Vísir - 21.03.1947, Blaðsíða 4

4
" ’ ’ " " r
DAGBLAÐ
Otgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VISIR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm línur).
Lausasala 50 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
AtviimuleysL
Draugsrö(l<l klakahöggsáranna liefur aftur lálið til sín
heyra. Einn þingmaður koninninista hé'lt nýlega ræðu
á Alþingi, þar sem hann lýsti annars vegar yfir því,, að
markaðslmm víéri vfirvofandi, og ennfremur, áð við Is-
lendingar vænun lítt við því búnir.'Slíkar raddir hafa ver-
ið uppi alltaf annað veifið 1 Þjóðviljanum, en því fer fjarri,
itð þeir mætu menn, sem þar ræða vaiidamátin, þykist vera
stð boða lirun eða atvinnuleysi. Nei, þvi fer svo fjarri, að
. éinmitt þegar hcimsmarkaðurinn ltregzt, á að auka atvinnu
i Iandinu og hækka launin. Það er bjargráðið.
Núvcrandi utanríkismálaráðherra mun nýlega hafa var-
ítð við of mikilli bjartsýni í atvinnumálum og talið lík-
legt, að draga myndi úr atvinnu, ef erlendir markaðir
brygðust okkur tilfinnanlega. Þessi ummæli hafa komm-
únistar gagnrýnt, cn í þeim felst þó ekkert annað én' það
raunsæi, ’sem slimir þingfúlltrúar og blaðamenn koriim-
únista hafa látið í ljósi í ræðu og riti, þótt þeir dragi al'
því ýmsar aðrar ályktanir áf tillærðu ábyrgðárleýsi línu-
(iansaranna.
Meðán kommúnistar sátu i ríkisstjöfn börðust þeir af
,-tk‘fli gegn því, að ráðstafanir yrðu gerðar tii að hefta verð-
þenslu í laridinu. Þegar sýnt várð, að okki var unnl að
balda farinu fljótandi öllu lengur, án þess að sérstakar
dýrtíðanáðstafanir yrðu gerðar, notuðu þeir tyltiástæðu
lil að draga ráðherra síria út úr ríkisstjórninni, og var
víðskilnaður þeirra þanriig, að algert einsdæmi íriun vfera,
þótt enn séu ekki öll kurl komin til grafar. Til þess að
koma í veg fyrir algera stöðvun útvegsins, nieðan þessir
menn löfðu enn að nafninu til í stjórn, beittu þeir sér
fyrir þfeirri eindæma samþykkl, að ríkissjóður skyldi
tryggja útvcgsmönnum lágmarksverð fyrir fiskinn, sem er
miklu hærra en heimsmarkaðsverðið, vilandi þó það, að
með því vóru ríkissjóði bundnir baggar, sem liann getur
*ekki risið undir. Getur slíkt Ifeitt til algers ríkisgjaldþrots,
< f ekki rætist úr um afurðasölu, méð jiví að almenningi
<*r um megn að standa uridir hallarckstri útvegsins, cink-
um þegar landþúnaðurinn er og liefur verið styrktur á
svipaðan liátt allt til þessa. Takmark kommúnista er að
gera alla að öreigum, og cr þeir hröktust úr stjórninni,
vorii þeir vel á veg komnir í erindrekstrinum og sáu loka-
skeiðið framundan i óráði og ofmetnaði.
Þjóðin býr nii að þcim ráðstöfunum, sem kommún-
istar gerðu til eflingar atvinnulífinu áður en þeir hrökt-
ust úr ríkisstjórninni. Dýrtíðari;áðstafanir þeirra fólust í
því einu, að lariia allt frarntak í landinu, ekki aðeins til
bráðabirgða vegna ríkjandi verðþenslu, heldur og í lcngd
vegna markaðshruns og skuldbindinga, sem þjóðin ræð-
ur ekki við. Þegar einstaklingsframtakið er lamað og ríkið
hvílir jafnframt eins og mara á öllu atvinnulífi, er sýni-
legt, að við hljólum að öðlasl dýrkeypta revnslu fyrr en
yarir. Kommúnistar telja sig viðbúna til að hefja baráttu
gegn dýrtíðarráðstöfunum, sem gerðar kunna að verða,
<en ekki verður þrátt fyrir það komizt hjá að láta slag
standa, og el' til* vill er bezt að hlífast ekki of lengi við
stðgei'ðum.
