Vísir - 08.04.1946, Blaðsíða 4

4
V 1 S I R
Mánudaginn 8. apríl 19-lG
VISIR
DAGBLAÐ
títgefandi:
BLAÐAÚTGÁFAN VlSIR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson,
Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12.
Símar 1660 (fimin línur).
Verð kr. 5,00 á mánuði.
Lausasala 40 aui*ar.
____Félagsprentsmiðjan h.f.
Landsþingi S.V.F.Í. lokið:
Þingið krefst stóraukms öryggisút-
búnaðar skipa, báta og flugvéla.
Margar merkilegar tiliögur komu Iram
á þingimi
Stjórnlagaþing.
ÍJlvær nefndir hafa cnnið að undanförnu að
* endurskoðun stjórnarskrárinnar. Er önn-
ur tiltölulega fómenn þingnefnd, en hin stjórn-
skipuð og fjölmenn, enda reynt að slilla svo
til. að sem flest viðhorf komi fram í stari'i
nefndanna. Vitað er, að liin þingkjörna nefnd
hefur unnið mikið starf að undirbúningi
stjórnskipulaga, en hinsvegar er elcki kunn-
ugt um árangur af starfi hinnar nefndarinn-
ar, nema að svo miklu leyti sem hann kann
að reynast sameiginlegur hjá nefndunum báð-
um. Um málið hefur nokkuð vérið ritað-í
blöðum og tímaritum. Telja þeir menn, sem
gert liafa grein fyrir málinu, að höfuðáherzlu
'beri að leggja á undirbúuing laganna, þannig
að svo vei’ði frá þeim gengið, að enginn nauð-
ur reki til verulegra breytinga á þeim innan
skamms tíma. Vmsir telja jafnframt æskilegt,
að vald forseta verði aukið verulega frá því,
sem nú er, þannig að staða hans verði sjálf-
stæð gagnvart Alþingi, en því er ekki til að
dreifa, eins og sakir standa. Menn óttast, að
Alþingi muni vilja halda í völdin í lengstu
lög, en þá hafa komið fram raddir um, að’
sérstakt stjórnlagaþing sé iíklegt til að finna
heppilega lausn á málinu, en það þing ætti
Þriðja landsþingi Slysa-
varnafélags íslands var slit-
ið s. 1. laugardagskvöld. —
A þinginu fór fram stjórnar-
kosning og var stjórnin öll
endurkosin. Forseti félagsins
er Guðbj. Ólafsson, Rvík.
A þinginu var samþykkt
að gera Magnús Sigurðsson
bankastjóra að heiðursfélaga.
Mörg mál voru tekin fyrir
á þinginu og var m. a. rætt
um, livort kvikmyndahús-
„Meðalholts-
slagurinn."
-•:vr3S?i
Sigurjón Jónsson, Stórholti 32,
Gjafir fil ísiend-
inga á megin-
ðandi Evrópu.
í tifefni af að sendiráði ís-
lands í Kaupmannahöfn ber-
ast oft gjafabögglar frá ein-
staklingum að heiman, sem
fara eiga til íslenzkra ríkis-
borgara, kvenna og barna af
íslenzkum ættum, svo og
et lendra ríkishorgara í jeaa j haust. Einnig var sam-
Þýzkalandi, Austurrílci, Ung-
verjalandi og Tékkóslóvakíu,
lætur fulltrúi sendiráðsins í
málefnum Rauða kross ís-
skrfiar mér eftirfarandi: „Eg var
- áðan að lesa í Bergmáli um við-
ureign bilstjóra og annars vegfaranda i Meðal-
holti. Ekki ætla eg að blanda mér í þeirra deilu,
en þó vil eg ekki leyna þvi, að eg liefi ekki
samúð með vegfarandamtm, sem átti i kasti við
bílstjórann, hafi viðureignin átt sér stað fyrir
neðan sundið, sem liggur úr Stórholti á Meðal-
holt.
*
Erfitt og Fyrst bílum er ekki bannað að aka
hættulegt. niður Stórholt, þá staðhæfi eg, að
það gerir umferðina erfiðari og
hættulegri, að aka frá þessu sundi á að gizka
300 rnetra upp Meðalholtið á Hátcigsveg, held-
ur en að aka 70—80 metra niður á Einholt, því
rekstur myndi hufa örugga að lengra nær bannið ekki. Þvi að það liggur
fjárhagslega þýðingu fyrir 1 «««“"» “PPÍÍ aS éftir þvi sem lengra er ekið
um mjóar og slæmar götur, eykst liættan að
lands þess getið, að með
levfi utan ríkisráðuney tisins
danska og milligöngu Rauða
krossins danska séu mat-
vælabögglar sendir mánaðar-
lega íslenzkum ríkisborgur-
um svo og konum og börn-
um af íslenzkum ættum í
Þýzkaiandi og Austurríki.
að verða fjölskipaðra en Alþingi er nú og|IIófust matvælasendingar
skijitið bfiztu mönnum allra stétta. Þetta er iþessar í októbermánuði 1945.
