Vísir - 24.11.1948, Blaðsíða 5

Vísir - 24.11.1948, Blaðsíða 5
Miðvikudáginn 24. nóvériibér 1948 VISIR 5 JSfýgar btckur. rm Ely Culbertson: Minning-1 legri þekkingu, en því riæst ar I.—II. — Brynjólfur Ihefst þyrnum stráður sigur-i ferill, sem lykfgr á þá lund, sem allir þekkja. Culbertson vinriur sigur, en liann er þreyttur maður, bilaður á sál mennimir eru: Vigfris Sigm- geirsson, Guðmundur Hann- esson, Sigurlians Yignir, Páll Jónsson, Ólafur Magnússon, i Sveinsson þýddi. — (Bókaútgáfa B. S.) — Menn skyldu ætla að end- urminningar heimsfrægs brigde-spilara svöluðu að- eins lestrárfýsn fámenns Iióps manna, og þó éinkuín þeirra, sem bridgeunnendur eru. Nafn þýðandans, Brynj- ólfs Sveinssonav mennta- skólakennara, gefur þó nokkra trvggingu fyrir að, liér sé um óvenjulega ævj-jer i rauninni hálærðiu Halldór E. Arnórsson og I>or- sleinn Jósepsson. Bók þessi virðist einkar vel fallin til tækifærisgjafa elcki sízt til þess að senda fjarstöddum ættingjum og og likama. í lok sogunnar, . ," r- , , , vinum. Hun er hvorttveggja hefir hann sluhð við konu', . _ ... í senn, vel ur garði gjor, og Okkat á wUi: „Olnbogabarnið" — Þjóðleikhús Islendinga. 'gefur jafnframt góða yfir- 'sýn um margbreytileik ís- lenzkrar náttúru. Ný „græn skáldsaga." EFTIR MR. QLIICK sína, og honum virðist dimint framundan. Culbertson er skáldlmeigð- ur, og liyggst að gerast rit- liöfundur eða lieimspeking- ur á skólaárum sínurii. Hann mað- sögu að ræða. Hann hefirjur, kann auk heimspeki- þýdd nokkrar erlendar bæk- jkenninga og hagfræði, níu ur á íslenzka tungu og faristltungumál, sem hann talar til það ])i-ýðilega rir hendi. fulls, en hefir aulc þess Brynjólfur er afbragðs ís- grautað í mörgum öðrum. lenzku máður og ritfær í Listhneigð hans kepiur hon- bezta lági, og Rgar af þeuri rnn þráfaldlega á kaldan með heildarheitinu „grænu hversu langt ástæðu freistast menn til að klaka og einriig i sögulok. En skáldsögurnar" liefir nað ó- komið. íslendingar mega sannar- virðulegt leikhús, Hversu lega lilakka lil þess að kom- glæsilegt húsið er raunveru- ast í hið nýja þjóðleikhús, lega, geta inerin bezt gert sér þegar það verður loksins ljóst irieð þvi að bera saman fuILsmiðað, þvi að þessi bygg- salinn þar og liin núverandi ing virðist, og ekki að ófullkomnu, en þó hugþekku ástæðulausu, hafa verið eins- liúsakynni leikaranna í Iðnó, konar olnbogabani Ííins op- þar sem þeir stai'fa við hin inbera, sem öllum þykir þó erfiðustu skilyrði. Þar hafa vænt um. Þegar eg kom til leikarar okkar uiinið afrek, Skáldsagnaflokkur sá, sem Jslands í fyrsta skipti, á Al-1 sem cg hefi liaft tældfæri til Bókfellsútgáfan hefir sent á þingishátíðinni, gafst mér þess að gleðjast við, og sér- markaðinn að undanförnu þvf xniður ekki tími til að sjá, staklega í „Gullna liliðið“, en smíði þess var | þvj leikrili virtust mér margir leikararnir fráliærir. lesa hækur lmns. ,-upP ur satarstnði ns iiann Nenjmegum 'nisammn og Nú, „aðeins“ 18 árum síð- Þió81eikhúsið Ævisaga Culbcrtsons hefir'e”? á n>' °8 ritar ævisögu l afa bækurnar jafnan selzt ai% heíir mér gefizt kostur á Q3 1? júní miklu viðtækara bókmennta- sina, bráðskemmtilega °g f Undu og þær að grandskoða húsið fra j Sem sagt; Hið nýja Þjóð- legt gildi, en menn ókunnir leiftrandi að gafum. Sagan er ' ‘ ið ut. kjallara og upp i turn. Eg leikhús verölu. glæsiiegt og æyiferli hans skvldu ætia. iœrdoimrikur skemmUIeBtui, | Nú er ný „græn skáldsaga“ ætla ekki að þessu. simu að fagurl og með nýtízku út- Culbertson er af