Vísir - 26.08.1946, Blaðsíða 4

4
V I S I R
Mánudaginn 2G. ágúst 1946
VÍSIR
DAGBLAÐ
ITtgefandi:
BLAÐAUTGAFAN VlSIR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson,
Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12.
Símar 1660 (fimm línur).
Verð kr. 5,00 á mánuði.
Lausasala 40 aurar.
Félagsprentsmiðjart h.f.
Meikilegt íþréttaairek.
í*vo fór, sem ýmsir höfðu gert sér góðar von-
ir um, að Gunnar Huseby varð Evrópu-
mcistari í kúluvarpi, jjótt hann næði ekki
því meti, sem hann áður hafði sett við æf-
ingar. Þetta er vissulega cinstakt afrek, sem
vert er að haldið sé á lofti og þakkað að
verðleikum. Er Gunriar fyrsti Evrópumeist-
ari, sem Islendingar hafa eignast, en vonandi
reynast hann hrautryðjandi, þannig að landið
megi síðar eignast marga slíka meistara á
iþróttasviðinu. Þótt menn láti litið yfir íþrótta-
álniga sínum, má fullyrða að afrek Gunnars
mun gleðja þjoði'na í heild og fyrir íþrótta-
lífið í landinu verður ]>að ómetanlcgur styrk-
ur. Þjóðin hefir nokkuð á sig lagl til þess að
efla íþróttalífið, en meira þarf að gera, ef
þess á að vera riokkur von að íþróttamenn
okkar standi öðrum jafnfætis. Vcrður að húa
þeim svipuð skilyrði og íþróttamenn annarra
þjóða hafa við að húa, enda má þá ætlast lil
frekara árangurs af þeim. Ber þó ekki að
skilja þetta svo, sem megináherzlu heri að
leggja á metin, heldur öllu frekar liitt að ala
\i])j) æskulýð landsins, þjálfa hann og stæla
og beina áhuga hans inn á þær brautir, sem
];jóðinni cr nauðsynleg til framhúðar.
Þcgar íþrótkunennirnir koma heim, verður
þcim vafalaust fagnað vel og innilega. Þeir
eiga það skilið. Hinu ber þá heldur ckki að
gleyma, að launa þeim íil langframa og gera
það á þann hált, sem vafalaust gleður alla
iþróttamenn mest: að húið verði hetur að
íþi-óttaiSkunum cn gert hefur verið, þannig
að hinn glæsilegi æskulýður landsins fái not-
ið sín til fulls og þurfi ekki að standa öðrum
að baki vegna illrar aðhúðar á hvaða sviði
sem cr.
Ófriðarhættan.
~J4ériteinn j' ii (\
ááon:
Einhendi landamæra-
vörðurínn.
j Kaupmannahcfn sáum
‘við fyrstu menjar stríðs-
ms á för okkar, en strax
á landamærunum þýzku
sáum við fyrstu stríðs-
menjarnar í því landi, sern
byrjað-‘hafði stríðið.
Eyrir utan þýzku landa-
mærastöðina stóðu nokkrir
varðmenn — óvopnaðir. Einn
þeírra gekk út á veginn og
henti okkur, hvert aka skyldi
hílunum. Hann var einhend-
ur — hægri jakkacrmin var
tóm og henni var stungið
niður í jakka vasann.
Síðan höfum við nær alltaf
liaft fyrir augunum citthvað
sem minnir okkur á, að að-
eins er liðið rúmt ár frá því
að hætt var að berjast í
Þý/.kalandi, að landið væri
enn í sárum og mundi verða
um langan aldur.
Kol eru
ekki til.
Við höfðum varla ekið
fimm mínútur frá landa-
mærunum — í gegnum skóg
þeg'ar* hann opnaðist allt í
einu á hægri hönd. Hann
hafði verið höggvinn á stóru
svæði og sárin á trjástúfun-
um voru svo ný, að ekki fór
hjá því, að þarna hafði verið
höggvið l'yrir mjög skömmu.
Kol cru líka ófáanleg, ])ví að
það, sem fæst frá Ruhr,
skiptist milli allra hernáms-
svæðanna og cr auk þcss
flutt til Austurrikis og víðar.
Iðnaðurinn gleypir hið litla,
sem fcllur brezka hernáms-
svæðinu i skaul.
því að þar var í sumum
hverfum ekki hægt að litast
urn, án þess að sjá brunnin,
hálfhrunin hús eða bara
múrsteinahrúgur, sem farn-
ar eru að gróa u'pp. Tiltölu-
lega lítið liafði verið að þvi
gert að ryðja til, svo að
víða var erfitt að aka um
göturnar.
Ivomið í íbúð.
