Vísir - 08.05.1946, Blaðsíða 2

2
V I S I R
Miðvikudaginn 8. mai 1946
Slysavarnastarfsemin íslenzka.
„Hin svonefnda l)jörg-
unarstarfsemi er, eins
Qg nú er komið, aðal-
lega í því fólgin að
draga til lands fiski-
báta með bilaða vél, en
það getur vitanl. hver
góður fiskibátur gert.
Hinsvegar er ekki hægt
að verja landhelgina,
svo í lagi sé, nieð venju-
legum fiskibátum".
Þannig bljóðar einn k'afl-
inn i ritgerð forstjóra Skipa-
útgerðar Islenzka ríkisins,
berra Pálma Loftssonar, er
birtist í nýútkomnu hefti af
.-sjómannablaðinu „Víking-
ur“.
Þar sem mér virðist of
mikils ókunnugleika kenna
á starfsemi Slysavarnafélags
lslands hjá forstjóranum, vil
■eg biðja Yísi að birta fyrir
mig eftirfarandi greinar-
icorn.
Starfsemi Slysavarnafé-
lags Islands, er byggð á
grundvelli menningar og
mannkærleika. Svo er og um
slysavarnastarfsemi allra
landa. Sá grundvöllur er
traustur. Konur, karlar,ungir
■og gamlir, við sjó og til
■sveita, hafa á undanförnum
úrum lagt sína litlu eða stóru
steina ofan á þenna grund-
vöU. Að byggingu slvsa-
varnastarfseminnar hafa isl.
konur og ísl. karlar unnið
af fórnfúsum, óeigingjörn-
um velvildarhug frá stofnun
ielagsins og munu einnig
gera í framtíðinni. Markmið-
ið er allstaðar hið sama, að
reyna eftir mætti, að forða
sem flestum — einkum sjó-
mönnum og sjófarendum —
frá slysum og dauða á sjó.
Slysavarnastarfsemin þarf
mikið fé. Það skilur almenn-
ingur og hefir í verkinu sýnt
að hann er l'ús til að lcggja
fram,m.a.vegna ])css að hann
skilur að, að hverri fleytu
og hverjum manni sem
bjargað verður frá tortínr-
ingu, cr gróði fyrir okkar
fámenna þjóðfélag.
Allir vita, að erlendis láta
slysavarnafélögin og ríkin
hyggja sérstök björgunar-
skip, sem cingöngu eru not-
uð til björgunar og aðstoðar
sjómönnum og sjófarendum
er lenda i sjávarháska. Elzta
björgunarfélagið sem til er,
„The Royal National Life-
Boat Institution“, á nú, og
liefir í notkun 154 slíka
björgunarbáta. Einn þessara
báta var um tímabil hér í
höfninni og vakti mikla
atliygli allra sem á hann litu,
fyrir sérkennileik, en enginn
mun hafa liahlið hann venju-
legan fiskibát.
Islendingar vita um. og
þekkja nokkuð af afspurn,
norsku og sænsku björgun-
íirskuturnar og björgunar-
bátana. Danska ríkið hefir
látið smíða f'jöldli 1)jörgu nar-
báta, sem það rekur á kostn-
að ríkisins. Þessir bátar erti
eingöngu. notaðir til björg-
unarstarfa, aðstoðar sjó-
mönnum og sjófarenda og
einkis annars. Mun enginn
Dani sjá eftir því fé, er til
þessa er varið úr ríldssjóði
þeirra. Enginn Dani, Norð-
maður eða Svíi, mun taka
venjulega fiskibáta í mis-
gripum fyrir þessi björgun-
arskip og björgunarbáta.