ágætum sem bæði aði efni og orðfæn komin á markaðinn „Foxætt- ræða neitt um vinnubrögð í hémaði, *'h d. hverfisviði. ættuin, og elst upp í suður- uppfyllir kröfur þær, sem til iu i ' Harrow“ eftir Frank Reykjavik nri, en óneitanlega Spurningin er aðeins þessi: liluta Rússlands, en þó aðal- hennar verða gerðar, sem jYerbv og i þýðingu Hersteins veriður að segja, að þróun Hvenær‘verður smiðinni lok- lega Ivaukasus og kominn er góðrar ævisögu og að mörgu pálssonar ritstjóra. | þjóðleikhússbyggingarinnar liann í móðurætt af kósakka- jléyti .....“ 1 ” ' i Höfundur þessarar er enn ungur, en þó hókar hafi hlýtt sérstökum lögmál- hópi um. óhætl full- sérstæðrai’. Prentvillur fofingja, sem skýrt er all-jeru nokkrar, en riieinlausar, rækilega frá i uppliafi hók- ,méð því að um stafavillur er \ iðlestnustu skáldságnahöf arinnar. Culbertson nýtur.°ftast að ræða, sem menn luida Bandarikjanna. Hann En glæsilegt bezlu menntunar, sem völ er Se*a auðyeldlega áttað sig á. hefii- með stuttu millibili verður það. á i rússneskum skólum, en Þetta er skemmtileg;bók, sem sent fra sér þrjár skáhjsög-j En eitt gel eg ieggur því næst stund á heim- vafalaUst mun njota vin- ^ Ul*? sem allár liafa orðið met- yrt: íslendingar fá með þessu speki og málanám við ýmsa sælda. sölubækur. Þó mun sagan uni lnisi verulega fallegt og f7 K. G. Foxættin 1 Ilari'ow liafa náð hvað mestum vinsældum. Ilefir hún verið kvikmynduð jmeð Maureen O’IIara og Bex Harijsou í aðalhlutverkun- erlenda háskóla, bæði i Ame- j-íku ogriEvrópu. Ólga mikil er i blóði lians, sem leiðir harin út í margvisleg ástai'- æfintýri og bvltingastarf- semi. Hann verður fvrir slvs- um og öliöppum í ástum og fyrirhuguðum æfistörf um, leiðist út á hálar brautir og végir glötunarinnar sýnast standa honum opnir. Slikur töggur er þó i Culbertson að hann gefst ekki upp, en hlýð- ir innri röddu þegar skyn- U: (Jfœilfefi ísland, 50 úrvals Ijós- ið, þar eð enn vantar margt af aðflutlum húsnnmum, slólum o. m. fl. Þó fyndist mér sljórnarvöldin hljóti að geta flýtt eitthvað fyrir verk- inu á „endasprettinum", til þess, að unnt væri að vigja á þjóðhátíðardeginum júní 1949, fimm ára af- mæli lýðveldisins, sem væri um. í texta bókariimar eni vcl hl fallig gj þess ag laka mjndir úr fihnunni og mun lt,ikhúsið f notlain og sam- það verða ’sinsælt meðal Ls'ihmjsi gæti leikhúsið haldið ,enda. háláðlegt 20 ára afmæli sitt — frá uppliafi byggingarinn- ar. Iðnó sem revýu- Nýlegá birtist í frönsku vettvang til þess að koma aft- óperettuleikhús. limariti, cr kommrinistar ur á lögum og kyrrð i borg- Hérna um dagmn sat eg á eiga, merkilega grein þar inni. Hún er um leið skrifuð labbi við kunningja ininn úr ísland, fimmtíu úrvals jsem xun það var rœtt hvernig undir Jm yfirskini að hrin hiópi íslenzkra leikara. Hann jósmyndir, heitir smekkleg heppilegast væri að taka sé leiðbeining fyrir borgar- dró enga dul á, að það væri semin hregst. Hann ílækist bók, sem nýlega er komin í stjórn borga i sínar hendur ana um hvernig þeir eigi að e^^vl einungis almenningur um þver og endilöng Banda- bókabúðir. jmeð ofbeldi eða verjast sókn haga sér, ef óvinir í hernaði beldur einnig leikararnii rikin, vinnur crí iðisvinnu, | Bókin liefst á formála eflir skriðdreka og hersveita, er ráðast á borgir og með livaða s.