í sjálfu sér cngin frágangssök, enda er nú Kostnað ailau greiðir Rauði
komið fram á Alþingi frumvarp, sem miðar.Kross íslands.
í þfissa átt, hvort sem það nær fram að ganga
cðu ckki.
X'æri tryggt að Alþingi væri rétt spegilmynd
af þjóðarviljanum hverju sinni bæri engin
nauðsyn tii að velja fuiltrúa á sérstakt stjórn-
Það er ekki á valdi sendi-
ráðsins yfirleitt að koma á-
fram gjafabögglum frá ein-
stakliiigum til Mið-Evrópu.
Er því eigi
iiægl að mæla
Jagaþing, með þvi að viðhorf þjóðarinnar ineð að slíkum sendingum
mundu koma nægilega skýrt í Jjós innan Al-
þingis sjálfs. Þó cr þar við að athuga, að
Alþingi á að búa við og starfa undir þessari
löggjöf til iangframa, getur breytt henni á
verði haldið áfram nema ser-
staklega standi á.
Sendiráðið iiefii' skrá frá
Rauða Krossi íslands yfir
ýmsa lund, en myndi væntanlega síður hverfa menn, sem í'á matvælasend-
■að slíkum breytingum, ef nægilega sterkur
jijóðarvilji stæði á bak við stjórnskipunar-
Jögin. Mundi það út af í'yrir sig reynast Al-
þingi nokkurt aðhald. Má fullyrða, að einhver
jhættulegasta freisting, sem Alþingi getur fall-
ið í, væru tíðar breytingar á stjórnskiþúnar-
Jögunum. Þótt þau geti orðið aftur úr, eins
■og önnur löggjöf, ætli þeim síðast að breytf
•og alls ekki að þarflausu. Ailt til þessa hafa
•tíðar hreytingar verið gerðar á þessari iög-
;gjöf, en undantekningariaust hefur hending
<ein ráðið, Jivað ofan á hefur orðið í því efni,
:með því að þingmenn háfa elcki verið kosnir
:með tilliti tii þcirra lagahreytinga, heldur öllu
frekar eftir pólitískum lit, alveg án lillits til
stjórnskipunariaganna. Þetta er stórlega var-
hugavert, enda þyrfti að tryggja að slíkt gæti
ckki áít sér stað. Stjórnsjdptinarlögin eru
grundvöllur, sem öll önnur löggjöf byggist á.
Því er eðlilegt, að þau verði afgreidd á tryggi-
Jegan hátl og ánnan hátt ekki, enda geti þjóð-
in sjálf lagt þar lóð sitt á metaskálarnar,
frekar en hún á kost á við alþingiskosningar.
Alþingi væri engin óvirðing sýnd þótt sérstakt
stjórnlagaþing setti þjóðinni stjórnarskrá, og
jafnvel þótt slíkt stjórnlagaþing eitt gæti
breytt henni síðar, en Alþingi ckki. Allt þarf
’þetta gaumgæfilegrar íhugúnár við, en þann
kostinn ber að veíja, sem þjóðinni er tryggi-
legastur. ..

ingar reglulega. Ef einstak-
lingar lieima liafa áliuga á
að senda gjafaböggla íslenzk-
um ríkisborgurum og ís-
ienzkfæddum konum, sem
eigi eru á skránni, á að beina
beina tilmælum um það til
i i Rauöa Kross Islands, sem
síðan snýr sér til fulltrúa
sendiráðsins, dr. Skadliauge,
og mun hann síðan reyna að
koma sendíngunum áfram.
Þýzkir ríkisborgarar, sem
eiga að nánustu ættingjum
íslcnzka ríkisborgara, eða
fólk af íslenzku hergi brotið,
sem nú dvelur á íslandi, eru
utan við samkomulag það,
sem sendiráðið hefir gert við
utanríkisráðunejdi Dana.
Tilmælum um aðsloð þeim
til handa frá nánustu ættingj-
um á íslandi er einnig Iiægt
að beina til fulltrúa sendi-
ráðsins í Rauðá kross mál-
efnum, og mun hann reyna
að greiða fyrir slíkum lieiðn-
um eins og ástæður frekast
leyfa. (Tilk. frá ulanríkis-
ráðuneytinu). ,
félagið. Var leitað til kunn-
áttumanna í því efni. Þá var ö®ru P)fnu-
rætt um að félagið efndi til
fræðslunámskeiða fyrir sjó-
mcnn. Hefjast þau væntan-
Umferð- Einnig þori eg að að fuilyrða, að það
armálin. er minni bætta að liafa tvistefnuakst-
ur um þessa 70—80 metra heldur en
þykkt áskorun til hæjarins, ^undið bjá Veiðarfæragerðinni, milli Einholts og
um að hann styrki hjörgun- |Þve,'holts' ~ Þcir’ SCU1 u»)férðannálunum ráða.
arstöðina í Örfirísey og'láta |1>lirfa að sjá með cigin augum’ hvernig aðstæður
hreinsa hurt allt rekadót og.allar eru' Það þarf mcira cn tillögur Péturs cða
rusl, er safnazt liefir fyrir
í eyjunni og cr til mikillar
óprýði.