Islenzka slysavarnastarf-
semin er m. a. upplýsinga-
starfsemi. Hún óskar eftir
vitneskju um aðkallandi
hættur á sjó, af því hún vill
rcyna að koma í veg fyrir
slvsin. Þetta liefir borið tölu-
verðan árangur, að miklu
levti fyrir velviljaða aðstoð
annara. Þ. á. m. Skipaút-
gerðar ríkisins og binu leyt-
inu fyrir beinan tilverknað
starfseminnar sjálfrar og
manna er beinlínis vinna að
málefnum hennar. Þessi upp-
lýsingastarfsemi hefir verið
notuð af innlendum og er-
lendum mönnum, hérlendis
og erlendis. Almenningur í
landinu vill að henni verði
haldið íTfram. af því reynslan
hefir sýnt gagnsemi hennar.
Það er ek.ki í samræmi við
þá menningu, sem almenn-
ingur í landinu hér vill að
ríki meðal vor, að menn sem
brjóta skij) sín á söndum
Skaptafellssýslna. komast
máske lifandi á land. þjak-
aðir, blautir og klæðlitlir,
eigi ])að á hættu að hníga
örrnagna niður til hinstu
hvíldar í leit að manna-
bústöðum, sökum skorts á
skipbrotsmannaskýlum við
strönd hinna miklu voveif-
legu eyðisanda. Þess vegna
fagnar ahnenningur því af
hjarta og leggur fram fjár-
muni sína til byggingar
þeirra skipbrotsmannaskýla,
er Slysavarnafélag Islands og
deildir þess hafa verið og
eru að byggja á söndunum
og víðar.
Slysa va rnas tarf sem in ísl.
hefir m. a. notað ])að fé, sem
almenningur lætur henni í
té, til þess að koma upp
björgunarstöðvum flug-
línustöðvum — víðsvegar
meðfram ströndum landsms.
Með slíkum tækjum liefir
tckizt að bjarga rnörgum
mannslífum frá slysum og
dauða á undanförnum árum.
Þetta vita allir landsmenn
og fjöldi erlendra manna
líka.
I fáufn orðum sagt: Is-
lenzka slysavarnastarfscmin
er eitt mesta fjárbagsmál og
þjóðfélags gróða fyrirtæki,
sem stofnað hefir verið hér
á landi og rekið er, að mestu
fyrir frjáls framlög almenn-
ings í landinu. Þetta skilja
fjármálamennirnir og þess
Aegna styrkja svo margir
þeirra starfsemina.
Slysavarnastarfsemin er
mikið menningannál, ]>ess
vegna styrkja fjölmargir
menn og konur starfsemina,
þeir er menningunni unna.
Slysavarnastarfsemin er
eitt mesta og bezta mann-
kærleiks- og menningarmál,
sem hér hefir verið til stofn-
að. Félagið hefir verið, er og
verður alþjóðareign. Það hef-
ir aldrei verið, er ekki, og
verður aldrei liáð neinum
stjórnmálaflokki, eða stjórn-
málastefnu. Hinir fáu aurar
og krónur, sem ungir og
gamlir, sjúklingar á sjúkra-
húsum sem aðrir, liafa lagt
fram til starfseminnar hafa
verið, eru og verða jafn vel
þegnir og stærri uj)phæðir
binna fjáðu. Enginn hefir
verið, gr ekki og verður ekki
útilokaður frá þessari alþjóð-
ar starfsemi. Það gleður alla,
að geta sagt með sanni, að
aúrarnir mínir og þinir,
Péturs og Páls, liafa orðið
til þess, að bjarga mönnum
frá slysum og dauða, óg þar
með forðað mörgum heimil-
um frá upplausn og marg-
víslegum erfiðleikum, fjár-
hagslegum og andlegum.
Það er m. a. vegna þess-
arar almennu gleði sem
slysavarnastarfsemin hefjr
veitt í’jölda smælingjanna í
landi voru, að fjöldinn ann
starfseminnni og vill veg
hennar sem mestan og bezt-
an. Það er af því, að Jfjöld-
inn sldlur og finnur að starf-
semin cr mann- og þjóðbæt-
andi. Það cr af því að al-
menningur veit að engin
starfsemi í landinu er betur
lil j)ess fallin, að sameina
hugi og hjörtu landsmanna
til góðra og nytsamra þjóð-
þrifa mála.