Við lítum inn í eina íbúð
og hún var í eina liúsinu,
sem uppi stóð við þá götu.
A neðslu hæðinni var engin
rúða heil, því að gler et ckki
til og húsmumr allir voru
brotnir og bramlaðir. llús-
bóndinn negldi hlera fvrir
gluggana á kveldin. Eins var
um að lítast, þegar komið
var upp á efri hæðina, en
þangað varð maður að þreifa
sig áfram, því að neglt var
fyrir alla glugga á ganginum.
Eitt herbergi hafði verið lag-
fært, og í öðru svaf öll l'jöl-
skyldan i cinu fleti, en milli
þess og gluggans var spennt
sólhlíf til að ekki rigndi inn
á sofandi fólkið.
Þarna fcngum við fyrst að
sjá, liversu ægileg styrjöldin
er og ])ó er Kiel engan veg-
inn versla leikpa horgin í
landinu. Við eigum enn eftir
að sjá margfalt hrvililegri
hluti.
ITiför iBieil
Íiea*is4iðaa*léga*l
TÍðllÖfll.
■^óíl Evrópa öll fylgist væntanlega vel með
,sí því,«sem fram fcr í Qsló, hefur aukin ó-
j'riðarhætta þó sctt svip sinn á viðburði síð-
ustu viku. I crlcndum blöðum cr uin hana
xætt, sem yfirvofandi og geigur hefur gripið
iilmenning í ýmsum löndum. Isleiídingar, Sem
erlendis dvelja hafa ekki farið varhluta af
íilmenningsálitinu í þessu efni, enda mim þess
< •mi að þeir hafi þegaT' gert ráðstafanir til
þcss að tryggja sér far lil heimalands sins
siour en flóðhylgjan skellur yfir. Vmsir íára
ekki dult mcð, að þeir telja líkur á, að ófriður
fnuni hrjótast út með hauslinu, en aðrir eru
-•onbetri og telja ekki ósennilegt að slíkt
Íuinni að dragast í þrjú ár. I rauninni verður
< ngu um þetta spáð. Öfriður getur skollið
si hvenær sem er, eins og líklegt er að takast
inegi að afstýra honum.
Patterson hermálaráðherra Bandaríkjanna»
Jiefur skorað á þjóð sína að vera viðbúna,
of'í odda kynni að skerast. Hann lýsti yfir
þeirri von sinni, að þjóðin hefði lært svo mik-
ið áisíðustu styrjöld, að ekki væri unnt að
skjóta öllum aðgerðum á frest, þar til styrjöld
bvrjaði, enda Iiæfist hún alltaf fyrirvaralaust.
Ilterkur her væri lausnin á vandamálinu. Jafn-
Idiða þessu herast fregnir um stóraukinn víg-
Lúnaðflestra þjóða og annan ófriðarundirhún-
:ing. Er því vissulega ekki of bjart um að
Jitas-t, en allt getur snúist til góðs, áður en
j odda skerst fyrir alvöru.
Hermaður í
hjólastól.
Hvar vetna mátti sjá l'ólk
á öllum aldri vera að safna
sprekum í eldinn. Það fcr
langar leiðir frá borgunum
til að ná sér í eitt fang eða
svo gangandi cða hjól-
andi, sunrir með létta kerrri
í cftirdragi. A einum stað
langt J'rá horg ciiini, sáum
við hermenn sitja í lijólastól.
Við fætur hans hafði verið
hrúgað miklu af s])rekiun og
um leið og við ókum fram
hjá, kom kona gangandi út
úr skóginum. til hans með
fangið fullt. Ihin varð að
gera ])etta ein - liann var
bara eitt af milljónum lif-
andi líka, sem styrjöldin
hafði skapað.
Kiel.
Flenshorg og Slcsvík hafa
orðið fyrir hverfandi
skemmdum, en það var í
Kiel, sem við sáum fyrst
hina raunverulegu viður-
styggð eyðilcggingarinnar,
Úhxtrpið fra fíelgrad,
skýrir frá því, að brezkar og
bandarískar flugvélar fljúgi
stöðugl .gfir .júgóslafneskt
land.
A morgun fer fram útför
þeirra manna, er fórust með
flugvélinni, sem júgóslafn-
eskar hernaðarflugvélar
neyddu til ])ess, að lenda þ.
19. ágúst siðastl. Útförin fer
fram með hernáðarlegri
viðhöln og mun bandarísk
flugvél fljúga líkunum til
Belgrad, en þau verða jarð-
setl í hernaðargrafreit
Bandaríkjamanna þar. Ein
júgóslafnesk flugdeihl mun
fvlgja handarísku flugvél-
inni til Belgrad.