Miðunar- og
talstöðvar.
Páls, þar sem sitt sýnist hvorurii og líka meira
cn teikningar, sem ef til vill eru ekki fullgerðar
nema á pappírnum. Eg tel rétt að afnenia um-
rætt umferðarbann á neðsta Jiluta Meðalholtsins,
þar til Stórholtið er búið að fá annað samband
við Þvcrholtið.
eg litlu við að hæta. Eg er ekki kunnugur þessu
llverfi og skal því ekki leggja dóm á það, hvern-
ig umfcrðarreglum ætti að liaga þar. En hitt
lilýtur hverjum manni að vera ijóst, að sé sett-
Þriðja landsþing S.I. sam-’Mjóar Arinars er gatnaskipun og nijódd gatna
þykkti að fela stjórn íélags- götur. i þessu liverfi fyrir ofan eða neðan
ins, að ganga fast eftil’ því, j skilning allra, sem eg liefi við taiað og
að hið opinbera láti setja^til þekkja, en það er nú annað mál, að nokk-
miðunar. og talstöðvar þarúiru lcyti..“ Hér lýkur bréfi Sigurjóns og iiefi
sem nauðsynlegt þykir. Þá
beindi þingið til því rétfa
aðila, að athuga verði hvort
ekki sé hentugt að nota
gúmmí-lífháta fyrir minni|ar reglur um þetta, verður að lilýða þeim, unz
vélskip. Þá samþykkti þingið
tillögur sem allsherjarnefnd
hefir borizt og fjailar um
öryggisútbúnað skipa, flug-
véla og báta. Er þar krafizt
af því opinbera, að jiað sjái
fyrir ströngu eftirliti með
öryggistækjum báta, skipa og
flugvéla og að þau tæki megi
ekki lireyfa tit ferðalaga
nema fyrirskipuð öryggis-
tæld séu í fullkomnu lagi.
Þriðja landsþing S.I. skor-
ar á Alþingi og ríkisstjórn,
að þcssir aðilar hæti til muna
starfsskilyrði Veðurstofu Is-
lands og að gera henni kleift
að fá veðurfréttir frá veður-
stöðvum í Ameríku og Græn-
landi, scm mesta þýðingu
hafa fyrir veðurskeytaþjón-
ustuna. Renti þingið á nauð-
syn þessa máls og hve mikla
þýðingu það hefði fyrir ör-
yggi sjómanna og annara er
treysta veðurspám.
Auk jiessa komu fram
ýmsar aðrar merkilegar lil-
lögur á þinginu.
þeim verður breytt. Annars væri til litils að
liafa lög og reglnr í laridinu. Við verðum að
fyigja þeim, hversu illa, sem' okkur kann að
falla það.
*
Gatna- Eg er Sigurjóni fullkoinlega sammála
gerðin. um göturnar, því að sé. þsér eitthvað
líkar götum í öðrum nýjum hverfum,
þá eru þær ekki breiðar. Hefir nokkurum sinn-
um verið bent á það í Bergmáli, hversu fávis-
legt það sé, að liafa göturnar svo mjóar, sem
raun cr á. Það eykur slysahættuna, gerir hverfin
leiðinlegri í útliti og eignirnar, sem þar eru
reistar, verðminrii, Við þurfum einmitt mikið af
breiðum og fallegum götum, sem prýða bæinn.
Að gefnn tilcfni
skal það brýnt fyrir bifreiða-
sljórum og öðrum ökumönnum,
að það er stranglega bannað að
leggja bifreiðum fyrir frama’n
Hótel Borg.
Hvernig er „J. S.“ skrifar: „Mig langar til að
eftirlitið? leggja orð i beig um „innflutning-
inn“ nú upp á síðkastið — þ. e.
fólksstrauminn lil landsins. Mörgum leikur hug-
ur á að vita, hvert eftirlit er liaft með því, að
ekki fái liver, sem vill að komast liingað. Er
eflirlitið aðeins hérna megin hafsins? Eða er
það eínnig hinum megin — i Danmörku? Mér
fyndist réttast, að það væri líka þar, ef það
er ckki raunin.“
Sammála. Það er nú búið að kveða niður kröft-
uglega þær sögur, sem gengið bafa
fjölhinum hærra um fólk það, sem hingað liefir
komið upp á síðkastið, einkum danskar stúlk-
ur. En þótt Jiessar sögur sé ósannar, þá er það
cngin ástæða til þcss að hafa ekki útlendinga-
eftirlitið mjög strangt, og eftirlilið á ekki að-
eins að vera við höfnina liér cða á flugvellin-
um, heldur einnig á þeim stöðum, þár sem fóik
léggvir llþp í íslandsl'ör.