Vísir - 17.08.1946, Síða 2
V I S I R
Laugardaginn 17. ágúst 1946
Bo^art:
implretj
EG HATA...
HumpKrey Bogart leikannn frægi þykir oft nokkuð
djarforður í dómum sínum og ekki sérstaklega mildur
á manninn, er honum finnst Kann þurfa að fmna að
einhverju.
Hér l'er á eftir álit hans í nokkrum greinum, þar sem
hann telur upp sérstakar tegundir manna og lcvenna, sem
hann kann verst við af öllum. Geta menn á því séð, að
hann cr elcki að skera af þvi, er hann.er spurður álíís,
t 1 3
s J
/0 Jt$* > ■
m m
m m-
V m
24. 4* m
2 i* 4 m
29 ss? m #
Krosstjá ta nr. 75
& *t
‘0 #
m m
4 «>*
SKÝRINGAR:
Lárétt: 1. Þvaga,
'5. eyða, 8. þramma,
9. áfall, 10. tvennt,
11. skordýr, 12. raun,
14. tírna, 15. menn,
18. ,sögn (bli.), 20.
sorti, 21. forsetning,
22. bit, 24. sanmefnd-
tir, 20. tuska, 28.
garð, 29. megna, 30.
fljót í Evrópu.
Lóðrétt: 1. Þol-
raunar, 2. púkar, 3.
fjarvera, 4. ])ýzk
sveit, 5. tefja, G.
hrylla, 7. beita, 9.
heyvinnu, 13. létt,
16. pollur, 17. sam-
settur, 19. karldýr, 21. árið, 23. sæ, 25. fley, 27. keyr.
RÁÐNING Á KROSSGÁTU NR. 74:
Lárétt: 1. Hagl, 4. lijóð, 7, arg, .8. gláp, 9. M.F. 10. drag, 12.
ffóð, 13. Þ.A'. 14. nólóa, 16. hon, 17. glas, 18. géra, 19. jajg, 20.
æri'nn, 21. Ag) 22. ótal, 23: naumastur.
Lóðrétt: '1: Hamingjahj 2, arf, 3. G.G. 4. hlað, 5. lág, 6. óp,
8. Gróa, 10. drós, 11. bananar, 12. flag, . 13. þorn, 15. ólaga, 10.
heilt, 18. gras, 20. æta, 22. ómj
skákþing nmmm
ketgina
fjij/a Bió
Liðsforingja-
hjörfun
A dagsýningttm á laugar-
<tlag og sunnudag sýnir Nýja
Bíó kvikmyndina Liðsfor-
ingjahjörtun. Er það sænsk
Áperettukvikmnd frá A.H.
Svcnsk Filmindustri. Lcik-
stjóri er W'eyler Hildebrand.
Aðalhlutverkin leika Sican
(’.arlsson og Áke Söderblom.
-— Á kvöldsýningunni kl. 9
er kvikmvndin Sullivan-
fjölskyldan sýnd. Er það á-
iirifamikil amerísk kvik-
mynd. Aðalhlutverkin leika
Anne Baxter, Edward Bvan
<>g Thomas Mitchell.
Léffúðuga
Marietfa
Um helgina sýnir Gamla
Bíó kvikmyndina Léttúðuga
Marietta. Er ]tað tnjög
skemmlileg söngvamynd,
sem gerð er eftir óperettu-
tónskáldsins kunna, Victor
Herberts. Aðalhlutverkin
leika tveir framúrskarandi
góðir söngvarar, Þau Jean-
ette MacDonald og Nelson
Eddy.
— fjij Mpt —
Sandra Nelson sést liér í
nýjustu tízku af baðfötum,
sem nú tíðkast í Miami á
Florida-skaga.
Eg hata menn, sem halda
dagbækur, konur sem (nirfa
þrjá tima lil ])ess að færa
sig í fötin, koma klnkkn-
stundu ol' scint og skýra frá
j því másandi og blásandi, án
j þess að afsaka sig að nokkru
I leyti, að þær hafi aðeins far-
) ið í þær ftíkur er hendi voru
I næstar og sveija sér upp á
það, að þær viti ekki verra
en að konia of seint.