í fyrrinótl var danskur
sjómaður tekinn fastur fyrir
óspektir og kom þá í ljós, að
hann var mikið slasaður á
hendi. Lögreglan kom manni
þessum á sjúkrahús. Vildi
hann ekkert segja um nán-
ari tildrög að meiðslum sin-
um.
Götuljós á Hringbrauí.
;,Hrin<íbr:uitarbúi‘( kvartar undan því, að
engin giituljós séu austur á Hringbraut og þyk-
ir súrt í brotið. Hann segir í bréfi sínu: „Mér
þykir það hart að ekki .skuli vera kveikt á
götuljósum hér á Hringbrautinni, þó að þar
ríki svo kolsvart myrkur þegar himininn er
þykkur á kvöldin að heita má að ekki sjái
handa skil. Núna fyrir helgina var eg að koma
af bíó og gekk þá m. a. eftir Grettisgötunni
innst og inn á Hringbraut. Á Grettisgötunni
var sama myrkur, þar mætti mér maður á
Ijóslausu reiðhjóli og var hreinasta mildi að
eg skyldi ekki verða fvrir honum, þar eð livor-
ugur sá annan.
Upplýsing.
. .Mér var það Ijóst, að maðurinn á reiðhjól-
inu var að brjóta lög með því að hafa ekki
Ijós á lijólinu. Eg var að liugsa um að hand-
sama þrjótinn og kæra hann fyrir lögreglunni
fyrir að stofna umferðinni í hættu-. En áður
en af því yrði, varð mér ljóst, að það var hið
opinbera sjálft, sem átti mesta sökina með því að
þafa götuna myrkvaða." Bréf Hringbrautarbúa
er nokluið Iengra en þetta er aðalinntak þess og
það sem skiptir máli. Bergmál vill gjarnan
konia þessari athugasemd á framfæri í trausti
þess að hún beri árangur og að bærinn sjái sér
fært að upplýsa ekki aðeins íbúama um það
hvernig þeir eigi að haga sér í umferðinni, held-
ur og upplýsa líka göturnar sjálfar, svo vég-
farendur sjá til þess að fara um þær.......
VatnsSsysi.
Húsmóðír nokkur hér í bænum’ hringdi til
mín fyrir lielgina og bað mig fyrir nokkur orð
í Bergmál, bæjaryfirvöldunum og sérstaklega
Hitaveitunni til athugunar. Víða þar sem vatns-
leysi hefir verið mjög tilfinnanlegt um alllangt
skeiö hala húsmæður orðið að nota heita vatnið
miklu meira en ella til þeirra hluta, sem anuars
hefði verið notað kalt vatn, hefði það verið
fyrir liendi. Nú spvr húsmóðirin hvort nokkuð
verði teklð tillit til þess við aflestur mælanna
eða útreikning gjaldsins, sem mun eiga að fara
fram um mánaðamótin. Það er nolckur von að
húsmóðirin spvrji, en þar sem Bergmál getur
ekki gefið neinar upplýsingar um. þetta, vísar
það máiinu til hlutaðeigandi aðila.
SmjörskaBssmtnr og sykurleysi.
Margri húsmóðurinni hér í bænum þykir
skainmturinn af íslenzku smjöri, er úthlutað er
hverjum einstaklingi, nokkuð smár og kvarta
þær margar undan því, að erlitt sé að láta sig
bæðý vanta smjör og syltur. En eins og vitað
er, hefir sykurskammtur verið minnkaður
nokkuð. Sé keypt íslenzkt smjör utan skömmt-
unar, er verðið á því það hátt, að aðeins fá-
um er kleyft að n^ita það nokkuð að ráði. Smjör
fæíjt oftast í búðum miðalaust en þá kostar
það 28—30 krónur kílóið, og er nokkur furða
þó almenningur reyni að forðast að kaup^
smjör með því verði. Þær sögur ganga að til
sé talsvert af smjöri, sem liggi undir skeinmd-
um vegna þess að það selst ekki með háa vcrð-
inu.
Smjörverð Ixkki.
Sé þctta rétt, sýnist ekki cvra nein ástæða
til þess að auka ekki smjörskammtinn og forða
smjöri undan skemmdum, en selja það heldur
með lægra verðinu og skammta það. Það myndi
að minnsta kosti koma sér vel fyrir'flesta að
smjörskammturinn yrði nokkuð aukinn frá því
er nú er og verða mjög vinsæl ráðstöfun. Það
er að vonum að almenningur kvarti undan því
að þurfa að greiða fyrir.smjör okurverð, þegar
að vitað er að hægt er að fá flutt til landsins
erlent smjör fyrir raiklu lægra verð.