íalfir, sem lilakka til að þar sem hún íæst, er rekinn Hallgriin Jónasson kennara, reyndu að taka borgina. nióti þeir geti gert mest og 1 bið nýja liús og íá rir vistinni á mörgunr stöðuiri en hann liefir auk þess skráð Grein þessi birtist i vikuritinu bezt gagn. betri starfsskilyrði. Og liann fyrir vanlvunnátfu, flækist til lextana við inyndirhar. For-'„Frarice d’Abord“ sem aðal-| í grein þessari eru ná- bæfti því við, að nú myndi er á ís- lega birtir greinar um hern- kvæmar lýsingar á þvl livern- Lraftaverkið gerast bráðlega. áriistar ig verjast pigi árás vopnaðra ' * *va<N> 'f a® geia við Suður-Ameríku og Evrópu, mali Hallgrims en er.visað úr ýmsum lörid- lenzku, ensku og dönsku. aðárleg efni og komriiúriists um vegna byllingastarísemi Hafa þeir Bjarni Guðmunds- 'dreifa út meðal hermanna í hersveita og hvernig borgar- §anihi leikhúsið? Erétt hefi eða óleyfilegs ástabralls. son og Hihnar Foss snúið Frakklandi. arnir geti mcð liugdirfsku eS> a'ð menn liafi þær ráða- Faðir CrilbertsOns, sem er honum á ensku, en Martinj Herstjórn Frakka ákvað og samheldni varizt ofurefli 8ei®lr á prjónunum að ícka auðugur íriaður, tápar ölíum Larsen á dönskri. fyrir nokkuru að banna sölu liðs. Þar eru lögð á ráðin Samla leikhrisið áfiarn sem eignum sínum í íyrra stríð-( Mjög er varidað lil þessar-'eða dreifingu þessa rils með- uin að bezt sé að berjast i einkaleikliús, þó með þeiui inu, og kommúnistar leggja ar útgát'u. A forsíðu er falleg al liermanna, en komraúu- smáflokkum að næturlagi, hi eytingu, að það 'eiði ein- hald á eignir lians i Russ- htmynd af Gullfossi, en inni istar halda því fram að 100 því borgararnir, sem þekki SOngu notað sem revýu- og landi, og slendur hann þá j bókiiuii er éinkar falleg ljós- þúsundir franskra hermanna hverja sniugu og alla stað- épei ettuleikhús. Auðvitað ei blásnauður uppi. Culberlson jnynd, yfir þvera opnuna, af lesi j)að að staðaldri. Greinin, hæt.ti bezl geti notað sér nátt- Eeykjarík nógu stór til þess vngi-i verður þá að styrkja Reykjavik, tekin rir turni sem fjallar um tilhögun Er götubardaga nefnist: „Illut- verlc borganna i nýtízkn liann og f jölskylduna alla, en Landakotskirkjunnar. sjálfur er hann blásnauður, þella einnig litmynd. | en lifir á spilamennsku, þarj Annars eru i bókinni fjöl- hernaði“ og var nafnlaus. sem gpefari er hverful tra niargar prýðilega gerðarj Grein þessi gegnir þvi degi til dags. Hann fiiinur niyndir, cr sýna islenzkt lilutverki aftur á móti, að upp nýtt kerfi í briflge, sem landslag og bregða upp svip-lvera nokkurskonar leiðarvís- engin trúir á í upphafi, ,en nixynduiri úr atvinnu- og Hfs-,ir fyrir kommúnista, ef þeir kona háns, sem siðar verður, háttum þjóðarinnar. jskyldu gera tilraun til þess sannfærist fyrst um gildi/ Ýmsir kunnustu mynda-Jað taka völdin í einliveiTÍ kerfis íians, sem byggt er á tökumenn okkar hafa tekið borg i sínar hendur og vrðu visindalegum útreikningi, myndirnar og eru þær hver^siðan að verjast herjum lieimspekiíegri og sálfræði- arinarri betri. Myndatöku- þeim, sem stjórnin sendi á myrkrið til þess að gera skyndiárásir er geti orðið andstæðingunum skeinu- liættar. Leiðbeiningarnar i grein- inni eru allar nákvæmar og auðsjáanlega til þess ætlaðar, áð forsprakkar kpmmujiista kynni sér þær vel og færi sér i nyt, ef lil þess skyldi koma að til alvarlegra átalca kæmi milli þeirra og löglegra valdhafa. að þar verði rekin tvö leik- hús samtimis. Það er al- kunna, að leiklist á mjög ániklum vinsældum að fagna hér á landi. Volpone sem jólaleikrit. Eri i bili' er í iáði að flylja Iðnó hið klassíska, enska cikrit Volpone uin jólin, en )að sá eg' einu sinni á Kon- Frh. á 6. siðu. J

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.