Er núvcrandi ríkisstjórn var mynduð, sannfærðust
kommúnistar um. að bprgaraflokkarnir óttuðust |iá ekki
meir en svo, að jjeir töldu vel gerlegt að stjórna landinu
•;in þcirra, en allt til jiessa liafði kommúnistum verið tal-
in trú um að þeir væru ómissandi í ríkisstjórn. Barátta
þeirra gegn ríkisstjórninrii hefur verið máttlaust fálm og
málefnaflutningur að engu skeleggari uj)p á síðkastið en
hann var í fyrstu. Nákvæmlega cins njun önnur barátta
þeirra gegn alþjóðahagsmunum reynast. Þeir njóta einsk-
is trausls og eiga J>að ekki skilið. Almenningur snýr við
þeim baki og vinnur störf sín í þjóðar þágu, hvort sem
þessari manntegund likar betur eða ver. Þótt flokkurinn
sé skipulagður upp á erlenda vísu og betur cn aðrir starf-
andi stjórnmálaflokkar hér á landi, mun hann ekki reyn-
•ost nægilega sterluir til að verða óhamingju landsins að
Kerulegu vopni.
VISIR
Föstudaginn 21. marz 1947
Óvemju fjölþætt stárfsetni á
árinu sem ðeið.
Aðalfundur Farfugladeild-
ar Reykjavikur var haldinn
s. 1. mánudagskvöld.
í yfirliti fráfarandi stjórn-
ar var skýrt frá j)ví, að Far-
fugladeildin hefði nú þrjú
gistiheimili (hreiður) til um-
ráða, tvö sem deildin á sjálf,
Hciðarból og Valaból, og eitt,
sem deildin hefir á leigu,
Ilvamm í Kjós. Gistiheimili
þessi rúma mikinn fjölda
næturgesta.
Eignir deildarinnar eru
samtals virtar á 37 jnis. kr.,
en félagatalan er hátt á 5.
hundrað manns. A s. 1. ári
voru samtals farnar 102 ferð-
ir, j)ar af 72 ferðir i „hreiðr-
in“ með rúml. 550 j)átttak-
endum, en auk þess 2G helga-
ferðir með 546 þátttakeridum
og 4 sumarleyfisferðir riiéð
56 manns. Voru tvær sumar-
leyfisferðir farnar i Þórs-
mörk, dvalið þar í viku
hverju sinni, ein bjólfcrð far-
in um Vesturland og loks
farið austur í Öræfi. Auk
þessa sóttu um 650 manns
gistiheimili Farfugladeild-
arinnar liéiin,' er ckki voru á
vegum flokksins.
Skrifstofu liafði dcildin yf-
ir sumartímann í Iðnskólan-
um. Hafði Farfugladeildin
farið j)ess á leit við bæjaryfir-
völcíin, að þau létu lieririi
skrifstofuhiisnæði í té, en sú
málaleitan bar cngan árang-
ur. Hinsvegar tók skólastjóri
Iðnskólans, Heigi II. Eiríks-
son, deildina upp á sína
arma og lánaði hcrini ókcvpis
húsnæði, og er félagið lionum
mjög þakklátt fyrir. Skrif-
stofan var opin 2var í viku
og voru þar gefnar iipþlýs-
ingar um ferðalög o. f 1., enn-
fremur láu þar frammi upp-
drættir af landinu og aðrar
upþlýsirigar, sem ferðafólki
má að gagni lcoma.
Innan féiagsins eru starf-
andi tafldeild, spiladeild,
málfundadeild og halda þær
liver um sig regluleg'a fundi
í hverjum mánuði yfir vetur-
inn. Um þessar mundir
stendur yfir skákkeppni inn-
an tafldeildarinnar og er þar
keppt um nýjan silfurbikar.
Auk þessa hafa sVo verið
haldnir 5 skériimtifuridi r, áuk
sérstákrar árshátíðár, tvö
myndakvöld og kveðjusam-
sæti fyrir fyrrverandi for-
iriárin félagsins, Ólaf Björn
Guðmundsson og konu hans.
Yfirleitt hefir félagið verið
með allra fjörugasta- móti á
liðnu starfsari.
Stjórnina skipa nú Einar
Þ. Guðjohnsen formaður,
Ilaukur Bjárnason ritari,
Ragnar Þorsteinsson gjald-
keri og mfeðstjórnendui'-
Svava Felixdóttir, Andrea
Oddsdóttir, Haraldur Þórðar-
son og Ivristján Magnússon
BERGMÁJ.
Húsnæðisvandamál Rvíkur.
Varla liöur svo dagur, a?
ckki geti aí> lesa í einhverju at
blööum höfuöstaöarins hvilík
ægileg vandræöi ríki hér vegna
húsnæðisskorts og áskoranir á
bæjaryfirvöldin, aö ráöast i
nýjar ibúöarhúsabyggingar og
jafnvel Iíka aö byggja verzhtn-
arhús, aö íriaöur nti ekki tali
um allar hallirnar, sem Intiö er
aö byggja í skýjmmm og ein-
hverntíma eiga aö koma niönr
á jöröina —- líkl^ga.