Og hvað segið þið um stóra
og sterklega karlmenn, sem
labba úti á kvöldin með
kjölturakka í eftirdragi'? Eg
fyrirlít þá.
Eg' hata konur, sem nota
sterk ilmvötn í heitum lier-
bergjum, konur serri rausa
án afláts, án þess að.vita
hvað þær eru að tala um og
nota fettur og brettur til
áherzluauka. Eg hata dömur,
sem eru harðar og miskunar-
lausar í eðli sínu, en verða
undircins meirar og hjálp-
arvana þcgar karlmaður
kemur nálægt þeim. Þegar eg
tala um döriiur, meina eg
ekki Lauren Bacall, konuna
mína, Mary Astor, Barbara
Stanwyck eða Ann Sheridan,
— þær cru ckki dömur. Þeim
myndi ekki bregða þótt á
móti blési.
Þekkið þið ekki leikarann,
sem maður rekst á á göt-
unni'? Áðnr en maður getur
komið orði að, cr hann búinn
að segja alla æfisögu sína.
Maður kærir sig kollóttann,
hanri hefir a.m.k: verið
leikari og hcfir fengið „rullu“
endrum og eins —- en sjald-
an. Síðan heldur hann áfram:
„Nú eru við búin að tala um
mig góða stund, nú skulum
við tala um yður. Hvað
finnst yður um síðasta hlut-
verk mitt'?“ Þann mann
liata cg af sannfæringu.
Eg hata þá kór.a, sem
svngja í tíma og ótíma, en
eru þó sérstaklega upplagð-
ar til söngs klukkan 5 á
morgnanna. 1 leikhúsinu hefi
eg mest löngun til þess að
myrða það fólk, sem er að
skrjáfa í leikskránni, nota
hana sem viftu eða rífur
hana . í.eikhhúsgestir. sem
• V ’ \ tí > \ , \ \ ( \ i {. i • i \ V ’ i
éta hnetur úr „cellophan"
pökluim mvndi eg vilja fá að
tala við uridir fjögur augu.
Mér geðjast ekki að þeim
mönnum, sem ganga í skræþ-
óttum fötum og taía lágt. en
skoða sig olt í spegli og
sýna tennurnar, lagfæra háls-
bindið, anda djúpt og skaka
að lokum höl'uðið. Mér hefir
aldrei tekizt að botna neitt
í því hvers vegna þeir haga
sér þannig.
Eg má vara mig á því að
höggva ekki of nærri líf-
tryggingaumboðsmönnum og
útvarpsviðtækjasölum. Með
mestu ánægju mvndi eg fyr-
irfara öllu því fólki, sem
spilar sömri grammófónplöt-
una aftur og aftur. öllum
hljómlistarunnendum, sem
eru dús við öll tónskáld, lif-
andi og látin, leikgagnrýn-
endum, sem alltaf finna ein-
hverja galla í leilc frægustu
hljómsveita, er þau fara með
verk beztu höfundanna. Gift
fólk, sem læst elska hljóm-
list og segir: „Mannstu Ge-
org, þegar þetta lag var leik-
ið síðast . . . .“ kemur aldrei
oftar inn fyrir húsdyr hjá
mér.
Eg fyrirlít fólk, sem treður
sér upp á mig með þeim um-
mælum, að það hafi kynnst
mér áður. Eg fyrirlít einnig
þá, sem telja mig vera eins
og eg kem fram í kvikmynd-
unum. Þó-eg hafi oft leildð
þorpara og bófa, þarf eg ekki
að vera það sjálfur fyrir því.
Eg vil ekki viðurkenna, að
vitaminpillur geti komið í
stað ljúffengrar steikar, sjón-
varp í stað leiksviðssýninga
og að kunningi manns geti
fyrirvaralaust haft heimild
til að lenda ofanhreyflu á
húsþakinu hjá manni hvenær
sem hann lystir. Eg er kann-
ske dálítið gamaldags, en
hver vill húa í glerhúsi, sem
framfarir eftirstríðsáranna
vilja byggja okkur? Afdrátt-
arlaust cklci eg. 1 viðbót við
það sem eg liefi áður sagt,
hata eg slíka hugmynd! —
Og hana nú ....