Mér virðist það sorglegt ef
menn í hinum valdamestu
stöðum þjóðfélagsins, vita
ekki neitt um slíka starfsemi.
Jón E. Bergsveinsson.
Nýjar
Klapparstíg 30. Sími 1884.
Beztu úrin
frá
BARTELS, Veltusundi.
Eggert Claessen
Gústaf A. Sveinsson
hæstaréttarlögmenn
Oddfellowhúsið. Síini 1171
■ I | j - •'
Allskonar lögfræðistörf.
V.-lslendingur
myrtur.
í síðustu blöðum Lögbergs
og Heimskringlu er borizt
hafa hingað, er skýrt frá því,
að íslendingurinn Jóhann
Johnson, bifreiðarstjóri í
Winnipeg, hafi verið myrtur
nýlega,
Ók Jóhann heitinn bifreið
«
hjá United Taxi-félaginu, en
liann var einn af eigendum
þess.
Þann 31. marz s. 1. leigðu
tveir menn bifreið Jóhanns.
Er þeir voru komíiir skannnt
út fyrir borgina, réðust þeir
á hann og lömdu hann til
bana. Höfuðkúpa Jólianns
brotnaði og lézt liann sam-
stundis.
Jóliann heitinn var 45 ára
að aldri, fæddur hér í
Reykjavik. Hann átti sex
systkini. Eru tvö þeirra bú-
sett vestan hafs, tvö i Dan-
mörku og loks tvær systur
hans liér á Islandi.
Er siðast fréttist, var elcki
búið að hafa hendur í liári
tilræðismannanna.
Bátanaust tekui
fyista bátinn
á land.
1 gær var fyrsta skipið
dregið á land hjá h.f. Báta-
naust við Elliðaárvog.
Fyrirtæki þetta er fyrir
nokkru tckið til starfa, svo
sem skýrt hefir verið frá í
Vísi nýlega, en þarna við
voginn, er ætlunin að verði
Hljóðmerki frá
bifreið veldur
slysi?
Þegar er las í Vísi í dag
um slysið á Reykjavíkurveg-
inum við Hafnarfjörð, sem
virðist liafa skeð vegna þess
að bílstjórinn gaf hljóðmerki
að mönnunum óvörum, varð
mér að hugsa til ])ess, að
i dag lá við að eg yrði fyrir
slysi af völdum hljóðmerkis.
Eg var á gangi um Lækj-
argötuna og er kominn i Von-
arstræti, í miðja götu, þegar
bíll öskrar við lilið mér án
])ess eg ætti mér ills von.
Tek viðbragð í áttina frá
hljóðinu og þakkaði mínum
sæla að ekki varð slys. Leit
eg þegar eftir bílnum, og er
hann þá á svipstundu kom-
inn svo langt að erfitt var
að greina númer hans.
Nú vil eg í fáfræði
spyrja: Hvor á réttinn? Mað-
urinn gangandi, sem kominn
er út á miðja liliðargötu, eða
bílstjórinn, sem beygir inn á
hliðargötuna með miklum
luaða? Og í öðru lagi: Er
bílstjórum skylt 'eða ekki
skylt að gefa hljóðmerki
undir svona kringumstæð-
um ?
Reykjavík 6. 5. ’46.
J. K.
........9>
aðalathafnasvæði skipa-
smíðastöða í framtíðinni. —
Bátanaust hefir iippsátur fyr-
ir allmörg skip og báta. Það
var vélbáturinn Gunnar
Hámundarson, sem var fyrsti
báturinn, sem vagn stöðvar-
innar dró á land.
íZSlrrrr
Ja, þú ert
úimt
wm
Það er áreiðan-
legt að án þín
gæti eg ekki
verið. Þú gerir
tennurnar hvít-
ar og gljáandi,
og svo ertu svo
hressandi
bragðið.
Gerið eins og eg, notið daglega PERLETAND tannkrem.
HEILDSDLUBIRGÐIR:
F. Æirynjóifsson A Krnran