Er skortur á húsnæði?
Skattgreiöeiidur borgárinnar
eiga hcimtingu á skýrum og
ótvíræöum svörum viö ]>essu,
áöur en nokkttö er gert, í staö
})ess aö talaö sé Yiö j)á eins og
væru þeir óvitar; en þannig er
tónninn i umræöum tim hús-
næöismálin, bæöi í blööum og
á bæjarstjórnarfundum.
Þeir, sem þykjast tiokkttrn-
veginn sjáandi hafa veitt því
eftirtekt, aö búiö sé aö byggja
talsvert mikiö hév í bænum síö-
ustu 4 árin. Aðstreymiö í bæinn
hefir aö vísu veriö mikiö, en
vafasamt veröur aö telja, hvort
jtaö sé skylda bæjarbúa aö
byggja yfir hvern landshorna-
mann. sem IiingaÖ vill flytja.
Þvi þaö sent bær-inn byggir, er
byggt fyrir peninga skattgréiö-
endanna.
Væri ekki rétt, áöur en lengra
er haldiö, aö svara eftirfarandi
spurningum ?
t. Hvaö hefir fólkinu fjölg-
aö í bæntim sröan 1939? (Þá
var hér ekkert húánæöisleysi).
2. Hvað margar íbúðir haía
veriö byggöar á þessu tímabili ?
3. Hvaö eru niargar íbúöir i
smíÖum ?
Hve mikið hefir verið byggt.
Ef svariö við þessum spurn-
ingum skyldi leiöa í ljós, aö hér
væri búiÖ aö byggja, — og ver-
iö aö byggja —, yfirfljótanlegt
húsnæöi handa ölltim bæjaí'bú-
nm, en húsnæöi jiefta væri svo
dýrt, að almenriingnr hefði
ekki ráö á aö búa í því; þarf
þá ekki frekar að leita annara
úrræða, en að bærinn ráðist í
nýjar íbúðarhúsabyggingar ? —
Virðist lítil hagsýni í þvi, aö
bæta við nýjum liúsum,. jafn-
dýrum þeim, sem íyrir eru, af
því fólk hafi ekki ráö á aö btia
1 þeim húsunt, sem búið er að
byggja. ódýrari veröa bæjar-
byggingarnar ekki, en veröi
þær leigöar lægri leigu en svar-
ar byggingarkostnaöi, veröur
að taka peningana úr vösum
skattgreiðenda.
Til álita getur þá komiö,
hvort ekki er betra að nota þá
peninga til jöfnunar á leigu-
mála jieirra liúsa, sem búið er
aö byggja, ef þess gerist þörf,
til þess að liægt sé aö nota hin-
ar nýju byggingar fyrir manna-
bús'taöi.
Svo er nú annað, sem athuga
þarf. Alntamiarómur. segir, aö
margir hafi lagt skattsvikna
peninga í húsbyggirigar og ann-
aö fasteignabrask í von um, að
geta meö þvi leynt svikunum.
Eignakönnun.
Ekki viröist ástæöa aö taka
niikið tillit til þessara manna
viö ákvörðun húsaleigu. Verði
eignakönnun látin fram fara
bráölega, svo sem i ráði mun
vera, þá er þess að vænta, að
fyrst og fremst veröi reynt að
liafa uþp á skattsvikum þeirra.
sem svikiö haía tekjur sínar
undan frámtali, cn taka vægar
á efnáiitlu, en sparsömu fólki,
þó þvi haíi' oröiö á sú skyssa,
aö telja ekki frant allar eignir
(t. d. sparife), seni þaö kann að
hafa lagt til hliöar, í stað j)ess
aö eyöa því.
Þetta fólk heíir ekki svikiö
meöborgara sína, en þaö hafa
hinir gert, sem ekki hafa taliö
rétt fram tekjur sínar. Verkjt-
aöur þeirra heiir oröiö þess
valdandi, aö gjöldin hafa orö-
iö jtyngri á þeim, sem telja
tekjur sínar rétt fram til skatts.
Aö lokttm þetfa: HættiÖ aö
tala viÖ oss bæjarbúa um hús.
næöismál eins og vér værum
allir fávitar. Látiö oss hafa
réttar upplýsingar um ástandiö
i httsnæðismálunum. Þegar þær
liggja fyrir, er liægt aö taka
ákvaröanir um, hvaö skyusam-
legast er aö gera.
Skattgreiðandi.