Nýir kaapendur
Vísis fá blaSiS ókeypia til n»stu
mánaðamóta. Hringit i síma 1660
og tilkynnið nafn og heimilis-
fang.
Kaupmannahöfr. 4. ágúst ’46.
Drotningarbragð.
Hvítt: Guðmundur S. Guð-
mundsson, Island.
Svart: A. Crussberg, Dan-
mörk.
1. <12—d4, d7—dó; 2. Rgl
— f3, e7—e6; 3. c2—c4, Rg8
—f6; 4. e2—e3, c7—c6; 5.
Bfl—d3, Rb8—d7;' 6. 0—0,
Bf8—d6; 7. Rbl—c3, 0—0;
8. e3—e4, döxc4;
Virðist betra en d5xe4.
9. Bd3xc4, e6—e5; 10. Bcl—
g5, e5xd4; ll. Dxd4, Bd6—
c5; 12. D4—d2, Dd8—e7; 13.
Dd2—f4, b7—b5.
Svart á erfiða stöðu. Ef
13 ...... Bc5—d6; þá ein-
faldlega 14. Bg5xf6, og svart
fær tvípeð á f-línunni, eða
tapar manni. Ef 13....h7
—h6; þá 14. Bg5—h4, g7—
g5; 15. Rf3xg5, pxR; 16. Df4
xg T, Kg8—17; 17. e4—e5,
De7xe5; 18. Bc4—d3 + , Kh7
h8; 19. DxD og hvítt vinn-
ur mann.
14. e4—e5, b5xc4; 15. e5x
Rf6, Rd7xf6; 16. Hfl—el,
De7—d6; 17 Df4xc4, Bc5—
1.6;
Hvítt hötað að vinna
mann.
18. Hal—dl, Dd6—c5;
Svart á ekki góðra lcosta
völ, eil hvítt á einfalda leið
til að fá svo miklu betra
endatafl, eftir hinum gerða
leik, að vonlaust má teljast
að verja það.
Eftir 19. DxD, BxD; 20.
BxR. pxB; 21. Rc3—e4,
Bc5—e7; 22. Re4-d6, o. s.
frv.
19 Dc4—h'4, Rf6—g4; 20.
Rc3—e4, Dc5—a5; 21. h2—
h3, f7—f5!
Svart herst eins og ljón,
þó allt komi fyrir ekki.
22. h3xg4. f5xe4; 23. Hxe4,
Dxa2; 24. Bg5—e7!, Hf8—
e8;
Ef 24 ...., Hf8—f7; þá
25. Rf'3—g5, og hvítt vinnur
skiptamun eða mátar.
25. Dli4—g5,
Skemmtilegri leikur, en e.
t. v. ekki eins sterkur var 25.
Rf'3—g5, h7-—hO; 26. Dh4—
h5, Bc8—a6; 27. Be7—f6!!,
og svart er varnarlaust. Ef
22 ... . Bc8—e6, þá 27. HxB,
pxR; 28. He6—h6!, og mátið
verður ekki varið. En hvítt
virðist ekkert græða á þessu
ef svart leikur 26..Bc8x
g4;
25......Da2—f7; 26. Hdl
—el, h7—h6;
Veikir konungsstöðuna.
27. Dg5—h4, Bc8—a6; 28.
g4—g5, Ba6—(13;
Tapar peði. En staðan varð
eklci með noklcru móti var-
in. Endataflið er létt unnið.
29. He4—f4, D1'7—g6; 30.
pxp, Dxp; 31. DxD, pxD;
32. IIf4-f6, Bb6—d8; 33.
BxB. He8xB; 34. Ifxc6, h6—
h5; 35. Hel—e7, Hd8—b8;
36. Rf3—e5, Bd3—e4; 37.
Hc6—c7, Hb8—f8; 38.
He7—g7 +, Kg8—h8; 39.
Hg7—g5, Hf8—e8; 40. Hg5
xh5 + , og svart gafst upp
eftir nokkra leiki.
Skýringarnar við þessa
skeimntilegu skák eru því
miður allt of stuttar vegna
þess hvað nauniur tími var
til þess. Eg vil þó eindregið
ráðleggja , lesandanum að
tefla skákina vandlega yfir
ög þá niun liann sarina að
hann fær ánægju fyrir erfiði.
Konráð Árnason.