hclzt má ætla að þörf sé fyr-
ir þau í þágu slysavarnanna.
1 þriðja lagi að ríkissjóð-
ur leggi fram nægilegt fé til j
þess að tryggja rekstur
hjögrunarskips eða skipa'
Slvsavarnafélagsins.
Og í fjórða lagi, að Slysa-
varnafélagið sé fyrsti aðili
um alla björgunarstarfsemi,1
hæði til lands og sjávar.
Félagsstjórnin tclur nauð-
syn hera til að settar verði
ákveðnari reglur um kvaðir
á hendur skipaeigendum tilj
hjálpar skipum, scm eru i
nauðum stödd. Að lokum j
lítur félagsstjórnin svo á, að
framtíðarrekstur björgunar
starfsins á hafinu verði að
vera á koslnað ríkisins, þar
eð harin sé fjárhagslega ' of-
viða félaginu.
Við horn. Það er Arnarliólstúnið, sem eg hefi
í liuga í þessu sambandi. Við enda
stíganna um túnið eða stigamót hefir grasið
sifel.lt troðizt svo, að þar hefir myndazt flag.
Þau er leiðinlegt að sjá og þarf að koma í veg
fyrir* að þau geti myndazt. Mér liiefir komið til
hugar, að við horn yrðu settar stuttar, lágar girð-
ingar, ekki hærri en ca. 15 sentimetrar, alveg
við grasröndina, og girðingin næði svo sem
métra á báða vegu við hornið. Meira ætti ekki
að þurfa að minu áliti, til að verja yztu gras-
röndina. En ef til vill þyrfti að endurnýja girð-
ingarnar nokkurum sinnum vegna aðgerða
skemmdarvarga."
*
Mesti örð- Það er auðvitað sjálfsagt, að reyna
ugleikinn. að vcrnda þá blelti frá cyðilpggingu,
scm bænum eru til prýði og þvi
jafn-sjálfsagt að freista allra bragða til þess.
En ef farið væri að þcssu ráði hér að ofan,
er eg hræddur um, að skcmmdarvargarnir yrðu
erfiðir viðfangs. En þá er bara að reyna mcð
sér, — reyna hvor er þoliinnóðari, sá, sem upp
byggir eða hinn, sem rifur niður. Ef ekki cr
gefizt upp, þá næst að lokum ])að takmark,
sem stefnt er að.
* \
Gagnrýni Frá „Reykvikingi“ hefi cg fengið
á gagnrýni. bréf það, scm hér fcr á cflir:
„Mig langar til að svara htillega
bréfi E. S., sem birtist i Bergmáli í gær (mið-
vikudag). Vegna atvinnu minnar, verð eg oft
að vera langdvölum upp lil svcita og liefi eg
koinizt að þvi, að þar sem menn neyðast ekki
til að hafa batterítæki, er ekki siður hlust-
að á amerísku stöðina en t. d. í Reykjavik.
*
Unga Það er víst óhætt að segja, að unga
fólkið. fólkið í sveituin og bæjum sé ósköp
líkt, og vel gæti eg trúað E. S. til að
vera sveitamaður, sem vill ófrægja Reykvík-
inga. „Boogic-W'oogie“-vitleysan — cða hvað
það nú heitir — nær lengra upp í land en rétt
upp úr fjörunni. Min skoðun er sú, að fólk hafi
vanizt á ameriska útvarpið af því, að það send-
ir miklu lengur en það íslenzka, en þegar bæði
senda, tel eg lilustendur þess islenzka flciri.
*
Margt gott. Eg liefi sjálfur oft lilustað á am-
eríska útvarpið, og þvi er ekki að
ncila, að það hefir upp á margt gott að bjóða,
t. d. klassisk leikrit og hljómlist, en það er
aðeins lítill hluti þess, sem upp á er boðið.
Léttmetið og vitleysan er yfirgnæfandi og eg
býst vi&, að'það sþ einnjitt .hlustunareínið,' scm
ungviðið sækist mest eftir.“